Συνήθως (όχι πάντα) εκνευρίζομαι με τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ. Ίσως γιατί θεωρώ ότι οι κινητοποιούμενοι, οι οποίοι είναι κυρίως συνταξιούχοι οπαδοί του ΚΚΕ, σε κάθε επιχειρούμενη μεταρρύθμιση (όχι απαραίτητα κακή) ταλαιπωρούν τους πολίτες που δεν φταίνε, απλώς για να φέρουν κοινωνική αναταραχή. Όπως π.χ. έγινε με τις «κινητοποιήσεις» στο λιμάνι του Πειραιά, κατά τις οποίες ταλαιπωρούσαν τους τουρίστες για να μην αρθεί το καμποτάζ.
Δεν έχω όμως τα ίδια αισθήματα για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων εκείνων που χάνουν τη δουλειά τους και το μοναδικό τους εισόδημα (το μισθό τους). Από τη μια μέρα δε στην άλλη βρίσκονται, οι περισσότεροι από αυτούς τουλάχιστον, σε καθεστώς πλήρους φτώχιας. Και για να μιλώ πιο συγκεκριμένα όχι μόνο δεν εκνευρίζομαι, αλλά έχω καταλήξει να κατανοώ πλήρως τις κινητοποιήσεις στην Ακρόπολη των συμβασιούχων του Υπουργείου Πολιτισμού. Στην αρχή, είναι αλήθεια, είχα κάποιες επιφυλάξεις αν κάνουν καλά που κλείνουν εντελώς το μνημείο, με αποτέλεσμα οι τουρίστες που έρχονται από μακριά να απογοητεύονται. Όμως ήλθα στη θέση τους. Δεν πρόκειται για εργαζόμενους που τους μειώθηκε απλώς το εισόδημα, όπως άλλωστε μειώθηκε στους περισσότερους από μας. Πρόκειται για ανθρώπους που από τη μια μέρα στην άλλη βρέθηκαν στο δρόμο. Για ανθρώπους που «δεν έχουν μία», που κινδυνεύει η επιβίωση τους, που δεν μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους.
Μα, θα μου πει κάποιος, όταν οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι, ας σημειωθεί είναι κυρίως νέοι και οι περισσότεροι με πτυχία, προσλαμβάνονταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου ήξεραν ότι αυτό θα ήταν προσωρινό, ότι προσλήφθηκαν για να καλύψουν προσωρινές ανάγκες και ότι θα απολύονταν μόλις έληγε ο χρόνος της σύμβασης τους. Αμ, δεν είναι έτσι και αυτό όχι με δική τους υπαιτιότητα. Δυστυχώς είναι γνωστό σε όλους μας ότι εδώ και χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί χρησιμοποιούν το δικαίωμα στην εργασία του πολίτη ως τρόπο προσέλκυσης ψηφοφόρων. Προσλαμβάνουν εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με ανεξέλεγκτες διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ, τάχα για την κάλυψη έκτακτων και προσωρινών αναγκών, ενώ όλοι ξέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτούς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου. Την κύρια δε ευθύνη γι’ αυτή την εκτροπή δεν την έχει ο πολίτης, ο οποίος, στο κάτω κάτω, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του στην εργασία ασκεί, αλλά οι κρατούντες πολιτικοί, οι οποίοι είναι θεσμικά υπεύθυνοι για την τήρηση της νομιμότητας, την οποία μάλιστα έχουν ορκιστεί να προστατεύουν. Αφού δε κύριε πολιτικέ τους προσέλαβες παράτυπα, παρακάμπτοντας τον ΑΣΕΠ που εσύ ο ίδιος θέσπισες, δεν μπορείς μετά να υποκρίνεσαι ότι εφαρμόζεις το Σύνταγμα που απαγορεύει τη μονιμοποίηση των εργαζομένων που προσλήφθηκαν με σύμβαση ορισμένου χρόνου και να τους πετάς στο δρόμο απροστάτευτους. Ναι την απαγορεύει, αλλά μη ξεχνάμε ότι εσύ πρώτος παρέβης τη συνταγματική διάταξη, για να αυξήσεις την εκλογική σου πελατεία. Μη παριστάνεις λοιπόν τώρα το θεματοφύλακα του Συντάγματος. Εξάλλου υπάρχει και η Ευρωπαϊκή Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28-6-1999, η οποία προβλέπει την προστασία και των εργαζομένων αυτών, όταν οι συμβάσεις τους, έστω και ορισμένου χρόνου, είναι συνεχείς και καλύπτουν διαρκείς ανάγκες. Ας σημειωθεί ότι από τις διατάξεις της Ενοποιημένης απόδοσης της Συνθήκης της Ε.Ο.Κ. προκύπτει, ότι οι Οδηγίες αποτελούν παράγωγο κοινοτικό δίκαιο και δεσμεύουν κάθε κράτος-μέλος της Κοινότητας, συνεπώς και την Ελλάδα.
Τελειώνοντας επαναλαμβάνω ότι οι κινητοποιήσεις των συμβασιούχων υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού στην Ακρόπολη, οι οποίοι, ας σημειωθεί, πέραν του ότι απολύθηκαν, είναι και απλήρωτοι, όχι μόνο δεν με εκνευρίζουν, αλλά μου δημιουργούν συμπάθεια και πάντως πιο μεγάλη συμπάθεια από τον απογοητευμένο τουρίστα που κοιτάζει την Ακρόπολη από κάτω (μια χαρά φαίνεται ο Παρθενώνας και από κει). Αντίθετα με εκνευρίζει η υποκρισία της πολιτικής ηγεσίας.
15 σχόλια:
από οτι άκουσα από τον εκπρόσωπο τους αυτοι οι άνθρωποι δεν απολύθηκαν απλά
εδώ και 24 μήνες!!!! 2 χρόνια είναι απλήρωτοι!!!!!!!
Δεν γινεται να μη μπορεις να βγαλεις την επαληθευση.
Καποιος τροπος θα υπαρχει.
Οσο για τα παρασιτα τους ΔΥ,
οσο λιγοτεροι,τοσο καλυτερα.
Ενα σωρο δουλειες εχει η Χρυση Ευκαιρια.
Να πα να δουλεψουν,οπως οι εργατικοι αδελφοι μας Αλβανοι...
Αρμπάιτ ουντ σνελλ (sic)...
Το θέμα "συμβασιούχοι" είναι το πιο μεγάλο και διαχρονικό έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας μας. Σύγχρονοι σκλάβοι της ανάγκης για δουλειά από τη μια και της μικροκομματικής εκμετάλλευσης από την άλλη. Τεράστιο θέμα, που όπως πολύ καλά θα γνωρίζεις από τον χώρο εργασίας σου, Meropi μου, είναι απίθανο αν στον τόπο αυτό μπορέσει κάποια στιγμή να βρεθεί μια αποδεκτή λύση, ώστε οι δημόσιες ανάγκες να καλύπτονται με εποχιακό ή έκτακτο προσωπικό μόνο όταν αυτό είναι αναγκαίο. Μ' ένα αναξιόπιστο και ανήθικο πολιτικό σύστημα, που με κάθε τρόπο αναζητά την επιβίωσή του και με μια κοινωνία μαθημένη στην εκδούλευση και την "εξυπηρέτηση", που εναγωνίως αναζητά μια δουλειά για να επιβιώσει, ποιοι κανόνες άραγε και ποια όρια μπορούν να σταθούν εμπόδιο κι ανάχωμα στην αυθαιρεσία και την παρανομία;
απο τον τροπο που φερονται στους υπηκοους τους και ψηφοφορους τους καταλαβαινει κανεις την ποιοτητα αυτων που κυβερνανε . εγω απορω γιατι οι ευρωπαιοι επιτρεπουν σ' αυτους τους ανικανους και απατεωνες να εχουν τη μεριμνα και την "διαφυλαξη" αυτων των μνημειων που υποτιθεται οτι ειναι παγκοσμια κληρονομια , να διαφυλαξουν τι! οι λυσασμενοι κυνηγοι του διφραγκου . αυτοι ειναι ικανοι να τα ξεπουλησουν ολα!
-@osr μου,
κατ' αρχάς καλώς μου ήλθες από το ιστολόγιο μου.
Και ναι το ξέρω ότι είναι ΚΑΙ απλήρωτοι οι συμβασιούχοι, εκτός από απολυμένοι.
-@harry μου,
δεν θέλω να βγάλω την επαλήθευση, για να μην γεμίζουν το ιστολόγιο μου με spam.
