Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων


Κοντεύουν Χριστούγεννα και ακόμα το σπίτι μου δεν έχει πάρει γιορτινή μορφή. Γύρισα χθες βράδυ αργά από μια επαρχιακή πόλη, όπου με οδήγησαν επαγγελματικοί λόγοι και πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι μου. Σήμερα το πρωί που ξύπνησα σκεφτόμουνα από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Είναι και το μελαγχολικό κλίμα των ημερών που δεν μου άφησε καμιά όρεξη για εορταστικό διάκοσμο. Κάτι όμως πρέπει να στολίσω, έτσι για το καλό. Έστω ένα μικρό ψεύτικο δεντράκι. Ψεύτικό;;; Ναι ψεύτικο. Και τότε το μυαλό μου τρέχει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο των παιδικών μου χρόνων. Τότε στον Καραβά της Κερύνειας……

Πάνε πολλά χρόνια πια που άφησα πίσω μου τα παιδικά μου χρόνια, αλλά πάντα θυμάμαι τη χαρά και την προσμονή που ένιωθα, ενόψει των Χριστουγέννων. Τι ήταν για μένα τότε τα Χριστούγεννα?? Ήταν «η αλλαγή στη ρουτίνα, η τρέλα στο μεσοχείμωνο, τα μυστικά κι οι αγκαλιές, οι χαρούμενες οικογενειακές συνάξεις, οι συναντήσεις με εξαδέλφια που κατοικούσαν μακριά και τέλος οι κάρτες από φίλους που είχαν χαθεί .."

Γύρω στη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα πηγαίναμε στο βουνό για να διαλέξουμε και να κόψουμε το δέντρο που θα στολίζαμε. Βλέπετε το χωριό μας απλωνόταν μεταξύ βουνού και θάλασσας!! Κόβαμε λοιπόν το δεντράκι μας, πεύκο, κατά προτίμηση, καμιά φορά και κυπαρίσσι και γυρίζαμε χαρούμενοι στο σπίτι. Το στολίζαμε με μπάλες, μπαλόνια (φούσκες λέμε τα μπαλόνια στην Κύπρο), χάρτινους Άη Βασίληδες κλπ. Στο τέλος τυλίγαμε όλο το δέντρο με ένα λεπτό βαμβάκι (βλ. τη φωτογραφία πάνω, όπου η μικρή Μερόπη φαίνεται τόσο ευτυχισμένη!). Τα λαμπάκια δεν υπήρχαν τότε, ήρθαν αργότερα. Η μαμά μου και η γιαγιά, που έμενε δίπλα από το σπίτι μας, ετοίμαζαν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, δηλαδή τα «δάχτυλα» (κάτι σαν τις δίπλες γεμιστές όμως με αμύγδαλο) και τους κουραμπιέδες. Τα μελομακάρονα δεν τα συνηθίζαμε στην Κύπρο τότε, τα τελευταία χρόνια ήρθαν. Επίσης ζύμωναν και έψηναν στο χωριάτικο φούρνο της γιαγιάς τα χριστόψωμα, καθώς και κουλούρια σε διάφορα σχήματα. Όλες αυτές οι προετοιμασίες ήταν για μας τα παιδιά μια χαρούμενη γιορτή.

Τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων πηγαίναμε στην Εκκλησία. Τότε για μας η Εκκλησία ήταν χαρά. Χαρά και το εορταστικό τραπέζι, όταν γυρίζαμε και τρώγαμε τη ζεστή κοτόσουπα αυγολέμονο που είχε ετοιμάσει από νωρίς η μαμά. Η πιο μεγάλη χαρά όμως ήταν, όταν τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων μαζευόμασταν σε κοινό εορταστικό γεύμα όλοι οι συγγενείς από το σόι του πατέρα μου. Βλέπετε το πατρικό μου σπίτι βρισκόταν στον Καραβά, στο χωριό της μητέρας μου και με τους συγγενείς από το μητρικό σόι συναντιόμαστε όλο το χρόνο. Τα αδέλφια όμως του πατέρα μου ήταν διασκορπισμένα σε όλη την Κύπρο. Η θεία Ευτυχία κατοικούσε στη Λευκωσία, ο θείος Κυριάκος στο Μπέλλα Πάις (στο χωριό του πατέρα μου), ο θείος Κώστας στην Αμμόχωστο. Έτσι κάθε 26 του Δεκέμβρη μαζευόμαστε πότε στον Καραβά, πότε στη Λευκωσία, πότε στο Μπέλλα Πάις και πότε στην Αμμόχωστο. Εκεί να δείτε χαρές με τους θείους και τα εξαδέλφια, ιδίως τα τελευταία!!!! Οι αγκαλιές και τα μυστικά που αναφέρω παραπάνω έδιναν και έπαιρναν. Σε μια τέτοια οικογενειακή σύναξη αποκαλύψαμε, άκαρδα θα έλεγα, στα αθώα 4 εξαδέλφια μας από την Αμμόχωστο ότι δεν υπάρχει Άη Βασίλης και ότι οι γονείς μας βάζουν τα δώρα κάτω από το δέντρο. Εκεί να δεις κλάμα και οδυρμός!!! Το πήραν πολύ βαριά. Αυτή η οικογενειακή συνήθεια της οικογενειακής σύναξης εξακολουθεί μέχρι σήμερα. Κάθε χρόνο όμως μετράμε απουσίες… Έφυγε για πάντα ο θείος Κυριάκος, ο θείος Χαρίλαος (άντρας της θείας Ευτυχίας), η θεία Ερμιόνη (γυναίκα του θείου Κώστα), ο Παύλος (άντρας της εξαδέλφης μου της Ανθούλας)……

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μαζευόμασταν στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού (από την πλευρά της μητέρας μου). Εκεί γύρω από το τζάκι, μικροί και μεγάλοι ρίχναμε φύλλα χλωρής ελιάς στη φωτιά για να μαντέψουμε αν κάποια πρόσωπα μας αγαπούσαν. Την ώρα που ρίχναμε την ελιά στα κάρβουνα λέγαμε τα παρακάτω λόγια: «Αη-Βασίλη Βασιλιά που περπατάς τζιαι καλαντάς, δείξε τζιαι φανέρωσε αν μ’ αγαπά ο Τάδε» (το όνομα το λέγαμε από μέσα μας για να γλυτώσουμε τα πειράγματα). Αν το φύλλο της ελιάς πεταγόταν με κρότο, σημαίνει πως μας αγαπούσε ο «Τάδε» και εκεί να δεις χαρά!! Αν όμως δεν ακουγόταν κανένας κρότος και η ελιά καιγόταν επικρατούσε κατήφεια….. Τέτοιοι απλοϊκοί ήταν τότε οι καημοί της αγάπης. Χα χα χα! Για τα έθιμα των Φώτων επιφυλάσσομαι να γράψω μια νέα ανάρτηση (έτσι για να έχω να γράφω).

Δυστυχώς χρόνο με το χρόνο ξεχάσαμε ότι «Τα Χριστούγεννα δεν είναι Χριστούγεννα, αν δεν τα χαιρόμαστε σαν παιδιά με λίγη λαιμαργία, λίγες ανοησίες, πολλές εκπλήξεις και πολλή πολλή αγάπη». Τα βάρη της ζωής απομάκρυναν πολύ τη χαρά των παιδικών μας χρόνων. Ίσως το μόνο που έμεινε από αυτές τις μέρες είναι η λαιμαργία….





Η φωτογραφία αυτή είναι από μια Χριστουγεννιάτικη οικογενειακή Σύναξη. Στην αγκαλιά του παππού είναι η Μερόπη (στη μέση), μια από τις αδελφές μου (δεξιά) και η εξαδέλφη μου η Μερόπη (αριστερά). Ο παππούς είναι αυτός, που, όπως γράφω σε προηγούμενη ανάρτηση μου, πίστευε ότι ο πατέρας μου έγινε δάσκαλος από τεμπελιά!!!

----------------------------

Προσθήκη: Κατόπιν παρακλήσεως του καλού μου @φίλου και παλιού συμφοιτητή Side21 γράφω τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα της Κύπρου. Όπως θα δείτε, μοιάζουν αρκετά με τα Ελλαδίτικα κάλαντα, αλλά δεν είναι εντελώς όμοια. Υπάρχουν διαφορές που αξίζει να τις παρατηρήσετε.

Καλήν εσπέραν άρχοντες τζι’ αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στ’αρχοντικό σας

Χριστός γεννιέται σήμερα στης Βηθλεέμ την πόλιν

οι ουρανοί αγάλλονται μαζί τζι’ η φύσις όλη.

Γεννιέται μες στο σπήλαιον στη φάτνη των αλόγων,

Ο Βασιλιάς των ουρανών τζι’ ο πλάστης υμών όλων.

Αντζιέλοι εις τον ουρανόν ψάλλουν το «εν υψίστοις»,

Τζιαι κάτω φανερώννεται εις του βοσκούς ο Κτίστης.

Που την Περσίαν έρκουνται τρεις μάγοι με τα δώρα,

Έναν αστέριν λαμπερόν τους οδηγά στη χώραν.

Γονατιστοί τον προσκυνούν τζιαι δώρα του χαρίζουν

Σμύρνα, χρυσόν τζιαι λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν.

Χριστιανοί σας είπαμεν ούλλην την ιστορίαν,

του Ιησού μας του Χριστού την γένναν την αγίαν.

Δώστε τζιαι για τον κόπον μας ό,τι είν’ ο ορισμός σας

τζιαι ο Θεός μας ο Χριστός ναν πάντα βοηθός σας.

Χρόνια πολλά να ζήσετε να’ στε ευτυχισμένοι

Τζιαι στο κορμίν τζιαι στην ψυσιήν*

να’ σαστιν πλουτισμένοι.

-------------------

*ψυσιή = ψυχή

42 σχόλια:

Nikos Lioliopoulos είπε...

Πολύ σου πάει Μερόπη η σπασμένη
τζαμαρία.... Αν είναι το σύμβολο της εποχής μας να είναι μια σπασμένη τζαμαρία το δέχομαι. Και μ' αρέσει.
Εύχομαι να μείνει ως μόνιμο έμβλημα του κοστολογίου σου.

Phivos Nicolaides είπε...

Μα τι ωραίο κείμενο πραγματικά Μερόπη είναι αυτό. Καλά Χριστούγεννα σε σένα και την οικογένεια σου!

Ανώνυμος είπε...

Να που απουσιάζω τόσο καιρό (σχεδόν μήνα από το μπλόγκιν), αλλά επιστρέφοντας και διαβάζοντας τέτοια κείμενα, βλέπω πόσο μου λείπει ο κόσμος και η σκέψη των άλλων. Αυτός ο παιδικός κόσμος, τα ντόπια έθιμα, οι συναντήσεις με τους αγαπημένους μου θύμισαν με κάποια πίκρα τις αλλαγές στη ζωή μας τις τελευταίες δεκαετίες και το αστικό τοπίο που άλλαξε μια καλή το μαγικό κόσμο της παιδικής ηλικίας πολλών από μας. Να έχεις καλές γιορτές Μερόπη και να περάσεις όμορφα και με υγεία.

Meropi είπε...

-@ Νίκο μου,
ναι η σπασμένη τζαμαρία είναι τουλάχιστον έμβλημα των ημερών μας. Εύχομαι μέσα από αυτή την καταστροφή να βγει κάτι καλό...

-@ Φοίβο μου,
χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο μου. Έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα, γιατί προέρχεται από ένα συγγραφέα. Σ' ευχαριστώ.

-@Dora μου
σ' ευχαριστώ και σένα για τα καλά σου λόγια. Αυτό που αναφέρω παραπάνω στο Φοίβο, ισχύει και για σένα. Το εκτιμώ ιδιαίτερα.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ σε όλους

Roadartist είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση, όπως και οι αναμνήσεις σου :)
Οντως και εγώ την ίδια διάθεση με σένα, πιστεύω πως οι περισσότεροι έτσι είμαστε φέτος..Να σαι καλά Μερόπη μου, καλές γιορτές.. :)

ikor είπε...

Πόσο διαφορετικά βλέπεις τα Χριστούγεννα, όταν είσαι παιδί! Είναι τόσο έντονες οι αναμνήσεις, που τις θυμάσαι πάντα!

Να γιορτάζεις πάντα με υγεία! Καλές γιορτές Μερόπη!

Meropi είπε...

-@ Roadartist μου,
Καλές γιορτές και σε σένα κορίτσι μου.

-@ ikor μου
να είσαι καλά και να γιορτάσεις με χαρά τις γιορτές

jf είπε...

«Ίσως το μόνο που έμεινε από αυτές τις μέρες είναι η λαιμαργία…» με πολλές ανοησίες, πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις και λίγη μα τόσο λίγη αγάπη, θα πρόσθετα.
Τι σου είναι οι φωτογραφίες! Είχα ξεχάσει το λεπτό βαμβάκι που τυλίγαμε το δένδρο…
Καλά Χριστούγεννα Μερόπη

Side21 είπε...

Κι εγώ δε ξέρω τι
με πιάνει τέτοιες μέρες.
Νοσταλγία κι αναμνήσεις
απ' τα παιδικά μου χρόνια.
Ειδικά φέτος μου φαίνονται
οι πιο μελαγχολικές γιορτές.
Πές μας τα Κυπριώτικα Κάλαντα
να μας φτιάξεις λίγο το κέφι ...

Justine's Blog είπε...

Αγαπημένη Μερόπη,
Εφερες στη μνήμη μας τα ανέμελα παιδίκά χρόνια, τότε που τίποτε δε σκίαζε την απολυτότητα της χαράς μας.
Σήμερα κοιτώντας πίσω λέω πόσο τυχεροί είμαστε εμείς που ζήσαμε τέτοια χρόνια. Γιατί άλλα παιδιά δεν ευτύχησαν να βρίσκονται σε τέτοιες οικογένειες, κι άλλα δεν ευτυχούν ούε σήμερα.
Νάστε καλά με την οικογένειά σου και να περάσετε όμορφες γιορτές. Καλά Χριστούγεννα γλυκειά μou

Independent είπε...

Καλημέρα Μερόπη.
Με πήγες και μένα πολλά χρόνια πίσω. Τότε που η μαμά μου, έπαιρνε το βαμβάκι, και το άνοιγε, φτιάχνοντας μια λεπτή κουρτίνα βαμβακιού που την άπλωνε πάνω στο δέντρο...εννοείται ότι είχε προηγουμένως βάλει βαμβάκι παχύ σε κάθε κλαδί του δέντρου για να δείχνει ακόμη πιο χιονισμένο!!!

Τότε πάντως περιμέναμε πως και πως το στολισμενο δέντρο.

Εγώ πλέον δεν στολίζω δέντρο (αν και μου αρέσει πολύ), ίσως επειδή τις γιορτές τα τελευταία χρόνια φεύγω από την Αθήνα και πάω στα πάτρια εδάφη για μερικές μέρες.

Χρόνια σου πολλά, να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες, να σαι γερή και χαρούμενη και εσύ και όλοι αυτοί που αγαπάς

Locus Publicus είπε...

Με πήγες πίσω φίλη Μερόπη. Εκεί που αποφεύγω πια να πηγαίνω...

Φίλη μου, σε σένα και την οικογένειά σου, τις ολόψυχες ευχές μου για Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.

Locus

stalamatia είπε...

Αχ Μεροπούλα μου τι μας θυμίζεις !!!
Εμείς κόβαμε ένα κλωνάρι μεύκο από τα πεύκα μας,η αλήθεια είναι δεν είχε και πολύ χώρο το σπίτι αλλά το στόλιζα ,εκείνο το αραχνοβαμβάκι τι φαγούρα έκανε στα χέρια!!θυμάσε??
Τα στολίδια πιο πολύ τα κατασκεύαζα με διάφορα πραγματάκια παρά τα αγοράζαμε,που τέτοιες πολυτέλειες!!??
Δεν ξέρω αλλά τα παιδιά εκείνης της εποχής είχαν κάτι να περιμένου,τώρα τα έχουν όλα και δεν είναι και ευχαριστημένα.
Περιμένω την ανάρτηση σου για τα Φώτα!!!.
Να περάσεις όμορφα τις γιορτές με τους αγαπημένους σου .Φιιιιιλοοοοούθκιαα.

ritsmas είπε...

