Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Τα κεριά


Χθες είχα τα γενέθλια μου. Έγινα 56 χρονών! Και μου ήρθε στο νου το ποίημα του αγαπημένου μου ποιητή Καβάφη. Τα κεριά

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας

σα μια σειρά κεράκια αναμένα –

χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν

μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·

τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη

κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,

και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.

Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Καθώς ξημέρωσε και σκέφτηκα ότι πέρασα και το σημαδιακό (στο μυαλό μου) όριο των 55 χρόνων, δεν ήξερα προς τα πού να κοιτάξω τα κεριά. Να κοιτάξω μπρος (στα φωτεινά κεριά) ή πίσω (στα κρύα και κυρτά κεριά); Μέχρι το απόγευμα, καθώς είχα και μελαγχολική διάθεση, το βλέμμα μου ήταν στραμμένο προς τα πίσω στη «θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων», και σ’ αυτά που ως «πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη».

Κατά το βραδάκι όμως η διάθεση μου άρχισε να αλλάζει. Μια ο καλός μου σύντροφος που με πήρε μια βόλτα μέχρι το Καβούρι και καθήσαμε στη παραλία βλέποντας το φεγγάρι να φεγγίζει στην ήρεμη θάλασσα και μια τα παιδιά μου που με πήραν τηλέφωνο και μου ευχήθηκαν γλυκά, έκαναν τη διάθεση μου να αλλάξει… Και άρχισα να κοιτάζω προς τα μπρος, τα αναμμένα μου κεριά. Τι στο καλό; Έχω ακόμα πολλά και φωτεινά κεριά μπροστά μου. Άσε που και τα σβησμένα κεριά δεν είναι όλα «κρύα και κυρτά». Υπάρχουν πολλά που με τη γλυκιά τους θύμηση με ζεσταίνουν ακόμα….

Θυμήθηκα και μια αγαπημένη μου φίλη που αν και μας χώριζαν 47 χρόνια είχαμε αναπτύξει μια μεγάλη φιλία που άρχισε στα φοιτητικά μου χρόνια και τέλειωσε το 2003 με το θάνατο της. Τη Νίτσα (γιαγιά Νίτσα όπως την έλεγαν τα παιδιά μου). Η γιαγιά Νίτσα λοιπόν που πέθανε στα 98 της, μου έλεγε πάντα: «Μέχρι τα 80 μου χρόνια ένιωθα μια χαρά, νέα και δυνατή. Μετά τα 80 ήλθαν σιγά σιγά τα γεράματα».

Ευτυχώς! Μέχρι τα 80 έχω ακόμα πολύ καιρό για να είμαι νέα και δυνατή.

---------------------

Υ.Γ

Ένα κεράκι που η θύμηση του με ζεσταίνει ακόμα. Εκεί στη δεκαετία του 80, όταν ήμουν ακόμα νέα επαγγελματίας, χρειάστηκε να κάνω ένα επαγγελματικό ταξίδι σε επαρχιακή πόλη. Τα παιδιά μου ήταν ακόμα μικρά (ο γιος μου 8 χρόνων και η κόρη μου 5). Ο άντρας μου έλειπε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακές σπουδές. Οι φυσικές μας γιαγιές έμεναν μακριά. Τι μου έμενε; Να παρακαλέσω την αγαπημένη μας «γιαγιά» Νίτσα να μείνει μερικές μέρες με τα παιδιά. Επειδή αγαπούσε πολύ τα παιδιά μου, ευχαρίστως ήρθε και έμεινε στο σπίτι. Το προηγούμενο βράδυ πριν φύγω, η αγαπημένη μου μάνα από τη μια δεν μπορούσε να ρθει να με βοηθήσει (μένει στην Κύπρο), αλλά από την άλλη φρόντισε να αγχώσει. «Μα καλά εμπιστεύεσαι τα παιδιά σου σε μια ογδοντάρα; Και αν πάθει τίποτε μπροστά τους, φαντάσου τι ψυχολογικά προβλήματα θα τους δημιουργηθούν….», μου είπε. Επειδή δεν είχα άλλη λύση, αλλά συγχρόνως ήλπιζα ότι η «γιαγιά» μας δεν θα πάθαινε τίποτε, έφυγα για το ταξίδι μου. Το βράδυ, στο ξενοδοχείο, δέχομαι ένα τηλεφώνημα από τη 5χρονη κόρη μου. Σχεδόν δεν ξεχώριζα τη φωνή της από τους λυγμούς. «Μαμά, πάει πέθανε….». Η καρδιά μου πήγε στην Κούλουρη (αχ γρουσούζα μάνα, βγήκες αληθινή). «Ποιος πέθανε κοριτσάκι μου, μίλα καθαρά να σε ακούσω…» της είπα προσπαθώντας να την ηρεμήσω. Και τότε άκουσα τη γλυκιά γνώριμη φωνή της Νίτσας στο τηλέφωνο «Μερόπη μου, πέθανε το χρυσόψαρο στη γυάλα κι εδώ έχουμε θρήνο και οδυρμό…». Ευτυχώς η μάνα μου δεν βγήκε αληθινή…..



44 σχόλια:

Takiz είπε...

Αγάπη μου Μερόπη

Σου εύχομαι τα καλύτερα.
Ελπίζω να είσαι πάντα αισιόδοξη δυνατή και πολύχρωμη.

Την καλημέρα μου και κάνω μία ευχή για εσένα.

ΥΓ make your dreams come true.

αντωνης είπε...

Καλημερα Μεροπη
Πολυχρονη και παντα να εισαι καλα.
Μου αρεσε πολυ οπως τελειωσες το ποστακι. Μπροστα κοιταμε και παντα αισιοδοξα.

Χρονια πολλα + καλα!!!

Ντεμης είπε...

Χρόνια Πολλά και από μένα, αγαπητή Μερόπη! Καταπληκτικό το πόστ σου, απαράμιλος κι ο Καβάφης. Δεν υπάρχουν και πολλές γυναίκες που να λένε έτσι απλά την ηλικία τους, μπράβο. Όταν όμως η ζωή σου είναι πλήρης, όταν έχεις σύζυγο και παιδιά, ποιος ο λόγος να φέρεται κανείς σαν την Μπλανς ΝτυΜπουά; Το μέλλον να είναι γεμάτο ευχάριστες εκπλήξεις εύχομαι και να μην χάσεις ποτέ αυτόν τον προβληματισμό και την όρεξη για την ζωή! Δ

Σοφία είπε...

Αααα έχεις μέλλον μπροστά σου! Μην ανησυχείς καθόλου :-)

Χθες έβλεπα στην τηλεόραση μια κυρία που η οικογένειά της έχει φυτώριο-ανθοπωλείο με 120 εργαζόμενους. Είναι Γενική Διευθύντρια της επιχείρησης, δουλεύει 6 μέρες την εβδομάδα (έχει ρεπό τις Τρίτες) και είναι... 100 χρονών!! Και αν την έβλεπες, πάνω από 80 δεν την έκανες με τίποτα.

Χρόνια πολλά και καλά εύχομαι!

athanasia είπε...

Xρόνια πολλά και καλά!

Έχουν και τα φθαρμένα κεράκια τη χάρη τους, όπως φαίνεται από το ποστ. Όσο για τα σβηστά κεράκια, ο τρόπος που θυμάσαι τη φιλη σου δείχνει ότι δεν σβήνουν τελείως τα κεριά.

:)

jf είπε...

Γερνάμε όταν στα γενέθλιά μας δε θέλουμε να μας θυμίζουν τα χρόνια μας.
Ε λοιπόν, έχεις μέλλοoooν…

Πολύχρονη! και νέα στην ψυχή

marianaonice είπε...

Φίλη μου Μερόπη,
σε ξέρω τόσα χρόνια! Ένα θα σου πω!! Δεν έχεις αλλάξει ούτε στη μορφή ούτε στην ψυχή!! Ακτινοβολείς καλή μου και φωτίζεις όλους γύρω σου!!!
Μακάρι όλοι οι νέοι να είχαν τη δική σου όρεξη για νέες δημιουργίες και πρόοδο στη ζωή!!
Ο άνθρωπος γερνάει όταν παραιτηθεί! Και εσύ νομίζω ότι είσαι σαν τώρα ν΄ αρχίζεις και παρασέρνεις κι άλλους στο βήμα σου προς τα μπρος!!
Χιλιόχρονη καλή μου φίλη και πάντα να ζεις τη ζωή σου έτσι γεμάτη αγάπη και εμπειρίες ανάμεσα στη γλυκειά σου οικογένεια!!

Y.Γ. Θυμήθηκα το γεγονός με τη γιαγιά Νίτσα, τότε που μου το είχες διηγηθεί πρώτη φορα, που κάναμε τα παράπονά μας, που η μάνα μας δεν μας στάθηκε όσο θα θέλαμε, και τι γέλιο κάναμε!! θυμάσαι;;;
Φιλάκια.

miss little sunshine είπε...

Xρόνια Πολλά και καλά! Και τα 56 σου χρόνια σου δείχνουν ότι έχεις ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σου, τίποτα δεν τελειώνει στα 56! Αλλίμονο!Εχω μία νεότατη μητέρα και μαζί θα οργώσουμε τον κόσμο με ταξίδια να εμπλουτίσουμε τους κόσμους μας. Σε κερνάω Σταρμπακς στη Νέα Υόρκη! Παμε! Φιλιά! Σ αγαπαώ θεοαφάνταστα

rain είπε...

Να σου ευχηθώ κι εγώ πολύχρονη και χρόνια πολλά πολλά οπου να είσαι γερή κι ευτυχισμένη αγκαλιασμένη απ'τους ανθρώπους σου..
Σε φιλώ, να είσαι καλά

Nikos Lioliopoulos είπε...

Μερώπη χρόνια πολλά και ευτυχισμένα! Και να κοιτάς πάντα τα αναμμένα κεράκια...

Meropi είπε...

-@ Τάκη μου καλέ,
σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου. Πάντως περίπου τον ίδιο καιρό έχουμε γενέθλια, έτσι δε είναι;

-@ Αντώνη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ. Ναι πάντα μπροστά με αισιοδοξία

-@ DemisL.
καλέ μου συμπατριώτη σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου. Και ναι έχεις δίκιο. Δεν έχω κανένα λόγο να κρύβω την ηλικία μου. Καλύτερα να λένε ότι κρατιέμαι καλά για την ηλικία μου, παρά να κάνω τη μικρή και να γελάνε πίσω μου...

-@ Σοφάκι μου γλυκό,
έχεις δίκιο. Η εργασία σε κρατά νέο και ορεξάτο.

-@ Αθανασία μου,
πράγματι τα κεράκια δεν σβήνουν τελείως. Ζουν στη θύμηση μας και μας ζεσταίνουν.

Meropi είπε...

-@ Jaman Fou μου,
παρόλο που μερικά σβησμένα κεράκια ειδικά για μας κρύβουν μεγάλο πόνο (ξέρεις εσύ προσφυγιά, ξεριζωμό κλπ), εντούτοις γενικά το παρελθόν μου δεν με απωθεί. Το θυμάμαι με ζεστασιά...εκτός βέβαια από τις εξαιρέσεις που αναφέρω πιο πάνω.

-@ Μαριάνα μου γλυκιά μου φιλενάδα,
σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (παίνεψε τη φιλενάδα σου μη σε πλακώσει στα χαστούκια. χα χα χα).
Εσύ κι εγώ έχουμε πολλά κοινά κεράκια (και σβησμένα και αναμμένα)

-@ miss little sunshine,
Αχ πότε από το μικρό κοριτσάκι που έκλαιγε και οδυρόταν για το θάνατο του χρυσόψαρου, έγινες μεταπτυχιακή φοιτήτρια!

Meropi είπε...

-@ Βροχούλα μου,
σ' ευχαριστώ και σένα για τις όμορφες ευχές σου. Να χαίρεσαι κι εσύ την όμορφη οικογένεια σου

-@ Νίκο μου,
ευχαριστώ και σένα. Ναι και πάντα μπροστά θα κοιτάμε. Τα καλύτερα ακόμα δεν τα ζήσαμε...για να θυμηθούμε και τους στίχους του Τούρκου ποιητή

αντωνης είπε...

(παίνεψε τη φιλενάδα σου μη σε πλακώσει στα χαστούκια. χα χα χα).

αχαχαχαχαχαχαχαχα πολυ καλο!!!

gerasimos είπε...

Άντε χρόνια πολλά, εύχομαι να φτάσεις τα χρόνια της γιαγιάς Νίτσας και μέχρι τότε να μας γεμίζεις τις καρδιές μας με τις ιστορίες σου Μερόπη..:-)

ΥΓ: Ελπίζω μόνο μέσα στα επόμενα 40 χρόνια να καταργηθεί κάποια στιγμή αυτή η άτιμη λεκτική επαλήθευση που με παιδεύει.:P

miss little sunshine είπε...

θεά ήμουν! Σαν τώρα θυμάμαι το θρήνο που έριξα για τη Χρυσάνθη, το χρυσόψαρο. Μέχρι και τάφο απο οδοντογλυφίδες της είχαμε κάνει, κάτω στην παιδική χαρά. Χα χα!

marianaonice είπε...

Σιγά μη φοβηθώ τα χαστούκια σου... φιλενάδα!!!
Δεν είναι παινέματα γλυκειά μου και το ξέρεις πολύ καλά!! Μεταξύ μας ειλικρίνειααααααα!!!!!

Και εσύ Αντώνη μη γελάς!!! :)))

TzinaVarotsi είπε...

Από μένα αυτά με πολύ αγάπη!!

Unknown είπε...

Χρόνια πολλά και από εμένα!!!!!!!!!συγκινήθηκα πολύ για τα γενέθλια αυτά. Μικρό μου δώρο (αν κάτι μπορώ να προσφέρω εγώ η νέα σου φίλη) το σημερινό μου ποστ.

Βάσσια είπε...

Μερόπη,

ευτυχισμένα γενέθλια.
Να μοιράζεσαι με όσους αγαπάς τη ζωή σου και να σε χαίρονται.
:-)

αντωνης είπε...

Μαριαννα οκ, δεν θα γελασω αλλο
αχαχαχαχαχαχαχαχα (ηταν παρα πολυ πετυχημενο, οφειλω να πω. Μπραβο Μεροπη)

tractatus είπε...

Μερόπη, υγεία ψυχική και σωματική...όσο για τα κεριά να μη τα μετράς: Η ηλικία είναι εντελώς πλασματικό γεγονός μέσα στον χρόνο....

Meropi είπε...

-@ Αντώνη μου,
γέλα εσύ. Με τη Μαριάνα έχουμε σχεδόν κοινή πορεία τριάντα χρόνων. Είμαστε νιες και ....είμαστε ακόμα νιες. Χαχαχα (η Μαριάνα είναι λίγο πιο νια)

-@ Γεράσιμε μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και ειδικά γι' αυτήν να φτάσω τα χρόνια της γιαγιάς Νίτσας, αλλά και το κέφι της για ζωή. Εκεί να ακουγες ιστορίες...Να φανταστείς γεννήθηκε στη Μακεδονία υπό Οθωμανική ακόμα κυριαρχία (1905), έζησε την απελευθέρωση, παντρεύτηκε και πήγε στις ΗΠΑ, όπου έζησε μέχρι τα 60 της, γύρισε στην Ελλάδα μετά τη σύνταξη της μαζί με τον άντρα της, χήρεψε και έφυγε στα 98 της, δηλ. λίγο πριν κλείσει τα 100. Και είχε πάντα μια δίψα για ζωή...Όταν ήμουν στενοχωρημένη μου έλεγε "αύριο ξημερώνει μια νέα ημέρα...". Αχ συγκινήθηκα τώρα.

Meropi είπε...

-@ Mαριάνα μου,
ναι πράγματι μεταξύ μας υπάρχει ειλικρίνεια και στα καλά και στα κακά.

-@ Νιόβη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα λουλούδια σου.

-@ Ελένη (Τροβά) μου,
ευχαριστώ και για τις δικές σου ευχές. Θα έρθω και από το μπλογκ σου να δω το δώρο μου.

-@ Βάσσια μου,
να σαι καλά και να πετύχεις κι εσύ αυτά που επιθυμείς.

-@ Ελένη (tractatus) μου,
εγώ πάντως πότε νιώθω νια και δυνατή και πότε κουρασμένη, ανάλογα με τη ψυχική μου διάθεση και όσα συμβαίνουν γύρω μου.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Τα κεριά μας,Μερόπη μου,τα ανάβουμε καθ'οδόν! Εμείς τα ανάβουμε,δε βρίσκουμε τίποτα έτοιμο! Συνεπώς...

Χρόνια σου Πολλά και καλά!!!
Να σε χαίρονται οι άνθρωποι που σ'αγαπούν και να 'σαι πάντα χαμογελαστή!

φιλί γλυκό!

Γιώργος Χρηστινίδης είπε...

Και πολλά και δημιουργικά και γεμάτα υγεία και γεμάτα χιούμορ

χρόνια. Όλα δικά σου.

tractatus είπε...

Μερόπη, νοιώθεις οτι νοιώθει ένας φυσιολογικός άνθρωπος και δη γυναίκα....ανεξαρτήτως ηλικίας. Και τονίζω το γυναίκα γιατί όταν πράγματι η γυναίκα είναι καλά εσωτερικά απαυγάζει.:)

stalamatia είπε...

Μερόπη σου εύχομαι Χρόνια πολλά και καλά.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

phlou...flis είπε...

Πολλά πολλά ...κεράκια σου εύχομαι να σβήσεις! Και λαμπάδες, γιατί όχι.
Καλή Λαμπρή!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μεροπίτσα, όταν γίνεις κι εσύ 80 χρονών θα σου δίνουμε τα παιδάκια μας να τα φυλάς κι εμείς να πηγαίνουμε εκδρομούλες!

Να τα χιλιάσεις γλύκα!

Meropi είπε...

-@ Ψυχούλα μου,
φιλί γλυκό και σε σένα

-@ Γιώργο μου,
ανταποδίδω τις ευχές

-@ Ελένη μου,
όταν η γυναίκα είναι καλά εσωτερικά κυρίως δεν...κρύβει χρόνια. Χα χα χα

-@ Σταλαματιά μου,
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και σε σένα

-@ phlou...flis μου
λαμπάδα σβήνω πια στα γενέθλια μου. Χα χα χα

-@ Ασκαρδαμυκτί μου,
αν εμπιστεύεστε μια ογδοντάρα, γιατί όχι;;

Unknown είπε...

Μερόπη, σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και να είσαι πάντα υγειής κι ευχαριστημένη.
Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Τώρα μαζεύτηκα.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά Μερόπη μου -αν και λιγάκι μπαγιάτικα, αλλά οι ευχές για μακροημέρευση νομίζω ότι είναι πάντα καλόδεχτες-. Πιστεύω ότι το ίδιο ακριβά είναι όλα τα κεριά μας. Κάποια από τα παλιά συνεχίζουν να φέγγουν, όπως τα παιδιά, η εν γένει δημιουργία, οι ανθρώπινες σχέσεις και κάποια από τα νέα μας περιμένουν άκαφτα με εκπλήξεις που θα μας συνταράξουν τη ζωή.
Πολλά φιλιά κι ευχές.

entelech1a είπε...

Πολλα χαμογελα...

Meropi είπε...

-@ Mariana μου,
για να λες εσύ τώρα μαζεύτηκες θα έλειπες ταξιδάκι. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου.

-@ cosmopolis μου,
καλοδεχούμενες οι ευχές πάντα και ιδίως από μια διαδικτυακή καλή φίλη. Εξάλλου και η ανάρτηση μου κατόπιν εορτής αναρτήθηκε.

-@ entelech1a μου,
καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου.

Ο άλλος είπε...

Μερόπη μου, χρόνια όμορφα
Να μη βλέπεις ούτε τα κεριά μπροστά, ούτε αυτά πίσω. Να βλέπεις κάθε φορά τα πράγματα που φωτίζουν

αθεόφοβος είπε...

Όσοι είναι πανω από 50 έχουν από χρόνια τον Εθνικό τους ύμνο.
Ο 50ρης είναι ένας νέος της εποχής του αθάνατου Ζαμπέτα !
Έπρεπε να έβλεπες μερικά τζόβενα περί τα 80 να ανεβαίνουν σαν κατσίκια στους ναούς της Καμποτζης και να λές έχουμε όχι κεριά αλλά πολλές λαμπαδες ακόμα μπροστά μας!

Ανώνυμος είπε...

χρόνια πολλά έστω και καθυστερημένα, παιδί της Ανοιξης!

Meropi είπε...

-@ Άλλε μου,
συνήθως δεν σκέφτομαι έτσι, αλλά να ήταν ημέρα γενεθλίων, πέρασα και τα 55 και ήρθαν στο νου τα κεριά τα σβησμένα.

-@ Αθεόφοβε μου,
ναι έχεις δίκιο, τώρα αυτό είδα κι εγώ ότι έχω λαμπάδες μπροστά μου. Χα χα χα

-@ Κομμούνι μου,
σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου. Και μια ερώτηση άσχετη (εκτός τόπου και χρόνου) Κινέζος είσαι;; (καπιταλιστικά κομμούνια μόνο οι Κινέζοι είναι). Χα χα χα

Ανώνυμος είπε...

Να έχεις όσα πιο πολλά κεριά γίνεται, ούτως ώστε να μπορείς να με αφήνεις συνεπέστατα με ένα χαμόγελο ή γέλιο από καρδιάς :)

Meropi είπε...

-@ psychia μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Justine's Blog είπε...

Αγαπητή Μερόπη,
Υπέροχη η παραπομπή στο ποίημα του Καβάφη. Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα με όλη την οικογένεια.

Ομως να ξέρεις πως ο κάθε χρόνος είναι ένα καινούριο κερί, γι αυτό τέρμα οι δεύτερες σκέψεις.

Διασκέδασε, ταξίδεψε, γέλασε, δές, αφουγκράσου. Αυτές οι εμπειρίες μαζί με τις αισθήσεις κρατούν τα κεριά μας αναμμένα.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα
Ιουστίνη του Μόντρεαλ

Meropi είπε...

-@ Ιουστίνη μου γλυκειά,
σ' ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σου. Ναι, ναι κάθε νέα μέρα είναι ένα καινούργιο κερί έτοιμο να το χαρούμε.
Καλό σου απόγευμα

roadartist είπε...

Ωχ Μεροπη..δεχεσαι ευχες εστω και καθυστερημενες?? Να εισαι παντα καλα, υγεία, πολλά ταξίδια ακόμα.. Να δεις τα παιδιά σου όπως τα ποθείς..ευτυχισμένα και να εκπληρώνουν τα ονειρα τους.
Αγαπη, αισιοδοξία, δύναμη για να ξεπερνάς τις δυσκολίες και όρεξη για να γεύεσαι την ομορφιά της ζωής.. Πολλά φιλιά, καλή μεγάλη εβδομάδα!