-@Ευάγγελε μου,
ναι, πράγματι είναι περίπλοκο το θέμα με τους συμβασιούχους και ακανθώδες. Και οι υπαίτιοι της δημιουργίας του είναι βέβαια οι πολιτικοί.
-@Γιώργο μου,
καλώς μου ήλθες από τη γειτονιά μου.
Καιρός να αλλάξουμε, μερικά τουλάχιστον ουσιώδη πράγματα στην κοινωνία μας;
Μερόπη γειά
Τις τελευταίες ημέρες, έχω διαβάσει αρκετά για τους συμβασιούχους της Ακρόπολης αλλά κατι μέσα μου αντιδρά. Συμφωνώ ότι σε μιά πολιτισμένη κοινωνία, η εργασία είναι σημαντικό δικαίωμα, όμως θεωρώ σημαντικότερο το αίσθημα της δικαιοσύνης, που στη περίπτωση αυτή μου αφήνει κάποια κενά. Σε μιά περίοδο που το Ελληνικό κράτος, έχει σημαντικότατα προβλήματα, έχει περικόψει μισθούς και συντάξεις και έχει παγώσει τις προσλήψεις, κάποια ομάδα συμβασιούχων ζητά ευνοϊκότερη μεταχείριση απο τους άλλους. Αναρωτιέμαι, πώς νοιώθουν τα υπόλοιπα ελληνόπουλα, που δεν είχαν το προνόμιο να προσληφθούν ούτε ώς συμβασιούχοι, ούτε φυσικά να πιέσουν μέσω συνδικαλιστικών οργάνων και της δικιοσύνης για συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεων ώστε σήμερα να διεκδικούν μονιμοποίηση. Η νοοτροπία να "τρουπώσουμε" στην ασφάλεια του Δημοσίου πρέπει επιτέλους να τελειώσει και οι νέοι να αναζητούν με αυτοπεποίθηση, δουλειές στην πραγματική οικονομία ή να τις δημιουργήσουν μόνοι τους, αξιοποιώντας τίς ικανότητες και τα προσόντα τους.
-@Φοίβο μου,
είναι πράγματι καιρός να αλλάξουν κάποια πράγματα στην ελληνική κοινωνία. Και κυρίως είναι καιρός από δω και στο εξής να ακολουθείται η νομιμότητα. Όμως είναι πρόβλημα και το τι θα γίνει γι' αυτούς τους εργαζόμενους που βρέθηκαν απολυμένοι και απλήρωτοι, χωρίς δική τους υπαιτιότητα.
-@vassper μου,
κατ’ αρχάς καλώς μου ήλθες από το ιστολόγιο μου.
Όσον αφορά τώρα αυτό που αναφέρεις ότι μερικοί συμβασιούχοι ζητούν προνομιακή μεταχείριση, δεν νομίζω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Απλώς ζητούν να μη χάσουν τη δουλειά τους (αρκετοί απ’ αυτούς εργάζονται στο Υπουργείο πολλά χρόνια) και επίσης να πληρωθούν για τα δεδουλευμένα (είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες). Το γεγονός δε ότι προσλήφθηκαν με σύβαση ορισμένου χρόνου και όχι μέσω ΑΣΕΠ, όπως θα ήταν νομότυπο, δεν οφείλεται σε δική τους υπαιτιότητα, αλλά των πολιτικών. Δυστυχώς η νόμιμη διαδικασία (μέσω ΑΣΕΠ) μόνο κατ’ εξαίρεση ακολουθείται, εδώ και χρόνια, χωρίς γι’ αυτό να φταίνε οι πολίτες. Τι θα έκανε λοιπόν ένας άνεργος? Θα καθόταν να περιμένει χρόνια και χρόνια, μήπως και προκηρυχθεί κάποια θέση μέσω ΑΣΕΠ ή θα προσπαθούσε να καταλάβει κάποια θέση συμβασιούχου, για να βρει επιτέλους μια θέση εργασίας? Νομίζω η απάντηση είναι εύλογη.
