Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

"Εγινα Τούρκος" - "Μη μιλάς ελληνικά"

Μετά από τρεις ημέρες αποκλεισμό, λόγω των χιονιών, πήγα σήμερα στη δουλειά! Ξεκίνησα από το σπίτι γύρω στις 7.30 π.μ. Η κίνηση δεν ήταν μεγάλη, η ημέρα προδιαγραφόταν ωραία. Έβαλα το ραδιόφωνο στο σταθμό «Δίεση» και επειδή είχα καλή διάθεση άρχισα να τραγουδώ, παρασυρμένη από την ωραία μουσική. Όχι να το παινευτώ αλλά έχω και καλούτσικη φωνή (συγχωριανή γαρ του Μιχάλη Χατζηγιάννη). Σε μια στιγμή συνέλαβα τον εαυτό μου να τραγουδά τον «Τούρκο» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.


Mου γράφεις δε θα 'ρθεις για διακοπές
χρωστάς μαθήματα μου λες
φωτογραφίες στέλνεις απ' το Λούβρο
και άλλες με τον γάτο σου τον Τούρκο
ο Τούρκος να πηδάει στα σκαλιά
και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ
μου στέλνεις χάρτινο φιλί
το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο
το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο
και ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός
φιλίες με τους Γάλλους σου να πιάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
Συγχώρα με που γίνομαι μικρός
μα η ανάγκη να σε νιώσω είναι μεγάλη
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός
μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι


Και τότε τι θυμήθηκα;;;

Πέρσι τέτοιο περίπου καιρό, ο καλός μου ο άντρας που εργάζεται σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής, έφερε στο σπίτι να γνωρίσω τρεις συμπαθέστατες κοπέλες. Ήταν σπουδάστριες της νοσηλευτικής και ήρθαν στην Ελλάδα για δύο περίπου μήνες με κάτι προγράμματα ανταλλαγής σπουδαστών. Εθνικότητα; Τουρκάλες από την Κωνσταντινούπολη. Δεν άργησα να τις συμπαθήσω, όπως και ο άντρας μου. Για να τις ευχαριστήσουμε τις πήγαμε μια μέρα και μια μικρή εκδρομή στα περίχωρα της Αττικής. Στο αυτοκίνητο βάλαμε πάλι μουσική και, ως συνήθως τραγουδούσα (το έχω αυτό το κουσούρι). Μεταξύ άλλων και τον «Τούρκο» του Μαχαιρίτσα. Μια από τις κοπέλες κατάλαβε ότι τραγουδούσα για κάποιον «συμπατριώτη» τους και με ρώτησε τι λέει ακριβώς το τραγούδι. Εξήγησα στις κοπέλες ότι η φράση «έγινα Τούρκος» στα ελληνικά έχει την έννοια «θύμωσα πολύ». Ευτυχώς τα κορίτσια γέλασαν καλόκαρδα. Τις ρώτησα αν υπάρχει κάποια ανάλογη φράση στα τούρκικα. Μου απάντησαν ότι όταν κάποιο παιδί λέει βρωμόλογα, η μαμά του το μαλώνει με τη φράση «μη μιλάς ελληνικά». Γέλασα κι εγώ με τη σειρά μου…

Αλήθεια πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν πραγματικά είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε οι δύο λαοί με καλή διάθεση. Είμαι σίγουρη ότι θα συμπαθούσαμε ο ένας τον άλλο. Όπως εγώ συμπάθησα τα τρία κορίτσια. Και αυτά εμένα (νομίζω). Εξακολουθούμε μέχρι σήμερα να ανταλλάσσουμε μηνύματα.


Υ.Γ. Οι νεαρές μου «φίλες» μου από την Τουρκία μου έστειλαν μερικές θαυμάσιες φωτογραφίες από την Κωνσταντινούπολη, μερικές από τις οποίες τις έχω αναρτήσει εδώ.


45 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kι εγώ δίεση ακούω :))
Aλλά βρε Μερόπη μου, με μπέρδεψες...Νόμιζα πως έμενες Κύπρο :)

Meropi είπε...

-@ Νιόβη μου,
είμαι Κύπρια, αλλά παντρεύτηκα και μένω εδώ στην Αττική από πολλά χρόνια. Πριν λίγο καιρό πήγα στην πατρίδα για να δω το γιόκα μου που υπηρετεί εκεί τη στρατιωτική του θητεία.

αντωνης είπε...

Καλησπερα Μεροπη.
Η αποψη μου ειναι οτι απο τα λιγα που εχω διαβασει και εχω ακουσει, οι Ελληνες και οι Τουρκοι ζουσαν υποφερτα μαζι στη Μ.Ασια και ισως και στην Πολη, αλλά δεν εκαναν και καλη παρεα ποτέ. Στον Ποντο ομως δεν συνεβαινε αυτο. Ηταν αλλιως τα πραγματα. Γι' αυτο αλλωστε και η γενοκτονια των Ποντιων.
(να σημειωσω οτι η καταγωγη των παππουδων μου ηταν αντιστοιχα απο τη Σμυρνη και τον Ποντο).
Απο την αλλη, δεν ξερω αν με τον τροπο που μεγαλωνουμε και εμεις και οι Τουρκοι θα μας αφησουν ποτε να εχουμε καλες σχεσεις ως λαοι.
Και επισης οι μεγαλοι μας "συμμαχοι" θα χασουν 2 καλους πελατες για τα ωραια τους "εμπορευματα", και μιλαω για τα οπλικα συστηματα.

Καταληγοντας εχω την εντυπωση οτι ισως να μοιαζουμε σε καποια πραγματα με τους κατοικους της λεγομενης ευρωπαικης Τουρκιας, αλλά δεν πιστευω οτι εχουμε και καμια ομοιοτητα με τους Τουρκους που ζουν στα βαθη της Τουρκιας.

Roadartist είπε...

Καλησπερα Μερόπη. Και εγω ακούω Διεση κ Μελωδια :) :)
Ομορφη αφορμή για ανάρτηση.
Ωραιες κ η φωτο που παρέθεσες..
Ναι θα μπορούσαμε να ειχαμε αρκετά καλά στοιχεια να ανταλλάξουμε ως λαοί..αν δεν μας είχανε γεμίσει απο τη μικρή μας ηλικία με όλο αυτό το μίσος..Παίζει ρόλο πάντα η θετικότητα που έχει ο καθένας κ το πόσο ανοικτός ειναι, όπως ανάφερες.

gerasimos είπε...

Ωραίο ποστ... και οι φωτογραφίες των κοριτσιών ωραιότατες, ιδίως οι τρεις πρώτες. Κι εδώ που τα λέμε το "μη μιλάς ελληνικά" έχει κάποια βάση, αν αναλογιστούμε ποια είναι η εθνική μας λέξη. Όταν οι άνθρωποι γνωρίζονται από κοντά μαθαίνουν καλύτερα ο ένας τον άλλο και πιστεύω ότι βρίσκουν περισσότερα που τους ενώνουν παρά τους χωρίζουν. Όπως είπες, όλα είναι θέμα διάθεσης. Ακούω τώρα από την τηλεόραση για σεισμό 6,1 στην Καλαμάτα: να ένα δυσάρεστο που όμως κι αυτό μας ενώνει με τους γείτονες.

Miss Little Sunshine είπε...

Αυτή η έκφαση είναι πολύ αστεία αν κάτσουμε και την καλοσκεφτούμε! ΧΑΧΑΧΑ, και μπράβο στις φίλες σου τις Τουρκαλες που το αντιμετώπισαν με χιούμορ. Καλά κάνουν οι συμπατριώτισσες τους και λένε στα παιδιά τους "μη λες ελληνικά". Στο πανεπιστήμιο που είμαι εγώ, η μόνη λέξη που μαθαίνουν από εμάς οι ξένοι είναι το μακάκας και μάλιστα έτσι έχουν μάθει να ξεχωρίζουν κάποιον αν είναι Ελληνας...Χαιρετίσματα!

Miss Little Sunshine είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΩΣΗΕ είπε...

Μερόπη μου περνώ για καλησπέρες. Όλα καλά;

Αλεξάνδρα είπε...

Δεν θα συνηθίσω ποτέ μάλλον την Αγία Σοφιά με τους μιναρέδες ολόγυρα...
Ούτε το μισοφέγγαρο, σήμα κατατεθέν τους.
Εσυ θα τους έστελνες αντίστοιχα ποτέ φωτογραφίες με την ελληνική σημαία να κυματίζει;

Βρέθηκα στην Εφεσσο και μελαγχόλησα ξεφυσώντας όταν η τουρκάλα ξεναγός επέμενε ότι Ιωνες ζούσαν εκει και όχι Ελληνες.

Αν σεβόντουσαν την ιστορία μας δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Μεγαλώνουν όμως τόσο φανατισμένα...

Καλό σου βράδυ

phlou...flis είπε...

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κερύνεια, στον τουρκομαχαλά. Μεγαλώνοντας με θυμάμαι να παίζω μπάλα με τουρκάκια και τούρκους. Κάπου εκεί στο ’63 ψυχρανθήκαμε, παίζαμε και πετροπόλεμο, αλλά ήμασταν παιδιά. Φαντάρος όντας με τα …πράσινα έμπαινα στον τούρκικο φούρνο να αγοράσω ψωμί. Το ’74, όταν η οικογένειά μου εγκλωβίστηκε για ένα χρόνο στο σπίτι μας στην Κερύνεια, τα τουρκάκια οι φίλοι μου, τους βοήθησαν τις πρώτες δύσκολες ημέρες και τους συμπαραστάθηκαν άπειρες φορές. Θέλω να πω δηλαδή ότι η διαφορά μας ήταν απλά θρησκευτική. Η εκκλησία της ενορίας μου, ο Αη Γιώρκης (στην Πάνω Κερύνεια) ήταν μέσα στο τούρκικο μαχαλά. Οι Τούρκοι σεβόντουσαν τον Αη Γιώρκη και τους θυμάμαι το Πάσχα έφτανα μέχρι την είσοδο της εκκλησίας ευλαβικά. Άρα…

Με λίγη αγάπη και κρασί
μεθάω κι εγώ μεθάς κι εσύ
πιες λίγο από το τάσι μου
αδέρφι και καρντάσι μου

Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός
κι εγώ λαός κι εσύ λαός
εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ

Takiz είπε...

Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
Αν ανοίξουμε τα μάτια μας λίγο περισσότερο, θα παρατηρήσουμε πόσο απλό είναι να συνυπάρχεις με ανθρώπους από την «άλλη πλευρά».
Ας σταματήσουν οι εσκεμμένες ταμπέλες.
Έχω κρίση και συνείδηση δεν χρειάζομαι την βοήθεια τους.
Ελπίζω οι τρεις φίλες σου να διηγήθηκαν με το ίδιο γλυκό τρόπο την ιστορία σας και να τους έστειλες και εσύ φωτογραφίες.
Ας μην σταματήσεις ποτέ αυτήν τη επικοινωνία.

marilia είπε...

Φιλάκι καληνύχτας

...με τον Τούρκο του Μαχαιρίτσα για νανούρισμα... :)

Meropi είπε...

-@ Αντώνη μου κι εγώ αν και μεγάλωσα στην Κύπρο, δεν είχα έρθει και πολύ σε επαφή με τους Τουρκοκύπριους, γιατί το χωριό μου ήταν αμιγώς ελληνικό. Η πρώτη ουσιαστική επαφή μου μ' αυτούς ήταν όταν άνοιξαν τα "σύνορα" και επισκέφτηκα το πατρικό μου σπίτι σ' ένα χωριό της Κερύνειας. Μένουν εκεί Τουρκοκύπριοι από την Πάφο. Μας υποδέχτηκαν μπορώ να πω με καλή διάθεση και έδειχναν να συμμερίζονται τη συγκίνηση μας. Κλαίγαμε μαζί. Αυτό δε που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι είχαν διατηρήσει στον τοίχο την εικόνα του Άη Γιώργη που είχε η μητέρα μου. Τότε κατάλαβα ότι κατά βάθος δεν διαφέραμε πολύ. Είμαστε και οι δυο θύματα των ίδιων κύκλων.

-@ Roadartist μου ναι μου αρέσει πολύ ο σταθμός "Δίεση" γιατί μεταδίδει πολύ ωραία μουσική.
Όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πιστεύω ότι αν δεν μας πότιζαν με δηλητήριο από μικρούς και εμάς και αυτούς, σήμερα θα ήταν καλύτερα τα πράγματα.

Meropi είπε...

