Βρίσκομαι από χθες στην Κύπρο. Είπα να εκμεταλλευτώ την αργία της 25ης Μαρτίου, πήρα και δύο μέρες άδεια «από τη σημαία» και να μαι στα πατρογονικά εδάφη. Ήθελα να δω και τον πατέρα μου, όσο με θυμάται ακόμα.
Όπως ανέφερα και σε προηγούμενη ανάρτηση μου, ο πατέρας μου πάσχει από Αλτσχάιμερ. Οι πνευματικές του δυνάμεις και η μνήμη του, δυστυχώς, εξασθενούν συνεχώς. Σήμερα το πρωί, εκεί που του ετοίμαζα το πρόγευμα του, με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε αναπάντεχα: «Δεν μου λες Μερόπη, ποιού είναι αυτό το σπίτι?». Του απαντώ «δικό σου είναι». Και ήρθε η διαμαρτυρία «Όχι δεν είναι δικό μου, το δικό μου σπίτι είναι στην Κερύνεια. Γιατί είμαι τώρα εδώ»? Γύρισα και τον κοίταξα απορημένη. «Πραγματικά δεν θυμάσαι τι έγινε, και αναγκαστήκαμε να μετοικήσουμε στη Λευκωσία?» τον ρώτησα. Ήταν η σειρά του να με κοιτάξει απορημένος και συνάμα ανήσυχος. «Όχι δεν θυμάμαι. Έγινε κάτι άσχημο?». Όταν του είπα ότι έγινε Τουρκική Εισβολή και αναγκαστήκαμε να φύγουμε από το χωριό μας, ταράχτηκε και κάθησε για αρκετή ώρα σιωπηλός. Ποιος ξέρει αν του ήρθαν μνήμες από εκείνες τις τραγικές μέρες του 1974. Αχ καημένε μου πατέρα!
Μια και μιλάμε για Τουρκική Εισβολή, διάβασα αυτές τις μέρες ένα άρθρο του πολύ καλού Κύπριου δημοσιογράφου και συγγραφέα Μακάριου Δρουσιώτη, η ιστοσελίδα του οποίου είναι μια από τις αγαπημένες μου. Το άρθρο έχει τίτλο «Σηκώνει κεφάλι η διχοτόμηση». Περιέχει πικρές αλήθειες. Ολόκληρο το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά εμένα με άγγιξαν ιδιαίτερα τα πιο κάτω αποσπάσματα του. Ας σημειωθεί ότι τα εντός παρενθέσεων τα πρόσθεσα εγώ για να κατανοήσετε καλύτερα το περιεχόμενο του.
«Σοβαρές ανησυχίες προκαλεί στα Ηνωμένα Έθνη η στροφή των Τουρκοκυπρίων προς τη λύση δύο κρατών, καθώς και η προσήλωση των Ελληνοκυπρίων στη διατήρηση του σημερινού στάτους κβο. Σύμφωνα με εκτίμηση που έκανε στον "Πολίτη" (ελληνοκυπριακή εφημερίδα) υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών με ενεργό συμμετοχή στις συνομιλίες, "οι δύο ηγέτες (Χριστόφιας – Ταλάτ) πραγματικά επιθυμούν να λύσουν το πρόβλημα, όμως οι κοινωνίες είναι πια αλλού". Η ανάλυση των ξένων παρατηρητών είναι ότι ο κόσμος στο δρόμο δεν έχει αντιληφθεί τα οφέλη της λύσης, την αντιμετωπίζει σαν απειλή και πιστεύει ότι το σημερινό στάτους κβο μπορεί να διατηρηθεί για πάντα…..
Πέρα από τους Ελληνοκύπριους, οι οποίοι για ιστορικούς και πολιτικούς λόγους έχουν εθιστεί στην ασφάλεια του στάτους κβο, τώρα και οι Τουρκοκύπριοι έχουν προσανατολιστεί προς τη διχοτόμηση. Σύμφωνα με τη μεγάλη δημοσκόπηση της εταιρείας KADEM που δημοσίευσε η KIBRIS (τουρκοκυπριακή εφημερίδα), το 53,8% θα καταψήφιζε σήμερα το σχέδιο Ανάν και μόνο το 27,9 θα ψήφιζε υπέρ. Είναι πια ξεκάθαρο ότι οι Τουρκοκύπριοι έχασαν την πίστη τους προς την ομοσπονδία και πως το κλίμα του 2004, όταν οι νέοι ήταν στους δρόμους και ανέμιζαν τις σημαίες της Ε.Ε. στις καταγάλανες συγκεντρώσεις δεν υφίσταται πια….
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα (στις επικείμενες «βουλευτικές» εκλογές του Τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους), θεωρητικά, οι συνομιλίες δεν θα επηρεαστούν διότι θα αλλάξει ο "Πρωθυπουργός", ενώ το Κυπριακό το χειρίζεται αποκλειστικά ο "Πρόεδρος" που θα είναι ο Ταλάτ, μέχρι τον Απρίλιο του 2010 (γίνονται χωριστές εκλογές για τη βουλή και τον Πρόεδρο). Όμως, αν εκλεγεί "Πρωθυπουργός" ο Έρογλου (αρχηγός του τουρκοκυπριακού εθνικιστικού Κόμματος Εθνικής Ενότητας –UBP που προηγείται στις δημοσκοπήσεις), θα επιδεινωθεί η κατάσταση επί του εδάφους και θα επιβαρυνθεί το γενικότερο κλίμα επειδή υποσχέθηκε πως θα χορηγήσει "υπηκοότητες" σε χιλιάδες εποίκους που έχουν υποβάλει αίτηση, ενώ θα μοιράσει ελληνοκυπριακές περιουσίες που είναι ακόμα ανεκμετάλλευτες…….»
Τελειώνοντας τη μελέτη του άρθρου αυτού, αναστέναξα και αναρωτήθηκα κι εγώ μαζί με τον αρθρογράφο «Μήπως χάσαμε το τρένο?»
