Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Λονδίνο μέρος Α΄


Δεν ήταν η πρώτη που πήγα στο Λονδίνο (νομίζω ήταν η τέταρτη). Ήταν όμως η πρώτη φορά που το επισκέφτηκα ως blogger και η ιδέα ότι έπρεπε να γράψω και μια ανάρτηση για την πόλη αυτή, με έκανε να τη δω με άλλο μάτι μπορώ να πω. Χα χα χα! λέτε να ψωνίστηκα με το blogging που θα λέγανε και τα παιδιά μου; Λοιπόν το Λονδίνο είναι μια πόλη παραδοσιακή και συγχρόνως μοντέρνα που ποτέ δεν μπορείς να τη μάθεις καλά και φυσικά είναι εντελώς αδύνατο να την εξαντλήσεις. Κάθε φορά θα ανακαλύψεις ότι υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δεν είδες στις προηγούμενες επισκέψεις σου. Φεύγοντας δε έχεις και πάλι αυτό το συναίσθημα. Ότι δηλαδή υπάρχουν ακόμα χιλιάδες πράγματα να δεις στη νέα μελλοντική σου επίσκεψη. Υπάρχει ένα απόφθεγμα για την πόλη αυτή που μου έρχεται τώρα στο νου: «όποιος πει ότι βαρέθηκε το Λονδίνο σημαίνει ότι έχει βαρεθεί τη ζωή...».

Σ’ αυτή την επίσκεψη εκτός από τα κλασσικά (Mπιγκ Μπεν, πλατεία Τραφάλγκαρ, πλατεία Πικαντίλι, ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Πύργο του Λονδίνου, Χάϊντ Παρκ, καταστήματα κλπ) επισκέφτηκα και αφιέρωσα πολλές ώρες στο Βρετανικό Μουσείο (British Museum) και στην Εθνική Πινακοθήκη (National Gallery).

Τι μου έκανε εντύπωση σ’ αυτά;

Α. Είναι δωρεάν. Υπάρχει βέβαια στην είσοδο ένα τεράστιο κουτί για δωρεές (με ενδεικτικά ποσά π.χ. για το Βρετανικό Μουσείο 3 λίρες), αλλά αυτό είναι τελείως προαιρετικό. Εγώ να σας πω την αλήθεια κάτι έβαλα στο κουτί, αλλά αμέσως μετά το μετάνιωσα. Ειδικά για το Βρετανικό Μουσείο σκέφτηκα ότι οφείλει τη μεγάλη δόξα του κυρίως στις ελληνικές αρχαιότητες που είναι κλεμμένες και τουλάχιστον εμείς οι Έλληνες έχουμε δικαίωμα να τις βλέπουμε δωρεάν.

Β. Καταρρίφθηκε μέσα μου ένας ακόμα μύθος (όχι βέβαια ότι τον πολυπίστευα). Και συγκεκριμένα ότι στο Βρετανικό Μουσείο τα Ελληνικά Μάρμαρα φυλάσσονται καλύτερα από ότι θα φυλάσσονταν σε οποιοδήποτε ελληνικό Μουσείο. Αντίθετα διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε σχεδόν καμιά προστασία για τα εκθέματα και παρόλο που υπήρχαν πινακίδες με ένδειξη «Μην αγγίζετε» (Do not touch) οι πολυπληθείς επισκέπτες όχι μόνο τα άγγιζαν, αλλά μπορώ να πω τα χούφτωναν. Πρόσεξα μια Γιαπωνεζούλα που έβγαλε φωτογραφία αγκαλιά (κυριολεκτικά) με ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα. Θυμήθηκα πολλές παρόμοιες εμπειρίες μου στα ελληνικά μουσεία, όπου τα εκθέματα φυλάσσονται καλύτερα και ούτε κατά διάνοια οι φύλακες σε αφήνουν να τα αγγίξεις. Απαγορεύουν μάλιστα (στην Ελλάδα) και το φλάς στη φωτογραφική μηχανή, ενώ, τουλάχιστον στο Βρετανικό Μουσείο, δεν απαγορεύεται.


Γ. Υπήρχαν πολλά παιδιά από βρετανικά σχολεία (που ας σημειωθεί ακόμα φορούν στολές) στα οποία γινόταν μια αξιοθαύμαστη ξενάγηση. Στην Εθνική Πινακοθήκη ακολούθησα ένα τέτοιο σχολείο και άκουσα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα προσιτά σε ένα παιδί (και σε μένα τη μεσήλικη βέβαια χα χα χα). Π.χ. έμαθα ακολουθώντας τα παιδάκια ότι την πιο κάτω καρέκλα (πάνω στην οποία υπήρχε και η πίπα και η καπνοσακούλα του) ο Βαν Γκογκ παρομοίαζε με τον εαυτό του. Ρώτησε δε η ξεναγός "δηλαδή πώς νομίζετε ότι έβλεπε τον εαυτό του ο ζωγράφος;". Κι ένα παιδάκι απάντησε "ordinary" (συνηθισμένο).

