Καλό μήνα!!

Αχ τι έπαθα σήμερα, η γυναίκα! Είπα να πάω στο κομμωτήριο να βάψω τα μαλλιά μου, να κάνω κι ένα χτενισματάκι. Με έβαψε ένα νεαρό κορίτσι με τη συνηθισμένη μου (υποτίθεται) βαφή που είναι σκούρα καστανή, ωραία και καλά, και με πήγε στο λουτήρα να με λούσει. Μόλις λούστηκα, μαζεύτηκαν γύρω μου όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι στο κομμωτήριο (5-6 άτομα), βγάζοντας κραυγές (δυσάρεστης) έκπληξης. Τρόμαξα! Τι συμβαίνει βρε παιδιά, ρωτώ απορημένη. «Αχ, κα Μερόπη μου», μου απαντά η κοπέλα που με έβαψε. «Δεν ξέρω τι λάθος έκανα και τα μαλλιά βγήκαν πορτοκαλί». «Μα, τελείως πορτοκαλί?» ρωτώ, προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου. «Ναι, ναι δυστυχώς τελείως πορτοκαλί» μου ήρθε η απάντηση. «Να το πάθω τώρα το εγκεφαλικό,?» σκέφτηκα, «ή μετά?». Αφού αποφάσισα να το πάθω μετά (το εγκεφαλικό), απάντησα ήσυχα «άντε κορίτσι μου, πάμε πάλι από την αρχή, να τα κάνουμε καστανά τα μαλλιά». Αντί απαντήσεως ξέσπασε όλο το κομμωτήριο σε γέλια και μου ευχήθηκαν όλοι «και του χρόνου»! Τι έγινε βρε παιδιά, ρώτησα, για να λάβω την απάντηση «Πρωταπριλιά σήμερα!». Ωχ, δόξα σοι ο Θεός, μια χαρά ήταν τα μαλλάκια μου τελικά. Φάρσα μου έκαναν τα καλόπαιδα. Και μου έδωσαν και συγχαρητήρια για την ψυχραιμία μου.

Καλό μήνα παιδιά και του χρόνου με υγεία και χαρά να γιορτάσουμε πάλι την Πρωταπριλιά! Α, και μη χάνετε την ψυχραιμία σας. Λεφτά υπάρχουν!