46 σχόλια:
Καλημερα Μεροπη.
Πιστευω οτι οι Τουρκοκυπριοι (ποιοι αραγε ειναι σημερα η πλειοψηφια στα κατεχομενα, αυτοι ή οι εποικοι Τουρκοι;) ή για να ειμαι πιο ακριβης η Τουρκια ηθελε ενα ξεχωριστο κρατος στα κατεχομενα και οχι μια ενιαια Κυπρο.
Θα ηθελα και κατι αλλο να σε ρωτησω Μεροπη. Απο τα βιβλια του δημοσιογραφου εχεις διαβασει κανενα;
Καλα να περασεις!
:)
Αντώνη μου,
καλημέρα από την ανοιξιάτικη ηλιόλουστη Κύπρο.
Από τα βιβλία του Μ. Δρουσιώτη έχω διαβάσει το "ΕΟΚΑ, Η σκοτεινή όψη". Μου άρεσε πολύ. Όλο και λέω να πάρω να διαβάσω και τα νεώτερα που έγραψε(Η πρώτη διχοτόμηση, 1974, Το άγνωστο παρασκήνιο της τουρκικής εισβολής κλπ) και δεν βρίσκω καιρό. Μ' έφαγαν τα νομικά. Δυστυχώς. Χα χα χα!
H ιστορία σου με εσύγχυσεν τζιαι μέναν Μερόπη. Διαιρωτούμαι αν οι σημερινοί ηγέτες έχουν πιόν την δύναμην να αντριστρέψουν την πορείαν του τραίνου της διχοτόμησης. Ίσως την επανένωσην να την εσκότωσεν ολοκληρωτικά ο μακαρίτης ο Τάσσος.
"Θα πάρω μιάν ανηφοριά
Θα πάρω μονοπάτια
Να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά
Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ
Θα μπω σ' ένα παλάτι
Το ξέρω θαν' απάτη
Δεν θαν' αληθινό
Κόρη πανώρια θα της πω
Άνοιξε τα φτεριά σου
Και πάρε με κοντά σου
Μονάχα αυτό ζητώ"
Χαθήκανε οι ποιητές, ξεμείναμε και από ήρωες κι όλα πια είναι πιθανά να συμβούν.
Καλημέρα και καλή διαμονή στα πάτρια.
Υ.Γ: Θα ήταν απρέπεια από μέρους μου να σου θυμίσω το όνομα του ποιητή γιατί θαρρώ πως τον ξέρεις.
Στο έχω ξαναγράψει και στο παρελθόν.
Πιστεύεις ότι και οι Ε/Κ επιθυμούν την επανένωση με όλες τους αναγκαίους συμβιβασμούς,ή βαυκαλίζονται ότι μπορεί τα πράγματα να ξαναγυρίσουν στην προ εισβολής κατάσταση;
-@Αντώνη μου,
ξέχασα να σου απαντήσω ότι τώρα πια στη Β. Κύπρο την πλειοψηφία την έχουν οι Έποικοι. Γι' αυτό χάνουμε σιγά σιγά το τρένο.
-@Aceras μου,
καλημέρα. Αυτό που λες το πιστεύω κι εγώ. Ότι ο μακαρίτης έβαλε την τελευταία πέτρα στην ταφόπλακα της επανένωσης. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα τώρα.
-@
Δυστυχώς Μερόπη μου, τα όσα παραθέτεις από το άρθρο του Μ. Δρουσιώτη, επιβεβαιώνουν ότι το 2004 χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία.
Τα πράγματα σιγά σιγα αλλάζουν.
Ελπίζω ότι έχουμε ακόμα χρόνο να προλάβουμε το τρένο...
Εγώ Μερόπη μου νομίζω χάσαμε και τον δρόμο όχι μόνο το τραίνο.
Και γιατί να θέλουν οι Τουρκοκύπριοι λύση? Καλά να περάσεις στη Κύπρο.
-@ Μοναχικέ μου Λύκε,
και βέβαια γνωρίζω τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Το μαθητή σύμβολο αντίστασης που εκτέλεσαν οι Άγγλοι με απαγχονισμό, ενώ ήταν μόλις 19 χρονών (ανήλικος κατά το τότε νομοθετικό καθεστώς που προέβλεπε ενηλικίωση στα 21 χρόνια). Σου γράφω και τη συνέχεια του ποιήματος που άρχισες.
"Γειά σας παλιοι συμμαθηται. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας.
Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,
Ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια
να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα.
Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί."
Δακρύζω όταν διαβάζω το ποίημα αυτό. Πόσο πιο περίπλοκα γίναν τα πράγματα μετά την άδικη θυσία και αυτού του παλληκαριού!!!!
Χαιρετισμούς στην πατρίδα!
Μερόπη μου διαβάζοντας την τελευταία φράση σου η απορία μου δεν είναι τόσο αν χάσαμε το τρένο. Αυτό που διερωτόμαι είναι αν ασχολήθηκε κανείς από μας τόσο καιρό που το περιμένουμε (ή το περιμέναμε) κατά πόσο θα θέλαμε να ανεβούμε σε αυτό εξ' αρχής. Νομίζω ότι η απάντηση είναι όχι. Γιατί ξέρουμε ότι όπως και να έχουν τα πράγματα από την στιγμή που ανεβούμε στο όποιο τρένο-λύση εμείς θα ήμαστε η πλευρά που αδικείται. Άρα υπάρχουν δύο τεινά.
Από καιρό έπρεπε είτε να έχουμε συμβιβαστεί στο ότι με την ελπίδα και την πίστη ότι μπορούμε να συνυπάρξουμε με την άλλη πλευρά και αυτή να συνυπάρξει με μάς, δεχόμαστε να "αδικηθούμε" από την όποια λύση.
Είτε από καιρό έπρεπε να έχουμε φύγει από την πλατφόρμα του τρένου και να ψάξουμε άλλο μέσο και άλλο προορισμό.
