Άρση του καμποτάζ ή όχι?

Έβλεπα σήμερα στις μεσημβρινές ειδήσεις της τηλεόρασης τις σουρρεαλιστικές σκηνές μεταξύ των ναυτικών της ΠΝΟ και των επαγγελματιών του Πειραιά και της Αθήνας και γέλασα πικρά. Οι πρώτοι απεργούσαν και συνεπικουρούμενοι από το ΠΑΜΕ ταλαιπωρούσαν τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων που είχαν την ατυχή ιδέα να περάσουν από τον Πειραιά, ενώ οι δεύτεροι είχαν τη φαεινή ιδέα να κατέβουν στο λιμάνι, για να υποδεχτούν τους ίδιους τουρίστες με τριαντάφυλλα. Στο τέλος οι δύο επαγγελματικές ομάδες (ναυτικοί- επαγγελματίες) κατέληξαν να μαλώνουν μεταξύ τους και αρκετά από τα τριαντάφυλλα, αντί να βρεθούν στα χέρια των τουριστών, εκσφενδονίστηκαν στα κεφάλια των συνδικαλιστών (βλέπε εδώ το σχετικό βίντεο), ενώ οι έκπληκτοι τουρίστες παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι!
Η αιτία της σύρραξης των δύο ομάδων είναι η επικείμενη άρση του καμποτάζ. Οι μεν ναυτικοί είναι αντίθετοι στην άρση, γιατί πιστεύουν ότι θα φέρει μεγαλύτερη ανεργία στον κλάδο τους, αφού τα με ξένη σημαία κρουαζιερόπλοια, που μετά το τέλος του καμποτάζ θα έχουν τη βάση τους σε ελληνικά λιμάνια, δεν είναι υποχρεωμένα να απασχολούν ελληνικό πλήρωμα. Ενώ οι υπόλοιποι επαγγελματίες  επιθυμούν την άρση, γιατί θα αυξηθεί η κίνηση των κρουαζιερόπλοιων και των επιβατών στα ελληνικά λιμάνια, με αποτέλεσμα να αυξηθούν και  τα έσοδα τους. Συγχρόνως δε θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας.
Για όσους αναρωτιέστε τι είναι το καμποτάζ μάζεψα μερικές πληροφορίες να σας δώσω. Λοιπόν το καμποτάζ είναι ένα προνόμιο (υποτίθεται) της Ελλάδας. Σε καμιά χώρα της Ε.Ε. δεν ισχύει πια. Το προνόμιο αυτό (αν μπορεί να θεωρηθεί προνόμιο) προβλέπει ότι τα κρουαζιερόπλοια, τα οποία έχουν υψωμένες σημαίες τρίτων χωρών (εκτός της ελληνικής σημαίας και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), δεν μπορούν να χρησιμοποιούν λιμάνι εντός της ελληνικής επικράτειας ως βάση της δραστηριότητας τους. Δηλαδή ως αφετηρία και συγχρόνως  τερματισμό της κρουαζιέρας. Αποτέλεσμα αυτού είναι σήμερα, με εξαίρεση την εταιρεία "Louis Cruises" που δραστηριοποιείται με μερικά πλοία υπό ελληνική σημαία στο Αιγαίο, δεν υπάρχει άλλη εταιρεία κρουαζιέρας που να χρησιμοποιεί ως βάση τα ελληνικά λιμάνια, παρόλο που μεγάλες εταιρείες κρουαζιερόπλοιων που δραστηριοποιούνται στην υπόλοιπη Ευρώπη δείχνουν έντονο ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν και στο Αιγαίο.  Τους εμποδίζει όμως το καμποτάζ. Τα ελληνικά λιμάνια χάνουν έτσι τη δυνατότητα να αποτελέσουν τη βάση των εν λόγω εταιρειών, «χαρίζοντας» το προνόμιο αυτό σε άλλα ανταγωνιστικά λιμάνια, όπως αυτά της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης κλπ), της Ιταλίας (Βενετίας, Γένοβα κλπ), της Ισπανίας (Βαρκελώνης κλπ) κ.ά. Ας σημειωθεί ότι η χρησιμοποίηση των ελληνικών λιμανιών ως βάση για την έναρξη και λήξη της κρουαζιέρας θα βοηθήσει πολύ και τους ξενοδόχους, καθώς και τις επιχειρήσεις εστίασης. Και τούτο γιατί οι επιβάτες κατά την άφιξη τους στην Ελλάδα, πριν επιβιβαστούν στο πλοίο και μετά την αποβίβαση τους και προτού αναχωρήσουν για την πατρίδα τους, θα διανυκτερεύουν σε τοπικά ξενοδοχεία, θα τρώνε σε τοπικά εστιατόρια κλπ. Σχετική έρευνα του ΟΛΠ, καταδεικνύει ότι με την ανωτέρω απαγόρευση η χώρα μας χάνει περί τα 4,5 δισ. ευρώ το χρόνο, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το καμποτάζ βοηθά τις θέσεις εργασίας των ναυτικών. Οι τελευταίοι βέβαια, δια της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης, της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ), αντιδρούν δυναμικά στην απόφαση της Πολιτείας να προχωρήσει σε άρση του προστατευτισμού που ισχύει σήμερα, θεωρώντας το ως casus belli.
Ποια είναι η γνώμη μου? Με την άρση του καμποτάζ  και μάλιστα υπό  ορισμένους όρους που ωφελούν τους ναυτικούς, όπως προωθείται ήδη από το Υπουργείο Οικονομίας, θα αυξηθούν (κατά μία άποψη θα διπλασιαστούν) οι επιβάτες  κρουαζιέρας που διακινούνται μέσω των ελληνικών λιμανιών. Δεν θα πάψουν δε να δραστηριοποιούνται στο Αιγαίο και τα κρουαζιερόπλοια με ελληνική σημαία που δραστηριοποιούνται και τώρα, τα οποία είναι υποχρεωμένα από το νόμο να έχουν ελληνικό πλήρωμα και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Με την αύξηση όμως των επιβατών και τις επιπλέον διανυκτερεύσεις θα ωφεληθούν και άλλες επαγγελματικές ομάδες (ξενοδοχεία, ξενοδοχοϋπάλληλοι, καταστήματα όλων των ειδών, επιχειρήσεις υποστήριξης και τροφοδοσίας πλοίων  κλπ), θα αυξηθούν δε και οι θέσεις εργασίας.  Είναι καιρός οι συνδικαλιστές να βλέπουν σφαιρικά την κατάσταση και όχι τα στενά συμφέροντα του κλάδου τους. Και μη ξεχνάμε ότι ο τουρισμός είναι η κύρια, αν όχι η μόνη «βιομηχανία» που διαθέτει η Ελλάδα.