-@ Γεράσιμε μου, η πάροδος της ηλικίας μου έφερε μια ωριμότητα και κατάλαβα ότι προχωρούμε καλύτερα μπροστά ψάχνοντας αυτά που μας ενώνουν, παρά αυτά που μας χωρίζουν. Σταθμός για μένα ήταν η γνωριμία μου με τους Τουρκοκύπριους που μένουν στο πατρικό μου σπίτι στην Τουρκοκρατούμενη Κερύνεια. Δεν ήταν οι "αγριάνθρωποι" που είχα στο μυαλό τόσα χρόνια. Όπως γράφω και πιο πάνω στον Αντώνη κατάλαβα ότι δεν μας χωρίζουν και πολλά με τον απλό κόσμο.

-@ Miss Little Sunshine ναι πράγματι ο "μακάκας" έχει γίνει η εθνική μας λέξη.

-@ Ωσηέ μου καλημέρα καλώς μου ήρθες. Πώς ήταν το Άμστερνταμ;; Είδα τις φωτογραφίες στο blogg σου και ζήλεψα

-@ Αλεξάνδρα μου, σε πιο μικρή ηλικία και μένα με ενοχλούσαν αυτά που αναφέρεις. Με την πάροδο του χρόνου όμως το φιλοσόφησα. Αν πρόσεξες η ημισέληνος στην τελευταία εικόνα είναι συνδυασμένη με σταυρό στο βάθος. Γι' αυτό μου την έστειλαν τα κορίτσια για να μου δείξουν ότι συνυπάρχει ο σταυρός με την ημισέληνο στην Πόλη. Λίγο "εγκλωβισμένος" βέβαια ο σταυρός, αλλά νομίζω ότι τα κορίτσια είχαν καλή πρόθεση.

Meropi είπε...

-@ phlou...flis μου καλέ μου συντοπίτη, όπως γράφω και πιο πάνω στον Αντώνη εγώ μεγάλωσα σε μια κωμόπολη αμιγώς ελληνική και μικρή δεν ήρθα σε πολλή επαφή με τους Τουρκοκύπριους και είχα πάντα ένα αδιόρατο φόβο γι' αυτούς. Η επαφή μου με τους τουρκοκύπριους που μένουν στο σπίτι μας ήταν καθοριστική. Σε συνδυασμό με την ηλικία και την ωριμότητα που απόκτησα εν τω μεταξύ με έκαναν να αντιληφθώ ότι κακώς αφήσαμε άλλες πολιτικές (προερχόμενες κυρίως από την Τουρκία) να δημιουργήσουν χάσμα μεταξύ μας.

Meropi είπε...

-@ Takiz μου πιστεύω ότι και αυτές οι κοπέλλες μιλούν για την Ελλάδα με συμπάθεια. Έτσι τουλάχιστον βγαίνει από τα μηνύματα τους.

--@ Μαριλία μου την καλημέρα μου, να σαι καλά.

Elli είπε...

έχω γνωρίσει πολλούς τούρκους και τουρκάλες που ζούν κι εργάζονται στο εξωτερικό, έτυχε να συνεργαστώ. Τους λείπει ο τόπος τους, η Μεσόγειος γενικότερα. Έχουμε πολλά κοινά (όπως όλο το ανθρώπινο είδος βασικά)΄. Νμοίζω το θέμα Έλληνες-Τούρκοι το συντηρούν κάποιοι στενόμυαλοι μόνο και μόνο για να μας κάνουν ότι θέλουν, επιθυμούν να μας φανατίζουν για να μην είμαστε ανοιχτοί σε άλλες πολιτικές.

Unknown είπε...

Μερόπη, θα σε ψηφίσω υπουργό Εξωτερικών αλλά μη μας τα χαλάς με το Κόσοβο. Ο Χατζηγιάννης μου αρέσει, καλό παιδί, όμορφο και εξαιρετική φωνή.

Spitogata είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Μερόπη.
Πριν 7-8 χρόνια ερχόμουν και εγώ με το τραίνο από Θεσ/νίκη - Αθήνα. Στην κουκέτα μαζί ταξίδευε και μια Τουρκάλα στην ηλικία μου με την οποία μιλούσαμε όλη νύχτα. Καταπληκτικό κορίτσι. Είχε μόλις ξεκινήσει μόνη της τον γύρο της Ευρώπης. Μου έκανε εντύπωση. Εδώ εμείς που είμαστε ευρωπαική χώρα και δεν το κάνουμε. Εκείνη από μια αυστηρή μουσουλμανική και το τολμούσε;
Την φιλοξενήσαμε μερικές μέρες σπίτι μας και μου έδωσε ένα φυλαχτό το οποίο φοράω μέχρι και σήμερα.

