Τον τελευταίο καιρό «φρικάρω» όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερο. Μα τι λέξεις αργκό χρησιμοποιώ κι εγώ? Άκου φρικάρω… Να σας πω την αλήθεια, αρχικά έψαξα να βρω μια πιο καθωσπρεπει λέξη που να εκφράζει αυτό που νιώθω, αλλά δυσκολεύτηκα. Τελοσπάντων. Πριν προχωρήσω πιο κάτω, ας δούμε λίγο την ετυμολογία της λέξης φρικάρω. Προέρχεται από το αγγλικό «freak» = τέρας, ασυνήθιστο φαινόμενο ή πρόσωπο. Έχει όμως και παρετυμολογική επίδραση από την ελληνική λέξη «φρίκη» που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ουσιαστικό (η) φριξ, (γεν.) φρικός = ελαφρύς κυματισμός, ρίγος, ανατρίχιασμα. Όλα αυτά τα ετυμολογικά τα διάβασα στο «Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του Γ. Μπαμπινιώτη, β΄ έκδοση, σελ. 1903.
Ας επανέλθουμε τώρα στο κυρίως θέμα μας. Όπως έλεγα, λοιπόν, τον τελευταίο καιρό είμαι συνεχώς φρικαρισμένη. Να μερικά πράγματα που με φρίκαραν:
• Έχω φρικάρει με την «Τρόικα» που επιμένει για περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και απολύσεις, απολύσεις, απολύσεις…. Μα είναι εύκολο να μείνει ο άνθρωπος από τη μια μέρα στην άλλη στο δρόμο? Εγώ ένα στεγαστικό δάνειο έχω να αποπληρώσω και ζορίζομαι πάρα πολύ, γιατί το συμφώνησα σε καιρούς εύκολους και τώρα ήρθαν καιροί δύσκολοι. Φαντάσου να κινδύνευα να μείνω εντελώς χωρίς δουλειά. Ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ.
• Έχω φρικάρει (πιο πολύ) με την προοπτική πλήρους χρεοκοπίας και επανόδου στη δραχμή, καθώς και με την προσπάθεια, από μερικούς (επιπόλαιους), να παρουσιάσουν αυτή την καταστροφική εξέλιξη ως «περήφανα αξιοπρεπή» και «πατριωτική».
• Έχω φρικάρει με τα φαινόμενα ακραίου λαϊκισμού σε πολιτικού και πολίτες, που όλο και πληθαίνουν τώρα τελευταία (ένα απ' αυτά είναι και το κάψιμο της γερμανικής σημαίας). Η κρίση μερικούς συνέτισε και άλλους αποτρέλανε.
• Έχω φρικάρει με το λογαριασμό «κοινοχρήστων» που μου ήρθε τον τελευταίο μήνα (320€). Και μη βιαστείτε να σκεφτείτε ότι «κλέβει» ο διαχειριστής, γιατί δεν κλέβει. Διαχειριστής είμαι εγώ! Απλώς έχει ακριβύνει τόσο το πετρέλαιο κι έχω άντρα τόσο κρυουλιάρη. Απορώ τι θα κάνει ο "κρυουλιάρης" μου αν επιστρέψουμε στη «δραχμούλα» μας. Άντε να βρεις τότε πετρέλαιο και αν το βρεις τι τιμή θα έχει. Τότε Good bye θέρμανση.
Ας επανέλθουμε τώρα στο κυρίως θέμα μας. Όπως έλεγα, λοιπόν, τον τελευταίο καιρό είμαι συνεχώς φρικαρισμένη. Να μερικά πράγματα που με φρίκαραν:
• Έχω φρικάρει με την «Τρόικα» που επιμένει για περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και απολύσεις, απολύσεις, απολύσεις…. Μα είναι εύκολο να μείνει ο άνθρωπος από τη μια μέρα στην άλλη στο δρόμο? Εγώ ένα στεγαστικό δάνειο έχω να αποπληρώσω και ζορίζομαι πάρα πολύ, γιατί το συμφώνησα σε καιρούς εύκολους και τώρα ήρθαν καιροί δύσκολοι. Φαντάσου να κινδύνευα να μείνω εντελώς χωρίς δουλειά. Ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ.
