Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Δικαιοσύνη. Να, ένας τομέας όπου, σίγουρα, δεν περισσεύουν δημόσιοι υπάλληλοι




Δεν περισσεύουν σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και σίγουρα δεν περισσεύουν στον τομέα της Δικαιοσύνης. Πήγανε, λέει, οι Τροϊκανοί μια βόλτα προς τα Δικαστήρια της Ευελπίδων (φωτο πάνω), για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά λειτουργεί η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Και έφριξαν οι άνθρωποι. Και πώς να μη φρίξουν άλλωστε? 450.000 ποινικές, 420.000 φορολογικές και άλλες τόσες αστικές υποθέσεις εκκρεμούν στα Δικαστήρια της χώρας, χωρίς, προς το παρόν, ελπίδα γρήγορης διεκπεραίωσης. Όχι, μη βιαστείτε να ρίξετε το φταίξιμο στους Δικαστές και στους δικαστικούς υπαλλήλους. Ο αριθμός τους είναι εντελώς ανεπαρκής και οι υποδομές ελλειπέστατες, για να αντιμετωπιστεί ο τεράστιος όγκος των υποθέσεων που εκκρεμούν στα ελληνικά Δικαστήρια. Οι λόγοι για τη συσσώρευση των υποθέσεων, πολλοί. Κατ’ αρχάς είναι η ύπαρξη πολυνομίας. Καθιερώνονται πολλές συμπεριφορές ως ποινικά αδικήματα, ενώ θα μπορούσαν να επισείουν μόνο διοικητικές κυρώσεις (π.χ η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, η κατασκευή αυθαίρετων κτισμάτων κλπ κλπ). Είναι και το χαρακτηριστικό μας ως λαού κατ’ εξοχήν δικομανή. Έχει ανέβει και η εγκληματικότητα, κατά τους τελευταίους χρόνους, λόγω και της ανεξέλεγκτης εισροής εξαθλιωμένων μεταναστών στη χώρα. Είναι γνωστό ότι η εξαθλίωση, καθώς και η οικονομική κρίση φέρνει εγκληματικότητα. Ακόμη ο θεσμός της διαμεσολάβησης σε συμβιβασμό, λόγω και της εθνικής μας καχυποψίας, δεν έχει επαρκώς προωθηθεί.  Και η κατάσταση έχει φτάσει πια στο απροχώρητο. Τα πινάκια (αστικά και ποινικά) στενάζουν. Προσδιορίζονται δίκες, τόσο στα αστικά όσο και στα ποινικά Δικαστήρια, που είναι φανερό εκ των προτέρων ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να διεξαχθούν στα πλαίσια μιας δικασίμου. Π.χ. Στα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων προσδιορίζονται να δικαστούν 25-30 σοβαρότατες υποθέσεις κακουργημάτων (εμπορία ναρκωτικών, ληστείες, κακουργηματικές απάτες κλπ), όταν στα πινάκια των αντίστοιχων ευρωπαϊκών Δικαστηρίων δεν υπάρχουν περισσότερα από 2-3 κακουργήματα. Λύσεις έχουν, κατά καιρούς, προταθεί πολλές. Λίγες έχουν υλοποιηθεί. Και αυτές πρόχειρες και αποσπασματικές. Π.χ. δεν είναι λύση,  με ειδική νομοθετική ρύθμιση, να παραγράφονται, από καιρού εις καιρό, υποθέσεις. Άσε που είναι και αντισυνταγματικό. Επίσης δεν είναι επαρκής λύση η απαγόρευση των αναβολών με αίτηση των διαδίκων, αφού έτσι κι αλλιώς το μεγαλύτερο τμήμα των δικών αναβάλλεται, λόγω πέρατος του ωραρίου. Χρειάζονται γενναία μέτρα. Αποποινικοποίηση πολλών αδικημάτων, ίδρυση Δικαστικής Αστυνομίας (ήμουν νια και γέρασα από τότε που εξαγγέλθηκε), μηχανογράφηση των υπηρεσιών των Δικαστηρίων, επέκταση της κτιριακής υποδομής και φυσικά πρόσληψη Δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων. Μέρος του περισσεύοντος σε άλλες υπηρεσίες προσωπικού, ας το μετατάξουν στα Δικαστήρια, εφόσον, βέβαια, υπάρχουν τα σχετικά προσόντα (γνώση ηλεκτρονικού υπολογιστή και κυρίως όρεξη για δουλειά).

Τελειώνοντας θέλω να πω ότι ΔΕΝ συμμερίζομαι τη μελοδραματική δήλωση του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο οποίος σχολιάζοντας την επίσκεψη των μελών της Τρόικας στα Δικαστήρια και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, μίλησε περί «άνευ προηγουμένου ωμή παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας της Δικαιοσύνης, η ανεξαρτησία της οποίας αναγνωρίζεται και κατοχυρώνεται συνταγματικά». Θεωρώ ότι τα μέλη της Τρόικας, με την επίσκεψη τους αυτή δεν εισήλθαν σε εσωτερικό έλεγχο της Δικαιοσύνης, ούτε θα μπορούσαν άλλωστε. Απλώς ζήτησαν στατιστικά στοιχεία, προκειμένου να ενημερωθούν για τον όγκο και το ρυθμό περαίωσης των δικών. Συζήτησαν δε  και με τον αρμόδιο Υπουργό, πώς θα καταστεί δυνατό ο ρυθμός αυτός να επιταχυνθεί. Το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στην οποία έχει προσχωρήσει και η Ελλάδα, προβλέπει ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα για μια δίκαιη και εντός «λογικής προθεσμίας» περάτωση της δίκης του. Έχουμε καταφέρει να πετύχουμε το τελευταίο στην Ελλάδα? Η απάντηση είναι ότι μπορεί να το επιθυμούμε, αλλά, μέχρι στιγμής, δυστυχώς, δεν το καταφέραμε. Αν η Τρόικα καταφέρει να μας δώσει μια ώθηση σ’ αυτό, τότε, κατά τη γνώμη μου, καλοδεχούμενη η βοήθεια της (π.χ. καλοδεχούμενη η βοήθεια για μηχανογράφηση, για ίδρυση της Δικαστικής Αστυνομίας κλπ). Κουράστηκα πια να ακούω και να διαβάζω αρνητικά σχόλια πολιτών που έχουν καταφύγει στη Δικαιοσύνη, όπως το πιο κάτω: «7 χρόνια τραβιέμαι να πάρω λεφτά από μια κυρά που μου έριξε τη μηχανή με το έτσι θέλω. Αν ήξερα πως θα περιμένω τόσα και με αναβολές και παραστάσεις δικηγόρων θα μου είχε στοιχίσει 4-5 χιλιάρικα ως τώρα, χωρίς να έχω ΚΑΝ φτάσει ακόμα στο Αστικό δικαστήριο, θα είχα προτιμήσει να της έκαιγα το σπίτι»
Δίκαιη και γρήγορη δίκη, λοιπόν, για να μη φτάσουμε σε απαράδεκτα φαινόμενα αυτοδικίας, όπως το να καίμε το σπίτι ο ένας του άλλου. 

8 σχόλια:

dyosmaraki είπε...

Κατά τη γνώμη μου μία είναι η λύση για να βελτιωθεί η κατάσταση στα δικαστήρια: Να ξαναγραφούν οι Νόμοι από την αρχή. Δεν μπορεί να ισχύουν Νόμοι που φτιάχτηκαν για αλλοτινές αποχές και έχουν τροποποιηθεί τόσες φορές ώστε η μία διάταξη να αντιφάσκει με την άλλη και να αφήνονται παραθυράκια. Μόνο έτσι μπορεί να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Χρειάζεται εκσυγχρονισμός και ασφαλώς μηχανογράφηση. Οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι αυτές που δημιουργούν τα προβλήματα. Για να αλλαξουν όμως όλα αυτά θα πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση κι έπειτα να συσταθεί επιτροπή "σοφών" (έμπειρων νομολόγων) οι οποίοι θα μπορούσαν να κωδικοποιήσουν τους Νόμους.
Καλή εβδομάδα εύχομαι έπειτα από πολύ καιρό που έχω να περάσω

αθεόφοβος είπε...

