Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Οι μετανάστες κι εμείς...


Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές γίνεται το συλλαλητήριο μελών της μουσουλμανικής κοινότητας που έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 6 μμ στην πλατεία Ομονοίας. Η αιτία του συλλαλητηρίου είναι το πολυσυζητημένο θέμα περί της τιμωρίας του αστυνομικού που φέρεται να έσκισε το Κοράνι. Κατ’ αρχάς θέλω να εκφράσω την άποψη ότι εάν πράγματι ο αστυνομικός κακόβουλα έσκισε και ποδοπάτησε τα χαρτιά που βρήκε στην τσέπη του μουσουλμάνου μετανάστη, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για το Κοράνι, δηλ. το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων, συμφωνώ κι εγώ ότι πρέπει να τιμωρηθεί πειθαρχικά και ποινικά για καθύβριση θρησκεύματος (άρθρ. 199 του Ποινικού Κώδικα). Για να μάθουν επιτέλους οι δημόσιοι λειτουργοί να σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα «ιερά και όσια» όλων των ανθρώπινων υπάρξεων. Η έρευνα όμως πρέπει να γίνει, χωρίς την πίεση του φόβου για επεισόδια, αλλά ελεύθερα και ανεπηρέαστα.

Ας έλθω τώρα στο κύριο θέμα μου που είναι το ακανθώδες πρόβλημα των μεταναστών και ιδίως των λαθρομεταναστών. Διάβασα ένα άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου στο ιστολόγιο του με θέμα «Η κινητοποίηση των μεταναστών». Στο άρθρο αυτό, αφού γίνονται μερικές σωστές, κατά βάση, επισημάνσεις, προτείνονται από τον αρθρογράφο διάφορα μέτρα. Όπως καταγραφή όλων των μεταναστών, υποχρεωτική εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, απόδειξη επαγγελματικής εξειδίκευσης κλπ. Γι’ αυτούς που δεν εκπληρώνουν όλες τις προϋποθέσεις προτείνει απέλαση. Φαίνεται όμως να αγνοεί ένα πολύ βασικό πράγμα, το οποίο είναι και η κύρια αιτία του προβλήματος. Ποιο είναι αυτό? Το ότι για πολλούς λαθρομετανάστες και κυρίως αυτούς που ανήκουν στη μουσουλμανική κοινότητα, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη η απέλαση. Είτε γιατί η χώρα τους είναι σε εμπόλεμη ή άλλου είδους ανώμαλη κατάσταση (π.χ. Ιράκ, Ιράν, Σομαλία, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν, μερικές χώρες της Αφρικής κλπ), είτε γιατί οι ίδιοι οι μετανάστες δεν δηλώνουν τα αληθινά τους στοιχεία και την πραγματική χώρα καταγωγής τους, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να εκδοθούν τα απαραίτητα έγγραφα (ναι χρειάζονται και τέτοια) για να πραγματοποιηθεί η απέλαση και να τους δεχτεί η χώρα τους. Οι περισσότεροι από τους μουσουλμάνους μετανάστες έχουν έλθει λαθραία, μέσω Τουρκίας. Η χώρα αυτή, όχι μόνο δεν αναχαιτίζει τα κύματα των μεταναστών, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, που διέρχονται μέσω του εδάφους της, αλλά επιπλέον τους διευκολύνει να προωθηθούν στην Ευρώπη, μέσω των νησιών του Αιγαίου. Και ενώ υποτίθεται ότι η χώρα μας συνήψε με την Τουρκία Πρωτόκολλο Επανεισδοχής των παράνομων μεταναστών που κυρώθηκε με το νόμο 3030/2002, εντούτοις η τελευταία αυτή χώρα δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα και δεν δέχεται πίσω αυτούς που προέρχονται από εκεί. Αμφισβητώντας δε τα αυτονόητα, προβάλλει διάφορες δικαιολογίες, όπως «δεν έχετε απόδειξη ότι οι μετανάστες προήλθαν από την Τουρκία» (τις περισσότερες φορές, δεν συλλαμβάνονται τα τουρκικά πλοιάρια που τους μεταφέρουν, λόγω ελλείψεως επαρκών πλωτών μέσων του Λιμενικού Σώματος) ή "το Αγαθονήσι δεν είναι ελληνικό έδαφος είναι γκρίζα ζώνη" (ναι το λένε κι αυτό). Αφήστε που οι Τούρκοι «δουλέμποροι» πετούν τους λαθρομετανάστες στη θάλασσα, ακριβώς για να αποφύγουν τη σύλληψη. ή τους επιβιβάζουν σε βάρκες και τους συμβουλεύουν, όταν δουν λιμενικό πλωτό μέσο να πέφτουν μόνοι τους στη θάλασσα. Τέλος, ας σημειωθεί ότι λόγω κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και καλά κάνει στο θέμα αυτό) δεν μπορούμε πλέον να κρατάμε φυλακισμένους σε ειδικά «στρατόπεδα συγκέντρωσης» τους λαθρομετανάστες, μετά την έκτιση της ποινής που τους επιβάλλουν τα Ελληνικά Δικαστήρια ,λόγω της παράνομης εισόδου στη χώρα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δυστυχώς, τους κρατούσαμε εγκλωβισμένους σε "ειδικούς χώρους κράτησης" μέχρι να γίνει δυνατή η απέλαση τους. Εκτίουν λοιπόν σήμερα την ολιγόμηνη, συνήθως, ποινή που τυχόν τους επιβλήθηκε για την παράνομη είσοδο και μετά από τρίμηνη ακόμη κράτηση, για τους λόγους που αναφέρω πιο πάνω, λόγω αδυναμίας απελάσεως, οι περισσότεροι αφήνονται ελεύθεροι και εκ των πραγμάτων ανεξέλεγκτοι, αλλά και χωρίς στοιχειώδη φροντίδα. Όταν, εκ των πραγμάτων, είναι αδύνατο να απελάσεις τους μετανάστες, πώς είναι δυνατόν να τους επιβάλεις αποτελεσματικά κανόνες, η παράβαση των οποίων θα έχει ως κύρωση την απέλαση, αγαπητέ Ανδρέα (Ανδριανόπουλε)? Πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος τρόπος να λυθεί το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά και για να γίνει πιο ανθρώπινη η ζωή αυτών των ανθρώπων.

