Όταν φοιτούσα στο Πανεπιστήμιο δεν είχαμε εκλογές. Ούτε έξω, ούτε μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ήταν η εποχή της δικτατορίας. Είχαμε, βέβαια, άλλου είδους κινητοποιήσεις, πιο αυθόρμητες, πιο «ηρωικές», όπου η ένταξη σε κομματικές παρατάξεις δεν ήταν προαπαιτούμενο. Έτσι, δεν πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται σήμερα με τις φοιτητικές εκλογές. Έχω λοιπόν μερικές απορίες που θα εκτιμούσα πολύ να μου λύσετε όσοι από σας είστε ακόμα ή έχετε υπάρξει πρόσφατα φοιτητές. Έχουμε και λέμε:
- Τι νόημα έχει να γίνονται οι εκλογές τέλος Μαΐου, όταν το ακαδημαϊκό έτος έχει, ουσιαστικά, λήξει? Τον επόμενο χρόνο είναι πολύ πιθανό να έχει, κατά μεγάλο μέρος, αλλάξει η σύνθεση της φοιτητικής κοινότητας. Αρκετοί θα έχουν πάρει πτυχίο, ενώ θα έχουν εισέλθει νέα άτομα στο Πανεπιστήμιο.
- Γιατί γίνεται αυτή η κωμωδία με τα διαφορετικά αποτελέσματα που δίνει κάθε φοιτητική παράταξη? Δεν υπάρχει εφορευτική επιτροπή για να δίνει αυτή τα αποτελέσματα? Και αφού δεν συμφωνούν στα αποτελέσματα, πώς διανέμονται τελικά οι έδρες?
- Οι φοιτητικές παρατάξεις, εκτός από το να αποφασίζουν για καταλήψεις, να συμμετέχουν στην εκλογή των καθηγητών (πράγμα απαράδεκτο για μένα) και να διοργανώνουν πάρτυ τι άλλο κάνουν?
- Δεν θα ήταν καλύτερα, οι φοιτητές να εξέλεγαν μεν αντιπροσώπους, κρατώντας όμως τα κόμματα έξω από τα Πανεπιστήμια?
Οι απορίες μου δεν είναι προσχηματικές. Είναι πραγματικές. Θα το εκτιμούσα δε παρά πολύ να έπαιρνα μερικές απαντήσεις.
20 σχόλια:
Τις ίδιες απορίες έχω κι εγώ. Αν σου απαντήσει κάποιος, είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα πει... ;)
-@Τελευταίε μου,
δυστυχώς δεν βλέπω κανένα πρόθυμο να μου απαντήσει, οπότε πάλι με την απορία θα μείνω, μου φαίνεται.
Μερόπη, οι εκλογές αυτές είναι ακόμη ένα σύμπτωμα της ελληνικής τριτοβάθμιας "εκπαίδευσης", το όνειρο των ανθρώπων που μπήκαν στο πανεπιστήμιο απλώς για να καθυστερήσουν την ενηλικίωσή τους όσο μπορούν, με δαπάνες των γονέων τους και της πολιτείας. Τώρα όμως τα ψέματα έχουν τελειώσει, και τα λεφτά το ίδιο. Τι χρονικό περιθώριο βλέπεις για να μπουν δίδακτρα στα πανεπιστήμια; Στο επόμενο Μνημόνιο ίσως;
Μην το ψάχνεις, ρε Μερόπη...
Επειδή εχω ξαναγράψει τις αποψεις μου για το θέμα,συνυπογράφω απλώς το σχόλιο του mortal...
-@Α. Παπαγιάννη μου,
αν μπουν δίδακτρα (έστω συμβολικά) πιστεύω ότι οι φοιτητές θα αποκτήσουν μεγαλύτερη ευθύνη. Επίσης ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια, υπό την εποπτεία του Κράτους. Είναι καλύτερα να φεύγουν τα παιδιά έξω για να φοιτούν σε ξένα Πανεπιστήμια?
-@mortal και Vad μου,
είπα να το ψάξω, αλλά τελικά απαντήσεις δεν πρόκειται να λάβω.
Μερόπη θυμάσαι ένα ποστ μου με μια φωτογραφία έξω από τη Νομική Σχολή φοιτητών μπροστά σε πάγκους με φυλλάδια που τους έλεγα μικροπωλητές ιδεών; Από τότε έμαθα ότι υπάρχει βαθιά διαπλοκή μεταξύ κομματικών νεολαιών, καθηγητών και κάθε άλλου κομματιού του παζλ που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο: ότι μέχρι σημειώσεις μαθημάτων βγαίνουν σε... δημοπρασία από τις νεολαίες για να προσελκύσουν ψηφοφόρους....
Καλημέρα κ.Μερόπη!!!