Εγώ είμαι από αυτούς που μάλλον ανήκουν στην πρώτη επιλογή όσο και αν αυτή με πληγώνει. Το θέμα όμως είναι ότι για χάρη της λύσης μπορώ να θυσιάσω την αξιοπρέπειά μου μέχρι ενός ορίου... Από 'κεί και πέρα δυστυχώς (ή μάλλον ευτυχώς) κάτι μέσα μου κλωτσάει.
Καλές μίνι διακοπές.
Ως βιωματικά άσχετος ρωτώ. Γιατί είναι καταστροφική η διατήρηση του χωρισμού και η από κει και πέρα ειρήνη;
(Εννοείται με δίκαιη λύση στο περιουσιακό και τη δυνατότητα ελεύθερης μετακίνησης;)
Μήπως πραγματικά η ρεαλιστική λύση είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία δύο ευρωπαϊκού τύπου δημοκρατιών, παρά η επανένωση δυο καχύποπτων μεταξύ τους λαών με επιδιαιτητές
Καλημέρα Μερόπη μου.
Δυστυχώς, πολύ καίριο το άρθρο του Δρουσιώτη. Ακόμη ένα ανησυχητικό σημείο είναι και η στάση του Ταλάτ, τελευταία δήλωσε, ότι με ή χωρίς λύση οι Τουρκοκύπριοι είναι κερδισμένοι, γι αυτό αυτοί που θα έπρεπε να προσπαθούν περισσότερο για λύση κι επανένωση είναι οι Ελληνοκύπριοι. Αυτά τα λέει ο Ταλάτ! Κι εμείς ακόμη δεν έχουμε συγκροτηθεί και νομίζουμε ότι έχουμε την πολυτέλεια να αναζητάμε άλλα μοντέλα πέραν της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Το 2004 με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν έπεσα σε κατάθλιψη για μήνες. Τώρα είμαι απλά οργισμένη με την απαισιοδοξία που διοχετεύουν στον κόσμο, όσον αφορά την επανένωση. Αντί να προετοιμάζουν το έδαφος σε κράτος και κοινωνία για την αποδοχή της λύσης, τείνοντας παράλληλα το χέρι στους Τουρκοκύπριους, ροκανίζουν το χρόνο άσκοπα. Αν δεν κινηθεί τώρα η κυβέρνηση μας, πότε περιμένει να κινηθεί, όταν θα είναι πια αργά;
@ Λεμέσια
Ο Ταλάτ λέει μια πικρή αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Θεωρώ όμως ότι αυτή τη στιγμή, η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν συζητά ούτε αναζητά άλλα μοντέλα πέραν της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Άλλωστε ο πρόεδρος συνέχεια τονίζουν το ποια λύση επιδιώκουν.
Άλλο το τι λένε διάφορα κόμματα.
Θεωρώ επίσης ότι δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια το ότι ροκανίζεται ο χρόνος και μάλιστα άσκοπα.
Σε μένα υπάρχει η εικόνα και η εντύπωση ότι τόσο ο Χριστόφιας όσο και ο Ταλάτ βιάζονται για λύση πριν τις «εκλογές» στα κατεχόμενα.
Έχεις κάποια σημεία που να πιστοποιούν αυτό που λες;
Μιχάλη
Να υποθέσω ότι για να βιάζονται λύση πριν τις τ/κ εκλογές ,υπάρχει περίπτωση οι επόμενη (κυβερνώντες) τουρκοκύπριοι δεν θα δέχονται καμιά λύση?Και ξαναρωτάω όπως και στο πρώτο μου σχόλιο. Οι τουρκοκύπριοι γιατί να θέλουν λύση?Ποιος τους ενοχλεί? Εχω την εντύπωση πως σαν Κύπριοι έχουν περισσότερα δικαιώματα στη Κύπρο αυτή τη στιγμή.Αφού μπορούν να κατοικούν όπου θέλουν και στα κατεχόμενα και στην (ελεύθερη περιοχή για μας),αφου μπορούν να πάρουν πίσω τα σπίτια τους και να πηγαινοέρχονται όποτε θέλουν.Τελικά έχουν βολευτεί όλοι εκτός από μερικούς ρομαντικούς σαν εμας που θέλουμε λύση.
Μιχάλη,
άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Ο αντίκτυπος των συνομιλιών αυτή τη στιγμή στην κοινωνία δεν είναι αυτός που θα έπρεπε. Τα στοιχεία είναι παντού. Δε διαφαίνεται ούτε αισιοδοξία, ούτε επαναπροσέγγιση, ούτε καμία έμπρακτη προετοιμασία προς την κατεύθυνση της λύσης.
Αντιστρέφω την ερώτηση. Έχεις κάποια στοιχεία που πιστοποιούν ότι το κλίμα είναι αισιόδοξο; Κι αν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, γιατί δεν τα κοινοποιούν, να χαρεί και ο κόσμος ότι προχωράμε σε λύση κι επανένωση συντόμως;
@ stalamatia
Η κατάσταση είναι σύνθετη. Γι αυτό είναι και επικίνδυνη.
Ο Έρογλου που είναι ο επικρατέστερος, δηλώνει ότι στόχος του δεν είναι η λύση Δ.Δ.Ο. αλλά η λύση δύο κρατών, ούτε καν συνομοσπονδίας.
Γίνεται αντιληπτό ότι από τη στιγμή που έχουμε ανάδειξη στο πηδάλιο του «κράτους» αυτή την ομάδα, τα πράγματα στρέφονται προς άλλη κατεύθυνση.
Από την άλλη, για να αναδειχθούν αυτές οι δυνάμεις στην εξουσία, πάει να πει ότι θα ψηφιστεί από την πλειοψηφία των κατοίκων των κατεχομένων.
Ποια είναι η στάση των τ/κυπρίων στο θέμα αυτό, στο παρόν στάδιο δεν γνωρίζουμε, αφού μέλη των κομμάτων αυτών είναι και έποικοι που αποτελούν και την πλειοψηφία.
Το ίδιο συμβαίνει και στις απαντήσεις που δίνονται στις δημοσκοπήσεις.
Από την πληροφόρηση που έχω, η πλειοψηφία των τ/κυπρίων θέλουν λύση διότι κατανοούν ότι το μέλλον τους βρίσκεται σε μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο και όχι στην Ανατολία.
Αντίθετα λειτουργούν οι έποικοι.
Και αυτό ενοχλεί τους τ/κύπριου.
Τα δικαιώματα που έχουν στις ελεύθερες περιοχές είναι προσωρινά. Σε περίπτωση λύσης ή οριστικοποίηση της μη λύσης, αυτά τα δικαιώματα παύουν να υπάρχουν.
Θα ήταν καλό όμως να διευκρινίσω ότι δεν μπορούν να κάνουν ελεύθερα αυτά όλα που αναφέρεις, εγκατάσταση, επανάκτηση των σπιτιών τους κλπ.
Ελπίζω να έλυσα κάποιες απορίες σου… :-)
Αγαπητή μου Λεμέσια
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά και εύκολα.
Ο κόσμος σχηματίζει άποψη ανάλογα με το τι του δίνεται.
Και αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των ΜΜΕ και των κομμάτων καλλιεργεί μια αρνητική εικόνα για το τι τεκταίνεται.
Γι αυτό και παρουσιάζονται τα σημεία που αναφέρεις.
Ωστόσο η κατάσταση δεν είναι στο άσπρο – μαύρο, δηλαδή αισιοδοξία – απαισιοδοξία.
Στις συνομιλίες υπάρχουν ενότητες και πτυχές που πάμε καλά, άλλες που δεν πάμε καλά και άλλες που είμαστε κάπου στη μέση.
Κατά την άποψη μου, ορθά δεν κοινοποιούνται κάποια στοιχεία.
Και αυτό γιατί;
Πρώτον διότι για να θεωρηθεί ότι υπάρχει αποτέλεσμα (θετικό ή αρνητικό) θα πρέπει να συμψηφιστούν όλα όσα συζητήθηκαν και να υπάρξει αυτό που λέμε συμφωνημένη λύση.
Όπως θα ξέρεις ισχύει το τίποτε δεν θεωρείται συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα.
Επομένως να υπάρξει ενημέρωση για ποιο πράγμα;
Ο πρόεδρος κατά καιρούς εξηγά μερικά πράγματα αλλά υπάρχει και ο άλλος κίνδυνος.
Αν βγει και μας πει ότι στο τάδε καταλήξαμε εδώ και στο δείνα εδώ, αντιλαμβάνεσαι τι έχει να γίνει με τους «υπεύθυνους» (βλ. ανεύθυνους) πολιτικούς που έχουμε;
Δεν θα αρχίσουν να φωνασκούν και να δημιουργούν καταστάσεις και να χαλάσουν στο τέλος ότι κτίστηκε;
Νομίζω είδες τι έγινε με το έγγραφο του Εθνικού Συμβουλίου. Δόθηκε στη δημοσιότητα πριν ακόμα βγουν από την αίθουσα, που λέει ο λόγος.
Όλα αυτά που λέω δεν είναι θεωρητικά, είναι πρακτικά.
Και γνωρίζω ότι σε μερικά πράγματα πάμε πολύ καλά, σε άλλα καθόλου και σε άλλα μέτρια.
"Ο κόσμος σχηματίζει άποψη ανάλογα με το τι του δίνεται.
Και αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των ΜΜΕ και των κομμάτων καλλιεργεί μια αρνητική εικόνα για το τι τεκταίνεται.
Γι αυτό και παρουσιάζονται τα σημεία που αναφέρεις."
Όλο το νόημα κρύβεται στα πιο πάνω γραφόμενα σου. Αυτό ακριβώς ζητώ από την κυβέρνηση, να ανατρέψει με κάθε μέσο την αρνητική εικόνα που που καλλιεργείται. Να δραστηριοποιηθεί προς τα έξω και να δώσει στίγματα αισιοδοξίας στον κόσμο. Αλλοιώς χάνεται το έδαφος, αλλοιώς υπάρχει ο κίνδυνος να επικρατήσει πάλι η υστερία του 2004. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το πετύχει, δε χρειάζεται να κάνει αποκαλύψεις απορρήτων που θα ήταν ζημιογόνες, αυτό το αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε...
Όσο για τα συγκυβερνώντα κόμματα που διαφωνούν, δεν πρόκειται να φύγουν από μόνα τους από την κυβέρνηση. Αν δεν σπάσουμε τα αυγά δε θα γίνει η ομελέτα!
Το σημερινό άρθρο του Δρουσιώτη για το θέμα...
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=861025&-V=articles
Όταν μερικοί λέγαμε ότι η απόρριψη του σχεδίου Ανάν θα οδηγήσει στην διχοτόμηση πως μας αποκαλούσαν; Ενδοτικούς, κινδυνολόγους.... Νάτα σήμερα!
Γενικά το Κυπριακό από το 1950 έχει περάσει από μια σταθερή διαδικασία απόρριψης ρεαλιστικών λύσεων στο βωμό του πατριωτικού συναισθήματος Κυπρίων και Ελλαδιτών. Σχέδια που κάθε επόμενο είναι χειρότερο από το προηγούμενο.
Συγκρίνετε το σχέδιο Άτσενσον με το σχέδιο Ανάν. Και αυτό με το επόμενό του. Κάθε σχέδιο αποτυπώνει το status quo που έχει διαμορφώσει η απόρριψη του προηγούμενου.
Αχ Μερόπη μου,
λένε ότι "όποιος βραδυπορεί προς τη λύση, χειροδένεται με το πρόβλημα".
Ή λένε ακόμη ότι "πολλοί χάνουν το τραίνο της ζωής όχι γιατί βαδίζουν αργά αλλά γιατί άργησαν να ξεκινήσουν"
Δεν ξέρω ποια είναι η αλήθεια και σήμερα η Κύπρος βρίσκεται σε αδιέξοδο, αλλά φοβάμαι ότι θα καταλήξουμε στο: "όσα δεν μπορείς ν' αλλάξεις, μάθε να τα συνηθίζεις"!
Εκεί έφτασε ο κόσμος, συνήθισε την κατάσταση και τώρα αρνείται ν'αλλάξει τη συνήθειά του...
Πολύ λυπάμαι για το μπαμπά σου και σε καταλαβαίνω... εύχομαι να έχεις δύναμη φίλη μου ν' αντέχεις την αλλαγή αυτή του πατέρα σου, και να τον θυμάσαι πάντα έτσι όπως τον αγάπησες!!
Εύχομαι όλα καλά εκεί που βρίσκεσαι και ρίξε σήμα μόλις επιστρέψεις!!
Φιλιά!!
Μερόπη μου είναι αλήθεια πως και οι μεν και οι δε έχουμε βολευτεί με την σημερινή κατάσταση και την ασφάλεια που μας προσφέρει. Όμως πρακτικά, κανέναν δεν συμφέρει στ'αλήθεια η διχοτόμηση (όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και πρακτικά) και αυτό έχουν υποχρέωση να υποδείξουν έντονα και ξεκάθαρα με επιχειρήματα οι κυβερνώντες.
Είναι επίσης αλήθεια το ότι ο,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει πριν τις βουλευτικές του ψευδοκράτους, γιατί αν εκλεγεί πρώτο το κόμμα του εθνικιστή Έρογλου, οι έποικοι ψηφοφόροι σε ένα σχέδιο λύσης θα είναι πολύ περισσότεροι απ'ότι σήμερα, μια που σχεδιάζει να κάνει ένα τεράστιο αριθμό νόμιμους κάτοικους.
Βασικά το τραίνο έχει ξεκινήσει κι εμείς τρέχουμε να προλάβουμε να πεταχτούμε πάνω. Ίσως προλαβαίνουμε...
Όσο για τον πατέρα σου, ίσως να ήταν καλύτερα να μην τον "ενημερώνετε" όποτε ρωτάει για τον πόλεμο και την προσφυγιά. Καλύτερα να του λέτε πως έχετε πάει σε εκείνο το σπίτι προσωρινά γιατί ανακαινίζετε το άλλο, ή κάτι παρόμοιο. Είναι πολύ κρίμα να περνάει τέτοιο στρες ο οργανισμός του κάθε φορά.
Μιχάλη
Ευχαριστώ.Πολλά φιλιά.
Μερόπη μου γειά σου, δεν είμαι βαθύς γνώστης των πραγμάτων, στους απέξω όμως εχει ήδη δοθεί η εντύπωση πως υπάρχει ήδη μια σιωπηλή διχοτήμηση, που την προτιμούν τουλάχιστον οι Ε/Κ. Εσύ βέβαια γνωρίζεις καλύτερα. Δεν καταλαβαίνω όμως πως θα ήταν δυνατόν να ξαναενωθεί αυτό το νησί με μικτή διακυβέρνηση. Απο την άλλη μεριά, αδύνατον να συνεχιστεί το στάτους κβό επ άπειρον. Οπως και στο Παλαιστινιακό, το θέμα των περιουσιών είναι τώρα πολύ δύσκολο να διευθετηθεί, δεν νομίζεις? Πολύ κακό, κατα την γνώμη μου που οι Τουρκοκύπριοι έμεναν εντελώς εκτός ΕΕ.
Πάντα ήμουν της γνώμης πως είναι καλύτερα οι άνθρωποι να μένουν ξεχωριστά, μέχρι που να αισθανθούν πως πράγματι θέλουν να ενωθούν. Καλή τύχη λοιπόν. Και τις καλύτερες ευχές για τον πατέρα σου.
-@Αθεόφοβε μου,
είναι αλήθεια ότι αρκετοί Ελληνοκύπριοι προτιμούν την παρούσα κατάσταση της μη λύσης. Ίσως για να χουν ένα άλλοθι "Πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικα μας θαναι". Δεν συνειδητοποιούν όμως ότι η μη λύση δεν μπορεί να διαιωνιστεί. Είναι όμως και άλλοι (αρκετοί κι αυτοί) που θέλουν την επανένωση. Ο χρόνος πάντως κυλά σε βάρος μας.
-@Μιχάλη μου,
συμφωνώ μαζί σου ότι το 1974 χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία. Και το κυριότερο είναι ότι το Σχέδιο Ανάν επιδεχόταν κι άλλες βελτιώσεις που ο Παπαδόπουλος αδιαφόρησε να της επιδιώξει. Ίσως γιατί ήταν αποφασισμένος να το απορρίψει.
Δυστυχώς.
-@Σταλαματιά μου,
μας μένει ακόμα μια μικρή ελπίδα. Για να δούμε αν θα τη χάσουμε κι αυτή..
Μερόπη μου καλησπέρα και καλά να περάσεις στην Κύπρο.
Οπως σου έχω ξαναπεί οι γνώσεις μου για το Κυπριακό οφείλονται στην συγκατοίκηση μου σε μία Κύπρια. Από αυτά που μου έλεγε αυτή, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι Κύπριοι που γνώρισα, η πλειοψηφία των Ε/Κ δεν ήθελαν ποτέ "να ανέβουν στο τρένο". Οσο περνάει ο καιρός τόσο πιο κοντά φτάνουμε στην διχοτόμηση του μησιού.
Θα αρκεστώ σε αυτά και θα παρακολυθήσω την συζήτηση που γίνεται από άλλους που είναι καλύτερα πληροφορημένοι για την κατάσταση στο νησί.