Στο Βρετανικό Μουσείο τα παιδάκια κάθησαν κατάχαμα μπροστά από τα αγάλματα του Παρθενώνα και τα ζωγράφιζαν.


Οι εντυπώσεις μου συνεχίζονται σε επόμενη ανάρτηση……………

----------------------

Υ.Γ. Δεν μπορώ να μην το αναφέρω και μάλιστα να χαιρεκακήσω ως γνήσια Ελληνίδα (πω! πω! κακιά που είμαι!). Από την περασμένη Πέμπτη (27/3) που λειτούργησε (τρόπος του λέγειν) ο πανάκριβος τερματικός σταθμός (terminal) 5 του αεροδρομίου του Χίθροου στο Λονδίνο, έχει επικρατήσει τέτοιο χάος που δεν περιγράφεται. Όσο ήμουν εκεί, κάθε μέρα πρώτη είδηση στα βρετανικά τηλεοπτικά κανάλια ήταν η απίστευτη ταλαιπωρία των ταξιδιωτών που σχημάτιζαν τεράστιες ουρές, η ματαίωση δεκάδων πτήσεων κάθε μέρα, η απώλεια δεκάδων χιλιάδων αποσκευών. Οι Βρετανικές Αερογραμμές (British Airways), οι οποίες χρησιμοποιούν αποκλειστικά τον τερματικό αυτό σταθμό, υπέστησαν, μέχρι προχθές, ζημιά 32 εκατομμυρίων ευρώ περίπου. Και μέχρι σήμερα διαβάζω στον Τύπο ότι η κατάσταση δεν έχει ακόμα εξομαλυνθεί.

Τι θυμήθηκα;; Τα Βρετανικά ΜΜΕ που όταν λειτούργησε το δικό μας αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ο αποσυντονισμός του οποίου δεν διήρκεσε πάνω από τρεις μέρες και δεν είχε την εικόνα αυτή του χάους του terminal 5 του Χίθροου, σύστηναν στους Βρετανούς ταξιδιώτες να αποφεύγουν την Αθήνα. Αποκαλούσαν δε τότε την εικόνα του «Ελευθέριος Βενιζέλος» τριτοκοσμική….Αν εκείνη η εικόνα ήταν τριτοκοσμική, η εικόνα του terminal 5 είναι «τεταρτοκοσμική» (χα χα χα!)

----------------


Σημείωση: Όχι εγώ δεν ταλαιπωρήθηκα. Ταξίδεψα με "Ολυμπιακή" που χρησιμοποιεί τον τερματικό σταθμό 2 του Χίθροου. Παρεμπιπτόντως αναφέρω ότι η εξυπηρέτηση της "Ολυμπιακής" μου φάνηκε πολύ καλή. Δεν είχαμε καμιά καθυστέρηση και το προσωπικό μας φέρθηκε άριστα.

48 σχόλια:

TzinaVarotsi είπε...

Πολύ συγχύστηκα που τους πλήρωσες!....Ακούς εκεί!
(αυτό το ελληνικό φιλότιμο, πάει και ξεφυτρώνει εκεί που δεν πρέπει)

marianaonice είπε...

Αχ! Ξαναταξίδεψα μαζί σου στο Λονδίνο με αυτή την ωραία ανάρτηση και τις υπέροχες φωτογραφίες!! Και εγώ θα χαιρόμουν για το χάλι του Τερματικού 5 φίλη μου. Τους θεωρώ τζαναμπέτες τους Άγγλους! Την τελευταία φορά που ταξίδεψα στο Χίθροου μου βρήκαν ένα σουγιαδάκι δώρο της μαμάς μου από Βουλγαρία, και μου το πήραν οι αθεόφοβοι, λες και θα έκανα αεροπειρατεία με αυτό!! Στις παρακλήσεις μου να μη μου το στερήσουν γιατί ήταν ενθύμιο, μου ζήτησαν δύο λίρες για να μου το στείλουν ταχυδρομικά στο σπίτι μου. Πλήρωσα τις δύο λίρες, τους έδωσα και τη δ/νσή μου, αλλά το σουγιαδάκι δεν έφτασε ποτέ. Σε επιστολή παραπόνων που τους έστειλα μου απάντησαν με ένα "sorry, και ότι δεν κατέστη δυνατόν να μου αποσταλεί" και τελείωσε το θέμα!!
Ωραία η φωτογραφία με τα ελγίνεια. Έχω φωτογραφηθεί και εγώ εκεί. Η miss little sunshine είναι αυτή που φαίνεται;;;
Πάντα τέτοια φιλενάδα.

gerasimos είπε...