Τί να πούμε...
Εγώ...είμαι απ'αυτούς που λέω πως δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν κόμματα στα Πανεπιστήμια...
Παλιά μου ανάρτηση....γι'αυτό το θέμα
http://environment-medicines-food.blogspot.com/2010/06/blog-post_16.html
Πολλές καλημέρες!!!
Καλό ΣΚ!!!
:))
Μερόπη, δεν διαφωνώ καθόλου, απεναντίας μάλιστα. Συμβολικά δίδακτρα και υποτροφίες για τους άξιους και οικονομικά αδύναμους είναι η καλύτερη δυνατή λύση--για όσους θέλουν πραγματικά να σπουδάσουν και όχι να παίζουν τις κουμπάρες με τα κόμματα.
-@Γεράσιμε μου,
δυστυχώς οι φοιτητικές παρατάξεις είναι μικρογραφία των πολιτικών κομμάτων με τη διαπλοκή τους, τα δόγματα τους, τη διαφθορά τους και την μικροπολιτική τους. Διάβασα και το δικό σου το ποστ και το βρίσκω πολύ καίριο.
-@Ειρήνη μου,
το βρήκα πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου για τις φοιτητικές εκλογές.
-@Α. Παπαγιάννη μου,
υπάρχουν φτωχά παιδιά που έρχονται να σπουδάσουν με θυσίες εκ μέρους της οικογένειας τους και δυστυχώς μπλέκουν με το "συνδικαλισμό" (με την κακή του έννοια)και μετατρέπονται σε αιώνιους φοιτητές.
Αν και είμαι πλέον μακρυά απο τα Πανεπιστήμια, από ότι αντιλαμβάνομαι, οι φοιτητικές εκλογές έχουν κατανστήσει ολίγον αστεία υπόθεση, με το χρόνο που γίνονται και με τα αποτελέσματα που κανείς δε ξέρει αν είναι σωστά.
-@Λεοντόκαρδε μου,
κι εγώ αστεία υπόθεση τη βλέπω.
Καλησπέρα... Είμαι φοιτητής στα ΜΜΕ στο τμήμα του Καποδιστριακού. Η αλήθεια είναι πως αν δεν είναι κάποιος μέσα στον χορό, δύσκολα μπορεί να βγάλει σωστά συμπεράσματα.
Θα απαντήσω σε ένας προς ένα τα ζητήματα που θέσατε.
1)Οι εκλογές γίνονται στο τέλος, διότι ένας πρωτοετής φοιτητής έχει τη δυνατότητα να δει το έργο των παρατάξεων και μπορεί να κρίνει. Θα ήταν λάθος να ψηφίσει έχοντας κάποιες λιγοστές μέρες στη σχολή του.
2) Εφόσον δεν υπάρχει πλέον ΕΦΕΕ δεν υπάρχει ανάγκη για συνολική κατανομή των εδρών. Συμφωνώ ότι επικρατεί ένα μπάχαλο, αλλά όχι σε όλες τις σχολές. Στις περισσότερες δεν υπάρχει νοθεία. Σχολές όπως ΤΕΦΑΑ και ΑΣΟΕΕ είναι παραδείγματα προς αποφυγήν βέβαια…
3)Φοιτητική παράταξη από παράταξη διαφέρει και αυτή είναι η πραγματικότητα, είτε το θέλουμε είτε όχι. Η κριτική που ασκείται νομίζω ότι δεν γίνεται σε σωστή βάση. Το να απαξιώνεται έτσι εύκολα η κατάληψη και να θεωρείται ένα γενικό γεγονός, το θεωρώ μεγάλο λάθος. Δεν μπορεί να αποκόπτεις κάτι από το χρονικό και μη περιβάλλον του και να το βάζει στον τοίχο. Οπως πρέπει να δούμε αν θέλουμε να έχουμε ένα αυτοδιοίκητο πανεπιστήμιο. Εγώ προσωπικά το θέλω. Το ίδιο ισχύει και για τα πάρτι. Αν κάποιος παρακολουθήσει τις δράσεις όλων των παρατάξεων, θα αντιληφθεί τη διαφορά.
4) Θεωρώ πως δεν είναι κάτι εφικτό και κάτι που θα ήθελε κανείς. Διαφορετικά αντιλαμβάνεται ο καθένας καταστάσεις και πράγματα. Θα ήταν λάθος να καταργήσουμε τις συλλογικότητες και να καλλιεργήσουμε τον ατομικισμό. Η σύνδεση κομμάτων παρατάξεων αποτελεί ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα, με θετικές και αρνητικές πλευρές. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν συλλογικότητες που δεν υπάγονται σε κάποιο κόμμα και δεν πρέπει να τις αγνοούμε.
