Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Το νέο αεροδρόμιο Λάρνακας μέσα από τα μάτια μου!


Δεν ξέρω αν το πληροφορηθήκατε, αλλά αν όχι μάθετε το από μένα που ταξίδεψα πρόσφατα στην Κύπρο. Από 17-11-2009 λειτουργεί πλήρως και ομαλά το νέο Διεθνές αεροδρόμιο της Λάρνακας που εγκαινιάστηκε στις 7 Νοεμβρίου και άρχισε σιγά σιγά τη λειτουργία του από 10-11-2009.

Επιτέλους!! Τριάντα πέντε χρόνια από την τουρκική εισβολή και την αχρήστευση του αεροδρομίου Λευκωσίας, το οποίο δυστυχώς βρίσκεται στη «νεκρή ζώνη», έχουμε κι εμείς οι Κύπριοι ένα λειτουργικό και μοντέρνο Διεθνές Αεροδρόμιο, για το οποίο μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Το παλιό αεροδρόμιο της Λάρνακας λειτούργησε το 1975, λίγους μόνο μήνες μετά την τουρκική εισβολή, σε πρόχειρες λυόμενες κατασκευές. Σιγά σιγά νέες κατασκευές προστέθηκαν στις παλιές, αλλά ποτέ δεν απέκτησε την όψη μοντέρνου αεροδρομίου. Τουλάχιστον στα μάτια μου είχε τη μορφή μιας αξιοπρεπούς «Αποθήκης».

Το νέο διεθνές αεροδρόμιο Λάρνακας, έτσι όπως το είδα εγώ, δεν έχει καμιά σχέση με το παλιό. Είναι λειτουργικό και μοντέρνο και ενσωματώνει στοιχεία από τον πολιτισμό της Κύπρου. Θα εξυπηρετεί ετησίως επτά εκατομμύρια επιβάτες και έχει προοπτική να εξυπηρετήσει μέχρι 10 εκ. επιβάτες. Διαθέτει 16 αερογέφυρες (φυσούνες), 67 σημεία ελέγχου επιβίβασης, 5 ζώνες παραλαβής αποσκευών (ιμάντες), 2.450 θέσεις στάθμευσης, αίθουσες επισήμων και επιχειρηματιών, καταστήματα αδασμολογήτων και άνετους λειτουργικούς χώρους με πολλαπλές επιλογές από καταστήματα και καφεστιατόρια. Το όνομα του? Δεν έχει αποφασιστεί ακόμα τελειωτικά, αλλά το πιο πιθανό όνομα που ακούγεται είναι «Ζήνων», προς τιμή του αρχαίου φιλοσόφου που κατάγεται από το Κίτιο (σημερινή Λάρνακα) Κύπρου.

Δείτε τώρα το νέο αεροδρόμιο Λάρνακας μέσα από τα μάτια μου ή μάλλον μέσα από τη φωτογραφική μου μηχανή. Τις φωτογραφίες τις τράβηξα εγώ η ίδια με τα χεράκια μου, στις 25 Νοεμβρίου που γυρνούσα από την Κύπρο! Την πρώτη φωτογραφία πάνω πάνω την τράβηξα στο χώρο των σημείων ελέγχου επιβίβασης (check in), όπου υπάρχουν έργα από χαλκό. Η Κύπρος, ως γνωστό, στην αρχαιότητα ήταν γνωστή για τα κοιτάσματα και το εμπόριο χαλκού, το δε όνομα της πήρε από την ετεοκυπριακή ονομασία του χαλκού (βλ. εδώ).

Θαυμάστε τώρα και τις υπόλοιπες φωτογραφίες. Από ότι θα δείτε το νέο αεροδρόμιο στολίστηκε χριστουγεννιάτικα.