Για μένα δεν υπάρχουν σύνορα, τα σύνορα τα φτιάχνουν οι άνθρωποι.

Καλημέρα γλυκιά μου

Meropi είπε...

-- @ ellie μου, συμφωνώ μαζί σου. τουλάχιστον με ανθρώπους που έχουν μια στοιχειώδη μόρφωση νομίζω ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε ένθεν και ένθεν.

--@ mariana μου σ' ευχαριστώ για την τιμητική πρόταση που μου κάνεις, αλλά δεν θα πάρω ευχαριστώ. Όσο για το Κόσσοβο ξέρω ότι δεν σου αρέσει η θέση μου, αλλά τι να κάνουμε αυτή είναι. Εγώ δεν έχω αντίρρηση ότι οι Αλβανόφωνοι είναι συντρηπτική πλειοψηφία στην περιφέρεια του Κοσσυφοπεδίου και ότι δικαιούνται μιας αυτονομίας. Δεν συμφωνώ με την ανεξαρτησία. Είναι επικίνδυνη αυτή η νοοτροπία ειδικά για τα Βαλκάνια. Κατά τόπους έχει πολλές πλειοψηφίες, όπως πχ στο Νομό Ροδόπης πλειοψηφούν οι Μουσουλμάνοι, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. Για φαντάσου να θελήσουν να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους!! Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα Κράτη, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, ακόμα και στην Αλβανία (βλ. Β. Ήπειρος). Αν αρχίσει πόλεμος στην περιοχή μας θα αργήσει να τελειώσει....

Meropi είπε...

--@ Σπιτόγατα μου, εγώ, όπως αναφέρω και παραπάνω στον Αντώνη και το Φλούφλη, παλιά δεν είχα έρθει σε επαφή με Τούρκους και Τουρκοκύπριους και είχα ένα αδιόρατο φόβο.
Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είχα λάθος. Αν το καταλάβουμε όλοι κι εμείς και αυτοί θα έχουμε μεγάλο κέρδος από τους εξοπλισμούς κλπ

αντωνης είπε...

Μεροπη, και εγω συμφωνω με οσα γραφεις για τα Βαλκανια ως απαντηση στη Marianna. Η οποια δεν εχω καταλαβει ποια ειναι η δικη της αποψη.

rain είπε...

Το τραγούδι γνωστό καί αγαπημένο. Συμφωνώ μαζί σου πως οι λαοι μεταξύ τους δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν. Αλλου΄γίνονται οι μοιρασιές. Διαίρει και Βασίλευε. Παλιό αλλά διαχρονικό και άκρως αποτελεσματικό!! Δεν αμφιβάλλω ότι ήταν συμπαθέστατες και είμαι σίγουρη ότι απολαμβάνεις της συμπάθειάς τους κι εσύ. Ωστε φωνάρα λοιπόν?:)Να τραγουδάς όσο μπορείς αφού μπορείς. Είναι πολύ όμορφο να μπορείς. Καλησπέρα σου

Meropi είπε...

-@ Αντώνη μου την άποψη της Mariana διάβασα στο blogg του Γεράσιμου (http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/). Δεν ξέρω αν το έχεις επισκεφθεί ποτέ. Είναι πολύ ενδιαφέρον blogg. Με λίγα λόγια η Mariana λέει ότι καλά κάνανε οι Κοσσοβάροι και ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους.

--@ Βροχούλα μου χαίρομαι που συμφωνείς μαζί μου σχετικά με τη φιλία με τον απλό κόσμο της Τουρκίας, εφόσον βέβαια υπάρχει έδαφος συνεννόησης. Με τις τρεις νοσηλεύτριες είναι αλήθεια ότι υπήρχε έδαφος.

αντωνης είπε...

Μεροπη, φυσικα και το ξερω το blog. Με το Γερασιμο και καποιους αλλους φιλους εχουμε στησει και το πολυ ενδιαφερον blog http://protaseis-enantia.blogspot.com/
Οποτε θελεις, ελα απο κει να ριξεις μια ματια.

mania είπε...