• Έχω φρικάρει (πιο πολύ) με την προοπτική πλήρους χρεοκοπίας και επανόδου στη δραχμή, καθώς και με την προσπάθεια, από μερικούς (επιπόλαιους), να παρουσιάσουν αυτή την καταστροφική εξέλιξη ως «περήφανα αξιοπρεπή» και «πατριωτική».
• Έχω φρικάρει με τα φαινόμενα ακραίου λαϊκισμού σε πολιτικού και πολίτες, που όλο και πληθαίνουν τώρα τελευταία (ένα απ' αυτά είναι και το κάψιμο της γερμανικής σημαίας). Η κρίση μερικούς συνέτισε και άλλους αποτρέλανε.
• Έχω φρικάρει με το λογαριασμό «κοινοχρήστων» που μου ήρθε τον τελευταίο μήνα (320€). Και μη βιαστείτε να σκεφτείτε ότι «κλέβει» ο διαχειριστής, γιατί δεν κλέβει. Διαχειριστής είμαι εγώ! Απλώς έχει ακριβύνει τόσο το πετρέλαιο κι έχω άντρα τόσο κρυουλιάρη. Απορώ τι θα κάνει ο "κρυουλιάρης" μου αν επιστρέψουμε στη «δραχμούλα» μας. Άντε να βρεις τότε πετρέλαιο και αν το βρεις τι τιμή θα έχει. Τότε Good bye θέρμανση.
20 σχόλια:
Άστα αγαπητή Μερόπη κι εγώ είμαι μονίμως φρικαρισμένος με όσους επιμένουν να μην βλέπουν ότι οι τροϊκάνοι κι η Μέρκελ είναι που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή όπως το επισημαίναμε μερικοί πριν από 2 χρόνια αγρίως λοιδωρούμενοι απ' τους "αισιόδοξους".
Μερόπη, και μη χειρότερα να λέμε!! Η ελπίδα πεθαίνει μεν τελευταία, αλλά δε μας έχουν αφήσει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Και δε φταίνε μόνο οι τροϊκανοί, αυτοί τα λεφτά τους θέλουν. Φταίνε οι δικοί μας πολιτικοί που δεν αντι-προτείνουν κάποιο μέτρο για να τονωθεί η αγορά. Μια πολύ γενναία κίνηση θα ήταν η μείωση του ΦΠΑ ώστε να τονωθεί η αγορά και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αλλά κανείς δεν το κάνει. Προτιμούν τις μειώσεις και τις απολύσεις! Τι να πεις...
Υπάρχει άραγε κάποιος σ' αυτή τη χώρα, Meropi μου, που να μη βιώνει με τον τρόπο του όλην αυτή τη φρίκη; 'Ομως
κάτι χρήσιμοθα πρέπει να κάνει όπως μπορεί κι ο καθένας μας επιτέλους!...
Σίγουρα δεν είσαι η μόνη που βιώνεις τέτοιες καταστάσεις και συναισθήματα. Αλλά από την άλλη, όπως έγραψα σε δικό μου άρθρο, οι μισθοί ήδη έπεσαν ήδη 25-30% (3 στους 14 μισθούς του δημοσίου και 25% στον ιδιωτικό τομέα). Θα κόψουν κι άλλο τους μισθούς, λένε (άλλο 20-30%). Ο τιμάριθμος τρέχει με +10%. Και αυτά χωρίς να προσθέσουμε χαράτσι, μειώσεις δαπανών σε παιδεία και υγεία (περίπου 20-30% επί του μηνιαίου μισθού). Άθροισμα; 75%-100%. Αν αυτό δεν είναι χρεωκοπία, τότε τι χειρότερο να περιμένουμε;
Όλη η Ελλάδα (φρικάρει)βασικά όλοι οι πολίτες της Ελλάδας εχουν φρικάρει,(οι πολιτικοί δεν ξέρω)
Και όπως πάει το πράμα ή από φτώχια θα πάμε ή από κρύο!! Τι να πω η γυναίκα με αυτούς που μπλέξαμε.
Τι να πουν και οι άστεγοι ,οι απολυμένοι;τι;;
Περαστικά Μερόπη μου (για τα κοινόχρηστα λέω). Εμείς πληρώσαμε 400 Ευρώ!!!! Και το σβήνουμε (όσο μπορούμε) το καλοριφερ για να μη μας έρεθει άλλο τόσο πάλι....
