Διαβάζω τη δήλωση που έκανε ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, όταν πληροφορήθηκε ότι του απονεμήθηκε, από το Υπουργείο Πολιτισμού, το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, για το σύνολο του έργου του: «Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους». Παρέπεμψε δε σε παλαιότερο κείμενο του με τον τίτλο «Εναντίον», που αρχίζει ως εξής: «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι. Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου ...». Είναι η αλήθεια ότι, κατά κάποιο τρόπο, εντυπωσιάστηκα από τη δήλωση αυτή. Το ξερα ότι είναι αντισυμβατικός ποιητής ο Χριστιανόπουλος («στριμμένο» χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του). Την παντελή όμως έλλειψη ματαιοδοξίας δεν τη συναντάς συχνά. Αντίθετα, τη συναντάς σπανιότατα. Σχεδόν ποτέ, θα έλεγα, εξ ού και το απόφθεγμα: «το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξαν ουδείς». Να, λοιπόν, σκέφτηκα εγώ τώρα, που υπάρχουν άνθρωποι που εμίσησαν και τη δόξα και το χρήμα. Αποφάσισα να γράψω μια ανάρτηση για το θέμα αυτό και άρχισα να ψάχνω φωτογραφίες του στο google. Πέφτω πάνω στη φωτο με την τήβεννο (πάνω). Χμμμμμμμμμ, περίεργο μου φάνηκε. Διαβάζω στο κείμενο ότι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, τον Ιούνιο του 2011, αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και φυσικά ήταν εκεί και δέχτηκε, μια χαρά και δυο τρομάρες, την τιμητική διάκριση. Συγκινήθηκε μάλιστα. Απορώ και καταλήγω: Τελικά δεν είναι εναντίον κάθε τιμητικής διάκρισης, όπως, ποιητική αδεία, ισχυρίζεται. Απλώς κάνει επιλογή ποια διάκριση θα δεχτεί και ποια όχι (αυτό το "απ' όπου και αν προέρχεται" τελικά δεν ισχύει). Είναι πράγματι εκκεντρικός (όχι, δεν θα έλεγα στριμμένος). Και καλά κάνει. Οι ιδιαίτεροι άνθρωποι είναι σχεδόν πάντα εκκεντρικοί. Και με τις δηλώσεις τους (ειλικρινείς ή όχι) μας δίνουν, συχνά, τροφή για προβληματισμό.
---------------------------------
Το απαίσιο, κατά το Χριστιανόπουλο, ρητό που μας άφησαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έχει ως εξής: «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν» (Ομήρου Ιλιάδα Ζ'208). Πάει δε να πει «Να είσαι πάντα πρώτος και ανώτερος από όλους και να μην ντροπιάζεις τη γενιά των προγόνων σου». Είναι αλήθεια ότι αυτό το συνεχές κυνήγι της πρωτιάς είναι πολύ καταπιεστικό και αγχωτικό. Δεν συμφωνείτε?
10 σχόλια:
Από το κείμενο της εφημερίδας φαίνεται πως και αυτή την τιμητική προσαγόρευση την είχε αρνηθεί στο παρελθόν.
Tον ξερουμε σαράντα χρόνια,έχει παρει τη θεση του στους καλούς ποιητες της γενιάς του,"προκαλεί" θετικά πολλές φορές,αλλοι λενε οτι επραξε κατα συνειδηση,αλλοι ότι λειτουργησε επικοινωνιακά,είναι αληθεια οτι του αρεσε παντα η προβολή,όπως και ο επι πενηντα χρόνια απολυτος ελεγχος των πολιτιστικών δρώμενων και τεκταινόμενων στη Θεσσαλονικη,ουδεις πνευματικός δημιουργός αναδεικνυεται στην αγαπημενη πόλη,αν δεν προερχεται απο τον κύκλο του Χριστιανόπουλου,ουδεις ίσταται υπεράνω αυτού,αποδειξη η κόντρα του με τον Γιώργο Ιωάννου και ο "ξενιτεμός" του δεύτερου στην Αθήνα...
Αδυνατώ λοιπόν να θεοποιήσω μια δηλωση,αφού δεν μπορω να ερμηνευσω το κίνητρο της...
Α,να μην ξεχάσω,τον θαυμαζω βεβαια για το καταλυτικό του χιούμορ,"η υπογεγραμμένη ειναι το πιο ερωτικό σημαδάκι της γραμματικής,προπαντός όταν τίθεται κάτω απ'το ωμέγα!":))),τον εκτιμώ ως ποιητή,αλλά εξακολουθώ να διατηρω τις επιφυλάξεις μου ως προς τη σκoπιμότητα της δήλωσης...
-@Αθεόφοβε μου,
ναι διάβασα τη σχετική περικοπή από το κείμενο, αλλά το πήρα αλλιώς. Ότι, δηλαδή, οι καθηγητές της Φιλοσοφικής απέρριψαν προηγουμένως σχετική πρόταση να τον αναγορεύσουν επίτιμο διδάκτορα.
-@ Vad μου,
Τώρα έχω κι εγώ τις επιφυλάξεις μου ως προς το ειλικρινές της δηλώσεως.
Από τη μια η θέση του μου άρεσε. Από την άλλη, απλά θα θυμίσω ότι με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό ο Σαρτρ είχε αρνηθει γαλλικά αντίστοιχα βραβεία και το Νόμπελ.
Πάντως με την άρνηση του βραβείου το θέμα πήρε πολύ μεγαλύτερη δημοσιότητα απ'όσο αν είχε δεχτεί. Άρα μήπως με τον τρόπο του ζητάει τη δόξα; :-)
_@Δείμο μου,
μάλλον το Σαρτρ προσπαθεί να μιμηθεί.
-@Οδυσσέα μου,
έχεις δίκιο ότι με την άρνηση έγινε μεγάλος ντόρος. Και απ' ότι κατάλαβα ο ντόρος είναι κάτι που του αρέσει. Και η δημοσιότητα.
Παραβλεπω τα περι αρχαιων προγονων για να μη τα παρω,αλλα καπου θελω να τα χωσω για αυτη τη κακιασμενη χολερικη αδερφη που παριστανει τον ...αντρα κι απο πανω...
Χαρακτηριστικο των φασιστων ομο/φιλων ειναι οτι οχι μονο κρυβουν τη π*υστια τους αλλα το παιζουν & πολυ ...αντρακλες...
Αν ο Χρ δεν ειναι ομ/φιλος,που ειναι οι γυναικες του..?
Εδω & τωρα να δωσει...βιογραφικο με τους ερωτες του...
Αλλα δεν φταιει αυτος,φταινε οι αλλοι που τον αφηνουν να πουλαει μουρη & δεν το κραζουν...
Κοίτα, η συμπεριφορά και η στάση του Χριστ. μπορεί κάλλιστα να αποτελεί απλά μια άλλης μορφής ματαιοδοξία.
Γιατί ο τύπος δοξ’αστηκε αρνούμενος τη δόξα...
Τον Χριστιανοτετοιο δεν τον ξερει ουτε η θεια του...
Δημοσίευση σχολίου