Γειά σου βρε Meropi,
Μ' αρέσει ο τρόπος που γράφεις και συνδέεις γεγονότα.
Αν κατάφερες εσύ, που έχεις κι ένα λόγο παραπάνω να αντιπαθείς τους Τούρκους, να δημιουργήσεις μια έστω μικρή φιλία με τις Τουρκάλες, γιατί όχι και όλοι εμείς. Δυστυχώς δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες να το κάνουμε. Πολύ θα το ήθελα.
A, μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες

marianaonice είπε...

Μερόπη μου συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Πριν από χρόνια βρεθήκαμε με μία φίλη μου στη Σμύρνη και δεν βρίσκαμε ξενοδοχείο να μείνουμε γιατί είχαν οι Τούρκοι το μπαϊράμι τους και κατέβαιναν όλοι στις πόλεις με τα πρόβατά τους και τις οικογένειές τους. Είναι κάτι σαν το Πάσχα το δικό μας. Τότε συναντήσαμε έναν τούρκο ναυτικό τον έλεγαν amdurahman τον φώναζαν Από ήξερε μόνο 5 λέξεις ελληνικές και έφτιαχνε φράσεις. Συνεννοήθηκαμε και όταν κατάλαβε ότι είχαμε ξεμείνει μας πήγε στον πεθερό του που ήταν Χότζας από τη Μέκκα και μας φιλοξένησαν στο σπίτι τους. Ήταν απίστευτη η μεγαλοψυχία τους και η αγάπη τους για τους Ελληνες. Ο Από έλεγε ότι εμείς οι λαοί δεν έχουμε τίποτε να μοιράσουμε! και για όλα φταίνε οι κυβερνήσεις μας. Πόσο δίκιο είχε!!
Τα φιλιά μου. Πολύ ωραίο το θέμα.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Μερόπη μου,οι λαοί ποτέ δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους.Η ζωή βρίθει από τέτοια παραδείγματα,άλλωστε! Το θέμα όμως είναι ότι σε κρίσιμες καταστάσεις,η ομόνοια των λαών "πάει περίπατο" και επιβάλλεται η πολιτική διχόνοια...
φιλιά,καλή μου:)

jf είπε...

Έχοντας έρθει σ’ επαφή με Τούρκους και Τουρκοκύπριους -τόσο σε καιρούς ειρήνης όσο και πολέμου όντας εγκλωβισμένη- είναι φορές που συλλαμβάνω τον εαυτό μου, όταν τίθεται τέτοιο θέμα, να σαστίζει μεταξύ μυαλού και καρδιάς [κι ας είναι η απόσταση τόooσο μικρή μεταξύ τους…].
Η λογική είναι σαφής [είναι όλ’ αυτά που περιγράφει η πλειονότητα των επισκεπτών σου], μα το συναίσθημα όχι πάντα… δυστυχώς!

Αμαρτία ξομολογημένη, η μισή συγχωρημένη;;

Την καλησπέρα μου

Meropi είπε...

-@ Mania μου
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πράγματι δεν έχουμε δυνατότητα επαφής με τους Τούρκους για να τους γνωρίσουμε καλύτερα

- @ Μαριάνα μου το πιστεύεις ότι δεν πήγα ποτέ Τουρκία;; Ένας λόγος είναι ότι μέχρι πρότινος δεν δεχόντουσαν τα κυπριακά διαβατήρια. Έχω βέβαια και ελληνικό διαβατήριο, αλλά να με είχε πιάσει πείσμα την ομολογώ την αμαρτία μου

-@ Ψυχή μου τι να πω έχεις δίκιο ότι σε περίπτωση σύρραξης η ομόνοια πάει περίπατο.

Aggelos Spyrou είπε...

Οι λαοί είναι δέσμιοι των πολιτικών και των "πολιτικών" που εφαρμόζονται.

Αλήθεια, τι ειδικότητα έχει ο άντρας σου;

Καλησπέρα! :)

Meropi είπε...

if μου δεν ήξερα ότι έμεινες και εγκλωβισμένη στην Κερύνεια....Μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πώς το έλεγε κι ο Νταλάρας;
Εγώ θεός κι εσύ Αλλάχ όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ!

Meropi είπε...

-@ Άγγελε μου,
καλημέρα όσο οι λαοί δεν έρχονται σε επαφή μεγαλώνει το χάσμα και η δυσπιστία.

