Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Σεπτέμβρης με βρήκε στην Κύπρο...



Ο Σεπτέμβρης με βρήκε στην Κύπρο. Ευτυχώς, με το που μπήκε ο μήνας, άρχισε κάπως να δροσίζει (από τα σαραντάρια πέσαμε στους 33-35c). Χθες μάλιστα «φάγαμε» και την πρώτη βροχή. Η βροχή με πέτυχε στην παραλία της Λάρνακας. Πήγα για κολύμπι, μαζί μ’ ένα ξάδελφο και τη μητέρα μου. Θα αναρωτιέστε αν ήταν πετυχεμένος ο συνδυασμός της παρέας (ξάδελφος – μαμά – εγώ). Ε, ναι λοιπόν, ήταν. Η μαμά μου, παρόλο που είναι 78 χρόνων, είναι γεμάτη ζωντάνια και όρεξη για ζωή. Και ο ξάδελφος έχει χιούμορ. Μόλις φτάσαμε στη Λάρνακα, ανοίξανε οι καταρράχτες του ουρανού. Αντί να βραχούμε στη θάλασσα, γίναμε μούσκεμα από τη βροχή. Καθήσαμε στην καφετέρια μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα. Μόλις σταμάτησε η βροχή, η μαμά έδωσε το σύνθημα «Άτε, πάμε». Νόμιζα ότι εννοούσε να φύγουμε για το σπίτι, είχε αρχίσει και να σουρουπώνει. Αμ, δε. Δεν εννοούσε αυτό. Ήθελε μπάνιο στη θάλασσα η καλή σου. Γιατί όχι λοιπόν! Ξεχυθήκαμε στη θάλασσα, πιασμένοι και οι τρεις, χέρι με χέρι. Ναι, μη γελάτε. Πιαστήκαμε χέρι χέρι γιατί η θάλασσα ήταν λίγο φουρτουνιασμένη και η μαμά φοβόταν μην την παρασύρουν τα κύματα. Μετά, βέβαια, αφήσαμε τα χέρια και κολυμπήσαμε ελεύθερα. Ήταν ένα από τα πιο ωραία μπάνια που έκανα ποτέ.

Φτάσαμε στη Λευκωσία, κατά τις 8 το βράδυ. Βρήκαμε τον πατερούλη μου να μας περιμένει ανάστατος. Ανησυχούσε, λέει, γιατί «μπήκε κρύο» και δεν θυμόταν αν έχει μακριά παντελόνια να φορέσει. Φοβόταν ότι δεν είχε και θα έμενε με τα κοντά παντελόνια όλο το χειμώνα. Δεν ησύχασε, παρά μόνο όταν του βγάλαμε από την ντουλάπα τα μακριά του παντελόνια. Μετά ήθελε να του δείξουμε ότι έχουμε και κουβέρτες. Καημένε μου πατέρα, το αλστσχάιμερ σιγά σιγά σε καταβάλλει.

19 σχόλια:

astronaftis είπε...

θαυμάζω και απολαμβάνω τον τρόπο που γράφεις...

Meropi είπε...

Αχ, σ' ευχαριστώ πολύ @Ποδηλάτη μου! Μ' αρέσει και ο δικός σου τρόπος.

Roadartist είπε...

..όταν μεγαλώνουν οι άνθρωποι μας χρειάζονται περισσότερο δίπλα τους..και τους οφείλουμε.. ότι καλύτερο..

Σοφία είπε...

Μερόπη, λυπάμαι για τον πατέρα σου, αλλά χαίρομαι για τη μητέρα σου, που έχει κουράγιο και κέφι για τη ζωή. Είναι πολύ καλό το ότι μπορείς να μοιραστείς αυτές τις όμορφες στιγμές με τους γονείς σου. Σου εύχομαι πάντα τέτοια και καλύτερα!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Τι γλύκα αποπνέει η γραφή σου!
Και αυτή η συντροφιά με τους δικούς σου ανθρώπους συγκινητική!
Το χέρι που κρατά την μάνα να είναι ευλογημένο...

Meropi είπε...

-@Roadartist μου,
ναι είναι αλήθεια ότι οι δικοί μας άνθρωποι, μεγαλώνοντας, μας έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Άσε που αναπτύσσουν και ανασφάλειες.

-@Σοφία μου,
η μαμά μου είναι πολύ κοινωνικός άνθρωπος και αυτή η κατάσταση με τον πατέρα μου, της έχει στοιχίσει πολύ, γιατί περιόρισε τις δραστηριότητες της.

Meropi είπε...

-@Αντιγόνη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου.

Global Greek είπε...

το μπάνιο στη θάλασσα μετά από καταιγίδα είναι όντως τέλειο! έτσι που τα έγραψες ήταν σαν να σας έβλεπα. να προσέχεις τον μπαμπάκα :-)

σου αφιερώνω το παρακάτω. ίσως να το έχεις δει. αν όχι, δες το μεχρι το τέλος, εχει σημασία που είναι "αργό"...

http://www.youtube.com/watch?v=mNK6h1dfy2o

stalamatia είπε...

Τυχερούλα τους πήγες και βροχούλα.
Ωραίες εικόνες μας περιέγραψες Μερόπη μου,πολύ γλυκές.Να είσαστε όλοι καλά.Χαιρετισμούς στη μάμα σου

Νηφάλια Μέθη είπε...

:)

σ αφηνω το μηνυμα απ την παγκοσμια μερα αλζχαιμερ
¨δεν ξεχναμε...αγαπαμε¨

κι ευχομαι να σου χαριζονται στιγμες χαρας καραμελωμενες με αγαπη

καλο απογευμα!

eirini katsa είπε...

Μπάνιο....μετά τη βροχή...!!!!
Το καλύτερό μου!!!
Πολύ σπάνιο...!!!
Ετσι,με όσες δυσκολίες ο καθένας...δεμένοι-αγαπημένοι,με τα πρόσωπα που έχουν μείνει δίπλα μας...όλα απαλύνονται!!!
Καλό φθινόπωρο!!!
:)

marianaonice είπε...

Αχ Μεροπίτσα μου...
τι όμορφες εικόνες μας μετέφερες...
βροχερή μέρα σε παραλία και μπάνιο υπό βροχή... το έχω κάνει πολλές φορές και μ' αρέσει, μα τελευταία άκουσα ότι στο νερό τραβάς κεραυνούς και θέλει προσοχή!
Άντε τώρα νομίζω ότι θα είσαι πίσω... καλό μας φθινόπωρο λοιπόν, και του χρόνου με υγεία!!
:))

Ανώνυμος είπε...

Kαθόλου μην τον λυπάσαι τον πατέρα σου Μερόπη...
Είναι πολλές οι φορές που όλοι μας θα θέλαμε να μην ...θυμόμαστε και να μην ...ξέρουμε απολύτως τίποτα :)

Meropi είπε...

-@Global μου,
το είχα δει στην τηλεόραση το φιλμάκι, αλλά το ξαναείδα. Είναι πολύ ωραίο.

-@Σταλαματιά μου,
τη μέρα που πήγα στην Κύπρο είχε 40C. Είχα απογοητευτεί. Ευτυχώς όμως από 1η Σεπτεμβρίου κατέβηκε κάπως η θερμοκρασία, είχαμε και τη βροχούλα. Έδωσα τους χαιρετισμούς σου στη μαμά μου.

Meropi είπε...

-@Νηφάλια Μέθη μου,
ευχαριστώ πολύ για την ευχή, αλλά και για την επίσκεψη σου.

-@Ειρηνούλα μου,
ευχαριστώ για τα τρυφερά σου λόγια.
Καλό Φθινόπωρο και σε σένα γλυκιά μου

Meropi είπε...

-@Μαριάνα μου,
Το έχω ακούσει κι εγώ αυτό με τους κεραυνούς. Γι' αυτό στη θάλασσα μπήκαμε, αφού είχε σταματήσει εντελώς η βροχή.
Καλό Φθινόπωρο και σε σένα φιλενάδα.

-@Φοράδα μου,
είναι αλήθεια ότι στενοχωριέμαι που βλέπω τον πατέρα μου έτσι. Ήταν ένας πολύ δραστήριος άνθρωπος. Έχω την εντύπωση ότι και ο ίδιος στενοχωριέται.

maxforeigner είπε...

Καλησπέρα Μερώπη. Ωραία τα λες, πολύ γλυκειά αποπνέει η αγάπη προς τους γονείς.... - Εμείς θα πάμε Οκτώβριο στην ιδιαίτερη μας πατρίδα, αποφεύγουμε τους μήνες με τις μεγάλες ζέστες... φέτος έφτασαν τους 46 βαθμούς εκεί! Νάσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι τους γονείς σου.

Meropi είπε...

-@Mike μου,
τέλος Σεπτεμβρίου -αρχές Οκτωβρίου είναι η καλύτερη περίοδος για την Κύπρο, πράγματι. Έχει δροσούλα και κάνεις ακόμα τα μπάνια σου μια χαρά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΟΛΟΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ.ΑΡΚΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.