-@Ανήρ Πάφιε μου,
Η λύση προϋποθέτει συμβιβασμούς. Πάει και τελείωσε. Πόσω μάλλον όταν είσαι από τη πλευρά του νικημένου. Ας μη γελιόμαστε. Δεν θα ρθει κανείς να σου πει ότι είσαι αδικημένος, πάρτα πίσω όσα έχασες. Και να μη ξεχνάμε και κάτι άλλο. Κάναμε κι εμείς λάθη.
-@Κομμούνι μου,
όλα αυτά που αναφέρεις χρειάζονται λύση, κατάληξη σε συμφωνία. Και όταν λέμε επανένωση εννούμε μια Ομοσπονδία δύο κρατών, δεν εννοούμε να γίνει ένα ενιαίο κράτος όπως πριν. Αυτό το ξεχάσαμε μετά την εισβολή. Αν επικρατήσει όμως και ο Ερογλου στα Κατεχόμενα ακόμα και η Ομοσπονδία θα γίνει πιο δύσκολη. Αυτός έχει σκοπό να δώσει υπηκοότητα σε όλους τους Έποικους στην Τουρκία, οπότε οι Τουρκοκύπριοι θα γίνουν μια μικρή μειοψηφία.
-@Λεμέσια μου,
κι εγώ το 2004 είχα μια αίσθηση ότι χάσαμε και πάλι μια ευκαιρία. Όχι ότι το διαμορφωθέν σχέδιο Ανάν με ικανοποιούσε πλήρως (είναι αλήθεια ότι είχε μελανά σημεία, όπως π.χ. η επιδιαιτησία), αλλά ένιωθα ότι δεν κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Ο μακαρίτης ο Τάσσος ήταν αποφασισμένος να το απορρίψει και δεν προσπάθησε να το βελτιώσει.
Είναι αλήθεια ότι τώρα δεν ξέρω ακριβώς τι γίνεται. Ξέρω όμως ότι έχει μεταστραφεί το κλίμα στους Τουρκοκύπριους. Θα δούμε. Ας μη χάνουμε την ελπίδα μου
-@Γιώργο μου,
οι περισσότεροι από αυτούς που ονόμαζαν ενδοτικούς όσους έβλεπαν με θετικό μάτι στο σχέδιο Ανάν, εξακολουθούν και σήμερα να θεωρούν τρόπον τινά μειοδότες όσους επιθυμούν επανένωση του νησιού μέσα από συμβιβασμούς. Δεν μπορούν, νομίζω, να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι το κράτος δεν θα είναι πια αμιγώς ελληνικό. Και αυτό είναι το λάθος τους.
-@Μαριάνα μου,
έτσι είναι όπως το λες. Συνηθίσαμε (οι Ελληνοκύπριοι) να ζούμε σ' ένα κράτος ελληνικών καταβολών και τώρα (οι περισσότεροι) δυσκολεύονται με την ιδέα ότι πρέπει να μοιραστούν την εξουσία με τους Τουρκοκύπριους.
Γυρνάω πίσω την 25η Μαρτίου το βράδυ. Την άλλη μέρα θα τα πούμε.
Με το καλό φίλη μου!!
Καλή επάνοδο!!
Φιλιά!!
:))
-@Ψυχία μου,
λες να προλαβαίνουμε να πηδήξουμε στο τρένο? Ας το ελπίσουμε. Είναι αλήθεια ότι συνηθίσαμε πολλά χρόνια χώρια και πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια να προσαρμοστούμε σ' ένα επανενωμένο νησί. Έστω και με δύο ομόσπονδα κράτη. Αν όλοι αυτοί οι Έποικοι που κουβαλήθηκαν στην Κϋπρο, αποκτήσουν "τουρκοκυπριακή υπηκοότητα" ο πληθυσμός του βόρειου τμήματος θα αλλοιωθεί για πάντα. Και το τμήμα αυτό θα γίνει επαρχία της Τουρκίας. Με τον τουρκικό στρατό να μονιμοποιείται εκεί.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές για τον πατέρα μου.
-@Locus μου,
όταν οι Τουρκοκύπριοι θέλαν την επανένωση (με το Σχέδιο Ανάν) εμείς λέγαμε όχι. Οι περισσότεροι είχαμε συνηθίσει να ζούμε σ' ένα κράτος αμιγώς Ελληνοκυπριακό και μας φαινόταν αδιανόητο να μοιραστούμε την εξουσία. Τώρα σιγά σιγά απομακρύνεται και η άλλη πλευρά από την επανένωση. Ο πληθυσμός έχει και αλλοιωθεί στο βόρειο τμήμα με την έλευση των Εποίκων και υπάρχει πια κίνδυνος η διχοτόμηση να οριστοκοποιηθεί. Όπως λέω και πιο πάνω, αν επικρατήσει ο Έρογλου στα κατεχόμενα θα δώσει "τουρκοκυπριακή υπηκοότητα" στους Έποικους, οπότε το βόρειο τμήμα θα γίνει πια μια τουρκικη επαρχία και η παρουσία του τούρκικου στρατού θα μονιμοποιηθεί.
-@NdN μου,
συμφωνώ ότι υπήρχαν και υπάρχουν αρκετοί Ελληνοκύπριοι που δεν θέλαν τότε και δεν θέλουν και τώρα να ανέβουν στο τρένο. Ζουν ακόμα με την παλιά αίσθηση ότι "η Κύπρος είναι μόνο Ελληνική". Και δεν πήραν είδηση ότι κάναμε κι εμείς τα λάθη μας, για να φτάσουμε σ' αυτή την κατάσταση. Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι αργά να συνέλθουμε όλοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι και να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια πατρίδα πολυπολιτισμική, ενωμένη έστω και σε δύο ομόσπονδα κρατίδια. Το αντίθετο δεν συμφέρει κανένα.
Μερόπη μου, επέτρεψε μου μια μικρή αλλά σημαντική διόρθωση.
Η ομοσπονδία θα είναι μεταξύ δύο πολιτειών και όχι μεταξύ δύο κρατών.
