Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Ο φόβος της ρετσινιάς....




Βρίσκομαι στην Κύπρο, όπου θα μείνω για λίγες μέρες. Όσο ήμουν στην Ελλάδα είχα ένα άγχος. Θα τη γλυτώσουμε, ως χώρα, τη χρεωκοπία ή όχι? Θα προλάβει ή μάλλον θα τολμήσει η Κυβέρνηση να λάβει τα απαραίτητα μέτρα πριν κατρακυλήσουμε εντελώς στον γκρεμό ή μήπως θα φοβηθεί τη ρετσινιά των «αντιλαϊκών» που μερικοί ήταν έτοιμοι να αποδώσουν ή μάλλον είχαν ήδη αποδώσει στα όποια μέτρα λάμβανε? Ανοίγω μια παρένθεση εδώ- λες και η πλήρης οικονομική μας κατάρρευση και η πτώχευση της χώρας θα ωφελούσε τις «λαϊκές μάζες»- κλείνει η παρένθεση. Έμφραγμα κόντευα να πάθω η έρμη, μέχρι να αρχίσουν να λαμβάνονται κάποια μέτρα και να διαφαίνεται η, προς το παρόν τουλάχιστον, αποτροπή της πλήρους χρεωκοπίας.

Νόμιζα λοιπόν ότι τώρα εδώ στην Κύπρο θα ξέφευγα από παρόμοιο άγχος. Αμ δε! Άλλα βάσανα βρήκα εδώ. Κοντεύουν να καταρρεύσουν οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Και ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ), που συγκεντρώνουν ένα ποσοστό γύρω στο 70% (ίσως και περισσότερο) των Ελληνοκυπρίων, προσανατολίζονται προς μια συμβιβαστική λύση του Κυπριακού μέσα στα πλαίσια της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, την οποία εξάλλου πρώτος συμφώνησε και αποδέχτηκε ο Μακάριος, εντούτοις δεν μπορούν να συνεννοηθούν για κοινή δράση. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει γίνει αιχμάλωτος των κομμάτων με τα οποία επέλεξε να συμμαχήσει. Αν στην Αθήνα καραδοκεί ο φόβος της ρετσινιάς του «αντιλαϊκού», εδώ στη Λευκωσία καραδοκεί ο φόβος της ρετσινιάς του «ενδοτικού». Κάθε προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης βαφτίζεται από τους «συμμάχους» του Προέδρου «ενδοτισμός», συνοδευόμενος μάλιστα από μεγαλοστομίες (του τύπου σκοτεινές δυνάμεις απεργάζονται τον αφανισμό του ελληνισμού). Λες και υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος να πετύχουμε μια ιδανική για μας τους Ελληνοκυπρίους λύση, χωρίς να κάνουμε κανένα συμβιβασμό. Ήδη αποχώρησε ο ένας «σύμμαχος», η ΕΔΕΚ, επικαλούμενη «πατριωτικό καθήκον», λόγω του «ενδοτισμού» του Προέδρου. Ετοιμάζεται δε προς αποχώρηση και ο άλλος «σύμμαχος», το ΔΗΚΟ. Και η παγίωση της διχοτόμησης στην Κύπρο (αυτό κι αν είναι καταστροφή) φαντάζει ολοένα και πιο πιθανή, εκτός αν τα δύο μεγάλα κόμματα (ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ) βρουν κοινό έδαφος συνεννόησης, αναστέλλοντας, έστω για λίγο, τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές τους διαφορές. Θα το γλυτώσω το έμφραγμα αυτή τη φορά ή όχι?


26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη αν το έμφραγμα είναι συνάρτηση της συμπεριφοράς των νεοελλήνων, φοβάμαι ότι δε θα τη γλυτώσουμε. Καμμιά λύση δε μας κάνει εκτός από κάποιες ουτοπίες που έχουμε στο μυαλό μας και τα αποτελέσματα γνωστά, σκέτη Μακεδονία λέγεται παντού η ακατανόμαστη χώρα, τέλμα στο Κυπριακό, απειλή οικονομικής κατάρευσης.
Μυαλό δε φαίνεται να βάζουμε πάντως. Είναι βλέπεις κι όλοι αυτοί που μας φουσκώνουν τα μυαλά πως τάχαμου έχουμε ξεχωριστό DNA και όλα είναι συνομωσίες κατά των σούπερ νεοελλήνων, αρα καμμία υποχώρηση δεν είναι ανεκτή στους συνομώτες.

tzonakos είπε...

Οπως στα οικονομικά μέτρα υπάρχει ο φόβος μας να συμπαρασύρουν αυτά δικαίους και αδίκους και να κληθούν να πληρώσουν οχι μόνο όσοι έχουν αλλα και οσοι δεν εχουν, κάτι να πάει λάθος και να συμβεί αδικία, ετσι και στο Κυπριακό θεμα, υπάρχει ο φόβος οτι αν γίνουν υποχωρήσεις θα βρεθούμε αργότερα σε μειονεκτική θέση.
Ψυχραιμία χρειάζεται και νηφάλια καθαρή σκέψη και πράξη.

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη

Με όλο τον σεβασμό στις αγωνίες σου, είμαι πλέον σίγουρη ότι και οι δύο πλευρές τζάμπα ταλαιπωρούνται να αποφύγουν ρετσινιές, που η λογική τους έχει ήδη καταλογίσει.
Στους μεν el ότι ποτέ δεν ήταν στο dna τους ο οικονομικός προγραμματισμός και η οργάνωση παρά μόνο το ..."δώσε υμίν σήμερον και αύριο θα δούμε"
Στους μεν κυπρίους ότι σ΄ολόκληρη την ιστορική τους διαδρομή, δίστασαν την κρίσιμη ώρα να πολεμήσουν για τα εδάφη τους θυσιάζοντας όλες τις ισχυρές συμμαχίες που τους εξασφάλισαν την ισχυρή οικονομία τους.

Γόρδιοι δεσμοί.
Και τα οικονομικά της ελλάδας και τα εδαφικά της κύπρου.
Που κάποτε μέχρι κι χρόνος, επόμενο ήταν να παραιτηθεί από την προσπάθεια να τους λύσει, να μη σου πω πλέον ότι βαριέται μέχρι και να τους κόψει....

Με λίγα λόγια
Ο καθείς όπως στρώνει κοιμάται. Αργά ή γρήγορα.
Όσο πιο αργά, τόσο πιο πολύ θα κακοκοιμηθεί.

Σοφία είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Apogonos. Το σχόλιό του με κάλυψε πλήρως.

Ευάγγελος είπε...

Κι εδώ κι εκεί, Meropi μου, οι πλέον συμφέρουσες λύσεις (π.χ. ασφαλιστικό - σχέδιο Ανάν) έχουν πέσει θύματα των μικροκομματικών υπολογισμών και συμφερόντων... Τώτα θα τρέχουμε κι ελπίζω κάπου, κάποτε να φτάσουμε...

Meropi είπε...

-@Απόγονε μου,
το έμφραγμα είναι συνάρτηση κυρίως της τόλμης των ηγετών Ελλάδας και Κύπρου να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και να προχωρήσουν σε λύσεις που μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν την πατρίδα, αγνοώντας το φόβο της ρετσινιάς που τυχόν τους δοθεί επιπόλαια και μικροπρόθεσμα.

-@Τζονάκο μου,
από το να μη ληφθούν καθόλου οικονομικά μέτρα (στην Ελλάδα) ή να μην επιδιωχθεί καμιά λύση (στην Κύπρο) προτιμώ να αντιμετωπιστει η πραγματικότητα με νηφαλιότητα μεν, αλλά συγχρόνως και με τόλμη εκ μέρους των ηγετών. Τόλμη να επιχειρήσουν συμβιβασμούς που μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν την πατρίδα.

Meropi είπε...

-@Φοράδα μου,
αυτό που με τρελαίνει και στις δύο χώρες είναι που μερικοί θεωρούν ότι η αδράνεια θα ωφελήσει το λαό. Μέτρα κι ας πονέσουμε μικροπρόθεσμα, για να σωθεί η χώρα (στην Ελλάδα) και προσπάθεια για λύση (στην Κύπρο), έστω και συμβιβαστική, γιατί η μη λύση εδραιώνει τη διχοτόμηση και παραδίδει τη Β. Κύπρο στην Τουρκία για πάντα. Ενώ δεν θα μπορούμε να αρνηθούμε την παρουσία των Τουρκοκυπρίων στη νότια (ελεύθερη) Κύπρο.

-@Σοφία μου,
αφού σε καλύπτει το σχόλιο του Απογόνου, τότε η απάντηση που του έδωσα καλύπτει και σένα.

Meropi είπε...

-@Ευάγγελε μου,
δυστυχώς εμείς οι Έλληνες θεωρούμε ηρωικό να απαντάμε ΟΧΙ σε κάθε προτεινόμενη λύση, για να έλθει μετά νέα χειρότερη λύση. Ο συμβιβασμός καμιά φορά είναι πιο ηρωικός από το ΟΧΙ, γιατί προλαβαίνει τα χειρότερα.

αθεόφοβος είπε...

Εαν επικρατήσει και τώρα η κλασσική φοβία να μην θεωρηθεί όποιος έρθει σε αναπόφευκτο συμβιβασμό με τους Τούρκους σαν προδότης, τότε πλέον οι μή προδότες θα πρέπει να αποδεχτούν την εκ των πραγμάτων αναπόφευκτη διχοτόμηση.

hackaday είπε...

Είναι στο DNA των ελλήνων και κυπρίων η αλληλοφαγομάρα και ποιος θα είναι ο αρχηγός. Ακόμα και η κουτσή Μαρία που ξέρει ότι δεν τα καταφέρνει θέλει να κυβερνήσει. Μυαλό δεν πρόκειται να βάλουμε ποτέ. Δυστυχώς. όσο για τη χρεωκοπία; Χρεωμένοι είμαστε από το 1821 και πιο πριν. Απλά τώρα βγήκε στην επιφάνεια χάρη στις σκοπιμότητες των ξένων.

Βάσσια είπε...

Υπάρχουν πολλές επιλογές πλέον για το "Κυπριακό";

Πιστεύω πως όχι.
Η απάντηση που με καλύπτει είναι του Αθεόφοβου- γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα.

Όσο για την Ελλάδα;
Ανάμεσα στην τραγική κατάσταση που έχουμε βρεθεί, υπάρχουν και κάτι "όρνια" που παραμονεύουν ή/και απολαμβάνουν τα "έργα και τις ημέρες τους".

Καλησπέρα

phlou...flis είπε...

Ας τα να πανε. Μπλέξαν οι ...γραμμές μας. Εδώ γκρεμός κι εκεί το ρέμα, ή από την ανάποδη. Κι εμείς στη μέση. Πατριωτισμός, ενδοτισμός, εθνικισμός, ηρωισμός, συνομωσία, νεοκύπριοι, μικροκομματισμός, πολιτικό κόστος ... όλα στο ίδιο καζάνι

rvagos είπε...

Μερόπη, άλλο το "επιθυμητόν "και άλλο το "εφικτόν".
Όμως κατά την γνώμη μου παίρνεις το εφικτό και στη συνεχεία, αν μπορείς πας για το επιθυμητό.
Τόσο έχουν χάσει αυτοί οι Ταγοί του Έθνους την εμπιστοσύνη στην Ρωμαίικη καπατσοσύνη?
Λίγο τοχεις για παράδειγμα να φύγει ο στρατός κατοχής ας πούμε.
Και όταν λέω στρατό κατοχής εννοώ και ΕΛΔΙΚ και ΤΟΥΡΔΙΚ.

Meropi είπε...

-@ Αθεόφοβε μου,
πολλές φορές μας δόθηκε η ευκαιρία να κλείσουμε το Κυπριακό με κάποιο συμβιβασμό, αλλά με το φόβο του χαρακτηρισμού του "προδότη" φτάσαμε σ' αυτό το χάλι το σημερινό. Θέλει τόλμη ο συμβιβασμός. Μακάρι να το καταλάβουμε έγκαιρα.

-@hackaday μου,
κατ' αρχας σε καλωσορίζω στο ιστολόγιο μου. Έχω την εντύπωση ότι δεν μου έχεις ξανάλθει.
Όσον αφορά τα χρέη ναι τα έχουμε από καταβολής του Ελληνικού Κράτους, αλλά τώρα ήρθε ο καιρός να αντιμετωπίσουμε το θέμα με τόλμη και αίσθημα κοινωνικής ευθύνης.

Meropi είπε...

-@Βάσσια μου,
στη Κύπρο η μη αποδοχή λύσης σημαίνει πια παγίωση της διχοτόμησης, χωρίς καμιά επιστροφή εδαφών. Δεν ξέρω αν αυτό συνάδει με το "πατριωτικό καθήκον" μερικών.

-@Φλούφλη μου,
άστα να πάνε.... Αν δεν υπάρξει συνεννόηση, ο "πατριωτισμός" θα μας οδηγήσει στην τελική διχοτόμηση.Και μάλιστα χωρίς επιστροφή Μόρφου και Αμμοχώστου.

-@rvagos μου,
το "εφικτό" για μερικούς δεν λέει τίποτε, δυστυχώς. Τα θέλουν ή όλα ή τίποτε. Και φυσικά ξεχνούν ότι δεν είμαστε οι νικητές του πολέμου.

-

marianaonice είπε...

Ψυχραιμία Μερόπη μου!
Έζησες και χειρότερα.
Για να ελπίζουμε...
Μακάρι να γίνει το καλύτερο για την Κύπρο μας!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αχ βρε Μεροπίτσα... εδώ στη γειτονιά μου πάντα έμεναν πολλοί Κύπριοι φοιτητές και από το 1980 θυμάμαι τα συνθήματα στους τοίχους "όχι στον ενδοτισμό"!
Τελικά "πατριωτισμός" είναι να φέρουν τα σύνορα της Τουρκίας στο κέντρο της Λευκωσίας;

Justine's Blog είπε...

Αγαπητή Μερόπη,
Διαβάσω την αγωνία σου και τους φόβους σου. Δυστυχώς, η διχοτόμηση έχει παγιωθεί ντε φάκτο, το να δοθεί μια λύση που θα κόψει την ομαλή λειτουργία ΄και ανάπτυξη της Κύπρου στην ΕΕ, δεν θα είναι ντε γιούρε αποδεκτή απο τους Κύπριους.
Η Κυπριακή Δημοκρατία κρατάει όλα τα χαρτιά και πρέπει να το παίξει απο θέσεως ισχύος, όχι να γονατίσει το κράτος για χάρη μιας οποιασδήποτε λύσης.
Αν θυμάσαι ο Χριστόφιας κατηγορήθηκε τα μάλα για την υποστήριξη του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν. Ας δέιξει σύνεση και σωφροσύνη για να μην στιγματισθεί ως προδότης τώρα στα έσχατα.
Φιλί

hackaday είπε...

Όντως είμαι ψάρακας στο ιστολόγιο σου. Το θέμα είναι ότι αυτοί που πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες το παίζουνε τρελίτσα και το φίδι πάλι καλούμαστε να το βγάλουμε από την τρύπα τα θύματα.

Meropi είπε...

-@Μαριάνα μου,
απ' ότι βλέπεις μια ψυχραιμία τη δείχνω!

-@Ασκάρ μου,
με τους υπερπατριώτες τίποτε δεν αποκλείεται. Πάντως ο τούρκικος στρατός έφτασε μέχρι τη Λευκωσία...

Meropi είπε...

-@Ιουστίνη μου γλυκιά,
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω λίγο μαζί σου. Κατ’ αρχάς η μη λύση είναι αυτή που θα διακόψει την ομαλή πορεία της Κύπρου στην Ε.Ε., κατά τη γνώμη μου. Οι Ευρωπαίοι περιμένουν λύση με τις συνομιλίες αυτές, γιατί θεωρούν ότι την προηγούμενη φορά (με το σχέδιο Ανάν) οι Ελληνοκύπριοι τους κοροϊδέψαμε. Πίστευαν ότι πηγαίναμε για λύση, γι’ αυτό προχώρησαν στην ένταξη της Κύπρου. Αν και τώρα δεν συμβιβαστούμε για λύση, θα αναγνωριστεί de facto το «κράτος» της Β. Κύπρου (θα γίνει ένα είδος Ταϊβάν), χωρίς καμιά αποζημίωση για τις χαμένες περιουσίες, ο στρατός κατοχής θα παραμείνει επ’ αόριστον (είναι μύθος ότι θα τους αναγκάσει η Ε.Ε. να φύγουν, απλώς θα συνεχιστεί η αναστολή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο βόρειο τμήμα του νησιού), δεν θα επιστραφεί κανένα έδαφος υπό Ελληνοκυπριακή διοίκηση, ο πληθυσμός των Τούρκων εποίκων θα αυξάνει ανεξέλεγκτα και οι Τουρκοκύπριοι θα το έχουν δίπορτο, θα πάρουν πίσω στις περιουσίες τους στον ελληνοκυπριακό τομέα (πράγμα που δεν μπορούμε να τους αρνηθούμε) κλπ κλπ. Η μη λύση δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν. Θα χειροτερέψουν πολύ για μας. Αυτό δεν έχουν αντιληφθεί αρκετοί από τους Ελληνοκύπριους. Και τέλος θέλω να πω και το εξής, όσο και αν σου φανεί παράδοξο. Κατά τη γνώμη μου ο αξιοπρεπής συμβιβασμός (χωρίς να εννοώ βέβαια να τα ξεπουλήσουμε όλα) για να αποσοβηθούν τα χειρότερα είναι που θα δείξει τον πατριωτισμό του Προέδρου και όχι το ΟΧΙ. Το ΟΧΙ είναι πολύ εύκολο να ειπωθεί, η εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης είναι το δύσκολο. Όσον αφορά το σχέδιο Ανάν πιστεύω ότι η πλευρά μας, και συγκεκριμένα ο μακαρίτης ο Τάσσος Παπαδόπουλος, δεν επιδίωξε τη βελτίωση του, την οποία μπορούσε να επιτύχει σε κάποιο βαθμό. Μπορούσε από απαράδεκτο (όπως το λες) να το κάνει παραδεκτό, αν το πάλευε και σήμερα να είμασταν σε πολύ καλύτερη μοίρα. Θα είχαμε πάρει πίσω την Αμμόχωστο, τη Μόρφου, θα είχε φύγει τουρκικός στρατός ή σε κάθε περίπτωση θα κόντευε ο χρόνος που θα έφευγε εντελώς κλπ κλπ.

------ είπε...

Γεια σου Μερόπη μου...τι κανεις;;;Βλεπω και το Φλουφλάκο εδω ε;;;;
Να διαβασω την αναρτησή σου το βραδυ στην εκπομπή μου;;;;
Φανταζομαι να μην εχεις αντιρρηση....
Καλο απογεμα

Meropi είπε...

-@hackaday μου,
θύματα ή όχι όλοι θα υποστούμε πανωλεθρία από την πτώχευση της Ελλάδας. Πάντως δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά θύματα σήμερα στην Ελλάδα. Άλλως λίγο και άλλος πολύ, έχουμε το μερίδιο ευθύνης μας στο σημερινό χάλι της Ελλάδας. θα μου πεις αυτοί που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης να πληρώσουν πιο πολύ. Μακάρι να βρεθεί ένας τρόπος να μετριέται η ευθύνη.

Meropi είπε...

-@Νανά μου,
ευχαρίστως να τη διαβάσεις την ανάρτηση, τιμή μου.
Α ξέχασα να σε καλωσορίσω στη γειτονιά μου.

------ είπε...

σμουτςςςςςς:-))))))))

Independent είπε...

Άστα τα εμφράγματα για μετά από 30 χρόνια....

Η κατάσταση είναι γενικά τραγική.

Μέσα σε όλο αυτό, ανακοινώθηκαν περικοπές 10% απόόλους τους δημόσιους οργανισμούς, με εξαίρεση την Βουλή, τον στρατό, την πυροσβεστική!!!!!!

Χώρα με πολίτες 2 ταχυτήτων