Με τη National Gallery μου θύμισες όταν έκανα το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό μου στην Αγγλία και βρισκόμουν καθ' οδόν για... Ελλάδα τις γιορτές, που έκανα μια στάση στο Λονδίνο. Άφηνα τις βαλίτσες στο Victoria Station και βόλταρα. Πήγαινα λοιπόν και στη National Gallery, όπου δεν έριχνα τίποτα στο κουτί για τις δωρεές (πάντα ένιωθα πτωχός στην Αγγλία) και έμπαινα κατευθείαν στο... ψητό. Άραγε, μόλις μπαίνεις υπάρχει ακόμα εκείνο το έργο του Βαν Γκοχ στα αριστερά με την καρέκλα; Φεύγοντας, κοντοστεκόμουν πριν κατέβω τα σκαλοπάτια και χάζευα την πλατεία Τραφάλγκαρ που βρίσκεται ακριβώς μπροστά, στολισμένη και με το τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της (δώρο κάθε χρόνο των Νορβηγών για τη βοήθεια της Αγγλίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο). Η συνέχεια είχε Κόβεντ Γκάρντεν....:-)

Meropi είπε...

-@ Νιόβη μου,
τι να σου πω κι εγώ το μετάνιωσα που έβαλα τα λεφτά, αλλά ήταν ήδη αργά. Χα χα χα!

-@ Μαριάνα μου,
λες να είμαστε κακές που γελάμε με τα χάλια τους;;; Θυμάσαι και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες τι μας κάνανε και μετά κοίταζαν ντροπιασμένοι;
Υ.Γ. Ναι είναι η Miss Little Sunshine αυτή που φαίνεται πλάτη, που παρεπιμτόντως έκλεισε τα 25 και θεωρεί ότι μεγάλωσε πολύ. Χα χα χα!

Meropi είπε...

-@ Γεράσιμε μου,
ναι υπάρχει αυτό το έργο με την καρέκλα και ακολουθώντας τα παιδάκια στην ξενάγηση, έμαθα και κάτι ενδιαφέρον. Ότι ο Βαν Γκονγκ μ' αυτήν την καρέκλα παρομοίαζε τον εαυτό του. Είχε αφήσει πάνω της και την πίπα του και την καπνοσακούλα. Ρώτησε δε τα παιδάκια η ξεναγός. "Βλέποντας αυτή την καρέκλα, πώς νομίζετε ότι έβλεπε τον εαυτό του ο ζωγράφος;;" Και ένα παιδάκι της απάντησε "ordinary". Και το θεώρησα πολύ έξυπνο.
Λοιπόν Γεράσιμε γι' αυτό λέω ότι το Λονδίνο είναι ανεξάντλητο και κάθε φορά φεύγω με την αίσθηση ότι δεν είδα πολλά. Το Κόβεντ Γκάρντεν δεν το είδα ακόμα!

gerasimos είπε...

Eπίσης - βροχή σχολίων, τι μόνο στο Λονδίνο βρέχει; - τα παιδάκια με τις χαρακτηριστικές κόκκινες στολές τα έβλεπα κι εγώ κάθε φορά στο Βρετανικό Μουσείο. Βρε μπας και πρόκειται για τα ίδια που οι υπέυθυνοι του μουσείου τα αμολάνε με το άνογμα και τα μαζεύουν με το κλείσιμο; Μήπως είναι κουρδιστά; Αυτά της φωτογραφίας σου πάντως μου φάνηκαν ακριβώς όπως αυτά που κι εγώ θυμόμουν (μάλλον φταίνε οι στολές).

gerasimos είπε...

Άντε κι ένα τελευταίο. Μήπως πήγες και στην Tate Modern; Άλλη εμπειρία κι αυτή, μάλιστα στον τελευταίο όροφο έχει ένα συμπαθητικό καφέ-μπαρ με ωραία θέα στο Λονδίνο.

Penelope είπε...