-@ Ασκαρδαμυκτί μου έτσι είναι όπως το είπε ο Νταλάρας ή ακόμα καλύτερα κανένα θεό, μόνο άνθρωποι

... είπε...

Μου θύμισες την πολίτικη κουζίνα με τις μαγευτικές εικόνες με το χιόνι...
Καλημέρα
Διάβαζα ότι είσαι από την Κύπρο, και σκεφτόμουν τι σημαίνει σημειολογικά η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου για την βόρεια Κύπρο...

Meropi είπε...

-@ kermit μου καλώς ήρθες από τη γειτονιά μου
Στις 19 Ιανουαρίου (δηλ. πριν από ένα μήνα) είχα αναρτήσει ένα ποστ με θέμα την (τότε) αναμενόμενη κήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου (μπορείς να ανατρέξεις και να το δεις). Στην ανάρτηση αυτή κατέληγα ως εξής "Οι Αλβανόφωνοι του Κοσόβου διεκδικώντας την ανεξαρτησία τους τονίζουν «Ο αλβανικός λαός του Κοσόβου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ, είναι ένας λαός συμπαγής αυτοχθόνων που ζει στο δικό του έδαφος από τότε που αρχίζει η ιστορία της Ευρώπης και έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεση». Εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνονται πειστικά τα επιχειρήματα τους αυτά. Αλλά σκέφτομαι και πάλι. Τα ίδια αυτά επιχειρήματα μπορούν να προβάλουν και άλλοι πληθυσμοί στα Βαλκάνια (και όχι μόνο) που τυγχάνει να έχουν τοπικά πλειοψηφία. Ανατριχιάζω δε όταν σκέφτομαι τι μπορεί να γίνει αν αρχίσουν να αλλάζουν τα σύνορα στην περιοχή αυτή……".
Είχα εκφράσει λοιπόν τις ανησυχίες μου για την ανεξαρτησία του Κόσσοβου. Τις ανησυχίες αυτές εξακολουθώ να έχω και τώρα.
Νομίζω δε ότι θα ανοίξει ο δρόμος και για την αναγνώριση του ψευδοκράτους της Β. Κύπρου, παρόλο που εκεί η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων (μάλλον των Τούρκων εποίκων) είναι φτιαχτή και αποτέλεσμα εισβολής και κατοχής.
Ο Πούτιν, παρόλο που ήταν εναντίον της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου έχει αρχίσει να λέει ότι αφού αναγνωρίσατε το Κόσσοβο, γιατί όχι και τη Β. Κύπρο....

gerasimos είπε...

Παιδιά συγνώμη που συνεχίζω μια εκτός θέματος ποστ κουβέντα αλλά ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ δεν υπάρχει μεταξύ Κοσόβου (με το οποίο δεν έχω κανένα πρόβλημα) και ψευδοκράτους του Ντενκτάς. Ο Πούτιν λέει αυτά τα πράγματα πιθανότατα για λόγους εθνικών συμφερόντων της Ρωσίας σε σχέση με εσωτερικές της μειονότητες ή πλειονότητες. Και στη θέση του θα ντρεπόμουν να κάνω τέτοιες συγκρίσεις, ακόμα και για πολύ "πρακτικούς" λόγους όπως αυτοί που ανέφερα.

Meropi είπε...

Γεράσιμε μου,
συμφωνώ ότι το ψευδοκράτος της Β. Κύπρου δεν έχει σχέση με το Κόσσοβο. Το αναφέρω άλλωστε. Η πλειοψηφία των Τούρκων στη Β. Κύπρο είναι φτιαχτή, αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής. Η επαρχία Κερύνειας είχε το λιγότερο ποσοστό Τουρκοκυπρίων πριν την Εισβολή (αν δεν κάνω λάθος, μόλις ένα 5%, σε αντίθεση με την Πάφο που είχε 27%).
Δυστυχώς όμως το προηγούμενο του Κοσσόβου θα το χρησιμοποιήσουν. Ήδη το χρησιμοποιεί ο Πούτιν που τον θεωρούμε (τάχα) και σύμμαχο μας!
Επίσης οι Ισπανοί μάχονται μετά μανίας την ανακήρυξη Κοσσόβου, λόγω Χώρας των Βάσκων

Griz είπε...

