Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Αποχαιρετισμός στον πατέρα μου

         

   Αγαπημένε μου πατέρα, 
  Δεν σου άρεσαν ποτέ τα πολλά λόγια. Ο λόγος σου υπήρξε πάντα λιτός, περιεκτικός και συνετός. Γι’ αυτό κι εγώ θα σε αποχαιρετήσω με λίγα λόγια. 
   Κατ’ αρχάς θέλω να σου πω, για μια φορά ακόμα, πόσο πολύ σ’ αγαπώ. Και να σε ευχαριστήσω. Να σε ευχαριστήσω όχι μόνο γιατί, ως πατέρας, χάρισες σε μένα και στις αδελφές μου το ζην, αλλά και γιατί μας δίδαξες και το ευ ζην. Μας δίδαξες, με τη στάση ζωής σου, να μη δίνουμε τόση αξία στα υλικά αγαθά, όσο στην εντιμότητα και στην πνευματική καλλιέργεια που βρίσκεται πάνω και από περιουσίες και από χρήματα. Άλλωστε οι περιουσίες χάθηκαν εκείνο το καλοκαίρι του 1974. Και μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχανες σιγά σιγά την πνευματική σου διαύγεια, αλλά μέσα σ’ εκείνα τα καλοσυνάτα μάτια σου, εξακολούθησα να διακρίνω μέχρι το τέλος το γλυκό και τρυφερό πατέρα μου.
   Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μου πατέρα. Και, όπως μου έγραψε σε μήνυμα ο εγγονός σου όταν έμαθε ότι έσβησες, κάθε άνθρωπος φεύγοντας αφήνει πίσω το στίγμα του. Και το δικό σου στίγμα είναι το ήθος με κεφαλαία γράμματα.

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Νιώθω μια βαθιά ανησυχία και ΟΧΙ περηφάνια



Σήμερα με ρωτούν γνωστοί, φίλοι και συνάδελφοι αν νιώθω περήφανη που η Κυπριακή Βουλή αντιστάθηκε στην Τρόικα λέγοντας ΟΧΙ στο «κούρεμα» (βλέπε φορολογία) των καταθέσεων. Η απάντηση μου είναι ότι ΟΧΙ δεν νιώθω περήφανη. Το μόνο αίσθημα που έχω, αυτή τη στιγμή, είναι μια βαθιά ανησυχία. Μια ανησυχία για το μέλλον της μικρής μου πατρίδας, αλλά και της Ελλάδας που νομίζω ότι θα επηρεαστεί κι αυτή. Η Κύπρος χρειάζεται το μηχανισμό στήριξης για να ορθοποδήσει. Και κυρίως για να ορθοποδήσει το τραπεζικό της σύστημα, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει ανάπτυξη και οικονομική ζωή. Γι’ αυτό, άλλωστε, η Κυβέρνηση του κ. Χριστόφια, με αίτηση της, ζήτησε τη βοήθεια της Τρόικα, ήδη από τον Ιούλιο του 2012. Τώρα γιατί βγαίνει το ΑΚΕΛ και δηλώνει ότι δεν χρειάζεται τη βοήθεια αυτή και έχει έτοιμη άλλη λύση, εκτός Ε.Ε. δεν το ξέρω, θα σας γελάσω. Και σε κάθε περίπτωση, αφού είχε άλλη λύση, γιατί δεν την εφάρμοσε, όσο ήταν στην εξουσία (μόλις πριν 20 ημέρες)?

Και συνεχίζω. Ωραία, απορρίψαμε τη φορολογία των καταθέσεων (ας σημειώσω ότι εμένα προσωπικά δεν θα με πείραζε καθόλου η φορολογία των μεγαλοκαταθετών, δηλαδή αυτών που έχουν κεφάλαιο άνω των 100.000€). Και τώρα σε ποιού «Κασίδη» το κεφάλι θα πέσουν τα μέτρα? Πολύ φοβάμαι στο κεφάλι των μικρομεσαίων Κυπρίων που τους περιμένουν πολύ δύσκολες ώρες. Να, γιατί δεν νιώθω περήφανη για το νέο «ηχηρό ΟΧΙ». Μακάρι να διαψευσθώ.

Υ.Γ. Απ' ότι διάβασα, ένα εναλλακτικό σχέδιο που μελετάται από τα κυπριακά κόμματα είναι να συνεισφέρουν στο χρέος τα Ασφαλιστικά Ταμεία τα αποθεματικά τους. Και αναρωτιέμαι. Είναι αυτή η λύση πιο αποδεκτή και συμφέρουσα, για το λαό της Κύπρου, από τη φορολόγηση των μεγαλοκαταθετών? Μα, θα μου πει κάποιος, αν οι μεγαλοκαταθέτες πάρουν τις καταθέσεις τους και φύγουν (κυρίως κατά Ρωσία μεριά), θα βουλιάξει το χρηματοοικονομικό σύστημα της Κύπρου. Η απάντηση είναι ότι έτσι που εξελίχτηκαν τα πράγματα (όχι χωρίς ευθύνη και της Τρόικα), η παραμονή των ξένων καταθέσεων στο νησί είναι λίαν αμφίβολη, είτε φορολογηθούν αυτές, είτε όχι. Αυτό που προέχει τώρα είναι η σωτηρία της Κύπρου και του λαού της, με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες.