Μια βραδιά με τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ στο «Χορό του Θανάτου»

Οι μέρες και τα γεγονότα που ζούμε καταθλιπτικά. Αυτό που θα μου έλειπε τώρα είναι να παρακολουθήσω κι ένα καταθλιπτικό έργο. Κι όμως. Παρακολούθησα χθες βράδυ το «Χορό του Θανάτου» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ στο θέατρο «Άλμα» με το Γιώργο Μιχαλακόπουλο, την Κατερίνα Μαραγκού και το Νίκο Αλεξίου. Αν και χαρακτηρίζεται το τραγικότερο έργο του Σουηδού δημιουργού, εντούτοις, όχι δεν μου μαύρισε την ψυχή. Το παρακολούθησα με ενδιαφέρον. Στο τέλος μου άφησε μεν μια πικρή γεύση, αλλά με ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα ευαισθησίας και τρυφεράδας.
Ας πούμε δυο λόγια για την υπόθεση.
Η Άλις και ο Έντγκαρ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που ζει σ’ ένα σχετικά απομονωμένο νησί της Σουηδίας κοντά στη Στοκχόλμη. Πρόκειται, σε λίγες μέρες, να γιορτάσει την επέτειο των 25 χρόνων γάμου. Αυτή, πρώην ηθοποιός, που παράτησε την καριέρα της για να παντρευτεί τον Έντγκαρ, ένα στρατιωτικό, που δεν μπόρεσε στη ζωή του να προχωρήσει πέρα από λοχαγός. Η ζωή του μικρού νησιού θα μαραζώσει και τους δυο και θα τους κάνει να στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου. Ο καθένας θεωρεί ότι στη ζωή του θα κατάφερνε πολύ περισσότερα αν δεν συνδεόταν με τον άλλο. Αλήθεια, πόσοι από μας δεν πιστεύουν το ίδιο? Πολλοί, μα πάρα πολλοί νομίζω. Μυθοποιούμε το παρελθόν μας, χτίζουμε το παρόν σε βάσεις δυσαρέσκειας και λατρεύουμε το υποτιθέμενο μέλλον μας, χωρίς την παρουσία του άλλου. Όλα αυτά, βέβαια, δίνονται με μια δόση, κάπως ξεπερασμένης, δραματικής υπερβολής που όμως δικαιολογείται από το χρόνο συγγραφής του έργου (1900-1905). Ο θάνατος που αγγίζει το ένα πρόσωπο από το ζευγάρι, αλλά και η έλευση ενός τρίτου προσώπου από το παρελθόν, έρχονται να ταράξουν την εύθραυστη ισορροπία του τρόμου. Γι λίγο όμως. Το τρίτο πρόσωπο φεύγει τρομαγμένο. Και το ζευγάρι…. Ας αφήσω όμως και κάτι να το διαπιστώσετε μόνοι σας, αν αποφασίσετε να δείτε το έργο.
Κάθε Παρασκευή το εισιτήριο προσφέρεται στα 10 ευρώ μόνο. Πολύ καλή τιμή για να παρακολουθήσετε ένα κλασσικό έργο με πολύ καλούς ηθοποιούς σε ένα συμπαθητικό θέατρο (το "Άλμα") με άνετα καθίσματα (το τονίζω αυτό, γιατί έχω κακοπάθει, κατά καιρούς, από άβολα καθίσματα θεάτρων). Το σκηνικό υποβλητικό, εκφράζει πολύ όμορφα το νόημα και την ατμόσφαιρα του έργου. Μια φυλακή που κλείνει μιζέρια, αλλά αφήνει να βλέπεις και τη φουρτουνιασμένη ομορφιά του κόσμου εκεί έξω. 
-------------------------------
Ένα πολύ καλό σάιτ για τη ζωή και το έργο του Σουηδού Δραματουργού είναι το «Αύγουστος Στρίντμπεργκ» του Βασίλη Ρίτσου. Αν το διαβάσετε θα μπορέσετε να κατανοήσετε και την τάση του δημιουργού να ασχολείται και να αποτυπώνει κυρίως προβληματικές σχέσεις γάμου.