---------------------------------

Προσθήκη:

Με αφορμή μια απορία του @φίλου Αθεόφοβου, παραθέτω μερικά ακόμα στοιχεία για την ανέγερση του νέου αεροδρομίου της Λάρνακας. Η διαχείριση και η κατασκευή του αεροδρομίου αυτού, καθώς και του νέου αεροδρομίου της Πάφου, το οποίο περατώθηκε εδώ και ένα χρόνο περίπου, ανατέθηκε στην εταιρεία "Hermes Airports", με πρόεδρο τον κ. Νίκο Σιακόλα, ο οποίος ας σημειωθεί είναι συγχωριανός μου (κατάγεται από τον Καραβά της Κερύνειας). Η εταιρεία "Hermes Airports" ανέθεσε με τη σειρά της την κατασκευή του αεροδρομίου στη Γαλλική Εταιρεία «Bouygue Batiment International», η οποία, ας σημειωθεί, έφερε σε πέρας το έργο μέσα στην αρχική προθεσμία, ούτε μέρα παραπάνω. Γι’ αυτό και στα εγκαίνια του αεροδρομίου παρέστη ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας Πιέρ Λελούς, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο ως προσωπικός απεσταλμένος του προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Φυσικά στα κέρδη από την εκμετάλλευση του αεροδρομίου συμμετέχει και η πιο πάνω Γαλλική εταιρεία με ένα σημαντικό μερίδιο, όπως φυσικά και το Κράτος. Αξιοσημείωτο είναι ότι από το έτος 2006 που ανατέθηκε η διαχείριση του αεροδρομίου στην εταιρεία "Hermes Airports" και άρχισε η κατασκευή του νέου αεροδρομίου, αυξήθηκαν σημαντικά και τα τέλη του αεροδρομίου της Λάρνακας, με αποτέλεσμα τη διατύπωση πολλών παραπόνων (βλ. εδώ). Έγινε δηλαδή κάτι παρόμοιο με αυτό που βιώνουμε στο Αεροδρόμιο των Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος».


Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Είμαι πίσω λοιπόν στη μαμά μου!


Βρίσκομαι στην Κύπρο. Για ένα ταξίδι αστραπή τριών ημερών. Κάθε φορά που έρχομαι στους γονείς μου και μάλιστα μόνη μου, όπως τώρα, νιώθω να μικραίνω. Ξεχνώ ότι είμαι μια μεσήλικη γυναίκα (ωχ τέτοια είμαι!) και νιώθω ότι γυρνάω εκεί, κάπου στην εφηβεία, άντε στα πρώτα νεανικά μου χρόνια. Ο πατερούλης μου ο γλυκός, αν και, όπως έγραψα σε παλαιότερη ανάρτηση μου, πάσχει εδώ και μερικά χρόνια από αλτσχάιμερ, εντούτοις με γνώρισε. Το πρόσωπο του φωτίστηκε. Και με ρώτησε αν τέλειωσα τις σπουδές μου! Η μαμά μου, τα έχει όλα έτοιμα για μένα. Κι εκεί που όλα στο σπίτι (στην Αθήνα εννοώ) περνούν από το χέρι μου, εδώ αφήνομαι στις μητρικές περιποιήσεις, αλλά και παρατηρήσεις! Π.χ. «Αυτό που φοράς δεν σου πάει, βάλε το άλλο, είσαι πιο ευπαρουσίαστη μ’ εκείνο» ή «πάρε τηλέφωνο τη θεία τάδε, θα μάθει ότι είσαι εδώ και θα παρεξηγηθεί που δεν της τηλεφώνησες». Αγαπημένη μου μαμούδα! Νομίζεις ακόμα ότι είμαι η μικρή σου Μερόπη που χρειάζεται φροντίδα αλλά και …καθοδήγηση!

Ξέρετε ποιο τραγούδι μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που έρχομαι στην Κύπρο, στο σπίτι των γονιών μου? Όχι όχι το «μαμά γερνάω». Ένα της Αρλέτας που οι στίχοι του πάνε κάπως έτσι:

"Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου,

στην κάμαρα μου την παιδική,

μήπως βρω το χρυσό πρίγκηπα μου,

που τον ψάχνω για μια ζωή..."


Απολαύστε το



Ακούστε κι ένα άλλο τραγούδι της Αρλέτας που μου αρέσει πολύ.