Θα μου πείτε βέβαια «τι προτείνεις εσύ Μερόπη?» Δύσκολο το ερώτημα. Πραγματικά δεν έχω ολοκληρωμένη πρόταση, γιατί απλούστατα δεν έχω μελετήσει σε βάθος το θέμα. Είναι θέμα της Πολιτείας να το κάνει με ειδικούς επιστήμονες.(νομικούς, κοινωνιολόγους, οικονομολόγους). Το μόνο που έχω να προτείνω εγώ είναι να δίνεται η ελληνική υπηκοότητα σε όλα τα παιδιά που γεννιούνται εδώ, γιατί έτσι θα τα βοηθήσουμε να προσαρμοστούν και να αφομοιωθούν. Αα, και κάτι άλλο. Να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς να αποφύγουν την εξαθλίωση. Γιατί όπου εξαθλίωση, εκεί και έγκλημα, αρρώστιες (φυματίωση κ.α.), αλλά και κοινωνική έκρηξη.

-------------------------
Υ.Γ. Μια ωραία ανάρτηση για το θέμα των μεταναστών προέρχεται από ένα μετανάστη, τον Gasmend Kapllani, Αλβανικής καταγωγής, λογοτέχνη, δημοσιογράφο, που σπούδασε σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο και απασχολείται εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα μας. Μιλά δε και γράφει θαυμάσια Ελληνικά. Πολύ καλύτερα από τους περισσότερους από μας. Το blog του με τίτλο "Υπάρχουμε... Συνυπάρχουμε;" είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Διαβάστε την ανάρτηση του "Τρεις σκηνές σε μια πόλη". Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

"Το θέμα έχει αναλάβει η Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη..."