Οσο για το φρικάρω....εγώ φρικάρω, εσύ φρικάρεις, αυτός φρικάρει αλλά άλλοι είναι οι απαθέστατοι.
Οσο δεν γίνονται αληθινές περικοπές στις λοιπές δαπάνες (πλην των μισθών κια των συντάξεων) τόσο οι τροϊκανοί θα πιέζουν για τους μισθούς (και ας μη τους πέφτει λόγος). Ολος ο κόσμος γνωρίζει, ακόμη κια ένας μπακάλης, ότι όσο μειώνεις την αγοραστική δύναμη του εισοδήματος των πολιτών και όσο τους τσακίζεις σε φορολογίες, χαράτσια και λοιπά κουραφέξαλα (υπερτιμημένο ΦΠΑ κλπ) τόσο δεν πρόκειται να πάρει μία το ελληνικό δημόσιο. Αυτοί οι περισπούδαστοι δεν λένε να το καταλάβουν?????
Με λίγα φρικάρεις Μερόπη. Εγώ φρικάρω με όσα φρικάρεις κι αλλά τόσα.
Περισσότερο όμως φρικάρισα όταν, μετά τα όσα αλαμπουρνέζικα είπε στη βουλή ο ΓΑΠ, βρέθηκαν βουλευτές που τον χειροκρότησαν!
Mαζί σου...
Για τους αναμενοντες λύση με την επιστροφή στη δραχμη,να σου πω τι θα συμβει σε επιπεδο καθημερινης αγοράς,θα εχουμε στρογγυλοποιήσει όπως στον πρωτο καιρο του ευρω,ό,τι στοιχιζε ενα ευρω δεθα πουλιέται 240,75 αλλά 350,στρογγυλοποίηση προς τα πανω,καταλαβαινεις λοιπον τι θα συμβει...
"Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·"...
Όλοι Μερόπη μου είμαστε τρομοκρατημένοι. ΑΥΤΟ επιδίωκαν εξ αρχής. Να παραλύσουμε από τρόμο. Πρέπει κι ΕΜΕΙΣ να ..σηκωθούμε λίγο ψηλότερα..
-@Αντώνη μου,
Ναι, η συνταγή της Τρόικας έφερε ύφεση και μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πραγματική καταστροφή και εξαθλίωση θα έρθει με την επάνοδο της δραχμής.
------------------------------
-@Δανάη μου,
Η σημερινή κατάσταση θέλει τόλμη, όραμα και συνάμα σύνεση, που, δυστυχώς, δεν βλέπω να διαθέτει κανένας από τους πολιτικούς μας. Και η αριστερά βρίσκεται στον κόσμο της, χωρίς ουσιαστικές λύσεις (δεν είναι λύση η επάνοδος στη δραχμή).
-@Ευάγγελε μου,
Όπως λέω και στο ποστ, η κρίση άλλους συνέτισε και άλλους αποτρέλανε. Φοβάμαι ότι οι τελευταίοι είναι πολλοί και αμφιβάλλω αν μπορεί να επικρατήσει η λογική, ώστε να κάνουμε όλοι κάτι χρήσιμο.
-------------------
-@Δείμο μου,
Κι όμως υπάρχει και κάτι χειρότερο. Η επάνοδος στη δραχμή. Τότε, η εισαγωγή αγαθών, πρώτων υλών θα γίνεται με το σταγονόμετρο. Θα γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω.
-@Σταλαματιά μου,
Τους άστεγους και άνεργους σκέφτομαι και φρικάρω πιο πολύ.
-----------------------
-@ dyosmaraki μου,
Είναι αλήθεια ότι όσον αφορά τις λοιπές περικοπές δαπανών (πλην μισθών και συντάξεων), δεν τηρήσαμε τις υποχρεώσεις μας.
-@Κουκλίτη μου,
Να σου πω την αλήθεια, δεν είχα το κουράγιο να παρακολουθήσω την ομιλία του ΓΑΠ. Εσύ τα κατάφερες?
----------------
-@Καλημέρα μου,
Χαίρομαι που συμφωνούμε.