Ω, αυτές οι υπέροχες αναμνήσεις. Αυτό το μπαούλο στο πατάρι και τί δεν έχει κρυμμένο μέσα του! Νασαι καλά Μερόπη μου γι αυτή τη διαδρομή. Μας κάνεις να αισθανόμαστε άνθρωποι...
ευχες πολλές , ακόμη κι αν τίποτα δεν ειναι πια το ίδιο
ριτς

Meropi είπε...

-@ Side21
Παλιέ μου συμφοιτητή να σαι πάντα καλά και να γιορτάζεις με την οικογένεια σου τα Χριστούγεννα με αγάπη και χαρά.
Ανταποκρινόμενος στην προτροπή σου, πρόσθεσα στην ανάρτηση μου τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα της Κύπρου και σου εύχομαι
"Τζιαι στο κορμίν τζιαι στην ψυσιήν (ψυχή) να’ σαι πλουτισμένος"

Meropi είπε...

-@ Ιουστίνη μου,
ναι μπορώ να πω ότι είμαστε από τους τυχερούς. Σου εύχομαι να ζήσεις όμορφα της γιορτές στο χιονισμένο Μόντρεαλ.

-@Independent μου,
σου εύχομαι να περάσεις πολύ όμορφα στο χωριό σου. Μετά το νέο έτος θα πεταχτώ κι εγώ λίγο στην Κύπρο. Οι ρίζες μας τραβάνε αυτές τις μέρες.

-@Locus μου
σου εύχομαι να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες στη μακρινή Βοστώνη και να απολείς πάντα με αγάπη τα παιδικά Χριστούγεννα.

Meropi είπε...

-@ Σταλαματιά μου,
εμείς ακριβώς επειδή δεν τα είχαμε όλα κάναμε μεγάλη χαρά με τα χριστουγεννιάτικα δώρα. Αν προσέξεις στη παλιά μου φωτογραφία κρατώ μια κοτούλα, η οποία καθώς την έσπρωχνα έκραζε. Μου την είχε φέρει δώρο η νονά μου. Δεν μπορείς να φανταστείς τη χαρά μου.

-@Ρίτσα μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και σου εύχομαι να περάσεις με την οικογένεια σου ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μεροπίτσα, εγώ αποφάσισα να αποφεύγω τις αναρτήσεις για τα παιδικά μου χρόνια γιατί κάτι κοριτσάκια μου φωνάζουν "μην εκτίθεσαι ρε!" και "κρύβε χρόνια!"...
χαχαχα

καλές γιορτές κούκλα!

marianaonice είπε...

Μερόπη μου
Τι όμορφη ανάρτηση!
Παιδικές μνήμες, άλλα χρόνια, άλλες εποχές με λιγότερα καλά αλλά με περισσή αγάπη και ανθρώπινη επαφή!!
Τι μας θύμησες τώρα!! Πόσο γλυκιές αναμνήσεις είναι αυτές οι παιδικές μας γιορτές με το σπίτι να μοσχοβολά από τα γλυκά που φούρνιζε η μάνα μας...
Τώρα από το ζαχαροπλαστείο κι αν προλάβουμε να τα πάρουμε κι αυτά!
Αυτό με τη δουλειά και εμένα μ' έχει πλακώσει και μαζί με όλα τα άλλα που μας ήρθαν αυτές τις μέρες, καμία όρεξη για δένδρα και χριστουγεννιάτικες γιορτές!!
Αχ κάθε πέρισυ και καλύτερα θα λέμε από εδώ και πέρα...
Φιλιά και ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ φίλη μου!!

Στην κάτω φωτογραφία σε μπέρδεψα και νόμιζα ότι ήσουν αυτή που κρατάει πάλι ...τη τσάντα!!! χαχαχα!!!

meril είπε...

΄Πολλά ευχαριστώ για όσα μας κέρασες....

Να σαι καλά συνονόματη

ρίτσα είπε...

πολύ ωραίο
με ταξίδεψε σε πράγματα που εγώ δεν βιώσα και αποτελούν μέρος της ιστορίας της παράδοσης της ζωής της πατρίδας μου

με κάνεις και νιώθω πολύ κοντά σου, ευχαριστώ

maxforeigner είπε...

Αχ βρε Μερόπη... τί μου θύμισες! Ωραία τα παιδικά χρόνια, πολύ ωραία. Δεν ξέρω αν εσείς δεν καθόσασταν όλοι γύρω-γύρω από τη ... σόμπα πετρελαίου (κλειστού κυκλώματος) με τα ... κάστανα επάνω! Ήταν και αυτό κάτι από αυτά που θυμούμαι για το χειμώνα και τα Χριστούγεννα. Και πώς περιμέναμε τα δώρα του Άη-Βασίλη!!!

penelope είπε...

Mεροπακη μου μου άρεσε πολύ το κείμενο σου μία νοσταλγία κρύβεται μέσα του! τότε που ακόμα η 'consumerella' των γιορτών δεν μας είχε πάρει το μυαλό ;)
Kαλές γιορτές και φιλιά στο Sunshine (i miss it)
p.s με βλέπω το'09 να γράφω ποιήματα το πρόσεξες την ομοιοκαταληξία στο παραπάνω, ετσι κατα λάθος βγήκε ;)

αθεόφοβος είπε...

Μέσα στην μαυρίλα των ημερών το κειμενό σου είναι μια φωτεινή εξαίρεση με την γοητεία των παιδικών χρόνων που αναδίδει.
Όλες μου οι ευχές για κάθε ευτυχία για τον νέο χρόνο.

Meropi είπε...

-@ Ασκάρ μου,
είδες εγώ τα έχω βγάλει όλα στη φόρα και τα χρόνια μου και όλα. Χα χα χα!!!

-@ Μαριάνα μου,
πράγματι, αν και οι μετακινήσεις τότε δεν ήταν τόσο εύκολες, οι συναντήσεις και οι οικογενειακές συγκεντρώσεις ήταν πιο συχνές. Σήμερα μας φάγανε τα τηλέφωνα.
Στην κάτω φωτο αποχωρίστηκα την τσάντα μου ή μάλλον την έδωσα στην αδελφή μου να μου την κρατά. Χα χα χα!!!
Τις ευχές θα τις πούμε τηλεφωνικά.
Τις ευχές

Meropi είπε...

-@ Meril μου συνονόματη
ευχαριστώ για την επίσκεψη και Καλές Γιορτές

-@ Ρίτσα μου,
Πώς και δεν τα βίωσες εσύ?? Φαίνεται είσαι πολύ νέα. Χρόνια Πολλά σου εύχομαι

phlou...flis είπε...

καλές γιορτές νάχεις και συ κι η οικογένειά σου και στον Καραβά και στην Κερύνεια μπορεί να μην γιορτάζαμε χιονισμένα Χριστούγεννα, αλλά λίγο βαμβάκι πάντα μας περίσσευε.

Meropi είπε...

-@Μike μου στο τζάκι ψήναμε τα κάστανα. Όσο για τα δώρα τα περιμέναμε πράγματι με λαχτάρα. Βλέπεις εκείνη την εποχή τα δώρα έρχονταν σπάνια και τα κρατούσαμε για καιρό.

-@ Πηνελοπάκι μου,
μου άρεσε αυτό το "concumerella" που αναφέρεις. Σου εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ με την οικογένεια σου. Η Sunshine σε χαιρετά. Ψάχνει για δουλειά, αλλά εδώ στην Ελλάδα, όπως ξέρεις, είναι δύσκολα, ειδικά τον τελευταίο καιρό.

-@ Αθεόφοβε μου,
σ' ευχαριστώ που βρήκες ευχάριστη την ανάρτηση μου.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σε σένα και την οικογένεια σου.

Meropi είπε...

-@ Φλούφλη μου,
καλέ μου συμπατριώτη και προπαντός Κερυνειώτη ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ να έχεις με την οικογένεια σου.
Τώρα τι μου θύμισες? Ότι χιόνι πρωτοείδα στη Β΄ Γυμνασίου, όταν πήγαμε εκδρομή στα χιόνια στο Τρόοδος. Τι αίσθηση πρωτόγνωρη ήταν αυτή!!!

δεσποιναριον είπε...

Μεροπακι!! Τα καταφερες, εγινες παλι παιδι και μας εκανες κι εμας να γυρισουμε πολλα χρονια πριν στις δικες μας αναμνησεις. Με τετοιες σκεψεις και αφηγησεις το χαμογελο μας ερχεται αυθορμητα στα χειλη. Καλα Χριστουγεννα με πολλη αγαπη.

SOLON είπε...

