Νιώθω μια βαθιά ανησυχία και ΟΧΙ περηφάνια

Σήμερα με ρωτούν γνωστοί, φίλοι και συνάδελφοι αν νιώθω περήφανη που η Κυπριακή Βουλή αντιστάθηκε στην Τρόικα λέγοντας ΟΧΙ στο «κούρεμα» (βλέπε φορολογία) των καταθέσεων. Η απάντηση μου είναι ότι ΟΧΙ δεν νιώθω περήφανη. Το μόνο αίσθημα που έχω, αυτή τη στιγμή, είναι μια βαθιά ανησυχία. Μια ανησυχία για το μέλλον της μικρής μου πατρίδας, αλλά και της Ελλάδας που νομίζω ότι θα επηρεαστεί κι αυτή. Η Κύπρος χρειάζεται το μηχανισμό στήριξης για να ορθοποδήσει. Και κυρίως για να ορθοποδήσει το τραπεζικό της σύστημα, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει ανάπτυξη και οικονομική ζωή. Γι’ αυτό, άλλωστε, η Κυβέρνηση του κ. Χριστόφια, με αίτηση της, ζήτησε τη βοήθεια της Τρόικα, ήδη από τον Ιούλιο του 2012. Τώρα γιατί βγαίνει το ΑΚΕΛ και δηλώνει ότι δεν χρειάζεται τη βοήθεια αυτή και έχει έτοιμη άλλη λύση, εκτός Ε.Ε. δεν το ξέρω, θα σας γελάσω. Και σε κάθε περίπτωση, αφού είχε άλλη λύση, γιατί δεν την εφάρμοσε, όσο ήταν στην εξουσία (μόλις πριν 20 ημέρες)?

Και συνεχίζω. Ωραία, απορρίψαμε τη φορολογία των καταθέσεων (ας σημειώσω ότι εμένα προσωπικά δεν θα με πείραζε καθόλου η φορολογία των μεγαλοκαταθετών, δηλαδή αυτών που έχουν κεφάλαιο άνω των 100.000€). Και τώρα σε ποιού «Κασίδη» το κεφάλι θα πέσουν τα μέτρα? Πολύ φοβάμαι στο κεφάλι των μικρομεσαίων Κυπρίων που τους περιμένουν πολύ δύσκολες ώρες. Να, γιατί δεν νιώθω περήφανη για το νέο «ηχηρό ΟΧΙ». Μακάρι να διαψευσθώ.

Υ.Γ. Απ' ότι διάβασα, ένα εναλλακτικό σχέδιο που μελετάται από τα κυπριακά κόμματα είναι να συνεισφέρουν στο χρέος τα Ασφαλιστικά Ταμεία τα αποθεματικά τους. Και αναρωτιέμαι. Είναι αυτή η λύση πιο αποδεκτή και συμφέρουσα, για το λαό της Κύπρου, από τη φορολόγηση των μεγαλοκαταθετών? Μα, θα μου πει κάποιος, αν οι μεγαλοκαταθέτες πάρουν τις καταθέσεις τους και φύγουν (κυρίως κατά Ρωσία μεριά), θα βουλιάξει το χρηματοοικονομικό σύστημα της Κύπρου. Η απάντηση είναι ότι έτσι που εξελίχτηκαν τα πράγματα (όχι χωρίς ευθύνη και της Τρόικα), η παραμονή των ξένων καταθέσεων στο νησί είναι λίαν αμφίβολη, είτε φορολογηθούν αυτές, είτε όχι. Αυτό που προέχει τώρα είναι η σωτηρία της Κύπρου και του λαού της, με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες.