Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Μια ιστορία για τα σκουπίδια...


      Οι ένοικοι της πολυκατοικία μας έχουν αναθέσει το έργο της καθαριότητας των κοινόχρηστων χώρων σε ένα συνεργείο καθαρισμού, από τα πολλά που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια. Ας σημειωθεί ότι αυτή η λύση είναι προτιμότερη από το να πληρώνουμε μια καθαρίστρια να κάνει αυτή τη δουλειά. Και τούτο γιατί γι’ αυτήν (την καθαρίστρια), θα έπρεπε να πληρώνουμε και εισφορές στο ΙΚΑ, επιδόματα εορτών (όσο υπάρχουν αυτά), αλλά και να πληρώσουμε αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης της στο μέλλον. Στην περίπτωση του συνεργείου καθαριότητας, με το μισθό του προσωπικού, τις ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ, τα επιδόματα, την αποζημίωση κλπ βαρύνεται ο εργοδότης (δηλ. ο επιχειρηματίας).
    Εδώ και λίγο καιρό, λοιπόν, το προσωπικό του συνεργείου που μας καθαρίζει, έχοντας διαφορές με τον εργοδότη του, κήρυξε απεργία. Μέχρι εδώ καλά. Δικαίωμα των εργαζομένων είναι η απεργία. Εμείς οι ένοικοι, λοιπόν, μη θέλοντας να βρωμίσει η πολυκατοικίας μας, αποφασίσαμε να καθαρίζουμε τους κοινόχρηστους χώρους μόνοι μας, εκ περιτροπής. Για καμιά βδομάδα η πολυκατοικία μας ήταν καθαρή και όλα έβαιναν καλώς. Μέχρι που το πήρε είδηση το προσωπικό του συνεργείου. Και τι έκαναν οι αθεόφοβοι? Πήραν τις σακούλες σκουπιδιών από τον κάδο απορριμμάτων του Δήμου και τις άδειασαν στην είσοδο και στους διαδρόμους της πολυκατοικίας μας! Αυτό δε εξακολουθούν να κάνουν κάθε φορά που καθαρίζουμε, βρίζοντας μας μάλιστα ως …απεργοσπάστες! Δύο από τα παιδάκια του πολύτεκνου συγκάτοικου, που μένει στο ισόγειο, εμφάνισαν σταφυλόκοκκο. Οι υπόλοιποι δεν πάθαμε σταφυλόκοκκο, αλλά δεν μπορούμε να σταθούμε στο σπίτι μας από τη δυσωδία.
    Αυτή τη (φανταστική) ιστορία διηγήθηκα σε ένα ανεψάκι μου, όταν επιχείρησε να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους στον εργολάβο που έχει αναλάβει την καθαριότητα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), οι οποίοι (εργαζόμενοι) κάνουν ακριβώς αυτά που περιγράφω πιο πάνω. Δεν ξέρω αν πείστηκε με το επιχείρημα μου, αλλά, τουλάχιστον, έδειξε να προβληματίζεται. Κάτι είναι κι αυτό.

7 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Το τραγικό σε αυτή την ιστορία είναι η παθητικότητα της πλειονότητας των πανεπιστημιακών και φοιτητών εκεί που υποκύπτουν στην βία μερικών τραμπούκων.
Σε άλλες εποχές και με άλλους νταήδες, ο Γεώργιος Παπανδρέου το είχε πει αλλιώς: «Τρομοκρατείστε τους Τρομοκράτες».

Meropi είπε...

-@Αθεόφοβε μου,
όπως θα έχεις ήδη πληροφορηθεί οι "τραμπούκοι" αυτοί επιτέλους συνελήφθησαν σήμερα τα ξημερώματα από την Αστυνομία. Έμεινα δε εμβρόντητη όταν άκουσα από τις ειδήσεις ότι ο Πρύτανης του ΑΠΘ απαίτησε την απελευθέρωση τους. Έλεος πια! Δεν φτάνει που άργησε τόσο πολύ να δώσει τη συγκατάθεση του για την επέμβαση της αστυνομίας, τώρα ζητά την απελευθέρωση των τραμπούκων!

gerasimos είπε...

O φόβος φυλάει τα έρμα... (για τον Πρύτανη)

Α. Παπαγιάννης είπε...

Το γράφω με περισσή θλίψη, ως παλαιός απόφοιτος του ΑΠΘ: ας το διαλύσουν το δια νόμου, ας καθαρίσουν και απολυμάνουν τους χώρους, και ας το ξανασυστήσουν με καινούργιες προκηρύξεις καθηγητών και παντός λοιπού προσωπικού, με κανονισμό λειτουργίας, και με σωστά κριτήρια εισαγωγής και προόδου.Αλλά τι λέω; Μάλλον ονειρεύομαι...

Meropi είπε...

-@Γεράσιμε και @Α. Παπαγιάννη
έχω την εντύπωση ότι ο Πρύτανης του ΑΠΘ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με την τακτική του να χαϊδεύει τα αυτιά των καταληψιών του Πανεπιστημίου.
Όσο για το όνειρο σου Παπαγιάννη μου, προς το παρόν, δεν το βλέπω να πραγματοποιείται. Αντί, λόγω της κρίσης, να βάλουμε μυαλό, χάσαμε και το λίγο που είχαμε.

Σοφία είπε...

Όσο διάβαζα την ιστορία σου σκεφτόμουν "γιατί δεν καλέσατε την αστυνομία να τους μαζέψει?"

Και μετά διάβασα την τελευταία παράγραφο...

Meropi είπε...

@Σοφάκι μου,
η κοινή λογική στην Ελλάδα έχει καταντήσει σπάνιο φαινόμενο, ειδικά μετά την οικονομική κρίση.