Πέρασα να σου ευχηθώ ότι επιθυμείς. Χρόνια πολλά και καλά. Φιλια απο τη χιονισμένη ΝΥ

Meropi είπε...

-@ Δέσποινα μου
τέτοιες μέρες πάντα θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια. Τώρα οι γιορτές μου φαίνονται λίγο αδιάφορες, τότε ήταν χαρά και πανηγύρι.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε σένα και την οικογένεια σου.

-@ Σόλων μου,
σ' ευχαριστώ που με θυμήθηκες. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ να έχεις στη χιονισμένη ΝΥ.

Side21 είπε...

Ευχαριστώ σε για ...
τις ευχές & τα κάλαντα
Θυμήθηκα τη χορωδία μας πριν λίγα χρόνια
τέτοια εποχή κάναμε εκδηλώσεις με τα
κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα και φυσικά
τραγουδήσαμε & τα Κυπριακά κάλαντα ...
Εύχομαι να περάσεις με υγεία
και ευτυχία τις γιορτές ...
κι η νέα χρονιά νά 'ναι ειρηνική και δημιουργική για σένα την οικογένειά σου
αλλά κι ολόκληρο τον κόσμο ...

Marl3n είπε...

Πραγματικά υπέροχο το ποστ σου. Μου θύμισε τις διηγήσεις της μαμάς μου (είναι και αυτή από τον Καραβά) και αν και έχω πάει μονάχα μια φορά, μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να μυριστώ το γιασεμί και τους λεμονανθούς.

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε σένα και στην οικογένειά σου. Τώρα θα έχεις να προσθέσεις και άλλες χαρούμενες αναμνήσεις στο ρεπερτόριο.

Besitos xxx

Meropi είπε...

-@Side21
είχαμε κι εμείς στον Καραβά χορωδία και διοργανώναμε όμορφες γιορτές!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Να σαι κι εσύ καλά και να περάσεις ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.

-@ Marl3n μου,
τι ευχάριστη έκπληξη είναι αυτή!!! Ένα κορίτσι που γνώρισε τον Καραβά μέσα από τις διηγήσεις της μαμάς του!! Όπως και τα δικά μου παιδιά. Να σαι πάντα καλά και να περάσεις ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ με την οικογένεια σου

VAD είπε...

θυμάμαι τα παιδικά Χριστούγεννα,αλλά δεν τα νοσταλγώ,ήταν όλο στερήσεις για μένα

Καλές Γιορτές, Μερόπη μου

Meropi είπε...

-@ VaD μου,
δεν μπορώ να πω ότι τότε στην παιδική ηλικία είχαμε στερήσεις, απλώς δεν είχαμε αφθονία. Αλλά αυτό είχε πιο πολύ ενδιαφέρον. Χαιρόμασταν με το κάθε ταπεινό δώρο που μας έκαναν. Σήμερα τα παιδιά επειδή έχουν τόσα πολλά, η χαρά τους για τα δώρα διαρκεί ορισμένα δευτερόλεπτα.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ εκεί στο μακρινό Χαρτούμ.

KΑΡΜΕΝ είπε...

Χρόνια πολλά και καλά! Με αγάπη, υγεία και ευτυχία! Ότι επιθυμείς!

Meropi είπε...

-@ Αγάπη μου,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σε σένα. Ό,τι επιθυμείς να το έχεις

doctor είπε...

Καλά έχεις πολύ πλάκα. Είσαι πολύ χαριτωμένη μικρή.
Το ίδιο και τώρα!!!

Doc

Meropi είπε...

-@ Δόκτωρ μου,
σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. Κι εσύ μέσα από τα κείμενα σου πολύ χαριτωμένος φαίνεσαι. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σου εύχομαι.

tzonakos είπε...

Για φαντάσου, Χριστούγεννα χωρίς λαμπάκια !
Θα πρέπει να ηταν μια πολυ διαφορετική ατμόσφαιρα.
Οι γιορτές αυτες ειναι για τις οικογένειες, ευκαιρία για μάζωξη, για χαρές, αγκαλιές.
Ωραία αναδρομή στα παιδικά σου χρόνια και πολυ λεβεντιά ο παππούς στη φωτο :)

Καλές Γιορτές Μερόπη !