Πριν λίγες μέρες διάβαζα στον τύπο ότι ένα κοριτσάκι από τη Βρετανία μόλις 2 ετών, έχει δείκτη ευφυΐας 156, μόλις 4 βαθμούς κάτω από τον Άϊνστάιν. Γνωρίζει το αλφάβητο και είναι το νεώτερο μέλος της Mensa. Το νήπιο-θαύμα είναι σε θέση να συλλαβίζει το όνομά της και να απαριθμεί 35 πρωτεύουσες. Η μικρή Ελίζ Ταν Ρόμπερτς που ζει στο Βόρειο Λονδίνο είπε την πρώτη της λέξη σε ηλικία 5 μηνών και περπάτησε σε ηλικία 8,5 μηνών. Όπως δήλωσε η μητέρα της διαπίστωσε, ότι το παιδί της ήταν "ιδιαίτερα έξυπνο από τη στιγμή που γεννήθηκε και τρελαίνεται να μαθαίνει" (βλ. εδώ και εδώ).
Διάβασα την είδηση αυτή κι έμεινα προβληματισμένη. Αναρωτήθηκα ποιος έδωσε το γεγονός αυτό στη δημοσιότητα. Kατέληξα στο συμπέρασμα ότι μάλλον οι γονείς της, ίσως σε συνεργασία με τον οργανισμό Mensa. Σχεδόν λυπήθηκα το μικρό αυτό κοριτσάκι που φόρτωσαν στους μικρούς του ώμους τέτοιο βάρος. Ίσως οι γονείς του να μην έχουν αντιληφθεί ότι δημοσιοποιώντας αυτή την είδηση, έχουν ήδη δημιουργήσει τεράστια πίεση στο παιδί τους. Τι πίεση? Μα να προσπαθεί συνεχώς να είναι σε όλη τη ζωή του ξεχωριστό, μια μεγαλοφυΐα, μια διάνοια. Η παιδική ηλικία είναι τόσο σύντομη και φευγαλέα που είναι κρίμα να περνά μέσα στο βάρος της ιδιοφυΐας. Η ιδιοφυϊα, από μόνη της, καμιά φορά φέρνει μοναξιά και αποξένωση από τα άλλα παιδιά. Πόσω μάλλον αν φορτωθεί και με το επιπρόσθετο βάρος της δημοσιότητας. Και αν το μικρό αυτό κοριτσάκι δεν ανταποκριθεί στις «μεγάλες προσδοκίες» που δημιούργησαν γι’ αυτό οι γονείς του και η κοινωνία, δεν θα νιώθει μια ζωή αποτυχημένο?
Αυτή η είδηση με έκανε να θυμηθώ την ιστορία της Σούφια Γιουσόφ που είχα διαβάσει ένα χρόνο περίπου πριν (βλ. εδώ).
Η νεαρή Σούφια Γιουσόφ, Βρετανίδα κι αυτή, πακιστανικής καταγωγής, το 1997 η ίδια και η οικογένειά της έγιναν πρωτοσέλιδο, μετά τη θριαμβευτική της είσοδο στο κολέγιο Saint-Hilda της Οξφόρδης για να σπουδάσει μαθηματικά. Ήταν μόλις 12 ετών και η Βρετανία μιλούσε και τότε για τη νέα ιδιοφυΐα. Δέκα χρόνια μετά, ύστερα από πολλές περιπέτειες, έναν αποτυχημένο γάμο και μία μυστηριώδη εξαφάνιση, η 23χρονη σήμερα Σούφια, εγκατέλειψε τις σπουδές της και εργάζεται ως πόρνη πολυτελείας!!!!
Πιο κάτω η Σούφια πριν (όταν ακόμα σπούδαζε) και μετά (με το νέο της επάγγελμα).
Υ.Γ. Ας σημειωθεί ότι ο Αϊνστάιν, σε αντίθεση με τη μικρή Ελίζ Ταν Ρόμπερτς, είχε αργή ανάπτυξη και μίλησε όταν ήταν ήδη διόμισυ ετών (βλ. εδώ)
35 σχόλια:
Αχ Μερόπη μου είναι πολυτέλεια όσα αναφέρεις. Σιγά μην ασχοληθεί κανείς με την ψυχολογία ενός παιδιού! Η δημοσιότητα είναι τόσο γλυκιά που ακόμα κι αν γίνεις κάποτε μια Θώδη χάνοντας τον εαυτό σου, δεν θα ενδιαφερθεί κανείς παρά αν πρόκειται να σε "ξεζουμίσει" για πάρτη της!
Οι ευαισθησίες μας εξαντλούνται στην φάτσα μας κολλημένη σε κανα πρωτοσέλιδο!
Πολλές φορές ακούμε για μικρά παιδιά-θαύματα, τα οποια κάποια στιγμή χάνονται, για τον άνα ή τον άλλο λόγο.Κανείς δε ξρει τη συνέχεια.
Πολύ καλή η απεικώνιση των δύο... σταδίων του άλλου παιδιού θαύματος.
Ειδες, έγινε τουλάχιστον πόρνη πολυτελείας!!!
Είναι πολύ δύσκολες οι περιπτώσεις των χαρισματικών παιδιών, ίσως και επειδή είναι τόσο σπάνιες. Την Yusof την θυμάμαι όταν μπήκε στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν ήξερα την εξέλιξή της. Κρίμα...
τα παιδιά θαύματα έχουν άμεση σχέση με την εποχή και το τι περιμένουν από αυτά
πιστεύω με το σωστό περιβάλλον που θα το χειριστεί σωστά και δεν θα το κάνει να νιώθει εξωγήινος ή επιβαρυμένος
To ξεπέρασμα των ορίων δεν το αντέχουν όλα τα μυαλά,πολλές φορες περνούν στην άλλη όχθη,
χαρακτηριστικά παραδείγματα από την ελληνική τέχνη και τη λογοτεχνία δυο πολύ μεγάλα μυαλά,ο Γιαννούλης Χαλεπάς και ο Γεώργιος Βιζυηνός,
κατέληξαν και οι δυο στο Δαφνί...
Κρίσιμο θέμα.
Και το νόημα είναι να αποδεχτούμε ότι τα παιδιά ζουν για πάρτυ τους και όχι γιά να ικανοποιήσουν οι γονείς τον εγωισμό και την φιλοδοξία τους.
Εξάλλου, οι χαρισματικές προσωπικότητες, δεν έχουν πάντοτε καλύτερο δρόμο στην ευτυχία. Τους έξυπνους ανθρώπους, μπορούν κατά βάθος να τους θαυμάζουν πραγματικά μόνο οι ...εξυπνότεροι. Συχνά λοιπόν συναντάμε εξυπνότατους -αλλά όχι και ευτυχισμένους ανθρώπους.
Σε τεντωμένο σχοινί μοιάζει να ισορροπούν αυτές οι περιπτώσεις - σπάνιες ευτυχώς. Και ποιος είναι άραγε ο κατάλληλος να τις χειριστεί χωρίς ψυχολογικές επιπλοκές για το ίδιο το παιδί?
-@Freedula μου,
ηθικό δίδαγμα: Ακόμα και αν καταλάβεις ότι το παιδί σου έχει ιδιαίτερες ικανότητες, μη του στερήσεις την παιδική του ξεγνοιασιά, γιατί μπορεί να σου βγει....πόρνη πολυτελείας!!!
-@Σοφία μου,
είσαι από τότε στην Αγγλία, δηλ. από το 1997 που μπήκε η Yusof στο Πανεπιστήμιο?
-@ Ρίτσα μου,
και από πάνω απ' όλα να μη ρίξεις το μικρό παιδί στα νύχια της δημοσιότητας, του δημιουργεί μεγάλο βάρος νομίζω.
-@VaD μου,
ναι τις έχω υπόψη μου τις δυο αυτές περιπτώσεις. Άλλοι το έριξαν στο ποτό και έγιναν αλκοολικοί, όπως ο Δ. Σολωμός, ο Παπαδιαμάντης, ο Καβάφης.
-@ mirmigi μου,
καλώς μου ήρθες. Ναι έχεις δίκιο η ιδιοφυΐα σπάνια συμβαδίζει με την ευτυχία.
-@JamanFou μου,
πιστεύω ότι ένα πρόβλημα είναι η δημοσιότητα που δεν μπορεί να τη χειριστεί το παιδί.
Πολυ σωστά!!
Δυστυχώς οι γονείς πάνω στα παιδιά τους βγάζουν τα δικά τους απωθημένα και τις φιλοδοξίες!!
Σε μια κοινωνία με πανέξυπνα μυαλά 'ειδικών ικανοτήτων' τι τα θες Μερόπη, να διερωτάσαι...
με πρόλαβαν η freedula και η marianaonice...
Μερόπη και οι γονείς έπεσαν στην παγίδα της δημοσιοτητας και του εύκολου πλουτισμου νομίζοντας ότι κάνουν κάτι καλό στο παιδί τους, ενώ στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφεις.
Πάντως δεν πιστεύω πως οι γονείς ηθελεημένα βλάπτουν το παιδί τους. Μάλλον δεν το σκέφτονται έτσι ή το αξιολογούν λανθασμένα.
Πλύση εγκεφάλου του κάνουνε οι γονείς του? Υπερβολικά μου φαίνονται όλα αυτά.
Αυτοί μάλλον δεν θέλουν παιδί αλλά μόνο διάνοια .Αν πάρουμε και την άλλη περίπτωση που αναφέρεις πως άρχισε και πως κατάληξε .... ο θεός να το λυπηθεί το μωράκι που δεν θα χαρεί τη παιδική του ηλικία .
Καλησπέρα Μεροπη μου. Για να γίνει ένα παιδί "θαύμα" και να τραβήξει τη προσοχή πιστεύω ότι φταίνε 100% οι γονείς του που για δική τους κυρίως προβολή το διασύρουν στο αδηφάγο στόμα των μήντια που τα αρπάζει σαν αέρας, τα εξυψώνει και μετά τα κατακρημνίζει. Τη δόξα ουδείς εμίσησε..
Οσα παιδιά θαύματα άκουσα στο παρελθόν δύσκολα τα πήγαινα καλά για τη ζωή τους, ή "έσκαγαν" στη πορεία όπως η πακιστανή, ή πέθαιναν όπως ο Μόζαρτ πολύ νέα. Το βάρος του πανέξυπνου συνθλίβει τελικά
Ακόμα και τα παιδιά-ιδιοφυίες δεν παύει να είναι παιδιά και να έχουν την ψυχοσύνθεση της ηλικίας τους που είναι άσχετη με τις πνευματικές τους ικανότητες.
Δυστυχώς οι γονείς αυτών των παιδιών τους συμπεριφέρονται τελικά σαν να είναι ενήλικες και τους καταστρέφουν την παιδική τους ηλικία με τα αναπόφευκτα αποτελέσματα.
H Σιούφα, κάτι έτριψε στα μούτρα ολονών και κυρίως των γονιών της, με την στροφή της στην πορνεία.
Τα παιδιά θαύματα, στατιστικά, λόγω όσων προανέφερες Μερόπη σου, αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής φύσεων και ρέπουν προς την εξάρτηση..
Κατάρα.
Ασυζητιτί.
Κανονικά με τις υπερ-ευφυίες θα πρέπει να ασχοληθεί η κοινωνία μετά τα δεκαοκτώ τους, όταν και τα ίδια τα παιδιά είναι σε θέση να λαμβάνουν αποφάσεις.
Μέχρι να βγάλουν το Λύκειο πχ εδώ στην Ελλάδα, τα παιδιά πρέπει να ζουν σύμφωνα με το μέσο όρο της ηλικίας τους (ανεξάαρτητα αν μας αρέσει η όχι...)
Καλημέρα μετά από αρκετό καιρό.
Αναρωτιέμαι αν αυτό το παιδί θα προλάβει να μάθει και να παίζει. Η μήπως θα γραφτεί κατευθείαν σε πανεπιστήμιο.
Αλλά ένα τέτοιο μυαλό έξυπνο και ικανό από την τόσο μικρή ηλικία, όσο μεγαλώνει θα φθίνει. Και αυτά ειδικά, θα φθίνουν γρηγορότερα. Οπότε ας αναφωνήσουμε: Ωιμε
-@Μαριάνα μου,
το πιστεύω κι εγώ ότι τα παιδιά την πληρώνουν για τα απωθημένα των γονιών τους.
-@Φοίβο μου,
διεερωτώμαι για την επιπολαιότητα ορισμένων γονιών να χαλάνε την παιδική ηλικία των γονιών τους.
-@ Sike μου,
καλώς μου ήρθες από την γειτονιά μου.
-@Ndn μου,
συμφωνώ ότι οι γονείς δεν το κάνανε με κακές προθέσεις. Όμως η πράξη τους αυτή (να δημοσιοποιήσουν το γεγονός αυτό, να ανακατανέψουν τη MENSA κλπ) ενέχει μια επιπολαιότητα και επιδειξιομανία νομίζω. Μακάρι να κάνω λάθος.
-@Σταλαματιά μου,
μακάρι να αφήσουν το παιδί να ζήσει ξέγνοιαστα την παιδική του ηλικία, όπως λες.
-@Θεία Λένα μου,
όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, πολλές ιδιοφυϊες στο παρελθόν πλήρωσαν μεγάλο τίμημα γι' αυτό το "χάρισμα" τους. Π.χ. ο Μότσαρτ, λόγω των συχνών περιοδειών που τον έσερνε τότε ο πατέρας του, κολλούσε διάφορες λοιμώξεις. Εξαιτίας των λοιμώξεων αυτών έπαθε νεφρική ανεπάρκεια που οδήγησε τελικά στο θάνατο του σε ηλικία 35 χρονών (αν δεν κάνω λάθος).
-@Αθεόφοβε μου,
πραγματικά ποτέ δεν κατάλαβα ποια η χρησιμότητα να μπαίνει ένα παιδί στο Πανεπιστήμιο από τα 12 χρόνια του ή ακόμα και πιο νωρίς. Το θεωρώ καταστροφή για την παιδική του ηλικία. Όπως λες και συ η ιδιοφυϊα δεν παύει να είναι παιδί, να θέλει παιχνίδι, "χαβαλέ" με τους συνομήλικους του κλπ
-@Independent μου,
το διάβασα κι εγώ ότι ρέπουν προς την εξάρτηση οι ιδιοιφυϊες. Π.χ. ο Μότσαρτ, ως ενήλικος. είχε μεγάλες περιόδους που σταματούσε τις περιοδείες του και επιδιδόταν σε κάθε είδους ασωτείες.
-@Πατσιούρι μου,
συμφωνώ κι εγώ. Αφού ενηλικιωθεί το παιδί ας κάνει ό,τι θέλει. Ας εκτεθεί στη δημοσιότητα, ας μπει στο Πανεπιστήμιο, ας μη μπει κλπ. Να καθορίζουν οι ενήλικες τη μοίρα του με τη δημοσιότητα κλπ, όταν οι μικροί του ώμοι δεν είναι έτοιμοι να τη διαχειριστούν ειναι νομίζω βαρύ.
-@Φλούφλη μου
πράγματι ωιμέ για το καημένο το παιδί που δεν το αφήνουν να ζήσει τη ξεγνοιασιά με τους συνομήλικους του.
Μακάρι και τα ανήψια μου να γίνουν παιδιά θαύμα!
Όσον αφορά τον einstein είναι γνωστό πως είχε μείνει στην ίδια τάξη στα μαθηματικά...
Το κακό είναι, Μερόπη μου, ότι ειδικά στην Ελλάδα δεν υπάρχει πουθενά -ιδιωτικά ή από την Πολιτεία- κάποιο υποστηρικτικό μέσο για τα παιδιά-θαύματα. Έχω δει ιδιαίτερα έξυπνα παιδιά να εγκαταλείπουν το σχολείο ή να βαριούνται, γιατί είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο. Αυτά σχετικά με την εκπαίδευση. Αλλά σίγουρα η εκμετάλλευση της εξυπνάδας των γονιών από τα παιδιά -λες και είναι δική τους κατασκευή- είναι ό,τι πιο κουτό και αντιπαιδαγωικό έχω ακούσει.
-@Γιάννη μου,
αφού σου αρέσουν τα παιδιά θαύματα, γιατί μόνο τα ανήψια σου να γίνουν τέτοια και όχι και τα δικά σου παιδιά (αύριο όταν κάνεις).
-@ Dora μου,
κι εγώ πολύ αντιπαιδαγωγικό το θεωρώ.
Καλό σου απόγευμα
Oταν ήμουν 3,5 ετών διάβαζα άγνωστο κείμενο στα αρχαία ελληνικά χωρίς να κάνω ουτε ενα λάθος, ζωγράφιζα πολυ καλά και ΄ηξερα όλες τις τότε χώρες του κόσμου.
Οι προσδοκίες των γονιών μου ηταν πολυ μεγάλες και μου στοίχισαν στη συνέχεια.
Θα προτιμούσα να εχω αργήσει να τα κάνω όλα αυτά.
Κατάρα ειναι λοιπόν !
@Tzonako!!!!
Μένω άφωνηηη!!!
Σωστά έτσι είναι!!
Οι διάνοιες πληρώνουν το κόστος!
-@Τζονάκο μου,
την ίδια γνώμη έχω κι εγώ. Ότι καλύτερα να ήσουν πιο "φυσιολογικός". Να μη φορτωνόσουν τις "Μεγάλες Προσδοκίες" των άλλων. Φαντάσου οι γονείς σου να είχαν δώσει και το γεγονός στη δημοσιότητα!! Τι επιπλέον βάρος θα είχες.
Μα ειχε κάνει το γύρο του νομού σχεδόν τότε ... δάσκαλοι το διάεδιδαν το έλεγαν στα οαιδιά της 6ης δημοτικού ... ηθελε δεν ήθελα κουβαλούσα το στίγμα της 'διάνοιας' τη στιγμή που άλλα παιδιά με το ζόρι ειχαν τα ίδια ενα λεξιλόγιο 100 λέξεων ...
Ποτέ δεν έμαθα αν γεννήθηκα πολυ νωρίς ή πολτ αργά.
Εγω που είμαι διάνοια σας διαβεβαιώ πως la vita e bella χαχαχα
xarisma e?i katara?,,,eksartatai to pws tha to xrisimopoiisi k pros ta poy,,,(den diabasa para mono titlo sto post),,,an to xarisma-talento to xrisimopoiis koitontas psila,,,tote pas psila,an to xrisimopoiseis koitontas ta xamila(ilika(,,,tote pas poli xamila:),,,
@SeaGulL
Μιας και ενημερώνεις τους μπλόγκερς δεν είναι κλοπή. Αν πιστεύεις ότι αξίζει κάποιο ποστ μου είσαι ελεύθερος να το αντιγράψεις.
Δημοσίευση σχολίου