Μερόπη, καλώς σε βρήκα
αυτό που σχολιάζω είναι η νοοτροπία του νεοέλληνα να θέλει να γίνει Δημοσιος Υπάλληλος. ο άνεργος που αναφέρεις, φυσικά δεν θα κάτσει να πεινάσει. Αυτό πού προτείνω είναι να ψάξει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, με όλες τις αντιξοότητες που υπάρχουν εκεί ή να δημιουργησει μιά δική του δουλειά. Ετσι, σιγά-σιγά θα δημιουργήσει το δικό του δρόμο. Μπορεί. Πάνω απο 3 εκατ. Ελληνες δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα, που και αυτοί θα ήθελαν μιά δουλειά με ασφάλεια, καμία αξιολόγηση, αρκετά καλό μισθό σε σχέση με ιδ.τομέα και γεμάτη δικαιώματα. Αλλά δεν γίνεται. Ποιοί λοιπόν θα δημιουργήσουν το ΑΕΠ αυτής της χώρας, που απο τους φόρους του θα πληρωθούν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, αν όλοι θέλουν να μπούν στο δημόσιο, που ξοδεύει χρήματα αντί να παράγει χρήματα? Κατα την γνώμη μου το δημόσιο πρέπει να έχει λίγους, επιλεγμένους και άριστους απο κάθε κλάδο, που θα υπηρετούν το σύνολο με συνέπεια και αποτελεσματικότητα και όχι να είναι η εργασιακή λύση της κοινωνίας.
Μεροπάκι μου,
Είναι πολύ μπλεγμένη όλη η αυτή η υπόθεση. Η επαναληπτικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπως γνωρίζεις, ενέχουν την πρόθεση του εργοδότη για αποποίηση της μονιμοποίησης. Και θεωρούνται ύποπτες γι αυτό καταρρίπτονται στο δικαστήριο.
Συμπάσχω με τους συμβασιούχους αλλά αυτή η εμφάνισή τους στην Ακρόπολη με ενοχλεί τα μάλα ως πολίτισσα του κόσμου.
Οι εφημερίδες εδω μας κράζουν ως Ελληνισμό εν συνόλω! Μια ακομη αφορμαή για εθνικό διασυρμό.
Φιλί
-@vassper μου,
Συμφωνώ ότι ο νεοέλληνας ανέπτυξε μια νοοτροπία «βολέματος» στο δημόσιο τομέα. Όμως έχω δυο παρατηρήσεις πάνω σ’ αυτό. Η πρώτη είναι ότι οι πολιτικοί είναι αυτοί που πρώτοι καλλιέργησαν τη νοοτροπία αυτή αφενός μεν για την πάταξη της ανεργίας και αφετέρου για ρουσφετολογικούς σκοπούς (αύξηση της εκλογικής τους πελατείας). Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι ειδικά οι συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ είναι αρχαιολόγοι που, εκ του επαγγέλματος τους, στο Δημόσιο κυρίως μπορούν να προσληφθούν και όχι στον ιδιωτικό τομέα.
-@Ιουστίνη μου,
Κι εγώ στην αρχή στράβωσα μόλις έμαθα το κλείσιμο της Ακρόπολης, το οποίο, ας σημειωθεί, διήρκεσε μόνο μια μέρα (τις υπόλοιπες μέρες άνοιξε η Ακρόπολη, απλώς οι συμβασιούχοι κάθονται δίπλα στο ταμείο και δεν αφήνουν να κοπούν εισιτήρια, με αποτέλεσμα οι τουρίστες να περνούν ελεύθερα). Μετά όμως σκέφτηκα καλύτερα το θέμα του δικαιολογημένου ή μη των κινητοποιήσεων και κατέληξα ότι, κατ’ αρχήν, τις κατανοώ. Δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι στο δρόμο, μετά από πολλά χρόνια δουλειάς (μέχρι και 10 χρόνια μερικοί απ’ αυτούς). Όπως δε αναφέρω και στην ανάρτηση, το ότι δεν προσλήφθηκαν μέσω ΑΣΕΠ, αλλά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δεν είναι δική τους υπαιτιότητα. Δεν προκηρύσσονταν οι θέσεις νομότυπα, γιατί εκεί δεν υπήρχε πεδίο να κάνουν οι πολιτικοί ρουσφέτια.
Το πώς γινεται ατομο με το επωνυμο " Φραγκουλη",δηλ. Φράγκα ( " Γαλλιδα " ) να μιλαει για ελληνισμο,ειναι θεμα αλλου ποστ...
Δημοσίευση σχολίου