Καμιά φορά αναλογίζομαι πόσο σκληρή είναι η δουλειά του Έλληνα ανακριτή. Όχι μη γελάτε, δεν το λέω ειρωνικά. Το εννοώ. Το ξέρω, είναι πολλοί Έλληνες πολίτες που θεωρούν ότι ο Ανακριτής που ασχολείται με την υπόθεση SIEMENS άργησε να πάρει μπρος, ότι αργοπορεί, ότι πάει με ρυθμούς χελώνας, ότι με υπαιτιότητα του διέφυγε στη Γερμανία ο Χριστοφοράκος κλπ. Δεν γνωρίζω αν αυτές οι αιτιάσεις είναι βάσιμες. Ως προς το θέμα όμως της αργοπορίας., αμφιβάλλω αν είναι βάσιμες. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν γνωρίζω προσωπικά το συγκεκριμένο Ανακριτή που είναι, αν δεν κάνω λάθος, ο κ. Νικόλαος Ζαγοριανός (στον τύπο έχω διαβάσει το όνομα του). Επίσης δεν γνωρίζω κατά πόσο ήξερε ότι ο Χριστοφοράκος είχε διπλή υπηκοότητα, ούτε αν του είχαν δημιουργηθεί βάσιμες υπόνοιες ότι ο τελευταίος θα διέφευγε στο εξωτερικό. Γνωρίζω όμως πόσο σκληρές είναι οι συνθήκες εργασίας των Ελλήνων ανακριτών. Εργάζονται καθημερινά, χωρίς ωράριο, με μόνο βοηθό μια γραμματέα. Στα ανακριτικά γραφεία (τουλάχιστον στα μεγάλα δικαστήρια της χώρας) εισέρχονται μηνιαίως 10-15 δικογραφίες (120-150 ετησίως), οι περισσότερες από τις οποίες αφορούν σοβαρά κακουργήματα που θέλουν στην αρχή μελέτη και στη συνέχεια δράση. Δηλαδή συλλογή αποδεικτικών στοιχείων (μάρτυρες, έγγραφα, ορισμό πραγματογνωμόνων, πιθανόν άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, άρση απορρήτου τηλεφωνικής επικοινωνίας, αιτήματα δικαστικής συνδρομής σε ξένες ανακριτικές αρχές όταν η υπόθεση συνδέεται με το εξωτερικό κλπ). Μετά από αυτά έρχεται η απολογία των κατηγορουμένων και στη συνέχεια εξέταση και των αποδεικτικών στοιχείων που προτείνουν αυτοί προς υπεράσπιση τους. Παράλληλα ο ανακριτής έχει και επιπρόσθετη υπηρεσία. Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα συμμετέχει σε ποινικά δικαστήρια και συγκεκριμένα σε Πλημμελειοδικείο ή σε Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (το γνωστό Κακουργιοδικείο). Μια ακόμη φορά την εβδομάδα συμμετέχει σε Δικαστικό Συμβούλιο. Τέλος στα καθήκοντα του ανακριτή είναι και η μελέτη και η έκδοση βουλευμάτων. Απ’ ότι διάβασα δε στον τύπο ο συγκεκριμένος Ανακριτής της υπόθεσης SIEMENS εκπονεί επιπλέον και διδακτορική διατριβή.

Αν με κάποιον λοιπόν πρέπει να τα βάλουμε, είναι με τις συνθήκες απονομής της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Που ρίχνει τους Δικαστές στα βαθιά νερά, να παλέψουν χωρίς μέσα και ουσιαστική βοήθεια. Τι θα ήταν μια μεγάλη βοήθεια για τους Έλληνες Δικαστές? Μα η Δικαστική Αστυνομία που θα είναι ανεξάρτητη από την ΕΛΑΣ, θα υπάγεται απευθείας στα Δικαστήρια και θα βοηθά τους Εισαγγελείς και τους Δικαστές στο έργο τους. Στα πιο πολλά κράτη του κόσμου, ακόμα και σε λιγότερο προηγμένα από την Ελλάδα, υπάρχει τέτοια αστυνομία. Το οξύμωρο είναι ότι εδώ στην Ελλάδα υπάρχει νόμος που προβλέπει τη δημιουργία Δικαστικής Αστυνομίας. Είναι ο νόμος 2145/1993, που ψηφίστηκε επί Υπουργίας της Άννας Ψαρούδα – Μπενάκη. Στο άρθρο 36 του νόμου αυτού λοιπόν προβλέπεται ότι με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης, Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης μπορεί να ιδρυθεί Υπηρεσία Δικαστικής Αστυνομίας. Δυστυχώς τέτοιο προεδρικό διάταγμα δεν έχει εκδοθεί ακόμα, αν και έχουν περάσει δεκαέξι ολόκληρα χρόνια από τότε. Και ο ανακριτής αφήνεται να παλέψει σχεδόν μόνος του.

Έχουμε ακούσει, κατά καιρούς (τόσο επί ΝΔ όσο και επί ΠΑΣΟΚ) μεγαλόστομες δηλώσεις του τύπου «με το θέμα ασχολείται η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη». Τελειώνω λοιπόν με ένα ερώτημα με δύο σκέλη: Πόσο ανεξάρτητη και αποτελεσματική μπορεί να είναι η Δικαιοσύνη, όταν δεν της παρέχονται τα μέσα να φτάσει βαθιά στην έρευνα της? Μήπως αυτή η αναποτελεσματικότητα , κατά βάθος, αρέσει στην εκάστοτε Εκτελεστική Εξουσία, τουλάχιστον όσον αφορά τις υποθέσεις που την ακουμπάνε?

--------------------

Υ.Γ. Στις υποθέσεις που ορίζεται Εφέτης Ανακριτής οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες. Ο Εφέτης Ανακριτής δεν έχει άλλες δικογραφίες να τον απασχολούν και ασχολείται κυρίως με τη δικογραφία που του ανατέθηκε. Η δε Αστυνομία (η ΕΛΑΣ όχι η άλλη που δεν ιδρύθηκε ακόμα) τον εξυπηρετεί, κατά προτεραιότητα. Δεν ξέρω γιατί δεν όρισαν και στην υπόθεση SIEMENS τέτοιον.

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Παιδί θαύμα. Χάρισμα ή κατάρα?

Πριν λίγες μέρες διάβαζα στον τύπο ότι ένα κοριτσάκι από τη Βρετανία μόλις 2 ετών, έχει δείκτη ευφυΐας 156, μόλις 4 βαθμούς κάτω από τον Άϊνστάιν. Γνωρίζει το αλφάβητο και είναι το νεώτερο μέλος της Mensa. Το νήπιο-θαύμα είναι σε θέση να συλλαβίζει το όνομά της και να απαριθμεί 35 πρωτεύουσες. Η μικρή Ελίζ Ταν Ρόμπερτς που ζει στο Βόρειο Λονδίνο είπε την πρώτη της λέξη σε ηλικία 5 μηνών και περπάτησε σε ηλικία 8,5 μηνών. Όπως δήλωσε η μητέρα της διαπίστωσε, ότι το παιδί της ήταν "ιδιαίτερα έξυπνο από τη στιγμή που γεννήθηκε και τρελαίνεται να μαθαίνει" (βλ. εδώ και εδώ).

Διάβασα την είδηση αυτή κι έμεινα προβληματισμένη. Αναρωτήθηκα ποιος έδωσε το γεγονός αυτό στη δημοσιότητα. Kατέληξα στο συμπέρασμα ότι μάλλον οι γονείς της, ίσως σε συνεργασία με τον οργανισμό Mensa. Σχεδόν λυπήθηκα το μικρό αυτό κοριτσάκι που φόρτωσαν στους μικρούς του ώμους τέτοιο βάρος. Ίσως οι γονείς του να μην έχουν αντιληφθεί ότι δημοσιοποιώντας αυτή την είδηση, έχουν ήδη δημιουργήσει τεράστια πίεση στο παιδί τους. Τι πίεση? Μα να προσπαθεί συνεχώς να είναι σε όλη τη ζωή του ξεχωριστό, μια μεγαλοφυΐα, μια διάνοια. Η παιδική ηλικία είναι τόσο σύντομη και φευγαλέα που είναι κρίμα να περνά μέσα στο βάρος της ιδιοφυΐας. Η ιδιοφυϊα, από μόνη της, καμιά φορά φέρνει μοναξιά και αποξένωση από τα άλλα παιδιά. Πόσω μάλλον αν φορτωθεί και με το επιπρόσθετο βάρος της δημοσιότητας. Και αν το μικρό αυτό κοριτσάκι δεν ανταποκριθεί στις «μεγάλες προσδοκίες» που δημιούργησαν γι’ αυτό οι γονείς του και η κοινωνία, δεν θα νιώθει μια ζωή αποτυχημένο?

Αυτή η είδηση με έκανε να θυμηθώ την ιστορία της Σούφια Γιουσόφ που είχα διαβάσει ένα χρόνο περίπου πριν (βλ. εδώ).