-@VAD μου,
Νομίζω ότι όσοι σκέφτονται ως λύση την επάνοδο στη δραχμή, κινούνται στη σφαίρα της επιπολαιότητας.
-----------------
-@Θανάση μου,
Θα έλεγα, καλύτερα, να σκεφτούμε λίγο συνετότερα.
Καλή μου, θα μου επιτρέψεις να έχω διαφορετική εκτίμηση για το ευρώ και τη δραχμή. Χωρίς να έχω κατασταλάξει, ας θέσω μερικές σκέψεις.
Τείνω προς τη μονομερή διαγραφή του χρέους και προς ένα νέο ξεκίνημα (κάπου μεταξύ ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ). Είναι φιλοευρωπαϊστής, αλλά όχι στην Ευρώπη που έδινε δανεικά ενώ γνώριζε πώς σπαταλούνται αυτά και δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει προκειμένου να ευνοήσει τις τράπεζές της (και σήμερα το ίδιο κάνει).
Στο κάτω κάτω ας κάνουμε δημοψήφισμα: θέλουμε ή όχι τη νέα δανειακή σύμβαση; Ας αποφασίσει ο λαός άμεσα χωρίς τερτίπια. Ούτε οι εκλογές είναι λύση. Δημοψήφισμα, τι πιο δημοκρατικό;. Και αν στο κάτω κάτω θέσουν πάλι ζήτημα ευρώ ή δραχμή, ας γίνει διπλό δημοψήφισμα. Ας αποφασίσει ο λαός άμεσα, κι ας πάρουν όλοι θέση.
Η έξοδος από το ευρώ μπορεί να αναθερμάνει τη μηχανή της οικονομίας μέσα από την υποτίμηση του νομισματος. Σήμερα βιώνουμε την εσωτερική υποτίμηση και χωρίς να έχουμε καμία πολιτική ελευθερία να αντιτάξουμε μια δική μας πρόταση ανάπτυξης, αλλά λειτουργούμε ως γνήσια ανδράποδα. Η υποτίμηση και το εθνικό νόμισμα θα μπορέσει να λειτουργήσει ως ανεξάρτητος μοχλός. Εξάλλου, μέσα στο ευρώ όντες, δεν μπορούμε να δανειστούμε από άλλες χώρες (πχ Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Βενεζουέλα κλπ) αντιτάσσοντας μία άλλη πρόταση δανεισμού. Βλέπεις άλλο δανεισμός κι άλλο τρόικα. Ένας ανεξάρητος δανεισμός επιτρέπει -και το έχουν ανάγκη ως αντίπραξη ορισμένες χώρες- να κινηθείς πιο ελεύθερα χωρίς τις πιέσεις άλλων.
Εξάλλου, μέσα στην Ευρώπη ήδη έχουμε φτάσει σε πτώχευση ως κράτος και οι πολίτες ακόμα χειρότερα. Μας λέει η κυβέρνηση και όσοι μέσα ή έξω τη στηρίζουν (όπως μέλη της ΔΗΜΑΡ, η Ντόρα, δημοσιογράφοι κλπ) ότι θα χρεωκοπήσουμε. Μα ήδη οι πολίτες έχουν πτωχεύσει.
Η λογική των μονοδρόμων, δεν είναι λογική ούτε αριστερή ούτε ρεαλιστική. Είναι λογική υποταγής. προτιμώ ένα δύσκολο, αλλά δικό μου, ανεξάρτητο δρόμο ελευθερίας, όπου θα διασφαλίζω τα δικά μου συμφέροντα, παρά ένα χαραγμένο δρόμο στις ανάγκες άλλων που θα περπατώ ως ανδράποδο.
Τα σημερινά δάνεια δεν είναι φτηνότερα από απευθείας αγορές ομολόγων από κράτη όπως η Ρωσία ή η Κίνα. Μέχρι σήμερα το έλλειμμα τριπλασιάστηκε λόγω του μνημονιακών κλπ δανείων. Δεν αποζητώ την οικονομική ανάπτυξη, αλλά την κοινωνική (τουλάχιστον αυτή με απασχόλησε πρωτίστως στο βιβλίο μου έστω και στο περιορισμένο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Οι αγορές δε νοιάζονται για τη δεύτερη ούτε η τρόικα. Εσύ βλέπεις μόνο αυτές. Δικαίωμά σου.