Σε μια τέτοια περίπτωση έχουμε πλέον μορφή συνομοσπονδίας.
-@Μιχάλη μου,
πολύ καίρια η διόρθωση σου. Έχεις δίκιο. Δεν θα είναι κράτη με την έννοια του Διεθνούς Δικαίου, αλλά, όπως λες, πολιτείες.
Το τρένο το χάσαμε απ' την αρχή της διαδρομής. Τώρα εναπόκειται στην ιστορία να κρίνει αντικειμενικά (;) του πεφωτισμένους ηγέτες μας και να βγάλει πόρισμα.
Το γράφω και το λέω από καιρό και με μαλώνουν: το κυπριακό πρόβλημα είναι ΜΟΝΟ πρόβλημα περιουσιακό. Αν βρουν λύση σ' αυτό, τότε τελειωμένα είναι. Σιγά σιγά φεύγουμε οι δυο γενιές που ζήσαμε την εισβολή και οι επόμενες ζουν αυτή την υπάρχουσα κατάσταση. Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα που βλέπω εγώ ο κερυνειώτης.
Γιατί το Κυπριακό, δεν το αντιμετωπίζουμε σαν εθνικό πρόβλημα αλλά σαν πολιτικό (με την έννοια του πώς το "βλέπει" κάθε πολιτική παράταξη). Διαβάζω και κάτι αηδίες -με το συμπάθιο- που φορτώνουν στον ένα και στον άλλο το πρόβλημα μη λύσης. Δηλαδή αν λέγαμε ΝΑι θα λύναμε το Κυπριακό; Η λύση περνάει μέσα από ...χρώματα; Μήπως να συνέλθουμε;
Διαβάζοντας σχόλια φίλων ελλαδιτών, μάλλον βλέπουν τα πράγματα ωριμότερα. Εμείς επιμένουμε ...χρωματικά.
ΥΓ. Αυτές οι μίνι διακοπές, οι μικρές αποδράσεις είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Απόλαυσέ τες και χαιρετισμούς στην πατρίδα, στη γενέθλια γη πέραν του Πενταδακτύλου.
το προηγούμενο σ/κ φιλοξενούσα φίλους τούρκους, ο ένας μάλιστα από κύπρο, πάφο. έχω την εντύπωση πως οι αρνητικοί (από πλευρά τουρκοκυπρίων) στην ομοσπονδία είναι οι έποικοι.
οι ελληνοκύπριοι όμως? εσύ πώς το λαμβάνεις, υπάρχει θέληση για λύση?
-@Φλούφλη μου,
εξαρτάται πώς εννοεί ο καθένας το "ότι το Κυπριακό πρόβλημα είναι εθνικό". Αν εννοείς ότι πρέπει να παραβλέψουμε τελείως τους Τουρκοκύπριους και να προσπαθήσουμε να δημιουρργήσουμε ένα κράτος καθαρά ελληνοκυπριακό, νομίζω ότι είναι λάθος. Η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να διαιωνιστεί. Ή θα γίνουν δύο χωριστά κράτη ή θα προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε επιτέλους τη δικοινοτική Ομοσπονδία με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ξέρω ότι πολλοί θεωρούν ότι με τους Τουρκοκύπριους μας χωρίζει άβυσσος και καλύτερα να ζήσουμε σε χωριστά κράτη ο καθένας. Δεν είμαι ένας απ' αυτούς.
-@Κούνελε μου,
οι Έποικοι όλο και πληθαίνουν δυστυχώς. Οι Ελληνοκύπριοι άλλοι επιθυμούν επανένωση του νησιού και είναι διατεθειμένοι να να μοιραστούν την εξουσία και την πατρίδα με τους Τουρκοκύπριους και άλλοι όχι. Οι τελευταίοι προτιμούν χωριστά κράτη.
Κάθε μέρα που περνά
δε γυρίζει πίσω ...
απομακρύνει την πιθανότητα
για ρεαλιστική λύση ...
Αρκετές ευκαιρίες χάθηκαν
η πιο μεγάλη & τελευταία το 2004 ...
Μου θυμίζει η υπόθεση τον ...
"Άνθρωπο που έβλεπε τα τραίνα να περνούν" !!!
Είναι από το 1974 που χάσαμε το τρένο. Από τότε χάσαμε και τον προσανατολσμό μας. Έτσι, όσε περισσότερες 'στάσεις' κάνει το τρένο, τόσα περισσότερα και τα λάθη και κακά μας.
Φυσικά το Κυπριακό δεν είναι μόνο από τα λάθη μας που κατέληξε στου κακού τη σκάλα, για να είμαστε αντικειμενικοί.
Σήμερα, η πλειοψηφία στα κατεχόμενα είναι έποικοι. Ένας από τους μεγάλους αντικειμενικούς στόχους της Τουρκίας, σε λίγα χρόνια θα έχει ολοκληρωθεί. Τους Τουρκοκύπριους δεν τους έχει εμπιστοσύνη. Οι έποικοι θα είναι η αιχμή του δώρατος της Τουρκίας στην Κύπρο τα επόμενα 50-100 χρόνια. Συνεπώς, για ποιές δημοσκοπήσεις και έρευνες μιλούμε στην κατεχόμενη Κύπρο;
Χάθηκαν πάρα πολλές ευκαιρίες εδω και χρόνια για τη Κύπρο με ευθύνη μάλιστα και της Ελλάδας.Δυστυχώς. Και τώρα πιά ένας θεός ξέρει που θα καταλήξουμε.
Στην κερύνεια, το σπίτι μου ήταν σε τουρκομαχαλά. μαζί τους έζησα και μαζί τους έπαιζα. Φυσικά και δεν τους βγάζω απέξω. Κάποιοι φίλοι μου από αυτούς, τροφοδοτούσαν τις πρώτες ημέρες της κατάληψης της Κερύνειας, την οικογένειά μου, η οποία παρεπιπτόντως έμεινε εκεί εγκλωβισμένοι για 1 χρόνο.
