Καλό ταξίδι θεία Ευτυχία!

Η θεία Ευτυχία έφυγε χθες ήσυχα, όπως ήσυχα έζησε σχεδόν όλη τη ζωή της. Ήταν 91 χρόνων. Πήγε να βρει το θείο Χαρίλαο, τον άντρα της, που έφυγε πριν αρκετά χρόνια σε αυτοκινητικό ατύχημα. Για να κοιμηθούν πάλι αγκαλιασμένοι, όπως έκαναν κάθε βράδυ, όσο ζούσαν και οι δυο.

Η θεία Ευτυχία είναι η μεγάλη αδελφή του πατέρα μου. Κατάγεται, όπως και ο πατέρας μου, από το χωριό Μπέλλα Πάις της επαρχίας Κερύνειας, της Κύπρου που σήμερα κατέχεται από τους Τούρκους. Γνωρίστηκε με το θείο Χαρίλαο τη δεκαετία του 40, όταν αυτός έκτιζε, ως εργολάβος, το δημοτικό σχολείο του χωριού. Παντρεύτηκαν και έκαναν δύο κορίτσια, τις αγαπημένες μου ξαδέλφες Σωτηρούλα και Μερόπη. Το ζευγάρι έγινε η αιτία να γνωριστούν και να παντρευτούν και οι δικοί μου γονείς. Γιατί τότε που παντρεύτηκαν εκείνοι, ο παππούς μου (ο πατέρας της μητέρας μου) ήταν δάσκαλος στο χωριό τους, το Μπέλλα Πάις κι έγινε κουμπάρος στο γάμο τους. Αυτή η κουμπαριά στάθηκε η αιτία της γνωριμίας των γονιών μου. Η μαμά μου και η θεία Ευτυχία ήταν πάντα αγαπημένες, πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο για νύφη – κουνιάδα. Η επίσκεψη της θείας και της οικογένειας της στο σπίτι μας ήταν για μας πάντα και ιδίως τότε που ήμουν παιδί, γιορτή.

Καλό ταξίδι θεία Ευτυχία. Έκλεισε όμορφα ο κύκλος της ζωής σου. Και αν έχεις πίκρα που άφησες τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα σου, απόψε θα αγκαλιαστείς με το θείο Χαρίλαο και θα φύγουν για σένα όλες οι πίκρες της ημέρας.

Το σπίτι της θείας Ευτυχίας στο Μπέλλα Πάις. Αυτό ήταν και το πατρικό σπίτι του πατέρα μου. Τη φωτογραφία την τράβηξα εγώ το 2004, όταν επισκέφθηκα την Κερύνεια.

Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες απεικονίζουν το Μπέλλα Πάις, το χωριό του πατέρα μου και της θείας Ευτυχίας. Είναι ένα όμορφο χωριό σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του Πενταδάχτυλου με πανοραμική θέα μέχρι τη θάλασσα της Κερύνειας. Δυστυχώς βρίσκεται στο κατεχόμενο από το 1974 τμήμα της Κύπρου.