Πολύ ωραίες οι εντυπώσεις σου Μερόπη μου. Το θέμα με τα 'Μαρμαρα' όπως το θέτουν και οι Αλβιώνες και άλλοι ειδήμονες περί του θέματος είναι ότι άν αρχίσουν και δινουν τι ανήκει σε ποιόν θα υπάρξει μεγάλο χάος σε όλα τα μουσεία του κόσμου. Τώρα να τα διατηρούν καλά ή όχι αυτό δεν το ξέρω αλλά υποψιάζομαι μέχρι πρότινος οι συνθήκες πρέπει να ήταν καλύτερες στη Βρετανία από ότι στην Ελλάδα...Τώρα για το Terminal 5 είναι μεγάλο φιάσκο για αυτούς.. Αλλά υπάρχει αυτή η ειρωνική αντιμετώπισή τους προς τους Ελληνες που σπάει κόκκαλα δυστυχώς sometimes it's unbearable ! Περιμένω το part B
P.S. οι κόκκινες στολές είναι οι στολές των περισσοτέρων δημόσιων σχολείων ...

gerasimos είπε...

Όσον αφορά στην ειρωνική αντιμετώπιση, θυμάμαι ότι τότε που ζούσα στην Αγγλία, άκουγα ένα απόγευμα μια συζήτηση στο Radio 4 (στην εκπομπή 'Αny Questions?' του Jonathan Dimbleby νομίζω) στην οποία κάποιος καλεσμένος αναφέρθηκε κάποια στιγμή στην Ελλάδα και κάποιος άλλος του είπε περίπου το εξής: 'ας μη μιλάμε για Μίκυ-Μάους χώρες'.

doctor είπε...

Μου άρεσε το ότι ταξίδεψες ως ...blogger!!!

Επίσης θα ήταν μεγάλη εμπειρία το κομφούζιο στο terminal.

Έχω να πάω στο Λονδίνο 14 χρόνια (!) και μάλλον θα έχουν αλλάξει πολλά, ειδικά στο αγαπημένο μου Greenford...

doctor

gerasimos είπε...

YΓ: Penelope I know dear... (για τις στολές λέω).

Penelope είπε...

@gerasime εντάξει γεράσιμε ήθελα και εγώ να κάνω την έξυπνη!

Meropi είπε...

-@ Γεράσιμε μου,
όχι δεν πήγα στην Tate Modern. Την έχω για την επόμενη επίσκεψη. Είχαμε μια τελευταία μέρα κενή που σκόπευα να πάω, αλλά τελικά έκανα το χατήρι της κόρης μου και πήγαμε στην Αγορά Camden Lock (κάτι σαν το Μοναστηράκι του Λονδίνου).
Υ.Γ. Έβαλα και την καρέκλα του Βαν Γκογκ στην ανάρτηση τώρα δες την.

-@ Δόκτωρ μου,
πραγματικά το είδα με άλλο μάτι το Λονδίνο ως blogger. Μετά από 14 χρόνια το Λονδίνο θα είναι σαν να το βλέπεις πρώτη φορά.

gerasimos είπε...

Penelope καλά κι εγώ με τα παιδάκια αστειευόμουν. Αλλά ας μη μου φταίνε τα παιδάκια (τα πήρε η μπάλα). Περισσότερο σκέφτηκα ότι στα χρόνια που ζούσα εκεί οι άνθρωποι μου παραφαίνονταν κουρδισμένοι. Άλλο αν στην Ελλάδα παραείμαστε... ξεκούρδιστοι.

patsiouri είπε...

Το κορίτσι τι κάνει δε μας είπες!!!! Τα χαιρετίσματά μου!!

Unknown είπε...

Μερόπη, σε ευχαριστώ πολύ, το έγραψες πολύ ωραία.
Έχω ζήσει εκεί και δεν το είδα όλο.
Μου ξαναθύμισες πολύ ωραία το Μουσείο και την Πινακοθήκη.
Μου έδωσες πολύ χαρά. Το Λονδίνο δεν τελειώνει ποτέ.
Επειδή, όλα χρειάζονται στη ζωή, όταν ξαναπάς, να μην ξεχάσεις το pub Bull & Bush στο Kingston upon Thames. Είναι από τις παλαιότερες που υπάρχουν και η περιοχή είναι μία σκέτη καλλιτεχνία.

Γεράσιμε το πρόγραμμα υπάρχει ακόμα ως "questions questions" με τον Stewart Henderson. Κάθε Πέμπτη γύρω στις 5 το απόγευμα.

Side21 είπε...

Καλά να τα περάσεις
και καλή επιστροφή ...

αθεόφοβος είπε...

Την πρώτη φορά που πήγα στο Λονδίνο δεν χόρταινα να το βλέπω περπατώντας το όσο μπορούσα.
Ενα βράδυ η γυναίκα μου ξεπατωμένη από το περπάτημα είχε ξαπλώσει από τις 10 το βράδυ και δεν κούναγε με τίποτα.
Εγώ βγήκα για βόλτα και φτάνοντας στο Πικαντίλυ βλέπω σε ένα κάθετο δρόμο ένα μαυροπίνακα στον οποίο με κιμωλία έγραφε:
Όποιος είδε τον φόνο που έγινε σε αυτό το σημείο χθες το βράδυ στις 12 να πάρει στο τάδε τηλέφωνο την Σκότλαντ Γυάρδ.
Κοιτάω το ρολόι μου,12 η ώρα!
Εκεί τελείωσε και η βόλτα!

Meropi είπε...

-@ Patsiouri μου μια χαρά είναι η κόρη. Είχε και τα γενέθλια της στις 29/3 (ένας λόγος που πήγα ήταν αυτός). Ξέρεις στις 23/3 είχαν το Πάσχα τους εκεί και είχαν διακοπές. Έτσι βρήκε την ευκαιρία και κατέβηκε κι αυτή Λονδίνο (σπουδάζει σε επαρχιακή πόλη).

-@ mariana faithful χάρηκα που σου άρεσε η ανάρτηση μου ειδικά σε σένα που έζησες εκεί. Μη νομίζεις ότι όλες τις μέρες τις περάσαμε στα Μουσεία. Πήγα και σε pub, αλλά όχι σ' αυτήν που λες. Πήγα σε μια που λέγεται Dickens Inn και βρίσκεται κοντά στον Πύργο του Λονδίνου. Μου άρεσε.

-@ Side21 έχω ήδη επιστρέψει. Είμαι εδώ στο Ελλάντα.

-@ Αθεόφοβε μου,
σε καταλαβαίνω που ...την έκανες μόλις είδες την ανακοίνωση. Χα χα χα! Α, και πες στην κα Αθεόφοβου κι εμένα κάθε βράδυ με πόναγαν τα πόδια μου από το περπάτημα.

DaNaH είπε...

Είδα το σχόλιό σου στο blog του Γκρινιάρη και έσπευσα να διαβάσω το post σου αυτό, διότι μου αρέσει και εμένα πολύ το Λονδίνο! Μου άρεσε ιδιαίτερα η ρήση που είπες «όποιος πει ότι βαρέθηκε το Λονδίνο σημαίνει ότι έχει βαρεθεί τη ζωή...», είναι πραγματικά πολύ αληθινή!!! Επίσης λέγεται πως το Λονδίνο έχει κάτι για όλους (something for everyone), για όλα τα γούστα!

Όσο για το νέο terminal δεν περίμενα με τίποτα να επικρατήσει αυτό το χάος και έπεσα από τα σύννεφα όταν το είδα στην τηλεόραση, διότι οι Άγγλοι φημίζονται για την τάξη και την οργανωτικότητά τους!

Πολύ ωραίο post! :)

Βάσκες είπε...

Αχ Λονδινάκι.

xasodikis είπε...

Χμμμ.... Όταν είχε πρωτοανοίξει το Βενιζέλος, λίγες μέρες θα ήτανε, ερχόμουνα με άδεια από τη Λέσβο όπου υπηρετούσα. Αν θυμάμαι καλά, είχαμε γύρω στις 10 ώρες καθυστέρηση λόγω του χαμού στο Ελ Βελ (με Ολυμπιακή -η Aegean ζήτημα είναι αν είχε 45'). Δε λέω, βέβαια, μας κέρασαν πορτοκαλάδα (μία...)

Περιμένω και το υπόλοιπο της ανταπόκρισης :)

Βάσσια είπε...

Μερόπη, :-)
Η λατρεία μου για το U.K είναι δηλωμένη - με δύο ποστ παλαιότερα(για τη χώρα).

Στο Μουσείο πήγα μόνο την τελευταία φορά γιατί ένιωθα ότι θα στεναχωρηθώ, όπερ κι έγινε.

Στα άλλα Μουσεία ένιωσα καλύτερα.

Τα πάρκα τους, οι δρόμοι, η αρχιτεκτονική τους είναι πρώτης τάξης.

Και εις άλλα ταξίδια Μερόπη μου και αλλού.
:-)

Meropi είπε...

-@ DaNaH μου καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου. Μένεις κι εσύ Λονδίνο σαν τον Γκρινιάρη; Θα έρθω να δω από το μπλογκ σου. Να σου πω την αλήθεια κι εγώ δεν το περίμενα αυτό το χάος στο Χίθροου. Είναι καιρός πια οι Βρετανοί να σταματήσουν να ειρωνεύονται τους άλλους, γιατί την παθαίνουν και οι ίδιοι. Χα χα Χα!

-@ Βάσκες μου βλέπω ότι σ' αρέσει κι εσένα το Λονδίνο!

-@ Χασοδίκη μου,
νομίζω ότι το χάος στο "Ελ. Βενιζέλος" δεν διήρκεσε τόσες μέρες όσο στο Χίθροου. Εκεί το χειρότερο είναι ότι κατέρρευσε τελείως το σύστημα διαχείρισης αποσκευών και χάθηκαν λέει κάπου 300.000 αποσκευές. Έστελλαν αλλού αντ' αλλού τις βαλίτσες. Χα χα χα!

Meropi είπε...

-Vassia μου,
κι εμένα μ' αρέσει πολύ το Λονδίνο, όπως και η Νέα Υόρκη. Ίσως γιατί ξέρω καλά αγγλικά. Αυτό ισχυρίζεται η κόρη μου, η οποία λατρεύει το Παρίσι (ξέρει και γαλλικά). Εγώ στο Παρίσι επειδή δυσκολεύομαι να συνεννοηθώ, δεν νιώθω και τόσο καλά.
Καλό σου απόγευμα

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Roadartist είπε...

Λοιπόν τέλεια :)
Είδες που ως blogger είχες και άλλη διάθεση για ταξείδι???
Ευχαριστούμε για αυτό το ταξιδιάρικο ποστ.. και αυτές τις μέρες ολο σκέφτομαι να κλείσω easyjet.. Να εισαι καλα Μερόπη μου, βγαίνω βολτούλα και μέσα στο σκ, ξαναπερνάω να το ξαναδιαβάσω το ποστ σου.. με ένα αχνιστό καφέ :) φιλιά πάντα τέτοια
και καλό σκ :)

katerina είπε...

Μερόπη μου, το απολαυσα πραγματικά.
Αλλα εχω μια ενσταση, μια μόνο.
Καλη μου, εσυ μεσόκοπη;;; Το βλέμμα σου στα πράγματα......
Έφηβη, Μερόπη μου.
Ε, μονο στα μάτια των άλλων μεγαλώνουμε. Και ακομα χειρότερο ωριμάζουμε....
Εσύ εισαι έφηβη. Και το εισπράτουμε.
Να εισαι καλα.

Meropi είπε...

-@ Roadartist μου καλημέρα.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση μου. Ξέρεις η Easy Jet συμφέρει όταν βγάλεις το εισιτήριο πολύ νωρίς. Μετά είναι περίπου το ίδιο με τις άλλες αεροπορικές εταιρείες. Όταν το έβγαλα εγώ (ένα μήνα περίπου πριν το ταξίδι) το πιο φθηνό κατευθείαν εισιτήριο ήταν της Ολυμπιακής (φθηνό ήταν και της KLM, αλλά με στάση στο Άμστερνταμ). Ευτυχώς που δεν έβγαλα με την British Airways, γιατί θα την πάθαινα. Χα χα χα!

-@ Κατερίνα μου καλή,
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εντάξει, έφηβη δεν είμαι, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω τη νοοτροπία των γυναικών της ηλικίας μου. Είμαι κάπως πιο προοδευτική. Χα χα χα!

Γκρινιάρης είπε...

Καλημέρα!

Ωραίο post! Αυτό που λες για τα παιδιά στα μουσεία είναι μεγάλη αλήθεια. Όποτε πάω πάντα βλέπω σχολεία και μάλιστα όχι χύμα, αλλά είτε με κάποιον ξεναγό είτε σε δραστηριότητες. Η χαρά του παιδιού βέβαια είναι το Natural History Museum και το Science Museum που έχει πολλές διαδραστικές δραστηριότητες μέσα απ' τις οποίες το παιδί μαθαίνει πολλά πράγματα.

Και για τα μάρμαρα έχεις δίκιο. Μου έκανε εντύπωση πως ο κόσμος μπορούσε άνετα να τα αγγίξει (αν και δεν επιτρέπεται). Και θυμήθηκα δικά μας μουσεία, πχ των Δελφών μου έρχεται τώρα, που δε μπορείς να πλησιάσεις, μόνο να τα δείς. Αυτό που θα συμπληρώσω μόνο είναι πως αν και ναι, είναι προϊόν κλοπής, είναι δικά μας, κλπ, η προβολή τους σε ένα μουσείο με τέτοια επισκεπτιμότητα είναι μεγάλη διαφήμιση για τη χώρα μας. Απλά προσθέτω κι αυτή την παράμετρο.

Η κατάσταση στο T5 ήταν όντως τραγική, αλλά απ' όσο ξέρω τη Δευτέρα - Τρίτη εξομαλύνθηκε. Πάντως ήταν πρώτο θέμα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και έπεσε μεγάλο "κράξιμο" από τον τύπο.

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

jf είπε...

Μαζεύω υλικό, οπότε το post σου καταχωρείται στη λίστα μου 'ταξίδια' που πρόκειται να κάνω, με την πρώτη ευκαιρία... :))

Καλή σου μέρα...

Roadartist είπε...

Καλημέρα Μερόπη!!
Ναι εννοείται αν ειναι θα το βγάλω άμεσα.. αλλά πρέπει να συμφωνήσει και η παρέα..και είμαστε λίγο όλοι της τελευταίας στιγμής!..
Γιατί άφησες λεφτά στο Βρετανικό??
Δεν έπρεπε..Δεν υπήρχε περίπτωση να τους άφηνα τίποτα.. Το έχω ακούσει οτι δεν τα φρόντιζουν τα Μάρμαρα..Πάντως απλά να πω οτι το μόνο μουσείο που θυμάμαι, στο οποίο να μπορείς εδώ να φωτογραφίσεις είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (πραγματικός θησαυρός, και πρόσφατα ανακαινισμένο - να πάτε!!) όπου μπορείς να φωτογραφίσεις τα αρχαία.. κανονικότατα..
Κρίμα για τα Μάρμαρα..
Καλό σκ Μερόπη, περιμένουμε το Β' μέρος.. :)

phlou...flis είπε...

Βρέθηκα κι εγώ κάποτε εκεί φοιτητής και απένταρος. Θα περιμένω το β μέρος. Θα ακολουθήσουν κι άλλα;

Ανώνυμος είπε...

Μου άναψες φωτιές Μερόπη μου. Όταν διαβάζω κείμενα για ταξίδια, ο επόμενος που με ακούει είναι ο ταξιδιωτικός μου πράκτορας...Κι έχω να πάω και χρόνια. Φαντάσου και να διαβάσω το μέρος βήτον του Λονδίνου. Θα διακτινισθώ κατευθείαν.

tractatus είπε...

Αυτόπου με μαγεύει στο Λονδίνο είναι η "ανθρωπίλα"...πουθενά αλλού δεν έχω νοιώσει τόση και όσο πρέπει. Κάθε φορά που πηγαίνω η χαρά μου είναι το περπάτημα ανάμεσα σε τόσο διαφορετικούς πολιτισμικά ανθρώπους που συνυπάρχουν σαν απο πάντα...
Πρόσφατα έγραψε κάτι ο Καπλάνι νομίζω στα νέα...αυτό το διαφορετικό είναι που κάνει το Λονδίνο για μένα χαρισματικό ως πόλη...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Οι Αγγλίδες είναι ακόμα τόσο ασπρουλιάρες όσο τις ήξερα;

Meropi είπε...

-@ Γκρινιάρη μου,
χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ. Η γνώμη η δική σου ως κατοίκου Λονδίνου έχει μεγάλη αξία.

-@ Jaman Fou μου οπωσδήποτε πρέπει να πας Λονδίνο. Είναι μια πόλη νομίζω που όλοι έστω και μια φορά (αν και δεν είναι αρκετή) πρέπει να πάμε. Εφόσον το επιτρέπουν τα οικονομικά βέβαια.

-@ Roadartist μου πρέπει να συμφωνήσετε (η παρέα) νωρίς για να βρείτε φτηνά εισιτήρια με την Easy Jet.
Ντρέπομαι που το λέω αλλά στο Αρχαιολογικό Μουσείο μετά την ανακαίνιση του δεν έχω πάει. Είχα πάει 2-3 φορές παλιά. Όλο λέμε με την κόρη μου να πάμε και όλο όταν έλθει Ελλάδα δεν τα καταφέρνουμε. Πρέπει όμως να πάμε αυτή τη φορά που θα έρθει. Αντίθετα στο Μουσείο της Ολυπίας έχω πάει πολλές φορές. Η τελευταία ήταν μια μέρα πριν ξεσπάσουν οι πυρκαγιές στην Ηλεία. Λες να ήμουν γρουσούζα; Χα χα χα!

-@ phlou...flis μου κι εγώ η πρώτη φορά που πήγα στο Λονδίνο ήμουν φοιτήτρια και απένταρη. Χα χα χα!
Θα ακολουθήσει β΄ μέρος και φτάνει. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.

-@ cosmopolis μου άντε στον ταξιδιωτικό πράκτορα.
Τα ταξίδια είναι μεγάλη εμπειρία. Εγώ στη ζωή μου εκτός από ένα σπιτάκι για να μένω δεν έκανα άλλη περιουσία. Προτιμώ να τρώω τα λεφτά μου στα ταξίδια.

Meropi είπε...

