Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Ήρωας ή προδότης ο Στήβεν Λάλας;


Αλήθεια ποιος θυμάται σήμερα τον Ελληνοαμερικανό Στήβεν Λάλας, πρώην υπάλληλο της Αμερικάνικης Πρεσβείας, που καταδικάστηκε το έτος 1993 από δικαστήριο της Βιρτζίνια των ΗΠΑ σε κάθειρξη 168 μηνών για «κατασκοπία» (διάθεση αμυντικού υλικού) εναντίον της μιας πατρίδας του (ΗΠΑ) και υπέρ της άλλης (Ελλάδας);

Ε λοιπόν τον θυμήθηκα σήμερα διαβάζοντας στο διαδίκτυο ότι έρχεται στην Ελλάδα για να "εκτίσει" εδώ το υπόλοιπο της ποινής του. Στην ουσία δεν πρόκειται πια για ποινή, αλλά για απλή επιτήρηση, αφού έχει ήδη απολυθεί με όρους από την αμερικανική φυλακή το καλοκαίρι του 2006. Η οικογένεια του, δηλ. η Ελληνίδα σύζυγος του και τα δυο παιδιά του (το ένα με ειδικές ανάγκες) δεν έφυγαν ποτέ από την Ελλάδα. Ζουν στην Καβάλα και προσπαθούν εδώ και χρόνια να τα βγάλουν πέρα, μόνο με την εργασία της συζύγου που εργάζεται ως καθαρίστρια. Ένα είναι σίγουρο ότι ο Σ. Λάλας την «κατασκοπία» δεν την έκανε για τα χρήματα. Αν είχε χρήματα η οικογένεια του δεν θα φυτοζωούσε τόσα χρόνια.

Γιατί λοιπόν το έκανε; Γιατί αγάπησε τη μια πατρίδα του (Ελλάδα) περισσότερο από την άλλη (Η.Π.Α.). Και η αγαπημένη του πατρίδα τι έκανε γι’ αυτόν;;; Τον κάρφωσε από επιπολαιότητα. Αλήθεια τι κωμικοτραγικό! Το θυμάστε; Στις 26-2-1993 η τότε υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Βιργινία Τσουδερού ενημέρωσε τον πρέσβη μας στις ΗΠΑ Χρ Ζαχαράκη για μια άγνωστη πτυχή του θέματος των Σκοπίων, την οποία μόνο οι Αμερικάνοι γνώριζαν, χωρίς όμως να του επιστήσει την προσοχή ότι πρόκειται για απόρρητο μυστικό. Οι δικοί μας την έμαθαν την πτυχή αυτή από ένα υπεραπόρρητο έγγραφο της Αμερικανικής Πρεσβείας της Αθήνας που τους εγχείρησε ο Λάλας. Ενημέρωσαν δε σχετικά την πολιτική ηγεσία. Και η τελευταία τι έκανε;; Αποκάλυψε, ασυνείδητα, επιπόλαια (τι άλλο να πω) το ρόλο του καϋμένου του Λάλα στους Αμερικανούς. Αθάνατη Ελλάδα! Η πορεία του ήταν πια διαγραμμένη. Μετά από σύντομη παρακολούθηση τον εντόπισαν Και μετά σύλληψη, δίκη, καταδίκη, φυλάκιση. Και η αγαπημένη του πατρίδα τι έκανε γι’ αυτόν; Τον ξέχασε και αυτόν και την οικογένεια του. Όταν δε ρωτήθηκε από τον Αλέξη Παπαχελά (πέρυσι σε μια τηλεοπτική συνέντευξη) αν θα το ξανάκανε. Απάντησε «Ναι, για την πατρίδα».

Αλήθεια τι είναι για μένα τελικά ο Στ. Λάλας;;; Πάντως όχι προδότης. Ήρωας;;; Δεν ξέρω, ίσως ναι ίσως και όχι. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ναι γιατί δεν είναι στη νοοτροπία μου να προδίδω (βαριά η λέξη) την εμπιστοσύνη των άλλων. Αλλά εγώ δεν είμαι πλασμένη ηρωίδα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλη μου και αδελφή μου,
Τώρα θυμήθηκα την ιστορία με το Στήβεν Λάλας. Θυμάσαι το στίχο που λέει "...είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει...". Στο Λάλα έγιναν και τα δύο! Σκέφτομαι ότι και εγώ ίσως θα μπορούσα ...να προδώσω την εμπιστοσύνη κάποιου, μόνον όμως αν επρόκειτο για ζήτημα ζωής ή θανάτου και τέλος πάντων για κάτι πιο άμεσο και χειροπιαστό και γιατί όχι πιο αναγκαίο για αυτό που λέμε "πατρίδα". Ίσως γιατί η διάθεση αμυντικού υλικού των ΗΠΑ στην Ελλάδα δεν μου λέει τίποτε και δεν καταλαβαίνω τι ουσιαστική ωφέλεια θα είχε η Ελλάδα από αυτό, και όταν λέω Ελλάδα εννοώ το λαό της και όχι τους κρατούντες! Πάντως σίγουρα η Μερόπη με προβληματίζει...

Ανώνυμος είπε...

Βρήκα στην Καθημερινή της Κυριακής ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα του Αλέξη Παπαχελά στο Στήβεν Λάλας και για την περιπέτειά του. Αξίζει τον κόπο να το δεις. Το συμπέρασμα είναι ότι όλα οφείλονται γιατί σήμερα μπαίνουν σε θέσεις κλειδιά λάθος άνθρωποι!