Σήμερα ήταν μέρα πληρωμών. Βγήκα από το σπίτι μου με το πορτοφόλι μου γεμάτο (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα) και άρχισα να πληρώνω. Πρώτα – πρώτα πλήρωσα το στεγαστικό μου δάνειο και καλά έκανα. Μετά τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ (αναπόφευκτα). Ακολούθως ήρθε η ώρα των πιστωτικών καρτών (και δεν είναι λίγες οι άτιμες). Για το τέλος άφησα τη συνδρομή μου στην ACTIONAID. Ανοίγω το πορτοφόλι μου και είχε αδειάσει. Αχ καημένε μου Αμπού, γλυκό μου παιδάκι από την Γκάνα, σε άφησα τελευταίο, αντί να πληρώσω τη συνδρομή μου πρώτα – πρώτα. Πλήρωσα τις κάρτες μου πριν από σένα. Και τι δεν έχω πάρει με τις κάρτες η καταναλώτρια! Ακόμα και μια μπλούζα που δεν μου κάνει γιατί πάχυνα η γουρούνα! Κι εσύ αγόρι μου γλυκό τι μου ζήτησες; Λίγα ψίχουλα για να μπορέσει να συντηρείται το σχολείο σου και να μάθεις λίγα γράμματα. Κι εγώ προτίμησα να πληρώσω τις κάρτες μου πριν από αυτό. Ντροπή μου!
6 σχόλια:
Ποτέ δεν είναι αργά Μερόπη μου...
Άλλωστε γιορτές έρχονται όλο και κάτι παραπάνω θα μπορέσουμε να δώσουμε..
Να είσαι καλά..Καλή σου μέρα :-)))
Τουλάχιστον εσύ ... αν και γουρουνίτσα... αισθάνθηκες τύψεις!
Εμείς τα αρχιπαχύδερμα που δεν χαμπαριάζουμε από τέτοια, τι μας αξίζει;
(έχουμε πολλά κοινά σημεία ξέρεις... κι αρχίζω απ τα πιο ανώδυνα... ασχολία και ζώδιο...χεχε)
Έτσι έιμαστε... αναπόσπατα κομματάκια της δυτικής απαξίωσης...
Η κόλαση ετοιμάστηκε για μας...
Καλησπερίζω περνώντας από την ωραία σου γειτονιά
Παιδιά μου (Kalynama, ασκαρδαμυκτί, και ωσηέ)
σας ευχαριστώ που περνάτε από τη γειτονιά μου. Είμαι νέα στο είδος (blog) και χαίρομαι πολύ που περνάτε από δω. Να είστε καλά!
Καλησπέρα ξανα. Ας μην φορτωνόμαστε με ενοχές γι όλα πια..
Οχ... ενοχικό ποστάκι! ...
Αγκαλίτσα!
Δημοσίευση σχολίου