Οι άνθρωποι δεν έχουμε και πολλά να χωρίσουμε είτε στην Τουρκία είτε στην Ελλάδα. Δε λέω , κουβαλάμε τις πράξεις των προγόνων μας και οι δύο λαοί αλλά ίσως μπορούσαμε να έρθουμε πιο κοντά (υποφερτά έστω) αν μας άφηναν οι .. "μεγάλοι" από πάνω.
Αλλά βολεύει η κόντρα των λαών πολλά κράτη (βλέπε παραγγελίες όπλων, αερομαχικών, αστάθεια στα Βαλκάνια κλπ) , οπότε δεν το βλέπω σύντομα να καλυτερεύει.
Καλησπέρα!

Meropi είπε...

-@ Griz μου,
κι εγώ δεν το βλέπω να βγαίνουμε εύκολα από την παγίδα που μας έχουν στήσει.
Καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου

tzonakos είπε...

Πράγματι πολυ ωραίες φωτογραφίες και συγκινητικό θέμα.
Με ειχε απασχολήσει και μενα παλιά το κατα πόσο μισούμαστε με τους γείτονες. Εγω πιστεύω οτι σαν άνθρωποι δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι, αντίθετα πολλά μας ενώνουν.
Μίσος έσπειραν μυαλά άρρωστα μεταξύ μας.
Δεν εχω γνωρίσει τούρκο ποτέ.

Meropi είπε...

Tζονάκο μου καλέ,
ούτε εγώ είχα έλθει σε επαφή με Τούρκους μέχρι το 2004 που επισκέφθηκα το χωριό μου στην Τουρκοκρατούμενη πια Κερύνεια. Εκεί συνάντησα για πρώτη φορά τους Τουρκοκύπριους που μένουν στο πατρικό μου. Μου φάνηκαν συμπαθητικοί. Κλαίγαμε μαζί. Θυμήθηκαν κι αυτοί το δικό τους χωριό. Η δεύτερη φορά ήταν αυτές οι νεαρές κοπέλλες. Τότε πια κατάλαβα ότι η επαφή μας κάνει καλό. Διαλύει μύθους αιώνων.
Την καλησπέρα μου

ΩΣΗΕ είπε...

Μερόπη μου καλημέρα. Το Αμστερνταμ ήταν τέλειο. Free City. Άλλος αέρας. Συνδυάζει αρμονικά πράγματα τόσο αντιφατικά και δένει εντελώς με την ψυχοσύνθεσή μου!

Ο άλλος είπε...

Και εγώ μεγαλώνοντας ψάχνω να βρω αυτά που ενώνουν παρά αυτά που χωρίζουν. Οι διαχωριστικές γραμμές μπορούν εύκολα να γίνουν συρματοπλέγματα, για το μυαλό πρώτα και στη συνέχεια για τα σώματα. Αν αποδεχθείς πως οι άνθρωποι χωρίζονται ή διαφέρουν γιατί έτυχε να γεννηθούν μερικά χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο, τότε αποδέχεσαι όχι μόνο την ανοησία ψς σκέψη, αλλά και ένα υποθηκευμένο μέλλον.
Για το Κόσοβο , υπάρχει ένα σοβαρό θέμα.Ποιός καθορίζει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης;Η ύπαρξη μιας εθνικής ομάδας και κάποιες αντιπαραθέσεις;Με τη λογική αυτή, πάνω από τα δύο τρίτα της υφηλίου πρέπει να επανακαθορίσουν τα σύνορά τους .Στο Κόσοβο από το 1989 υπάρχει θέμα δικαιωμάτων από την εθνικιστική πολιτική Μιλόσεβιτς. Άρα το θέμα είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων-και γι αυτό πρέπει να παλέψει η διεθνής κοινότητα-και όχι ανεξαρτησίας

Meropi είπε...

--@ ΩΣΗΕ μου καλώς τον από το μουντό (ή μήπως όχι) Άμστερνταμ. Δεν έχω πάει ακόμα, αν και το ήθελα πολύ.

--@ Καλώς τον άλλο. Πολύ πετυχεμένο το nickname σου.
Συμφωνώ για το Κόσσοβο ότι η καλύτερη λύση θα ήταν αυτονομία και όχι ανεξαρτησία που θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Τους άνοιξε ήδη