Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Λευκωσία - Lefkosa. Μια επίσκεψη στην "άλλη πλευρά"..


Την τουρκοκυπριακή πλευρά της εντός των τειχών παλιάς Λευκωσίας (Lefkosa στα τούρκικα) είχα επισκεφτεί πάλι το 2005. Τότε είχα περάσει από το «οδόφραγμα» του «Λήδρα Πάλας» με αυτοκίνητο. Όταν όμως η κόρη μου μού πρότεινε να την επισκεφτούμε πάλι μαζί τώρα, αρχές Σεπτεμβρίου, που βρεθήκαμε στην Κύπρο, δεν είπα όχι. Ευκαιρία να δω και το πολυδιαφημισμένο «άνοιγμα» της οδού Λήδρας, σκέφτηκα.


Και να μαι ένα Σάββατο πρωί να δείχνω το διαβατήριο μου σε μια, είναι αλήθεια, όμορφη, αλλά βλοσυρή «αστυνομικίνα» της Τουρκοκυπριακής πλευράς με ωραία στολή. Οι στολές είναι μέρος των δημοσίων σχέσεων του ψευδοκράτους σκέφτηκα
Κάθε φορά που αναγκάζομαι να δείχνω διαβατήριο για να περάσω προς την «άλλη» πλευρά, είναι αλήθεια ότι δεν νιώθω και τόσο άνετα. Αντίθετα, για να χρησιμοποιήσω και έκφραση των παιδιών μου «μου τη δίνει». Θα έρθει άραγε η ώρα που θα επισκεπτόμαστε όποιο σημείο της πατρίδας μας θέλουμε, χωρίς αυτή την εξευτελιστική διαδικασία? Δεν υπήρχε πολύς κόσμος που περίμενε στον «έλεγχο διαβατηρίων» και έτσι σε λίγα μόνο λεπτά βρεθήκαμε προς την «άλλη πλευρά». Η κίνηση στους δρόμους σαφώς λιγότερη από την δική μας ελληνοκυπριακή πλευρά. Τα κτίρια παλιά, λιγότερο συντηρημένα (βλ. κάτω).


Ένα από τα λίγα κτίρια που έχουν συντηρηθεί (εκτός αυτών της γειτονιάς Arabahmet που όπως αναφέρω παρακάτω έχει συντηρηθεί με πόρους της Ε.Ε) είναι και το ιστορικό κτίριο «Μπουγιούκ Χαν» (Büyük Han), δηλαδή το Μεγάλο Χάνι. Το χάνι αυτό κτίστηκε αμέσως μετά την οθωμανική κατάκτηση του νησιού το 1570. Η ημερομηνία ανέγερσής του πιθανόν να είναι το 1572 και ο δημιουργός του ήταν ο Μουζαφέρ πασάς, που υπήρξε ένας από τους στρατηγούς που έλαβαν μέρος στην κατάληψη της Λευκωσίας. Στο χάνι διέμεναν περιπλανώμενοι έμποροι, ταξιδιώτες και προσκυνητές. Με τη Βρετανική κυριαρχία στο νησί (1878), το χάνι χρησιμοποιήθηκε ως κεντρική φυλακή μέχρι το 1893. Αργότερα μέχρι το 1963, στο χάνι διέμεναν άπορες τουρκοκυπριακές οικογένειες και υπήρξε εποχή που στο κτίριο διέμεναν 70 οικογένειες. Σήμερα είναι τουριστικό μέρος με καφετέριες, εστιατόρια και καταστήματα (βλ. τη φωτο πιο κάτω).


Απέναντι από το Μεγάλο Χάνι βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας. Αν και μερικοί κάνουν λάθος και υπολαμβάνουν ότι πρόκειται για ορθόδοξο ναό, η αλήθεια είναι ότι κτίστηκε ως καθολικός ναός. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και αρχαιότερη γοτθική εκκλησία της Κύπρου (εσωτερικές διαστάσεις 66 μ. Χ 21 μ.). Οι πρώτες εργασίες για την οικοδόμηση του ναού ξεκίνησαν κατά τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας (πιθανόν το 1209) και δήρκεσαν πάνω από 100 χρόνια. Με την κατάληψη της Λευκωσίας από τους Οθωμανούς (1570), ο ναός της Αγίας Σοφίας μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τέμενος. Προστέθηκαν δύο μιναρέδες στο δυτικό τμήμα της εκκλησίας. Μεταξύ των δύο μιναρέδων κρεμάστηκαν, τα τελευταία χρόνια, δύο σημαίες, η τουρκική και η «τουρκοκυπριακή» (βλ. τη α΄φωτογραφία πάνω, καθώς και παρακάτω). Τον Αύγουστο του 1954 ο ναός μετονομάστηκε σε τέμενος Σελιμιέ προς τιμήν του Σουλτάνου Σελίμ Β’ (1566 – 1574) επί της εποχής του οποίου κατάκτησαν οι Οθωμανοί την Κύπρο.


Μετά το ναό της Αγίας Σοφίας ή τέμενος Σελιμιέ (διαλέγετε και παίρνετε), επισκεφτήκαμε τη Σκεπαστή Αγορά, ένα μπακλαβατζίδικο και περπατήσαμε στα σοκκάκια που θυμίζουν και λίγο Μοναστηράκι.


Αυτή τη φορά δεν επισκεφθήκαμε τη συνοικία Arabahmet που είναι αλήθεια ότι είναι η πιο γραφική συνοικία της «άλλης πλευράς». Την επισκέφθηκα όμως το 2005 και είπα τώρα να βάλω λίγες φωτογραφίες (κυρίως από το διαδίκτυο) για να τις δείτε κι εσείς. Η συνοικία αυτή έχει παραδοσιακά σπίτια που κτίστηκαν το 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα και κατοικείτο παλιά, κυρίως. από εμπόρους (μεταξύ των οποίων και πολλοί Αρμένηδες και Εβραίοι). Ανακαινίστηκε από κεφάλαια της Ε.Ε. και είναι αλήθεια ότι έγινε πολύ ωραία.



Αυτή ήταν με λίγα λόγια η βόλτα μας. Αφήνοντας πίσω μου την παλιά Λευκωσία της «άλλη πλευράς» θυμήθηκα ότι τα σοκάκια αυτά τα περνούσα και μικρή, πριν το 1964 και τη δημιουργία της «πράσινης γραμμής». Τότε επισκεπτόμασταν με τους γονείς μου τη Λευκωσία, τη Χώρα όπως τη λέγαμε με λεωφορείο της «γραμμής». Η αφετηρία των λεωφορείων του χωριού μας ήταν κοντά στην Αγία Σοφία. Τότε ήμουν ακόμα μικρή και ανέμελη…. Δεν μπορώ να πω ότι ένιωθα τώρα την ίδια ανεμελιά βλέποντας παντού τούρκικες σημαίες. Αχ βρε συμπατριώτες (Τουρκοκύπριοι) πότε θα μπορέσετε να απαλλαγείτε κι εσείς από το βραχνά αυτό που δυστυχώς τον βλέπετε ως προστασία?.
----------------------------------
Προσθήκη:
Η εικόνα με τις αστυνομικίνες δεν απεικονίζει, όπως λανθασμένα εξέλαβα, Τουρκοκύπριες, αλλά Ελληνοκύπριες αστυνομικίνες. Τις φωτογραφίες τράβηξε ο PhilKl (blogger Karalis) από την παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου του 2007 , πράγμα που μου το επισήμανε ο ίδιος. Υπάρχει εδώ. Εγώ όμως την πήρα από κάπου αλλού που δεν θυμάμαι τώρα από πού και έτσι έγινε το λάθος. Πάντως οι στολές που είδα των Τουρκοκυπρίων μοιάζουν με τις στολές αυτές. Ζητώ συγγνώμη από το δημιουργό και από σας για το λάθος.

47 σχόλια:

Φωτεινή S είπε...

Ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να χειριστώ μια τέτοια κατάσταση.
Να δείχνω διαβατήριο να πάω, ας πούμε, από το γραφείο μου στο σπίτι μου, ή από το σπίτι μου στο θέατρο της Φορτέτζας?!
Πολύ δύσκολη, και συναισθηματικά, κατάσταση.

Independent είπε...

Μια από τα ίδια με την Φωτεινή και γω Μερόπη. Αυτό σκεφτόμουνα. Πως είναι να βώνεις τον αποκλεισμό στην ίδια σου την πόλη...

Σαν να μην ,μπορούσα να πάω από την παραλία στο Χαλάνδρι να δω το πατρικό μου...

Δεν έχω επισκεφευθεί ποτέ την Κύπρο, αλλά κάθε φορά που έβλεπα στην τηλεόραση ή σε περιοδικά εκείνη την εικόνα με την γιαγιούλα, που το ένα παράθυρό της έβλεπε την τουρκοκυπριακή πλευρά, βούρκωνα..

Saligaros είπε...

Καλημέρα!!

Η βόλτα σου στην κατεχόμενη πλευρά της Λευκωσίας με έβαλε σε σκέψεις!!

Προσπαθώ να δω τα πράγματα πέρα από τον φανατισμό που έχουμε 'διδαχθεί' στα σχολεία! Γιατί κακά τα ψέματα, Άγιοι δεν είμαστε (οι Έλληνες)...

Δεν θέλω να κρίνω γιατί έμεις από εδώ υποτίθεται πως είμαστε ασφαλείς και σίγουρη και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο είναι να 'κρίνεις' εκ του ασφαλούς!..

Η αλήθεια,όπως την καταλαβαίνω εγώ είναι ότι στην πραγματικότητα κανείς,ποτέ δεν θέλησε να βρεθεί λύση...

Οι λαοί όμως (Κύπριοι και Τουρκοκύπριοι), μπορούν μόνοι τους να βρουν την 'φόρμουλα' της κοινής συμβίωσης!!!

Θα τους αφήσουν ποτέ;

Meropi είπε...

-@ Φωτεινή μου,
-@Independent μου,
ναι είναι αλήθεια ότι είναι ψυχοφθόρα αυτή η διαδικασία της επίδειξης διαβατηρίου, αλλά την έχω κάνει 3-4 φορές. Με καλούσαν προς την άλλη πλευρά το πατρικό μου σπίτι και τα παιδικά μου βιώματα.

-@ Σαλίγκαρε μου,
ναι έχουμε κι εμείς κάνει λάθη. Είσαι νέος στο ιστολόγιο μου. Μπορείς να ανατρέξεις σε παλαιές μου αναρτήσεις, όπου περιγράφω την ιστορική διαδρομή της Κύπρου.Εκεί αναφέρω μερικά από τα λάθη αυτά. Αν θέλεις μπορείς να πας λίγο πιο πίσω να τις διαβάσεις.

Takiz είπε...

Μερόπη πραγματικά χαίρομαι που δεν σταματάς να κραυγάζεις με τον τρόπο σου.....
Μην σταματήσεις ποτέ....σε ευχαριστώ

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα περιγραφή. Δυστυχώς, γι' αυτούς που δεν γνωρίζουν καλά την κατάσταση, δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά. Το θέμα είναι ότι η μικρή Κύπρος αιμάσσει και περνά μια πολύ δύσκολη περίοδο στη μακραίωνα ιστορία της.

VAD είπε...

Μερόπη μου,καλημέρα,οταν με το καλό ξαναπάω στην Κύπρο,μπορώ να περάσω στην "άλλη πλευρά" με το ελληνικό διαβατήριο;

Unknown είπε...

Περίεργη κατάσταση να χρησιμοποιείς διαβατήριο σε ένα νησί και να σκεφτείς Μερόπη, πως από Αυστραλία σε Νέα Ζηλανδία και αντίθετα, θεωρούνται πτήσεις εσωτερικού.

doctor είπε...

Η πράσινη γραμμή: η γραμμή του μίσους.
Όλοι έχουμε ευθύνες και το να το παίζουμε μια ζωή θύματα και αθύρματα των μεγάλων δυνάμεων κάποτε πρέπει να σταματήσει.

Η επανένωση του νησιού προϋποθέτει μεγάλες θυσίες για τους ελληνοκύπριους, θυσίες που δεν θέλουν να κάνουν και έτσι η λύση του Κυπριακού για τους περισσότερους ελλαδίτες και κύπριους είναι συναισθηματικής τάξεως και αποσκοπεί στην ελληνικοποίηση όλου του νησιού, καθιστώντας την λύσω ως ένα άλλο όνειρο θερινής νυκτός, όπως αυτό της απελευθέρωσης της Πόλης από τον μαρμαρωμένο βασιλιά.
Ωραία τα παραμύθια, ωραίος και ο άρχοντας των δαχτυλιδιών, όμως αν θέλουν οι Κύπριοι ρεαλιστική λύση πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη, αν όχι, γιατί ταλαιπωρούν όλον τον κόσμο;

doctor

doctor είπε...

Υ.Γ. Άλλη μια ωραία και συγκινητική δημοσίευση Μερόπη!

leondokardos είπε...

Μερόπη αυτές οι ξεναγήσεις σου μου αρέσουν πάρα πολύ. Ειναι τόσο ζωντανές, με τις φωτογραφίες, λες και περπατάς εκεί.
Δυστυχώς δεν 'εχω πάει ποτέ στη Κύπρο και είναι για μένα οι περιγραφές σου, μεταξύ των άλλων,και σαν μια ευκαιρία γνωριμίας.
Συνέχισε.
Καλό Σαβ/ακο.

Meropi είπε...

-@ Τάκη μου,
κραυγάζω ξέρεις και προς τις δύο πλευρές, βρείτε τα... οι παππούδες μας και οι πατεράδες μας ζούσαν ειρηνικά, γιατί όχι κι εμείς?

-@ Φοίβο μου,
ναι είναι λίγο περίεργο να λες ότι θες διαβατήριο για να πας μέσα στην ίδια πόλη, ένα τετράγωνο πιο κάτω...

-@VaD μου,
ναι βέβαια μπορείς να μπεις στην "άλλη πλευρά" με το ελληνικό διαβατήριο. Κι εγώ και η κόρη μου μ' αυτό μπήκαμε. Ξέρεις εγώ έχω δύο διαβατήρια (Κυπριακό και ελληνικό). Αυτή τη φορά μπήκα με το ελληνικό. Ακόμα και με την ελληνική ταυτότητα μπορείς να μπεις.

stalamatia είπε...

Μερόπη μου σε καταλαβαίνω ναι μου ανάβουν τα λαμπάκια να δείχνω ταυτότητα ή διαβατήριο ,αλλά πήγα δυό φορές.Πήγα όταν άνοιξαν φέτος πήγα και στη Κερύνια σου (μας).
Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι μου ανάβουν τα λαμπάκια.

Meropi είπε...

-@ Μαριάνα μου,
εμένα να δεις τι περίεργο μου φαίνεται, να μπαίνω στην πατρίδα μου με διαβατήριο!!!! Θα μου πεις, γιατί το κάνω? Να, νομίζω ότι η επαφή μεταξύ των δύο κοινοτήτων βοηθά την επαναπροσέγγιση.

-@Δόκτωρ μου,
εγώ ξέρεις ότι αναγνωρίζω ότι είχαμε κι εμείς οι Ελληνοκύπριοι τα λάθη μας στην υπόθεση της Κύπρου. Δεν πιστέψαμε όσο έπρεπε στη συμβίωση με τους Τουρκοκυπρίους.

-@ Λεοντόκαρδε μου,
γι' αυτό ακριβώς τις κάνω τις αναρτήσεις. Ξέρω ότι πολλοί Ελλαδίτες έχουν άγνοια τι συμβαίνει στην Κύπρο.
Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια.

Meropi είπε...

-@ Σταλαματιά μου,
τώρα είδα το σχόλιο σου. Ναι μου "ανάβουν κι εμένα τα λαμπάκια", αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι με την επαφή θα μειωθεί η δυσπιστία μεταξύ των δύο πλευρών

Ιάκωβος είπε...

αυτες οι φωτο ειναι απιστευτες. εγω δεν θα πηγαινα. φοβαμαι οτι πολλοι πιστευουν οτι με το να πας ειναι σα να αναγνωριζεις το ψευδο-κρατος..

jf είπε...

Χόρτασα οδοιπορικά στην Κύπρο από σένα και τον phlou-flis ουκ ολίγα!!
Nάστε καλά

Όσο για μένα, ίσως, κάποια στιγμή καταφέρω να επισκεφθώ τα κατεχόμενα. Ακόμη όμως δε νιώθω έτοιμη [τάχουμε ξαναγράψει αυτά]
Κι όλ' αυτά με τα διαβατήρια, πολύ με 'χαλάνε'...

Την καληνύκτα μου

mortal είπε...

Οι περιγραφές σου είναι ζωντανές και μας μεταφέρουν στην Κύπρο. Ευχαριστούμε.

ΥΓ. Δεν έχω πάει στην Κύπρο, αφού το καλοκαίρι που το σχεδίαζα έγινε η εισβολή! Οπότε, δεν τολμώ να το ξανασχεδιάσω...

marianaonice είπε...

Δεν έχω πάει στην Κύπρο ποτέ! Απόψε μαζί σου ταξίδεψα στην άλλη πλευρά της Λευκωσίας! Πόσο θα ήθελα να μην υπήρχε άλλη πλευρά αλλά να γνώριζα τη Λευκωσία όπως παλιά!!

Στην τελευταία σου φράση "Αχ βρε συμπατριώτες (Τουρκοκύπριοι) πότε θα μπορέσετε να απαλλαγείτε κι εσείς από το βραχνά αυτό που δυστυχώς τον βλέπετε ως προστασία?" κόλλησα Μερόπη μου και δεν στο κρύβω ένοιωσα βαθειά συγκίνηση! Αυτή σου η φράση είναι τόσο πηγαία, τόσο ειλικρινής, τόσο συγκαταβατική και πέρα για πέρα ανθρώπινη, σχεδόν βγάζει αγάπη, γι' αυτούς που κατέχουν σήμερα τον τόπο σου και το σπίτι σου, που πραγματικά αισθάνθηκα ότι αυτό είναι όλο το νόημα της λύσης του Κυπριακού! Αν όλοι το ένοιωθαν έτσι, σήμερα θα είχε βρεθεί η λύση!!

Καλό ξημέρωμα φίλη μου!!

Meropi είπε...

-@ Ιάκωβε μου,
κι εγώ ταλαντεύτηκα πολύ την πρώτη φορά που άνοιξαν τα "σύνορα", κατά πόσο έπρεπε να περάσω στην "άλλη πλευρά" για να πάω να επισκεφτώ το χωριό μου, δείχνοντας διαβατήριο. Τελικά πήγα. Είναι αλήθεια ότι δεν νιώθω καλά να δείχνω διαβατήριο, αλλά δεν θεωρώ ότι αναγνωρίζω το ψευδοκράτος.

Meropi είπε...

-@ JamanFou μου,
σε καταλαβαίνω γιατί δεν είσαι έτοιμη ακόμα να πας στην Κατεχόμενη Κερύνεια...

-@ mortal μου,
να το αποφασίσεις να πας στην Κύπρο. Μη φοβάσαι, δεν μας γρουσουζέψεις. Χα χα χα!

Meropi είπε...

-@ Μαριάνα μου,
κι εσύ πρέπει να έλθεις στην Κύπρο. Επιβάλλεται. Θα το κανονίσουμε.
Ξέρεις πιστεύω ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι κι αυτοί θύματα της κατοχής της Κύπρου. Οι περισσότεροι από αυτούς νομίζουν ότι ο Τουρκικός στρατός τους "προστατεύει" και δεν συνειδητοποιούν ότι έχουν γίνει "αιχμάλωτοι" του. Λέω οι περισσότεροι, γιατί υπάρχουν και αρκετοί που καταλαβαίνουν την αιχμαλωσία τους. Παράδειγμα ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ, για τον οποίο έχω γράψει παλαιότερη ανάρτηση.

phlou...flis είπε...

Για τους φίλους μας που θα θέλατε να δείτε και την "άλλη πλευρά", δεν έχει κανένα νόημα να τη δείτε. Εσείς θα δείτε απλώς και την άλλη πλευρά, χωρίς εισαγωγικά, ένα άλλο μέρος ή ίσως μια άλλη χώρα. Για μας, που ζούσαμε στην "άλλη" πλευρά, η ανάγκη να την ξαναδούμε είναι επιτακτική.
Εγώ δεν έχω επισκεφτεί τα "άλλα κυπριακά" μέρη παρά μόνο την γενέτειρά μου Κερύνεια. Δε θα ένιωθα καλά να πάω να δω τη Μόρφου ή την Αμμόχωστο. Θα ένοιωθα όπως ένας τουρίστας σε άλλο κράτος. Συμμαθητής μου από Κερύνεια μου έλεγε πως πάει πολύ τακτικά στην κερύνεια, ...κατασκηνώνει έξω από το σπίτι του "έτσι για να με βλέπει ο κατακτητής, να βλέπει πως είμαι εδώ, να του θυμίζω πως είμαι ο ιδιοκτ΄ήτης, να τον κάνω να νοιώθει ενοχές".
Καλημέρα Μερόπη και καλημέρα σε όλες/ους τις/ους φίλες/ους

Ανώνυμος είπε...

Ομορφες η φωτογραφίες σου, η ιστορική αναδρομή και η ξενάγηση. Διακρίνω μιά πίκρα και μιά παράδοση στα συναισθήματά σου. Και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα αισθανόμουνα. Καλή σου μέρα

Locus Publicus είπε...

Ομορφο το οδοιπορικό σου φίλη Μερώπη. Και λίγο θλιβερό. Να επιστρέφεις σε ένα τόπο αγαπημένο, για να συναντήσεις τα φαντάσματα του παρελθόντος. Και να περνάς με διαβατήριο αναμεσής της πόλης.

Ανατρέχω και εγώ στα παλιά σου γραπτά, που τα βρίσκω πολύ όμορφα και με έλκουν απίστευτα. Στην Κύπρο δεν έχω πάει ποτέ μου, και το επιθυμώ πολύ. Ελπίζω να μπούν και οι απέναντι στην ΕΕ, να δεί ο κόσμος προκοπή. Καλό σαββατοκύριακο.

Meropi είπε...

-Φλούφλη μου,
Εγώ στην Κερύνεια, στον Καραβά για την ακρίβεια, έχω να πάω δύο χρόνια. Με πληγώνει να πηγαίνω στο σπίτι μου και να κάθομαι σαν ξένη και να ζητώ την άδεια να επισκέπτομαι το περιβόλι, το δωμάτιο μου κλπ. Οι Τουρκοκύπριοι (από την Πάφο) που μένουν εκεί δεν μας φέρθηκαν εχθρικά. Αντίθετα μπορώ να πω ότι είναι φιλικοί, αλλά το αίσθημα ότι δεν μας ανήκει πια το σπίτι, έχει γίνει "ξένο" με κυριαρχεί.

Meropi είπε...

-@ Θεία Λένα μου,
κατ' αρχάς σε καλωσορίζω στο ιστολόγιο μου.
Ναι έχεις δίκιο, μια πικρία, μια μελαγχολία με διακατέχει όταν επισκέπτομαι την άλλη πλευρά. Και ένα αναπάντητο ερώτημα. Πώς τα αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχτούν έτσι???

Meropi είπε...

-@ LocusPublicus μου,
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Όπως το είπες είναι. Κάθε φορά που περνάω την "πράσινη γραμμή" έρχομαι αντιμέτωπη με τα φαντάσματα του παρελθόντος. Και όπως αναφέρω και παραπάνω στη Θεία Λένα, ένα ερώτημα μου γυρνάει στο μυαλό??? Πώς τα αφήσαμε τα πράγματα να πάρουν αυτό το δρόμο??? Θα μου πεις οι πιο πολλές εξελίξεις, και κυρίως η Τούρκικη Εισβολή, ήταν πάνω από τις δυνάμεις μας, μας επιβλήθηκε έξωθεν. Υπάρχουν όμως και εξελίξεις που τις προκαλέσαμε εμείς. Δεν πιστέψαμε όσο έπρεπε στην ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης με τους Τουρκοκύπριους σε ένα πραγματικά ανεξάρτητο κράτος.
Δεν ξέρω αν διάβασες τις παλαιότερες αναρτήσεις μου για την ιστορική διαδρομή της Κύπρου. Αν ναι, τότε καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Roadartist είπε...

Παρα πολυ δυσκολη, σκληρη κατασταση..δε ξερω..θελει πολυ 'δυναμη' αυτο το ταξιδι.
Ευχαριστουμε για τις πληροφοριες αυτες..δεν τις εχω διαβασει αλλου.

Σοφία είπε...

Μερόπη, έχω μια ερώτηση. Στην τουρκική πλευρά μιλάει κανείς ελληνικά ή συνεννοείστε στα αγγλικά (ή μιλάτε τούρκικα);

αντωνης είπε...

Καλημερα Μεροπη.
Δεν ξερω αν ειναι τα γονιδια (ως απογονος προσφυγων) αλλά συγκινηθηκα παρα πολυ με την αναρτηση σου αυτη, και δεν μπορουσα να αφησω σχολιο.
Ευχομαι με ολη μου την ψυχη να ξαναδεις την πατριδα σου ενωμενη, χωρις πρασινες γραμμες και τους Αγγλους πεταμενους στη θαλασσα να τους φανε τα σκυλοψαρα.

Meropi είπε...

-@ Roadartist μου,
δύσκολο είναι αλήθεια το ταξίδι αυτό. Ένα ταξίδι στα παιδικά μου χρόνια.

-@ Σοφία μου,
εύλογη η ερώτηση σου. Οι μεγαλύτεροι (στην ηλικία) Τουρκοκύπριοι μιλούν ελληνικά (με την κυπριακή διάλεκτο) κι έτσι συνεννούμαστε. Με τους νεώτερους, που γεννήθηκαν μετά το 1974, συνεννοούμαστε στα αγγλικά. Όχι, τούρκικα δεν μιλούμε (οι Ελληνοκύπριοι), παρά μόνο μερικοί ηλικιωμένοι.

Meropi είπε...

-@ Αντώνη μου,
σωστά επισημαίνεις ότι το μεγαλύτερο φταίξιμο σε όλα αυτά το έχουν οι Άγγλοι. Αυτοί ανακάτεψαν και πάλι την Τουρκία στην Κύπρο, αυτοί ξεσήκωσαν τους Τουρκοκύπριους. Διαίρει και βασίλευε...

patsiouri είπε...

Καλά κάνεις και πας και αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αναγνωρίζεις το ψευδοκράτος...
Μετά από τέτοιες αναρτήσεις πάντα ντρέπομαι...
Για τους ΄΅Έλληνες κυρίως, μιας κι'έχω κάνει λίγη ιστορία παραπάνω...

NdN είπε...

Γεια σου Μερόπη,

Οπως σου έχω πει έχω αρκετούς φίλους από Κυπρο από το πανεπιστήμιο. Και αυτοί δεν νοιωθουν άνετα να δείχνουν διαβατήριο να δουν τα σπίτια των παππούδων τους.

Η ξεναγήση με τις φωτογραφίες είναι πολύ καλή. Μου άρεσε πολύ.

Δυστυχώς ακόμα δεν εχω πάει ποτέ στη Κύπρο και είναι καλό να βλέπω κάποια μέρη μέσα από τις φωτογραφίες σου. Θα πάω όμως. Οταν με το καλό οριστεί ο γάμος της συγκατοίκου από το πανεπιστήμιο!

Meropi είπε...

-@ Patsiouri μου,
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αν και δεν νιώθω καλά να δείχνω διαβατήριο για να περάσω, εντούτοις θα εξακολουθήσω να περνάω πού και πού από την "άλλη πλευρά".

Meropi είπε...

-@ NdN μου,
να πας στην Κύπρο, αν μη τι άλλο είναι μια επίσκεψη στην ιστορία.
Οι γάμοι στην Κύπρο έχουν μεγάλη σημασία για την κοινωνία και κάνουν και υπερβολές. Θα το δεις όταν πας στο γάμο της συγκατοίκου σου....

ritsmas είπε...

εξαιρετικά ενδιαφέρον οδοιπορικό, ακρως συναισθηματικό. Και πώς θα μπορούσε να διαφορετικά .....

Meropi είπε...

-@ Ρίτσα μου,
την καλημέρα μου και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

lakis είπε...

Σκέφτομαι κι εγώ πού και πού να πάω, αλλά δεν το κάνω. Απλά δεν μπορώ να "δείξω διαβατήριο" για να μεταβώ από την Κύπρο στην Κύπρο. Ίσως και να το κάνω, όμως, αν δεν καταφέρουν να λύσουν αυτό το ρημάδι, το κυπριακό πρόβλημα.

Meropi είπε...

-@ Λάκη μου,
είναι αλήθεια ότι κι εγώ δεν νιώθω καλά να δείχνω διαβατήριο, αλλά αραιά και πού κάνω τη βόλτα μου προς τα κει.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Να ΄σαι καλά Μεροπίτσα που μας ξενάγησες στην "άλλη μεριά", γιατί εμείς μάλλον δεν πρόκειται να την επισκευτούμε ποτέ...
Πάντως, πολύ μούφα οι αστυνομικίνες...

Justine's Blog είπε...

Αγαπημένη Μερόπη,
Πόσο τρυφερά ψηλάφισες τις πληγές σου και μοιράστηκες μαζί μας την δική σου Κύπρο, αυτήν που δεν θα ξαναζήσεις ποτέ ανέμελα.
Ο τόπος σου είναι πανέμορφος, ούτε η βαρβαρότητα των Τούρκων δε μπορεί να επικαλύψει την ομορφάδα του.
Εχω επισκεφθεί πολλές φορές τη Μεγαλόνησο και την έχω λατρέψει. Εχω αγαπήσει την ομορφιά, τις ακρογυαλιές αλλά και την απίστευτη αισιοδοξία των ανθρώπων, που αναπτύσσονται με ταχύτητα φωτός, που επενδύουν κι ας είναι ο εχθρός στα δέκα μέτρα.
Αυτό θαυμάζω στο λαό σας, την αναγέννηση του Φόίνικα κι άλλωστε πώς θάταν αλλοιώς αφού απο τους Φοίνικες ήταν η καταγωγή σας;

Meropi είπε...

-@ Ασκάρ μου,
όχι και μούφα!! Έχει και καλές. Πάντως αυτή που "έλεγξε" το διαβατήριο μου ήταν όμορφη, αλλά έκανε, δήθεν μου τάχα μου, την αυστηρή...

-@ Ιουστίνη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Και ναι έχεις δίκιο η καταγωγή μας είναι και από τους φοίνικες.

Στέλιος είπε...

Πολύ ωραία η ξενάγηση, είδα την Κύπρο με άλλο μάτι.

Karalis είπε...

Πολύ όμορφο blog, συγχαρητήρια!
Λυπούμαι όμως που -
πρώτον: πήρες μια φωτογραφία μου από την σελιδα μου στο flickr.com χωρίς να μου πεις τίποτε.
δεύτερον: παρουσίασες τις αστυνομικίνες που είναι στη φωτογραφία μου ως αστυνομικίνες του ψευδοκράτους ενώ ρίναι Ελληνοκύπριες αστυνομικίνες που φωτογράφισα στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου!!

Ελπίζω να δεις το σχόλιο μου και να διορθώσεις. Δυστυχώς δεν βρήκα email address σου για να σου στείλω μήνυμα.

Meropi είπε...

-@ Karalis μου,
χαίρομαι για την επισήμανση που μου κάνεις. Και αφού διορθώσω αμέσως το λάθος μου, απολογούμαι. Τη φωτογραφία αυτή δεν την πήρα από το flickr.com. Θυμάμαι ότι τη βρήκα από ένα τουρκοκυπριακό site (το οποίο δυστυχώς δεν αποθήκευσα και τώρα δεν μπορώ να το βρω). Έτσι έξέλαβα λανθασμένα ότι πρόκειται για τουρκοκυπριακή αστυνομία. Έμοιαζαν δε πολύ οι στολές με αυτές που είδα στο φυλάκιο κι έτσι έγινε η γκάφα. Με συγχωρείς πολύ. Το πάθημα θα μου γίνει μάθημα.
Υ.Γ. Το email μου υπάρχει πίσω στο προφίλ μου. Αν ανέτρεχες εκεί θα το εύρισκες.