Η νεαρή Σούφια Γιουσόφ, Βρετανίδα κι αυτή, πακιστανικής καταγωγής, το 1997 η ίδια και η οικογένειά της έγιναν πρωτοσέλιδο, μετά τη θριαμβευτική της είσοδο στο κολέγιο Saint-Hilda της Οξφόρδης για να σπουδάσει μαθηματικά. Ήταν μόλις 12 ετών και η Βρετανία μιλούσε και τότε για τη νέα ιδιοφυΐα. Δέκα χρόνια μετά, ύστερα από πολλές περιπέτειες, έναν αποτυχημένο γάμο και μία μυστηριώδη εξαφάνιση, η 23χρονη σήμερα Σούφια, εγκατέλειψε τις σπουδές της και εργάζεται ως πόρνη πολυτελείας!!!!

Πιο κάτω η Σούφια πριν (όταν ακόμα σπούδαζε) και μετά (με το νέο της επάγγελμα).




Υ.Γ. Ας σημειωθεί ότι ο Αϊνστάιν, σε αντίθεση με τη μικρή
Ελίζ Ταν Ρόμπερτς, είχε αργή ανάπτυξη και μίλησε όταν ήταν ήδη διόμισυ ετών (βλ. εδώ)

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Εσείς έχετε χρόνο να ψηφίσετε στις Ευρωεκλογές?




Μαντέψτε. Πού τρέχει σαν τρελή η κοπέλα? Στο Νοσοκομείο? Στο Ψυχιατρείο?





Όχι βέβαια. Στο εκλογικό τμήμα. Να ψηφίσει για τις Ευρωοεκλογές. Και ας την κυνηγά ο τρελός δολοφόνος με το τσεκούρι. Πάντα υπάρχει χρόνος για να ψηφίσεις. Ακόμα και αν σε κυνηγούν (ο δολοφόνος, η Εφορία, η ανεργία, η ακρίβεια κλπ). Ακόμα και αν είσαι εσύ ο ίδιος ο δολοφόνος. Χα χα χα!!! Τα βιντεάκια δημιούργησε το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο για να ωθήσει τους Ευρωπαίους να ψηφίσουν στις Ευρωοεκλογές του Ιουνίου 2009 και υπάρχουν στην ιστοσελίδα του.
Πιο κάτω και ένα «σοβαρό» βίντεο από το Ευρωκοινοβούλιο που μας ωθεί να ψηφίσουμε και γυναίκες, για να είναι μην είναι αντροκρατούμενο το Κοινοβούλιο, αλλά αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού. Βέβαια για μας εδώ στην Ελλάδα δεν έχει ιδιαίτερο νόημα αυτή η παρότρυνση, αφού για τις Ευρωεκλογές ισχύει η λίστα. Δεν ισχύει όμως λίστα σε όλη την Ευρώπη.





Απ’ ότι είδατε χρησιμοποιεί και το δικό μας (όταν λέω δικό μας εννοώ τον έλληνα) Γιώργο Παπανδρέου στο βίντεο.
Αλήθεια τι νομίζετε? Γενικά, αυτή η παρότρυνση «ψηφίστε γυναίκες» κλπ φέρνει αποτέλεσμα?


-------------------
Σημείωση:
Οι Ευρωεκλογές θα διαρκέσουν στην Ευρώπη από 4 έως 7 Ιουνίου. Εμείς τις ορίσαμε Κυριακή 7 Ιουνίου. Στην Κύπρο, για να μη διακοπεί το τριήμερο (λόγω της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος), τις ορίσανε Σάββατο 6 Ιουνίου.

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Ακριβό μου ταξίμετρο!!!

Το πήρατε είδηση?

Από την Πρωτομαγιά ισχύουν οι νέες αυξημένες τιμές στο κόμιστρο των ταξί. Η μονή ταρίφα από τα 0,36 λεπτά ανά χιλιόμετρο ανέβηκε στα 0,48 ευρώ και η διπλή από τα 0,68 στα 0,84. Επίσης η κλήση σε ραδιοταξί από τα 2,8 ευρώ έφτασε στα 3-5 ευρώ. Και πού σαι ακόμα! Από το Νοέμβριο 2009 και Μάιο 2010, τα κόμιστρα των ταξί θα διαμορφωθούν αντίστοιχα ως εξής: Η μονή ταρίφα το Νοέμβριο θα φτάσει στα 0,60 ευρώ και το Μάιο του 2010 στα 0,72. Η διπλή ταρίφα θα φτάσει αντίστοιχα στα 1,05 και στα 1,20 ευρώ. Με λίγα λόγια μέσα σ’ ένα χρόνο η ταρίφα θα διπλασιαστεί. Τα υπόλοιπα (σημαία, αναμονή, αποζημιώσεις αεροδρομίων, λιμένων, αποσκευές κ.λπ.) παραμένουν λέει σταθερά. Αυτό έλειπε να αυξάνονταν και αυτά!!