(την τελευταία περίοδο μην τη λάβεις υπόψη, ξέφυγε από copy-paste)
Η ελπίδα σίγουρα πεθαίνει τελευταία, Δανάη, αλλά πόσο πιό πριν θα έχουμε πεθάνει εμείς και -κυρίως- η ελληνική κοινωνία;;;
Και...
Οι αργεντίνοι ξεσηκώθηκαν μετά το ξεπούλημα της χώρας από τον ...ελικοπτερούχο.
Εμείς θα περιμένουμε να πάθουμε το ίδιο για να ξεσηκωθούμε;;;
-@Δείμο μου,
Διαφωνώ μαζί σου ως προς το θέμα της επανόδου στη δραχμή. Κατά τη γνώμη μου, η μείωση του βιοτικού μας επιπέδου από το 2009 και εντεύθεν μπορεί να ήταν σημαντική, αλλά δεν είναι τίποτε μπροστά στη λαίλαπα που θα έλθει με την έξοδο από την ευρωζώνη και την επάνοδο μας στη δραχμή, ειδικά αν διαγράψουμε μονομερώς το δημόσιο μας χρέος, όπως προτείνεις. Το μόνο καλό, ίσως, θα είναι ότι, λόγω της υποτίμησης του νομίσματος, τα ελληνικά προϊόντα και ο τουρισμός θα γίνουν ανταγωνιστικότερα. Αυτό όμως θα είναι προσωρινό, λόγω και της αναμενόμενης ανατίμησης των πρώτων υλών και των καυσίμων που θα εισάγονται από το εξωτερικό. Θα χρειάζεται να υποβάλλεται η δραχμή σε συνεχείς υποτιμήσεις για να διατηρηθεί αυτό το πλεονέκτημα. Τα κακά δε που θα μας έλθουν θα είναι πολλαπλάσια και θα εξουδετερώσουν το πλεονέκτημα. Να μερικά απ’ αυτά.
• Οι εισαγωγές μας θα γίνουν αυτομάτως ακριβότερες, εκτινάσσοντας τον πληθωρισμό σε διψήφιο ποσοστό και μειώνοντας έτσι αισθητά την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων των Ελλήνων.
• Θα υπάρχει δυσκολία στην αγορά καυσίμων και γενικά πρώτων υλών, γιατί κανείς δεν θα δέχεται την υποτιμημένη δραχμή ως μέσον πληρωμής. Θα απαιτούν πληρωμή μετρητοίς και με σκληρό νόμισμα.
• Οι επιχειρήσεις θα δυσκολεύονται να δανειστούν, το ίδιο και το Ελληνικό Δημόσιο (εδώ δυσκολεύονται με το ευρώ, φαντάσου πώς θα τα καταφέρνουν με τη δραχμούλα!). Όσο για τους πολίτες πρέπει να ξεχάσουν τα στεγαστικά δάνεια και γενικά τα δάνεια με μονοψήφιο ποσοστό επιτοκίου.
• Από μερικούς παρουσιάζεται ως πλεονέκτημα το ότι μετά την έξοδο μας από την ευρωζώνη θα μπορεί το Δημόσιο, ανενόχλητο, να τυπώνει χαρτονομίσματα και να πληρώνει με αυτά τις υποχρεώσεις του στο εσωτερικό (για το εξωτερικό κάτι τέτοιο είναι αδύνατο). Η τακτική όμως αυτή είναι καταστροφική, γιατί οδηγεί σε ραγδαία υποτίμηση του νομίσματος και τεράστιο πληθωρισμό. Αυτά δε προκαλούν με τη σειρά τους σημαντική μείωση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών, με λίγα λόγια φτώχεια, μεγάλη φτώχια, πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή.
-@Ναπολέων μου,
Να με συγχωρέσεις, έχω μια μικρή επιφύλαξη για τους «ξεσηκωμούς» που προτείνεις. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα. Κατά τη γνώμη μου τώρα χρειάζεται πιο πολύ ψυχραιμία και σύνεση
Δημοσίευση σχολίου