Αλήθεια, αυτοί που πιστεύουν ότι χάσαμε ΤΗΝ ...ευκαιρία το 2004, ξέρουν ή διάβασαν τις προβλέψεις του σχεδίου Ανάν; Μάλλον όχι, διαφορετικά δε θα το πίστευαν.
Επιμένω πάντως πως ο καθένας μας "βλέπει" τη λύση ...χρωματικά. Υποστηρίζει δλδ την κομματική άποψη. Γι αυτό "βάφτισα" το ζητημα ως εθνικό! Οχι κομματικό, ούτε καν πατριωτικό, θάλεγα
Δυστυχώς Μερόπη, το τρένο είχε ξεκινήσει ήδη από τις 15 Ιουλίου του 1974, και το χάσαμε οριστικά από τις 20 Ιουλίου.... Άλλο αν μας παραμύθιαζαν (και μας παραμυθιάζουν ακόμη) για λύση. Εκτός κι αν λύση είναι να "ξεβρακωθούμε" εντελώς και να δώσουμε "ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ".
-@ Λεοντόκαρδε μου,
κάναμε πολλά λάθη κι εμείς και δυστυχώς τα πληρώνουμε τώρα.
-@Φλούφλη μου,
σε διαβεβαιώνω ότι κανένα κόμμα δεν με επηρεάζει εμένα και ειδικά στην Κύπρο. Ας σημειωθεί ότι δεν έχω ψηφίσει ποτέ στις Κυπριακές Εκλογές. Ούτε στο δημοψήφισμα του 2004. Είμαι νομοταγής. Αφού ο νόμος προβλέπει ότι ψηφίζουν οι μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου, δεν έχω ψηφίσει ποτέ. Ασχέτως αν αυτή τη διάταξη, που είναι ας σημειωθεί άδικη, την παραβιάζουν πολλοί.
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα μας. Πιστεύω ότι το 2004 μας δόθηκε μια μεγάλη ευκαιρία την οποία δεν την εκμεταλλευτήκαμε. Ο μακαρίτης ο Τ. Παπαδόπουλος ήταν από την αρχή αντίθετος με το σχέδιο Ανάν και αποφασισμένος να το απορρίψει, δεν πολέμησε να το βελτιώσει. Είναι αλήθεια ότι το άφησε να διαμορφωθεί μόνο του, χωρίς να θεσει κόκκινες γραμμές (τελευταίο όριο υποχώρησης), με αποτέλεσμα να υπάρχουν και μελανά σημεία (π.χ. επιδιαιτησία). Πιστεύω ότι αν είχαμε τότε ένα Ηγέτη που πίστευε στη λύση, δεν θα φτάναμε σ' αυτό το σημείο. Η σημερινή κατάσταση είναι φανερό ότι δεν μπορεί να διαιωνιστεί. Κάποτε θα συμβιβαστούμε για λύση. Φοβάμαι ότι θα είναι χειρότερη απ' αυτήν του 2004.
-@Μike μου
τη γη και το ύδωρ το πήραν ήδη μόνοι τους. Το θέμα είναι αν μπορούμε να σώσουμε κάτι απ' αυτά που πήραν.Μη ξεχνάμε ότι είμαστε οι νικημένοι, έστω και άδικα. Ας μη περιμένουμε την πλήρη δικαίωση μας. Να μη παραμυθιαζόμαστε, όπως λες κι εσύ.
-@Side μου,
ναι το πιστεύω κι εγώ ότι χάνουμε διαρκώς ευκαιρίες, εμμένοντας σε αντιλήψεις μη ρεαλιστικές και ξεχνώντας ότι για την Τουρκική εισβολή μπορεί να φταίει κυρίως ο Αττίλας, αλλά κι εμείς κάναμε τα λάθη μας που οδήγησαν τα πράγματα εκεί.
-@Φοίβο μου,
συμφωνώ ότι η αλματώδης αύξηση των Εποίκων, ιδίως μετά το 2004, δυσκολεύει πολύ τη λύση πια. Αν δε τώρα πάρει μεγάλο ποσοστό ο Έρογλου, μου φαίνεται θα απομακρυνθούμε πιο πολύ από μια ανεκτή λύση.
Πραγματικά, μετά από αυτά που διάβασα εδώ, ρωτώ τους φίλους Ε/Κ, ποια νομίζουν ότι μπορεί να είναι μια ρεαλιστική λύση στο θέμα των εποίκων.
Πρέπει και εδώ να υπάρξει ένας συμβιβασμός.
ΑΝ το ψάξεις οι περισσότεροι κάτοικοι της Ελληνικής Δημοκρατίας, από κάπου αλλόύ ήρθαμε ξεριζωμένοι.
Απ΄όσο γνωρίζω το θέμα το περουσιακό έχει σχεδόν καταλυθεί από την Τουρκοκυπριακή πλευρά αφού οι περιουσίες στα Κατεχόμενα (των Ελληνοκυπρίων) ξεπουλιώνται σε Αγγλους ως εξοχικές κατοικίες, (ακόμη και οι ναοί).
Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω πως με πονηρό τρόπο οι ηγέτες των κατεχόμενων εμπλέκουν στην εικόνα και άλλους λαούς (τους αγοραστές των ακινήτων, κυρίως Αγγλους) οι οποίοι είναι βέβαιο πως θα αντιδράσουν εάν τεθεί θέμα επιστροφής των περιουσιών στους Ελληνοκύπριους.
Πάντως από τα λίγα που είχα διαβάσει εκείνη την εποχή το σχέδιο Ανάν δεν μου είχε φανεί καθόλου ευνοϊκό για την Ελληνοκυπριακή πλευρά οπότε μήπως τελικά σωστά επιλέχθηκε η απόρριψή του???
Πάλι δεν μπορώ να έχω καλύτερη άποψη από ότι οι Ελληνκύπριοι...
Δημοσίευση σχολίου