-@ Ελένη μου,
έχεις δίκιο με την πολιτισμικότητα του Λονδίνου. Το ίδιο ισχύει και με το Παρίσι και με τη Νέα Υόρκη βέβαια. Από περπάτημα άλλο τίποτε. Κάθε βράδυ με πονούσαν τα πόδια μου.

-@ Ασκαρδαμυκτί μου,
αν σου πω ότι πιο πολλές μαύρες έβλεπα να κυκλοφορούν στο Λονδίνο, παρά Λευκές. Πάντως οι λευκές ναι είναι ασπρουλιάρες...

gerasimos είπε...

Εγώ περιμένω από τώρα το ποστ για τη Νέα Υόρκη! ;-)

Meropi είπε...

-@ Γεράσιμε μου,
στη Νέα Υόρκη είχα πάει το 2000. Όλο λέω ότι θέλω να ξαναπάω, αλλά μέχρι τώρα δεν τα κατάφερα. Ίσως του χρόνου το καλοκαίρι. Έτσι είπαμε με την κόρη μου (την παρέα μου στα μακρινά ταξίδια). Ο άντρας μου δεν με ακολουθεί εκτός ηπείρου. Μαζί του μόνο Ευρώπη έχω πάει.
Πάντως όταν θα ξαναπάω μια ανάρτηση θα την υποστείτε.

Sophia Kollia είπε...

Το πόσο έχω χαρεί που τα κάνανε χάλια με τον σταθμό, δεν λέγεται!!!
καληνύχτα και σου εύχομαι πολλά και ενδιαφέροντα ταξίδια

Ο άλλος είπε...

Στη φωτογραφία με τις βαλίτσες που έβαλες, ψάχνω να βρω μήπως είναι και αυτή που έχασα την προηγούμενη βδομάδα στο Χίθροου.

Meropi είπε...

-@ Σοφία μου,
καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου. Είδες οι Άγγλοι ειρωνεύονται τους άλλους και τους θεωρούν "τριτοκοσμικούς" και μετά παθαίνουν χειρότερα! Αυτό που έγινε στο σταθμό 5 του Χίθροου, κυρίως με την απώλεια των αποσκευών, δεν έχει προηγούμενο.

-@ Άλλε μου,
ώστε Λονδίνο κι εσύ πουλάκι μου! Στο terminal 5 είχες πάει; Αχ κακομοίρη σε λυπάμαι. Εμείς στο terminal 2 μια χαρά τη βγάλαμε.
Για κοίταξε καλύτερα τις βαλίτσες, κάτι μπορεί να ανακαλύψεις...

Roadartist είπε...

Μερόπη στο Μουσείο της Ολυμπίας δεν έχω πάει :( :(
Στο Αρχαιολογικό όμως πολλές φορές, και μετά την ανακαινιση του, ναι να πας σίγουρα! Είναι μακράν το καλύτερο μουσείο που διαθέτουμε, με 'θησαυρούς' ..

Μάλιστα (τυχαίο?) σήμερα ορίστηκε και ημερομηνία για επόμενη επίσκεψη σε ένα Σάββατο απο τα επόμενα με αρχαιολόγο ξεναγό :)
Δεν τα χάνω αυτά! ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Meropi είπε...

-@ Roadartist μου πώς μπορώ να μάθω πότε θα έχει ξεναγό για να πάω στο Μουσείο;; Υπάρχει κάποιο site όπου μπορώ να δω;;

Roadartist είπε...

Μερόπη μου δεν το γνωρίζω, εμένα η ξενάγηση έχει προγραμματιστεί απο τη σχολή μου. Μπορώ όμως να ρωτήσω αφού θα πάω εκεί..και θα σου πω τότε όλες τις λεπτομέρειες. :) Καλό βράδυ.

Βάσκες είπε...

10 χρόνια έζησα εκεί.

Σωστό και το δεύτερο σου ποστ. (το γράφω εδώ για πιο γρήγορα).

Καλησπέρα.

Roadartist είπε...

Μερόπη (ελπίζω να το δεις) σου έχω ενημέρωση.. Ρώτησα και έμαθα οτι για να κλεισεις ξεναγούς στο Αρχαιολογικό Μουσείο, θα πρέπει να επικοινωνήσεις απευθείας με τους ξεναγούς του Μουσείου στο τηλέφωνο 210 8217724 (εσωτερικό 147), προκειμένου να κλείσεις κάποιο ραντεβού, διότι οι ξεναγοί είναι ιδιώτες και δεν ανήκουν στο προσωπικό του Μουσείου.
Κρίμα γιατί σε άλλα μουσεία υπάρχουν ξεναγήσεις.. Πάντως και χωρίς ξεναγό αξίζει!! Φιλιά καλό απόγευμα!