Και έρχεται εδώ αναπόφευκτα η σκέψη μου. Τι καλά που θα ήταν μαζί με την αύξηση των κομίστρων να είχαμε και αύξηση της εξυπηρετικότητας, της εντιμότητας και της ευγένειας των οδηγών ταξί! Αμφιβάλλω όμως πολύ για το τελευταίο. Δεν είναι δυνατόν εν μια νυκτί οι κατά πλειοψηφία (για να μη τους αδικώ όλους) αγενείς και ανέντιμοι ταξιτζήδες να μεταμορφωθούν σε ευγενείς, έντιμους και εξυπηρετικούς επαγγελματίες. Θα τους κάνουν λέει ειδικά σεμινάρια. Φτάνουν αυτά? Φοβάμαι πως όχι. Τα ειδικά αυτά σεμινάρια, μαζί με ειδικές εξετάσεις πρέπει να γίνονται εκ των προτέρων, πριν τους χορηγήσουν άδεια να οδηγούν ταξί και να επαναλαμβάνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου η άδεια να διατηρηθεί. Έτσι γίνεται στη Μ. Βρετανία, όπου οι οδηγοί ταξί είναι ιδιαίτερα ευγενείς και εξυπηρετικοί, πλην βέβαια εξαιρέσεων. Εδώ η εξαίρεση είναι αντίστροφη. Εγώ τουλάχιστον κατ’ εξαίρεση συναντώ εξυπηρετικούς και ευγενείς οδηγούς (και αυτοί ανήκουν κυρίως σε εταιρείες ραδιοταξί). Κάθε φορά που θα χρειαστεί να πάρω ταξί από το δρόμο (ευτυχώς όχι πολύ συχνά, γιατί οδηγώ) τρέμει το φυλλοκάρδι μου τι θα συναντήσω. Συνήθως με διάφορα τεχνάσματα μου ζητούν μεγαλύτερο κόμιστρο ή θέλουν να με αφήσουν όπου τους βολεύει, κάπως μακριά από τον προορισμό μου. Λες και πήρα το λεωφορείο και θέλει να με αφήσει στη στάση!

Και τι δεν έχω συναντήσει από ταξιτζήδες κατά καιρούς. Εκτός από τα συνηθισμένα, δηλ. να μου απαιτούν μεγαλύτερο κόμιστρο, να με αφήνουν μακριά από τον προορισμό μου, να μη με επιβιβάζουν γιατί δεν τους άρεσε η κούρσα ή να με επιβιβάζουν, αλλά να γκρινιάζουν στη συνέχεια, γιατί δεν θα βγάλουν αρκετά χρήματα από τη συγκεκριμένη διαδρομή κλπ μου έτυχαν και τα πιο κάτω: Ένας ταξιτζής με άφησε μακριά από το σπίτι μου, γιατί, όπως μου είπε, θα αργούσε στη συνάντηση των Ανώνυμων Αλκοολικών που παρακολουθούσε τακτικά!! Ένας άλλος, ο οποίος με επιβίβασε από το Δικαστήριο και κατάλαβε ότι ήμουν νομικός, μου διηγήθηκε το προσωπικό του νομικό πρόβλημα. Ποιο ήταν? Ότι η γυναίκα του, με την οποία ήταν σε διάσταση, δεν τον άφηνε να επικοινωνεί με τη μικρή κόρη του, γιατί έμαθε ότι είχε παλαιότερες καταδίκες για ασέλγεια κατά ανηλίκων!!! Υπάρχει πιθανότητα οι οδηγοί αυτοί να είναι "λαθραίοι". Όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η Πολιτεία ανέχεται ένας αλκοολικός και ένας, ας τον πούμε έτσι, «βιαστής» ανηλίκων, να οδηγούν δημόσιο μέσο μεταφοράς. Και μη χειρότερα!

------------------

Υ.Γ. Υπάρχει ένας τετραψήφιος τηλεφωνικός αριθμός ο 1019 για καταγγελίες κατά παρανομούντων οδηγών ταξί. Σε περιπτώσεις σοβαρής παράβασης, μη διστάζετε να τον χρησιμοποιήσετε, μήπως και αξιωθούμε να δούμε καλύτερες υπηρεσίες από τα ακριβά πλέον ταξί.