Διάβασα τις προάλλες ένα άρθρο στο περιοδικό “Time” του διπλωματικού συντάκτη διεθνολόγου Joshua ΚurlantzicK (ας είναι καλά το διαδίκτυο και δη το 
Google) σχετικά με την οικογενειοκρατία στην πολιτική. Γράφει λοιπόν ο εν λόγω δημοσιογράφος ότι οι πολιτικές δυναστείες που
επηρεάζουν το λαό ανθούν κυρίως στην Ασία. Αναφέρει δε χαρακτηριστικά τη δυναστεία Μπούτο στο Πακιστάν (ένα σχεδόν αμούστακο παιδί όρισαν τώρα για διάδοχο της μητέρας του), τη δυναστεία των απογόνων του Νεχρού στην Ινδία (την Ιντίρα Γκάντι, το γιό της Ράτζιβ, τα εγγόνια της), τη δυναστεία Χασίνα στο Μπαγκλαντές (αυτήν ομολογώ ότι δεν την ήξερα) και άλλες δυναστείες στην Ιαπωνία και ακόμα στην κομμουνιστική Κίνα. Στη συνέχεια γράφει ότι υπάρχουν δυναστείες και σε άλλες
χώρες, σε μικρότερο όμως βαθμό. Αναφέρει δε χαρακτηριστικά τη δυναστεία Μπους και τώρα πρόσφατα Κλίντον στις ΗΠΑ και Κίρσνερ στην Αργεντινή (είναι γνωστό ότι η Κριστίνα Φεναντές Ντε Κίρσνερ διαδέχθηκε πρόσφατα το σύζυγο της στην προεδρία της Αργεντινής). Και καταλήγει ο αρθρογράφος «η κυριαρχία της αναγνωρισιμότητας και η αποθέωση της διασημότητας ευνοούν τις πολιτικές δυναστείες, αφού τα 
μέλη τους είναι διάσημα σχεδόν εκ γενετής…».
Για την Ελλαδίτσα μας κουβέντα ο έγκυρος διεθνολόγος. Αμ έλα που εμείς τους ξεπερνούμε όλους!!!! Και την Ασία και την Αμερική…. Ούτε στο νυχάκι των δικών μας δυναστειών φτάνουν οι δυναστείες Μπούτο, Γκάντι, Μπους, Κίρσνερ, Κλίντον. Εμείς δεν έχουμε ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τρεις Ελληνικές Δυναστείες. Αυτήν των Καραμανλήδων, αυτήν των Παπανδρέου και τέλος των Μητσοτάκηδων. Αυτές κυριαρχούν στη μεταπολεμική Ελλάδα, μαζί με πολλές μικρότερες (των Κεφαλογιάννηδων, των Γεννηματάδων τώρα τελευταία κλπ). Και μη
μου πείτε ότι οι γόνοι των Δυναστειών αυτών αναδείχθηκαν μόνο και μόνο για τα προσόντα τους. Εντάξει δεν είπαμε ότι είναι και άχρηστοι οι γόνοι, τη μόρφωση τους την έχουν, αλλά δεν νομίζω ότι στην ανάδειξη τους έπαιξε λόγο πρωτίστως η μόρφωση και η ικανότητα. Αν δηλαδή τον Κώστα Καραμανλή τον έλεγαν Κώστα Ταδόπουλο (λέω εγώ τώρα) και ήταν γόνος της οικογένειας Ταδόπουλου, θα τον ψήφιζε το Συνέδριο της Ν.Δ. ως αρχηγό; Το ίδιο ισχύει βέβαια και για το Γιώργο Παπανδρέου. Αυτόν θα μου πείτε τον ψήφισαν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και όχι το Συνέδριο. Και οι ψηφοφόροι (αναρωτιέμαι εγώ με το φτωχό μου το μυαλό) δεν 
επηρεάστηκαν από το όνομα;;; Θα μου πείτε βέβαια πάλι. Αφού ζητούν την ψήφο του λαού και αυτός, ως κυρίαρχος, τους τη δίνει και αναβαπτίζονται μέσα από αυτήν, εσύ τι ζόρι τραβάς;; Δεν τραβάω ζόρι, απλώς αναρωτιέμαι πόσα βήματα πιο μπροστά στέκονται από τους άλλους υποψήφιους στην εκκίνηση της πολιτικής κούρσας…
34 σχόλια:
Μερόπη μου,καλησπέρα:) Αν το φαινόμενο της οικογενειοκρατίας περιοριζόταν στην πολιτική θα έλεγα ότι όντως συμβαίνει κάτι ύποπτο! Το φαινόμενο αυτό όμως εκτείνεται σε όλα σχεδόν τα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα,πράγμα που δηλώνει ότι η κοινωνία,έχει ανάγκη να στηρίζεται σε δοκιμασμένα πράγματα και γνωστά και να μη ρισκάρει,φαντάζομαι για οικονομία χρόνου και όχι μόνο.Αν αυτό τώρα,αποτελεί ψευδάισθηση,είναι άλλο θέμα...που σαφώς θα έπρεπε να μας απασχολεί εξίσου.
φιλιά
Που ξέρεις Μερόπη, ίσως να βγείς και προφητική. Η Θεοδωρούλα... είναι αυτή εκεί στη τελευταία φωτογραφία που έβαλες... καραδοκεί και περιμένει τον Κωστάκη στη γωνία. Δεν ψηφίζω εδώ στην Ελλάδα και ίσως δεν μου παίφτει λόγος, αλλά βρε παιδί μου η Ελλάς πάει κατά διαόλου... δεν βρίσκεται ένας χαρησματικός άνθρωπος με όραμα;
Αγαπητή μου meropi,
Θρησκεία-Κράτος-Οικογένεια
Έχουμε απλά αυτό που μας αξίζει...
Αν δεν αλλάξουμε εμείς δεν θα αλλάξουν κι αυτοί
Καλό σου βράδυ
Συμφωνώ κατ΄αρχήν. Ομως, υπάρχουν και περιπτώσεις που ενώ έχουν τα προσόντα για να ξεχωρίσουν, τους ακολουθεί το όνομα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξεχωρίσουν γι' αυτό που είναι πραγματικά ενώ έχουν και το ταλέντο κι ενδεχομένως μια εμπειρία. Πάντως σε γενικές γραμμές αυτός ο νεποτισμός είναι ο,τι χειρότερο και ό,τι πιο φασιστικό στην καθημερινότητα κι όχι μόνο στην πολιτική, όπως το λέει η ψυχή παραπάνω...
Θα γράψω κάτι επιγραμματικό. Βαρέθηκα τα τζάκια, τους ανθρώπους που δεν δούλεψαν ποτέ τους και θέλουν ξαφνικά να διευθετούν τις ζωές όλων ημών με τα ενοίκια, τις δόσεις, τις δυο δουλειές, την ανασφάλιστη εργασία. Απλώς βαρέθηκα να μας κυβερνούν άνθρωποι που έχουν ζήσει την πραγματική, σκληρή ζωή εκεί έξω σε προσομοίωση.
Και φυσικά φταίμε εμείς που εκεί στο πράσινο παραβάν, διεκπεραιώνουμε και ρίχνουμε μια ψήφο στον πιο γνωστό. Αχ βρε Μερόπη μου, ταπηροκρανιάστηκα πουρνό πουρνό με την Μπανανία μας μέσα. Άντε καλή μας μέρα.
--@ Ψυχή μου,
πράγματι η οικογενειοκρατία επικρατεί σε πολλούς τομείς. Ψευδαίσθηση είναι το δοκισμασμένο, γιατί η δοκιμή αφορά το συγγενή και όχι τον ίδιο το γόνο.
--@ AdoptionPledgE2Unite
επίτηδες έβαλα την Ντόρα τελευταία, γιατί περιμένει τη σειρά της....
--@ Τάκη μου,
έχεις δίκιο σ' αυτό που λες ότι όταν αλλάξουμε εμείς και δεν παρασυρόμαστε από το όνομα, θα αλλάξει και το σύστημα.
--@ tractatus μου,
Καλώς ήρθες από τη γειτονιά μου. Αυτό που λες (ότι το όνομα μπορεί να είναι και βαρίδι) ισχύει όταν δεν συμφωνείς με τον πολιτικό προσανατολισμό του προκατόχου σου και θέλεις να κάνεις αυτόνομη πορεία. Τότε πράγματι είναι βαρίδι το όνομα. Για φαντάσου π.χ. ο Πλεύρης να θέλει να ακολουθήσει πορεία αριστερή....
--@ Dora μου,
εμείς (ο ψηφοφόρος εννοώ) πίσω από το παραβάν αντί να σκεφτεί ποιός είναι ο πιο άξιος, αναλογίζεται ποιός είναι ο πιο γνωστός. Γι αυτό και οι ηθοποιοί (εκτός από τους γόνους) κάνουν θραύση..
Bολικοί που είναι οι "βασιλιάδες" κι οι δυναστείες... Γι' αυτούς και δυστυχώς και για πολλούς από εμάς...
Καλημέρα-καλή εβδομάδα.
Ενα "ονομα" σου ανοίγει δρόμους που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα διάβαινες ποτέ. Το κακό είναι πως ίσως τότε να ήταν καλύτερα για όλους :))
Καλημέρα Μερόπη. Πριν ψηφισουμε όλοι τα ίδια λέμε, το ίδιο και μετά. Την ώρα που ψηφίζουμε δεν ξέρω τι ανασφάλεια μας διακατέχει και πάμε πάλι εκεί που είναι το γνώριμο για να μην μας τρομάζουν και οι εκπλήξεις. Συμφωνώ απόλυτα με τον Τάκη. Από την άλλη ας μην τα ισοπεδώνουμε εκμηδενίζοντας την οποιαδήποτε αξία των προσώπων. Εγώ το μόνο κακό που βλέπω είναι οτι δεν δίνεται ευκαιρία σε άλλους που μπορεί να αξίζουν περισσότερο. Και είμαστε οι απόλυτοι υπεύθυνοι γι' αυτό
--@ Αθανασία μου,
όταν έγραφα το ποστ, αυτό ακριβώς σκεφτόμουνα (τη βασιλεία). Απορρίπτουμε τη βασιλεία, αλλά όχι τους "βασιλιάδες" και τα "πριγκηπόπουλα". Για να μην παρεξηγηθώ ποτέ δεν ήμουν υπέρ της βασιλείας. Φαντάζομαι ότι εναντίον της είναι και οι πιο πολλοί από αυτούς που ψηφίζουν μέλη των πολιτικών δυναστειών. Απλώς έχουν την ψευδαίσθηση ότι οι τελευταίοι εκτίθενται στη λαϊκή ψήφο ως ίσοι μεταξύ ίσων.
--@ Νιόβη μου πράγματι το όνομα ανοίγει πολλές πόρτες, που εμείς με τα κοινά ονόματα περνάμε μια μικρή Οδύσσεια για να τις ανοίξουμε (τις πόρτες εννοώ).
--@ Feeedula μου, συμφωνώ ότι δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Μπορεί μερικοί από τους γόνους να είναι ικανοί. Όπως και να το κάνουμε όμως δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία, ούτε έχουν παλέψει για την αναγνώριση, όπως κάνουν άλλοι εξίσου ή (το πιο πιθανό) πολύ πιο ικανοί από αυτούς.
Την οικογενειοκρατία μέσω της κληρονομικής μεταβίβασης χαρισμάτων από πατέρα σε γιο (ο λίγος Γιωργάκης γίνεται πολύς λόγω μπαμπά και παπού) νομίζω ότι την θέλει ο λαός, γουστάρει να βλέπει στα πρόσωπα των απογόνων κάτι από τους προγόνους του.
Ειδικά ο ελληνικός λαός που πάντα κοιτάει προς τα πίσω (ένδοξο παρελθόν) και ποτέ μπροστά, γι'αυτό και σκοντάφτει πάντα...
doc
Το ωραίο είναι πως μιλάμε για δυναστείες στην πολιτική και αναφερόμαστε στους απογόνους των ΚΑΡΑ-ΠΑΠΑ,και δεν συμαζεύεται...
Λες και δεν υπαρχουν άλλες δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική τους στην ιδεολογία και όχι στο όνομα του αρχηγού.
Από τη στιγμή που ασχολούμαστε με αυτούς,σημαίνει πως κάτι αξίζουν,αν δεν άξιζαν για ποιό λόγο παίρνουν το 85% των ψήφων;
(Κι όσο σκέφτομαι τον Γιωργάκη με τα σπαστά Ελληνικά ότι μπορεί-λόγω επετηρίδας-να μας κυβερνήσει,πάω να λαλήσω!).
Υποσυνείδητα στην ανάδειξη των γόνων πιθανώς παίζει ρόλο ή επιθυμία πολλών να δουν αντίστοιχη εξέλιξη για τα παιδιά τους.
Προς Synea,
To γεγονός ότι παίρνουν 85% των ψήφων δεν είναι κριτήριο ότι αξίζουν, είναι αποδειξάρα ότι το όνομα τους που απευθύνεται στο θυμικό του κοσμάκη έχει αποτελέσματα. Και πίστεψε με εγώ τρομάζω περισσότερο με τον Μπούλη πρωθυπουργό, τα σπαστά ελληνικά του Γιώργου δεν είναι πρόβλημα αλλά οι "σπαστές" αποφάσεις, οι "σπαστοί" νόμοι, οι "σπαστές" προσωπικότητες που μας κυβερνούν.
Μερόπη μου πόσο δίκιο έχεις! Κάποτε είχαμε την "ελέω θεού μοναρχία". Τώρα έχουμε την "ελέω οικογένειας ...δημοκρατία"!!! Μήπως είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος;;;
Καλό σου βράδυ.
Καλημέρα Μερόπη, η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα έτσι οι Δυναστείες έχουν καλύτερες ευκαιρίες να διαιωνιστούν....μας αρέσει ή όχι έτσι είναι η πραγματικότητα ...στην Αγγλία βέβαια δίνονται ευκαιρίες και σε μεμονωμένες προσωπικότητες να αναδειχτούν... Σε φιλώ και χαιρετώ
Εξαιρετικά ενδιαφέρον το ποστ σου Μερόπη. Θα ήθελα να πω οτι η Dora Tsirka έγραψε ακριβώς όσα θα ήθελα να γράψω και εγώ. Τη καλησπέρα μου.
Καλησπέρα.
Πράγματι πολλά βήματα πιο μπροστά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί.
Και οι εύποροι γόνοι μεγαλοεπιχειρηματιών στέκονται παραδίπλα (ίσως ενα δυο βήματα πιο πίσω) και σίγουρα αρκετά πιο μπροστά από τους υπόλοιπους που θέλουν να σταδιοδρομήσουν στον πολιτικό στίβο.
Όμως το βλέπω δύσκολο να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση.
--@ δόκτωρ μου, του λίγου Γιωργάκη και του λίγου Κωστάκη ποιός θα τους έδινε αλήθεια σημασία, παρά τη μόρφωση τους, αν δεν είχαν τα βαριά επίθετα;; Τώρα περιμένει και τη σειρά της η Ντορούλα, γόνος κι αυτή...
--@ Syneas μου καλέ, αυτοί που προτείνουν τους γόνους των δυναστειών για ηγέτες ξέρουν πολύ καλά ότι οι Έλληνες, αν και εναντίον της μοναρχίας, δεν είναι εναντίον της οικογενειοκρατίας. Γι αυτό και παίρνουν το 85% των ψήφων.
--@ Αθεόφοβε μου έχεις δίκιο. Όμως άλλο είναι να κληρονομώ το δικηγορικό γραφείο ή το ιατρείο ή την επιχείρηση και άλλο το κόμμα και κατ' επέκταση τη χώρα....
--@ Μικρή μου Sunshine, έχουμε φτάσει στο σημείο να μας κυβερνούν οι ...άκηδες, δηλ. οι ετερόφωτοι.
--@ Penelope στην Αγγλία (αν και δεν είμαι αγγλόφιλη) υπάρχει ακόμα στοιχειώδης αξιοκρατία. Ούτε δουλειά, ούτε αξίωμα παίρνεις αν δεν έχεις ατομική οντότητα. Τους φτάνει η οικογενειοκρατία στη Βασιλεία.
--@ Roadartist μου, καλό απόγευμα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
--@ Matrix έχεις δίκιο. Την τραβά η όρεξη μας την οικογενειοκρατία εδώ, σε όλους τους τομείς...
Καλησπέρα σας,
η εύνοια που δημιουργεί η αναγνωρισιμότητα του ονόματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εύκολη εισαγωγή στο άθλημα(=σε οποιοδήποτε άθλημα). Κατόπιν ένα ώριμο σύστημα σε υποδέχεται για να σου στρώσει δάφνες που χρειάζονται στο διάβα σου.Με τα υπόλοιπα πρέπει να ασχοληθείς και λίγο ο ενδιαφερόμενος, εξάλλου τι επώνυμος είναι??
Μερόπη μου δεν μου απάντησες στο σχόλιό μου! Το ξέχασες, μήπως όπως και σε προηγούμενη ανάρτησή σου για το Ευρώ στην Κύπρο; ή δεν το είδες ή δεν σου άρεσε; Αλλά και αν δεν σου άρεσε δεκτή κάθε κριτική. Αστειεύομαι βέβαια, αφού εμείς τα λέμε και δια ζώσης!! Τα φιλιά μου.
--@ Sealike μου καμιά φορά σκέφτομαι πόση προσπάθεια κάνουμε εμείς και τα παιδιά μας για να ανοίξουμε πόρτες (εργασίας κυρίως) και πόση λίγη οι γόνοι!