-@3-point μου,
σ' ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες. Ήταν η πρώτη απάντηση που αντικρούει τα αναφερόμενα στην ανάρτηση μου. Τώρα θα κάνω κι εγώ με τη σειρά μου μερικές παρατηρήσεις στην απάντηση σου. Οι εκλογές μπορούσαν να γίνουν π.χ. το Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο (αντί του Μαΐου), οπότε και οι πρωτοετείς θα προλάβαιναν να προσαρμοστούν και να βγάλουν κάποιο συμπέρασμα. Όσον αφορά την κατάληψη, εγώ προσωπικά θα την ήθελα ως το έσχατο μέσον σε μια εντελώς μα εντελώς ακραία περίπτωση (όπως π.χ. δικτατορία). Τα περασμένα χρόνια κάθε τρεις και λίγο «έπαιζε» η κατάληψη, πράγμα που απέβη σε βάρος κυρίως του επιπέδου των σπουδών. Τέλος εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι φοιτητές πρέπει να αφήνουν τα κόμματα έξω από τα Πανεπιστήμια. Συχνά, το συμφέρον των πολιτικών κομμάτων, έρχεται σε αντίθεση με το καλώς νοούμενο συμφέρον των φοιτητών.
Υ.Γ. Καλώς μου ήρθες από το ιστολόγιο μου
Ευχαριστώ πολύ και εγώ για την απάντηση σας και το καλωσόρισμα σας. Κοιτάξτε θα μπορούσαν όντως οι φοιτητές να ψηφίζουν τον Γενάρη ή τον Δεκέμβρη, αν και κατα τη γνώμη μου χρειάζεται ένας χρόνος για να κριθεί κάποιος με σχετικά ασφαλή τρόπο. Βέβαια η απάντηση μου βασιζόταν στο ότι αναφέρατε να γίνουν οι εκλογές στην αρχή της χρονιάς. Τώρα δεν νομίζω ότι πρέπει να έχουμε δικτατορία (αν και ο τρόπος που παίρνονται οι αποφάσεις σε αυτό τον τόπο δεν χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα μακρινές λογικές) για να εκμεταλλευτούμε τις καταλήψεις. Δεν λέω να προχωρά κάποιος σε κατάληψη για την κατάληψη. Αλλωστε θεωρώ ότι για να πετύχει μία κατάληψη πρέπει να είναι ζωντανή και σωστά σχεδιασμένη. Για τα κόμματα όπως είπα υπάρχουν δύο όψεις νομισμάτων. Είναι κάτι το οποίο προσωπικά (Κ.Π) δεν έχω λήξει μέσα μου, απλώς όπως και στο πρώτο σχόλιο που σας έκανα πιστεύω ότι υπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία.
Σπούδασα σε πανεπιστήμιο της επαρχίας, όπου τα πράγματα ήταν λίγο πιο αγνά. Μικρό πανεπιστήμιο, οι εκλογές γίνονταν με αξιοπρέπεια, με πλήρες σεβασμό στο χώρο του πανεπιστημίου. 2 βδομάδες πριν βγαίνανε έβγαζε η κάθε παράταξη ένα τραπέζι, λίγα φυλλάδια και φραπέ και όποιος ήθελε πήγαινε για κουβέντα.
Ούτε εκδρομές, ούτε καταλήψεις. Όντας λίγοι φοιτητές ήταν πολύ εύκολο και να προσεγγίσεις τις παρατάξεις για να συζητήσετε σημαντικά θέματα, αλλά και τους καθηγητές. Στα συμβούλια γινότανε όντως διάλογος και είχανε βελτιωθεί πολλά πράγματα, εντός των δυνατοτήτων του πανεπιστημίου (ελάχιστα χρήματα).
Γενικά δεν είχα παρατηρήσει καθόλου αυτό το μπάχαλο που γίνεται στις μεγάλες σχολές. Όταν πήγα στην Πάντειο για μια διάλεξη σε περίοδο φοιτητικών εκλογών, έφριξα! Εκεί είδα όντως την κατάντια και ένιωσα πολύ τυχερή που σπούδασα σε πανεπιστήμιο της επαρχίας.
Τώρα γιατί γίνονται οι εκλογές Μάιο; Μάλλον γιατί έχει καλό καιρό:)
-@Αππωμένη μου,
κατ' αρχάς καλώς μου ήρθες από το ιστολόγιο μου. Και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Πραγματικά δίνεις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Χαίρομαι που υπάρχουν και τέτοια Πανεπιστήμια στην Ελλάδα, όπως αυτό που περιγράφεις.
Δεν μπορώ να σε βοηθήσω μιας και σπούδασα στο Βέλγιο όπου δεν υπάρχουν κόμματα στα πανεπιστήμια...
Δημοσίευση σχολίου