Με αφορμή το θέμα του βιαστή της 9χρονης κορούλας που δεν μεταδόθηκε το όνομα του και η εικόνα του, αλλά και όλου του θορύβου που ξεσηκώθηκε γύρω από τις κάμερες παρακολούθησης μου τριγυρνά συνέχεια το ερώτημα στο κεφάλι:
-Είναι η εγκληματική δραστηριότητα προσωπικό δεδομένο και μάλιστα «ευαίσθητο»;
Έκανα μια μικρή (πρόχειρη) έρευνα και να τι βρήκα: Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 2472/1997 "Ευαίσθητα δεδομένα" είναι τα δεδομένα που αφορούν στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στα πολιτικά φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες…Συμπέρασμα λοιπόν ότι είναι η εγκληματική δραστηριότητα ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, ακόμα και όταν έχει ήδη επέλθει καταδίκη.
Καινούργιο ερώτημα στο κεφάλι μου:
-Και πώς θα προστατευθεί η κοινωνία από τους εγκληματίες;;
Συνεχίζω τη μικρή μου έρευνα και να τι σταχυολόγησα: Είναι δυνατή, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ίδιου πιο πάνω νόμου, η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων (επεξεργασία είναι και η δημοσίευση εικόνας και ονόματος), μεταξύ άλλων, είτε για λόγους εθνικής ασφάλειας είτε για την εξυπηρέτηση των αναγκών εγκληματολογικής ή σωφρονιστικής πολιτικής και αφορά τη διακρίβωση εγκλημάτων, ποινικές καταδίκες ή μέτρα ασφαλείας είτε για λόγους προστασ[ας της δημόσιας υγείας. Και γιατί λοιπόν δεν δημοσιεύθηκε το όνομα και η εικόνα του «βιαστή»; Ψάχνοντας λοιπόν βρήκα την υπ’ αριθ. 67/2002 απόφαση της «διάσημης» πια Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, η οποία λέει περίπου τα εξής: Όταν καταζητείται άτομο που φέρεται αναμεμιγμένο σε εγκληματική δραστηριότητα είναι δυνατή η ανακοίνωση του ονόματος του, ή φωτογραφίας του γιατί έτσι διευκολύνεται η σύλληψη του. Επίσης είναι δυνατή η ανακοίνωση των πιο πάνω στοιχείων του όταν καταζητείται συνεργός του. Πρέπει όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις να αποφεύγεται η λέξη «ένοχος» (λόγω του τεκμηρίου της αθωότητας). Όταν όμως το πρόσωπο έχει ήδη συλληφθεί δεν θεωρείται νόμιμη η ανακοίνωση των στοιχείων του, παρά μόνο του γεγονότος της σύλληψης του. Αυτά λέει η Αρχή Προστασίας Ευαίσθητων Προσωπικών Δεδομένων αφήνοντας όμως και ένα μικρό παραθυράκι λέγοντας ότι μπορεί κατ’ εξαίρεση να δοθεί το όνομα του συλληφθέντος στη δημοσιότητα αν συντρέχουν εντελώς ειδικοί λόγοι που ικανοποιούν εγκληματολογική πολιτική.
Και λέω εγώ τώρα με το φτωχό μου μυαλό: Δεν συντρέχει εξαιρετικός λόγος να δοθεί στη δημοσιότητα η εικόνα και το όνομα ενός ανθρώπου που είναι «ύποπτος» ότι τέλεσε κατά συρροή σεξουαλικά εγκλήματα και μάλιστα κατά ανηλίκων, ούτως ώστε να δοθεί η ευκαιρία στα αθώα θύματα του να το καταγγείλουν;;;
Και ένα τελευταίο ερώτημα προς προβληματισμό: Η καθιερούμενη από το άρθρο 14 του Συντάγματος ελευθερία του Τύπου μέχρι πού μπορεί να φτάσει;;; Σταματά μπροστά στην εγκληματική δραστηριότητα κάποιου προσώπου επειδή είναι προσωπικό δεδομένο;;; Π.χ. Ένας υπότροπος βιαστής έχει «ευαίσθητα» προσωπικά δεδομένα άξια προστασίας;; ή η ένας κατ’ επάγγελμα απατεώνας μπορεί ανενόχλητος να συνεχίζει να εξαπατά επειδή η προηγούμενη καταδίκη του αποτελεί προσωπικό δεδομένο;;;
Μήπως ήλθε ο καιρός να δούμε κάπως πιο στενά τα ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ;