Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και η πλατεία Κλαυθμώνος





Τις τελευταίες μέρες διαβάζω στον τύπο και ακούω στο ραδιόφωνο ότι «παράθυρο» για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο άνοιξε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή. Κατά τη γνώμη μου η είδηση αυτή είναι παραπλανητική. Στην πραγματικότητα η δήλωση του Πάγκαλου έχει περίπου ως εξής: «Η μονιμότητα στο Δημόσιο ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις. Εάν μία θέση καταργηθεί, τότε εννοείται ότι παύει να ισχύει η έννοια της μονιμότητας».

Μα αυτό ακριβώς ορίζει και το Σύνταγμα. Δεν είπε κάτι καινούργιο ο κ. Αντιπρόεδρος, ώστε να δικαιολογείται ο σάλος που ξεσηκώθηκε. Συγκεκριμένα το άρθρο 103 του Συντάγματος ορίζει στην παράγραφο 4 τα εξής: «Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν. Αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα με τους όρους του νόμου και, εκτός από τις περιπτώσεις που αποχωρούν λόγω ορίου ηλικίας ή παύονται με δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση ούτε να υποβιβαστούν ή να παυθούν χωρίς απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, που αποτελείται τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα από μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους. Κατά των αποφάσεων των συμβουλίων αυτών επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως νόμος ορίζει».

Όπως θα διαβάσατε λοιπόν παραπάνω, η έννοια του Συντάγματος είναι ότι ο δημόσιος υπάλληλος είναι μόνιμος, εφόσον η θέση για την οποία διορίστηκε εξακολουθεί να υπάρχει. Μέχρι τώρα βέβαια οι δημόσιοι υπάλληλοι διατηρούνται, μετατασσόμενοι (εφόσον το ζητήσουν και υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις σε άλλη υπηρεσία), ακόμα και αν η θέση τους παύει να υπάρχει (σχετικό το Π.Δ. 117/2008), χωρίς όμως η δυνατότητα μετάταξης να προστατεύεται συνταγματικά, αφού μπορεί να καταργηθεί με νεώτερη νομοθετική διάταξη. Ας σημειωθεί ότι νομοθετήθηκε ότι ακόμα και οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής (που δεν είναι Δημόσιο) έχουν το δικαίωμα να μεταταχθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, μετά την πώληση της εταιρείας. Είναι δύσκολο για μένα να πω ότι αυτό είναι άδικο (σε σχέση με τα νέα παιδιά που περιμένουν να μπουν στο Δημόσιο με διαγωνισμό), γιατί αντιλαμβάνομαι πόσο οδυνηρό είναι να χάνει κάποιος τη μόνιμη δουλειά του και να μένει ξαφνικά ξεκρέμαστος. Είναι άλλο θέμα αν η θέση του στην Ολυμπιακή δεν ήταν μόνιμη και παρόλα αυτά θα μεταταγεί σε θέση μόνιμου δημόσιου υπαλλήλου. Αυτό πράγματι είναι άδικο για τα παιδιά που περιμένουν να διοριστούν αξιοκρατικά. Τέλος η γνώμη μου είναι ότι η μετάταξη, όπου είναι θεμιτή, πρέπει να γίνεται με το μισθό της θέσης, στην οποία μεταβαίνει ο υπάλληλος και όχι με τον παχυλό μισθό που ενδεχομένως είχε πριν τη μετάταξη του.

Τελειώνοντας την ανάρτηση αυτή, ας θυμηθούμε λίγο την ιστορική αναδρομή της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Τη μονιμότητα θεσμοθέτησε με νόμο για πρώτη φορά ο Χαρίλαος Τρικούπης (φωτο πάνω) στη πρωθυπουργική του θητεία, κατά τα έτη 1882-1886. Προηγουμένως με κάθε κυβερνητική αλλαγή άλλαζαν, κατά κανόνα, και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι απολυμένοι υπάλληλοι μαζεύονταν στην Πλατεία 25ης Μαρτίου, όπου βρισκόταν τότε το Υπουργείο Οικονομικών και το Νομισματοκοπείο και έκλαιγαν τη μοίρα τους. Λόγω δε αυτού του κλαυθμού και οδυρμού η πλατεία ονομάστηκε από το λαό ως «Κλαυθμώνος». Με αυτή την ονομασία είναι γνωστή μέχρι και σήμερα. Η μονιμότητα αυτή των δημοσίων υπαλλήλων το 1911 καθιερώθηκε και συνταγματικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1864. Από τότε δε μέχρι και σήμερα η μονιμότητα, με την ανωτέρω αναφερόμενη έννοια, εξακολουθεί να προστατεύεται συνταγματικά και απλός νόμος δεν μπορεί να την καταργήσει. Και είναι αλήθεια ότι πολλοί από μας, συχνά σκεφτήκαμε, φεύγοντας από δημόσια υπηρεσία, απογοητευμένοι με την αγένεια κάποιου υπαλλήλου, ότι πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Όμως αναλογιστήκαμε τι κοινωνική αναταραχή θα έφερνε μια τέτοια ρύθμιση? Όχι μία, αλλά πολλές πλατείες «Κλαυθμώνος» θα αναβίωναν. Αυτό που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να γίνει είναι απλώς να εφαρμόζεται το Σύνταγμα στις περιπτώσεις των επίορκων και παντελώς αδιάφορων δημοσίων υπαλλήλων. Να συνέρχονται γρήγορα και με ευελιξία τα υπηρεσιακά συμβούλια για την απόλυση αυτών που πρέπει να απολυθούν. Το Δημόσιο δεν πρέπει να είναι καταφύγιο απατεώνων, αλλά ούτε και ανικάνων.

32 σχόλια:

DaNaH είπε...

Πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου Μερόπη! Θα κρατήσω κυρίως την τελευταία φράση σου. Αν στο δημόσιο υπήρχαν ικανά άτομα τότε δεν θα ήταν στην κατάσταση που βρίσκεται! Δυστυχώς στην Ελλάδα μόνο αν έχουμε κάποιον πάνω από το κεφάλι μας να μας ελέγχει κάνουμε καλά τη δουλειά μας. Η μόνη χώρα που έχει τη λέξη "φιλότιμο" είναι και αυτή που δεν την χρησιμοποιεί όπως θα'πρεπε! Τι να πεις...

Nikos Lioliopoulos είπε...

Ποτέ δεν μπορεσα να χωνέψω τη λεξη μόνιμος. Τι αλλοα στη ζωη ειναι μονιμο εκτος των ελληνων ΔΥ? Ειναι παράδοξο εντελώς...

Swell είπε...

H μεγαλύτερη πλάκα, είναι ότι κανείς δεν ξέρει τον συνολικό αριθμό των ΔΥ που έχουμε. Χάος, για το οποίο φταίει (και) η μονιμότητα.

Ευάγγελος είπε...

Οι Δ.Υ. είναι γεγονός ότι βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, όχι μόνο αυτή την περίοδο, αλλά με κάθε ευκαιρία. Θεωρώ πως είναι θύματα και θύτες του φαύλου κύκλου που ακούει στο όνομα "πελατειακές σχέσεις". Μήπως και στην εποχή μας, με την αλλαγή κάθε κυβέρνησης δεν ξηλώνονται όλοι οι γενικοί διευθυντές, διευθυντές και προϊστάμενοι στα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες για να "επιλεγούν" οι κομματικά εκλεκτοί; Φαίνεται όμως ότι και στον τομέα αυτό κάτι πάει να αλλάξει, εφόσον ο ΓΑΠ εξήγγειλε, πως οι επιλογές θα γίνονται πλέον από το ΑΣΕΠ κι όχι από τα ελεγχόμενα και επηρεαζόμενα ποικιλοτρόπως υπηρεσιακά συμβούλια. Καιρός ήτανε να κάνουμε ένα βήμα πιο πέρα απ' τον οραματιστή Τρικούπη!

monahikoslikos είπε...

Μ' έβγαλες από τον κόπο να ψάχνω τη Συνταγματική Διάταξη....
(Τσακάλι με πέταλα πάντως όποιος το σκέφτηκε, αντί να καταργήσουν τη μονιμότητα που δεν μπορούν λόγω Συντάγματος θα καταργούν υφιστάμενες θέσεις)

Meropi είπε...

-@Δανάη μου,
συμφωνώ ότι υπάρχουν αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά υπάρχουν και άλλοι τόσοι που την κάνουν. Ελπίζω κάποτε η κατάσταση να βελτιωθεί.

-@Νίκο μου,
δεν είναι κακό να είσαι μόνιμος, αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Το κακό είναι να μην την κάνεις σωστά και παρόλα αυτά να μην τολμά κανείς να σε κουνήσει.

Meropi είπε...

-@Swell μου,
πράγματι κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό των δ. υπαλλήλων. Εδώ θα χρειαζόταν μια απογραφή. Και όσοι δεν βρεθούν στη θέση τους να περικόπτεται ο μισθός τους.

-@Ευάγγελε μου,
είναι μερικές (ελάχιστες) θέσεις με πολιτική ευθύνη, όπου δεν το θεωρώ αθέμιτο να τοποθετούνται πρόσωπα της εμπιστοσύνης της εκάστοτε Κυβέρνησης, ακριβώς για να υλοποιείται το πρόγραμμα της. Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι ο διορισμός ολόκληρης στρατιάς δ. υπαλλήλων κάθε φορά που έχουμε κυβερνητική αλλαγή, για ρουσφετολογικούς σκοπούς.

Meropi είπε...

-@Λύκε μου,
έχεις καμιά αμφιβολία ότι το τσακάλι με πέταλα είναι ο πληθωρικός Πάγκαλος????

αθεόφοβος είπε...

Αυτό που ίσως θα ήταν αναγκαίο θα ήταν η μονιμότητα να άποκτάται μετά κάποια δοκιμαστική περίοδο 1-2 ετών.

tzonakos είπε...

Εχεις δίκιο σε ολα τα σημεία που εστιάζεις αγαπητή Μερόπη.
Ωστόσο η μονιμότητα στο Δημόσιο δεν θα ηταν τόσο κακή αν δεν υπήρχε το κακό Δημόσιο, εκεινο που αφήνει τους υπαλλήλους του να κάνουν οτι γουστάρουν, και οταν θέλουν.
Παλιά πίστευα κιόλας οτι όσοι μπήκαν στο Δημόσιο ειναι κατι σούπερ και πολυ μορφωμένοι και καλλιεργημένοι άνθρωποι γι αυτο επιλέχτηκαν να μπούν εκει.
Και μετά μεγάλωσα και ειδα ποιοί και πώς μπαίνουν στο Δημόσιο και τι ποσοστό απο αυτούς ειναι άξιο και μπορείς να πεις άνετα οτι αξίζουν να ειναι μόνιμοι.
Ομως υπάρχει και πάλι μιά διάκριση μεταξύ των πολιτών εδω που ισως δεν προβλέφθηκε απο τον νομοθέτη που θέσπισε την μονιμότητα.
Η διάκριση ειναι οτι οι μη δημόσιοι ζούν στην ανασφάλεια της απόλυσης και οι δημόσιοι εχουν ησυχάσει απο αυτό, δεν ανησυχούν.
Οι μεν κλαυθμό, οι άλλοι μακαριότητα.
Εχω πάρα πολλά να πω σε αυτο το θεμα αλλα δεν θέλω να το κάνω για λόγους καθαρά προσωπικούς μου.
Ευχαριστώ.

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τους νεότερους τουλάχιστον!!

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη μου, έχω την εντύπωση ότι είμαστε από τις ελάχιστες ευρωπαικές χώρες που διατηρείται ακόμη η μονιμότητα. Δυστυχώς στην Ελλάδα των πελατειακών σχέσεων, πιθανή άρση θα έφερνε μεγάλη κοινωνική αναταραχή.Ωστόσο, η μονιμότητα έχει οδηγήσει στο να ατονούν οι πειθαρχικές διώξεις σε περίπτωση παραπτωμάτων και να υπάρχει μια γενικευμένη ατιμωρησία. Οπότε, μονιμότητα ναι αλλά με αυστηρές προυποθέσεις και άμεσο ξήλωμα σε περίπτωση διαφθοράς.

Ανώνυμος είπε...

Mερόπη μέχρι να εφαρμοστούν όλα όσα χρειάζονται πλέον για να γίνει αυτό το πράγμα που ζούμε "κράτος",
όλες οι πλατείες θα μετονομαστούν σε "κλαυθμώνος".... :))))))

Gee Pontius είπε...

Η ιστορία των Δ.Υ. είναι πολύ πικρή στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο οι απολύσεις. Κατ' αρχάς μέχρι το 58 (περίπου) οι προαγωγές γίνονταν κατ' επιλογήν αποκλειστικά ! Ο πατέρας μου διπλωματούχος τοπογράφος μηχανικός στο Υπ. Γεωργίας παρέμεινε 22 χρόνια στον ίδιο βαθμό έχοντας προϊστάμενο τον πρώτο ξάδερφό του με απολυτήριο γυμνασίου !!. Το πρόβλημα "λύθηκε" κάπως με το ενιασίο μισθολόγιοτου ΠΑΣΟκ την δεκαετία του 80.

Οι περισσότεροι (συντριπτικά) Δ.Υ.
είναι εκπαιδευτικοί. Υπήρχε η επετηρίδα, καταργήθηκε και ήρθε ο ΑΣΕΠ όπου "παίζει" και η προσωπική συνέντευξη που την θέλουντα κόμματα εξουσίας, όπως καιτο θεσμό του διορισμένου διευθυντή-υποδιευθυντή, όπου πάλι κυρίαρχο ρόλο παίζει η προσωπική συνέντευξη.
Νομίζω ότι αυτά είναι κατάλοιπα της Οθωμανοκρατίας στην Ελλάδα.
Η μονιμότητα πρέπει σαφώς να διατηρηθεί- δεν είναι επιχείρηση το δημόσιο για να αλλάζει το μάνατζμεντ και οι υπάλληλοι- τα κριτήρια πρόσληψης όμως πρέπει να γίνουν ορθολογιστικά και όχι καμματορουσφετολογικά.

Vam33 είπε...

Ενδιαφέρον ποστ.Καλημέρες

Pink_Fish είπε...

θα σας μεταφέρω αληθινό περιστατικό: Χτες, σε κεντρικότατο παράρτημα του ΙΚΑ στην Αθήνα. Ένας πολίτης διαπληκτίζεται με μια υπάλληλο, η οποία τον καθυβρίζει, τον αποκαλεί "απατεώνα" και τον απειλεί ότι θα τον καταγγείλει (!) για απάτη δημοσίου. Τι είχε γίνει δε κατάλαβα ακριβώς, γιατί έφυγα λόγω της πολυκοσμίας. Τέτοια περιστατικά είναι καθημερινά. Τέτοιους δημοσίους υπαλλήλους θέλουμε? Αν είναι να είναι τέτοιου ήθους, τότε ν' αρθεί η μονιμότητά τους. Μήπως και σεβαστούν όλους εμάς τους υπόλοιπους δηλαδή, που δεν είμαστε δημόσιοι και δεν έχουμε απλώσει τα πόδια στο γραφείο της αργομισθίας

Βάσσια είπε...

Θα το πω άλλη μία φορά- ούσα μόνιμη υπάλληλος- ότι πρέπει να αρθεί η μονιμότητα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα.

Τι ακριβώς έχει προσφέρει;

Ως επί το πλείστον οκνηρούς υπαλλήλους, μείωση δημιουργικότητς, συσσώρευση υπαλλήλων προς εξόφληση ρουσφετιών. Πεδίο μάχης των εκάστοτε κυβερνήσεων και με συμμέτοχους και μας τους ίδιους.
Αυτή είναι η αλήθεια για μένα.

Κι όσοι επιβιώνουμε (και με βάζω μέσα) έχουμε αρχίσει και κουραζόμαστε.

Καλημέρα
:-)

Gee Pontius είπε...

Βάσσια το μοντέλο της άρσης μονιμότητας έχει εφαρμοσθεί στην Ελλάδα και με κάθε αλλαγή κυβέρνησης άλλαζαν όλοι όπως γίνεται και σημερα με γεν.γραμματείς,διοικητές ΔΕΚΟ κ.λ.π., με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί καθόλου το κράτος. Η άρση της μονιμότητας είναι πισωγύρισμα, αλλιώς πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητά τους και αυτό είναι θέμα σωστών και όχι ρουσφετολογικών νομοθετικών ρυθμίσεων από την Βουλή

Βάσσια είπε...

gpoint, είμαι ίσως λίγο απόλυτη αλλά ξέρεις γιατί;

Ζω επί 22 χρόνια την ίδια κατάσταση, Αλλαγή κυβέρνησης, αλλαγές σε μας, προαγωγές για εξόφληση ψήφων, παραγωγικότητα μειωμένη έως μηδενική, χρέη, μίση και πάθη συνδικαλιστικά και και....

Και βλέπω ανθρώπους ικανότατους να μαραζώνουν, να μη θέλουν να μπουν από τη πόρτα αλλά να δουλεύουν, μέχρι σήμερα, ως επαγγελματίες με ήθος.

Πισωγύρισμα λες;
Γι αυτό είπα να καταργηθεί με τη μορφή που έχει σήμερα.
Και φυσικά να προστατευόμαστε από απολύσεις με ύποπτα κίνητρα και να κρινόμαστε δίκαια.

Ονειρευόμαι μάλλον.

:-)
Καλό βράδυ gpoint

hackaday είπε...

Θα έπρεπε η μονιμότητα να είναι σχετική. Δηλαδή όποιος βαριέται να δουλέψει ή θέλει συνέχεια άδειες ή εξαφανίζει δημόσιο χρήμα να φεύγει ανεπιστρεπτί. ¨οποιος κάνει σωστά τη δουλειά του δε θα έχει να φοβηθεί τίποτα.

Meropi είπε...

-@Αθεόφοβε μου,
αυτή η δοκιμαστική περίοδος υπάρχει και σύμφωνα με το άρθρο 40 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων είναι διετής, αλλά σχεδόν ποτέ κανείς δεν απολύεται κατ΄αυτήν. Η κακώς εννοούμενη επιείκεια βλέπεις....

-@Τζονάκο μου,
καταλαβαίνω κι εγώ την αναγκαιότητα της μονιμότητας, ειδικά στην Ελλάδα όπου κυριαρχούν συχνά τα κομματικά πάθη, αλλά πρέπει να τηρείται το Σύνταγμα και όπου παρατηρείται παρανομία, αλλά και ανικανότητα να συνέρχεται το υπηρεσιακό συμβούλιο προς απόλυση. Σήμερα οι σχετικές διαδικασίες κινούνται πολύ αργά και επικρατεί, συχνά, μια ανεξήγητη "επιείκεια". Όσο για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, εκεί πράγματι αναβιώνουν πλατείες Κλαυθμώνος.

Meropi είπε...

-@Φοίβο μου,
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

-@Δώρα μου,
εδώ στην Ελλάδα είμαστε ή του ύψους ή του βάθους. Πρέπει να μάθουμε σιγά σιγά να τηρούμε με νηφαλιότητα τους νόμους και το Σύνταγμα. Όποιος είναι παράνομος ή ανήθικος πρέπει να φεύγει. Να παύσει η μονιμότητα να προστατεύει αυτές τις καταστάσεις.

Meropi είπε...

-@Φοράδα μου,
νομίζω όμως ότι είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε "κράτος". Οι παράνομοι, οι ανήθικοι και οι αρχιτεμπέληδες ας κλάψουν όσο θέλουν...

-@gpoint μου,
το ωραίο είναι ότι η συνέντευξη υπάρχει, από χρόνια, σε όλα τα προηγμένα κράτη για την πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς εκεί να εγείρονται αμφισβητήσεις γι' αυτό το θεσμό. Εδώ κατορθώσαμε να μετατρέψουμε τη συνέντευξη σε μέσον ρουσφετιού. Αθάνατη Ελλάδα!!!

Meropi είπε...

-@Vam33 μου,
σ' ευχαριστώ. Τις καλημέρες μου!

-@Pink_Fish μου,
δυστυχώς ο κακός χαρακτήρας εκδηλώνεται άσχημα, όταν ο άνθρωπος ασκεί κάποιου είδους εξουσία. Και αρκετοί (όχι όλοι) δημόσιοι υπάλληλοι νομίζουν ότι είναι μικροί βασιλιάδες, πίσω από τα γραφεία τους.

Meropi είπε...

-@Βάσσια μου,
εγώ θα πρότεινα όχι την άρση της μονιμότητας, αλλά την πιστή εφαρμογή του Συντάγματος και συγκεκριμένα απόλυση σε περιπτώσεις ακραίας οκνηρίας, παρανομίας, ανηθικότητας και ανικανότητας. Δεν χρειάζεται επιείκεια σ' αυτές τις περιπτώσεις.

-@hackaday μου,
το σχόλιο μου προς τη Βάσσια αμέσως παραπάνω εκφράζει τη γνώμη μου επί του θέματος. Την καλημέρα μου.

leondokardos είπε...

Μα είναι και συνταγματικά και λογικά απόλυτα σωστό να παραμένουν μόνιμοι όσοι υπάλληλοι του Δημοσίου είναι πραγματικά σε απαραίτητες θέσεις, όπως γίνεται και στον ιδιοτηκό τομέα.Αλλά βλέπεις για τους ψήφους των πολιτικών "φτιάχτηκαν" θέσεις άχρηστες με αποτέλεσμα να φουσκώσει το Δημόσιο και να είναι ένας απο τους λόγους που σήμερα είμαστε σαυτή τη τραγική κατάσταση.

glam είπε...

Η Μερόπη είπε:

"Είναι δύσκολο για μένα να πω ότι αυτό είναι άδικο, γιατί αντιλαμβάνομαι πόσο πιο άδικο είναι να χάνει κάποιος τη μόνιμη δουλειά του και να μένει ξαφνικά ξεκρέμαστος"

Εδώ έχω μια διαφωνία.....
Άδικο ή αντίθετα δίκαιο, είναι ότι είναι σύμφωνο με τους γραπτούς ή και άγραφους νόμους, και το αντίθετο....

Η πρόσληψη ή η απόλυση κάποιου, δεν "εμπίπτει" σε κάτι τέτοιο....

Μάλλον θα τα χαρακτήριζα: Το μεν πρώτο (συνήθως!) ευχάριστο, το δε δεύτερο (πάλι συνήθως!) δυσάρεστο.
Τίποτα περισσότερο...

Βέβαια υπάρχει στην χώρα μας μια γενικότερη "κουλτούρα" που θέλει τους εργαζόμενους, ακόμα και του ιδιωτικού τομέα, να μην πρέπει να απολύονται παρά μόνο να προσλαμβάνονται, αλλά η πραγματικότητα άλλα "κελεύει"....

Προσωπικά θα θεωρούσα "δίκαιο" την μονιμότητα μόνο σε όσους προσλήφθηκαν, τουλάχιστον, μέσω αδιάβλητων διαγωνισμών, (πχ ΑΣΕΠ) όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να "διωχθούν" τόσο οι ίδιοι όσο και οι "πατρόνες" που τους προσέλαβαν......


Φιλικά

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλά είναι μερικοί που ψάχνουν να βρουν κάτι απλά να διαφωνήσουν χωρίς καν να αντιλαμβάνονται τι λέει ο πολιτικός.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Να πούμε όμως κι αυτό: οι εκάστοτε κυβερνώντες "φροντίζουν" να προβλέπουν σε κάθε δημόσια υπηρεσία τριπλάσιες (τουλάχιστον) οργανικές θέσεις απ' όσες πράγματι χρειάζονται!
Μόνο και μόνο για να "βολέψουν" όσο το δυνατόν περισσότερους.
Με κάτι τέτοια κολπάκια έχουν βουλιάξει...

Meropi είπε...

-@Λεοντόκαρδε μου,
τώρα είπαν ότι για κάθε 5 υπαλλήλους που συνταξιοδοτούνται θα διορίζεται μόνο ένας, εκτός βέβαια από ορισμένες θέσεις (όπως στα νοσοκομεία, εκπαιδευτικούς κλπ). Για να δούμε....

-@glam μου,
τη φράση "είναι δύσκολο για μένα να πω ότι αυτό είναι άδικο, γιατί αντιλαμβάνομαι πόσο πιο άδικο είναι να χάνει κάποιος τη μόνιμη δουλειά του και να μένει ξαφνικά ξεκρέμαστος..." την αναφέρω με την έννοια ότι η νόμιμη (και συνταγματικά κατοχυρωμένη) οδός εισόδου στο Δημόσιο (διαγωνισμός ΑΣΕΠ κλπ)παρακάμπτεται σε βάρος πολλών νέων παιδιών, με πτυχία και όνειρα που περιμένουν να προκηρυχτεί κάποιος διαγωνισμός για να καταλάβουν τις κενές θέσεις εργασίας. Το "άδικο" είναι σε σχέση με αυτούς που θέλουν να μπουν στο Δημόσιο με διαγωνισμό κλπ

Meropi είπε...

-@δείμο μου,
οι περισσότεροι δημοσιογράφοι και πολίτες δεν είναι εξοικειωμένοι με νομικές έννοιες, όπως είναι αυτή της "μονιμότητας". Γι' αυτό και υπάρχουν οι παρανοήσεις.

-@Ασκάρ μου,
συμφωνώ μαζί σου σχετικά με αρκετές θέσεις στο Δημόσιο. Μου έλεγε ο άντρας μου ότι σε μεγάλο Νοσοκομείο που εργάζεται, ένα διάστημα, διόριζαν πιο πολλούς "κηπουρούς", παρά νοσηλευτικό προσωπικό!!

phlou...flis είπε...

Με τούτα και με κείνα να συμπεράνω πως για όλα τα δεινά φταίνε οι ΔΥ; Γιατί έχω πει πολλές φορές πως κάποιοι "ζουν" στο Δημόσιο, κάποιοι "ζουν" από το Δημόσιο και κάποιοι "ζουν" λόγω του Δημόσιου!