--@ Μαριάνα μου γλυκειά παραπονιάρα. Μου άρεσε το "ελέω οικογένειας Δημοκρατία". Πόσο δίκιο έχεις! Βέβαια έστω και έτσι προτιμούμε τη Δημοκρατία.
Όλο βρίζουμε τα τζάκια και την οικογενειοκρατία κι όλο αυτούς ψηφίζουμε!
Ξέχασες τους Βενιζέλους και τους Πάγκαλους!!!!!
Αν έχει σόϊ διάβαινε και γενεά περπάτει...
Γεια σου Μερόπη μου. Έλειψα για λίγο από τις γειτονιές
λόγω...*&)^%?>
Όλα καλά;
Καλησπέρες:)
Στην ωραία μας χώρα, που γέννησε τη δημοκρατία, ήταν ίσως φυσιολογικό και αναμενόμενο να γεννηθεί και το διάδοχο πολίτευμα:
η κληρονομική δημοκρατία
:)
--@ Ασκαρδαμυκτί μου,
Δυστυχώς τους αρχηγούς κομμάτων δεν τους ψηφίζουμε εμείς. Όσο για τους βουλευτές, όσο περνάει από το χέρι μου ψηφίζω αυτοδημιούργητους.
--@ Πατσιούρι μου, ο Βενιζέλος δεν έχει κάνει ακόμα δυναστεία (δεν κατάγεται από τη γνωστή οικογένεια των Βενιζέλων της Κρήτης). Ίσως να κάνει με τους απογόνους του. Ο Πάγκαλος ναι είναι εγγονός του δικτάτορα, αλλά δεν τον διαδέχτηκε στο κόμμα.
--@ Ωσηέ μου όλα καλά (σε προσωπικό επίπεδο). Σου άφησα σχόλιο και στη δική σου ανάρτηση.
--@ Χασοδίκη μου καλέ, ναι ναι πολύ ωραία το λες "κληρονομική δημοκρατία".
Προτείνω στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε κάποιον που να κατάγεται από την Θεσσαλία και όχι (για παράδειγμα) από την Πελοππόνησο. Σε τι διαφέρει άλλωστε ως κριτήριο η γεωγραφική καταγωγή από την οικογενειακή καταγωγή και το κληρονομικό όνομα; Την ίδια έλλειψη κριτικής σκέψης εκφράζουν και τα δύο, το ίδιο έλλειμμα ποιότητας και δημοκρατίας.
Save Alekos Now!!! (άσχετο, αλλά δεν ξέρω γιατί μου κόλλησε!).
Χαχαχα!!! :))))
--@ Fidelio νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που μου έρχεσαι ή κάνω λάθος (το γήρας γαρ ουκ έρχεται μόνον); Αν δεν κάνω λάθος σε καλωσορίζω.
Ναι το ίδιο είναι να διαλέγεις υποψήφιο έχοντας στο νου σου άλλα προσόντα (όνομα, καταγωγή, ομορφιά κλπ), πλην της ατομικής προσωπικότητας και ικανοτήτων.
--@ Άγγελε ένα πιθανό νόημα δίνω στο σχόλιο σου. Να σώσουμε τον Αλέκο, το γιο του Κ. Καραμανλή από την πιθανή είσοδο στη δυναστεία. Χαχαχα
Συμφωνώ με τον takiz. Εχουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε. Ειδικά τώρα που όσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγότερο πολιτικά σκεφτόμαστε. Είναι λογικό ο νεποτισμός να σαρώνει στην πολιτική, αφού κανείς δε δείχνει διάθεση να ασχοληθεί. Κρίμα πάντως
Χαίρομαι που είμαι Οικολόγος, αν και δεν είμαστε σε καμία περίπτωση κόμμα εξουσίας
Τις καλησπέρες μου ;-)
Αν τον Καραμανλη τον ελεγαν Κατσουλιέρη και τον Παπανδρεου Πριτσαποπουλο δεν θε εκαναν ουτε για τμηματαρχες.
--@ MAD μου το πιστεύω κι εγώ αυτό που λες. Ότι έχουμε αυτό που μας αξίζει τελικά.
--@ Καιρέ μου γιατί όμως αυτό που για μας είναι προφανές, δεν είναι για τον πολύ κόσμο;; Ότι δηλαδή το να είσαι απόγονος κάποιου δεν σημαίνει ότι είσαι το ίδιος ικανός ή εν πάση περιπτώσει δεν έχεις κληρονομικό δικαίωμα στο κόμμα και στις εξουσίες;;
Δημοσίευση σχολίου