Η σημερινή κατάσταση οδηγεί σε ατιμωρησία αλλά και πολλές φορές σε κακοδικία που αναγκάζει τον κόσμο με την ασάφεια πολλών αποφάσεων γραμμένων στο πόδι να καταφεύγει σε ανώτερο δικαστήριο για να βρει το δίκιο του.
Οικογενειακώς ταλαιπωρούμαστε κοντά 15 χρόνια με μια υπόθεση που αν ο πρώτος δικαστής είχε κάνει σωστά την δουλειά του θα είχε λήξει από τότε.
Δυστυχώς με τον φόρτο που έχουν οι δικαστές,τις κοινωνικές επίσης δικτυώσεις που έχουν στις επαρχιακές κοινωνίες , αλλά και την προφανή έλλειψη ελέγχου των αποφάσεων τους από κάποιο ανώτερο,απλά αντιγράφει ο ένας την προηγούμενη απόφαση χωρίς καν να διαβάσει τα προσκομιζόμενα έγγραφα.
Μόνο ένας δικαστής για ασφαλιστικά μέτρα για την ίδια υπόθεση,έκανε αυτοπροσώπως αυτοψία και έγραψε ο άνθρωπος την πραγματικότητα που είναι τόσο οφθαλμοφανής ώστε και με απλή κοινή λογική η υπόθεση θα έπρεπε να έχει λήξει από χρόνια.
Ένα μεγάλο μέρος της σημερινής κατάντιας της Ελλάδας οφείλεται και στην απαράδεκτη πλέον δικαιοσύνη που έχουμε.

ΒLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ" είπε...

Συμφωνούμε σε όλα όσα γράφεις Μερόπη για τη δικαιοσύνη... όμως αυτό που εμείς θα λέγαμε είναι ότι γιατί πρέπει οι Τροϊκανοί να μας δώσουν βοήθεια στην οργάνωση; δεν έχουμε εμείς ανθρώπους ικανούς και έμπειρους να δώσουν λύσεις; εκεί είναι το πρόβλημα, να αξιοποιηθούν επιτέλους οι ικανοί και άξιοι για την οργάνωση κάθε δημόσιου τομέα και όχι οι εκάστοτε οσφυοκάμπτες και μέτριοι έως κάκιστοι πολιτικοί ή δικαστές για την εξεύρεση και εφαρμογή λύσεων. ΔΕν χρειάζονται οι Τροϊκανοί, ήθος χρειάζεται και πολιτική εντιμότητα και βούληση...

Meropi είπε...

-@dyosmaraki μου,
η Δικαιοσύνη, όπως συμφωνείς κι εσύ, χρειάζεται εκσυγχρονισμό και ίσως γι' αυτό να μπορεί να βοηθήσει η Τρόικα.
Καλή βδομάδα και σε σένα.

-@Αθεόφοβε μου,
συμβαίνουν κι αυτά που περιγράφεις στο σχόλιο σου στη Δικαιοσύνη, δυστυχώς. Οφείλονται εν μέρει, στο φόρτο εργασίας των Δικαστών.

Meropi είπε...

-@ΒLOGGERS,
Δεν είπα ότι, ντε και καλά, χρειαζόμαστε τους Τροϊκανούς για να μας δώσουν λύση. Λίγη δημιουργική ώθηση από αυτούς, όμως, ίσως και να μας βοηθήσει. Τόσα χρόνια, δυστυχώς, λίγα πράγματα κάναμε από μόνοι μας.

santa maura είπε...

Τελικα το προβλημα βρισκεται ,μαλλον στην διακαιακη υποσταση του Ελληνικου κρατους . παραθετω ενα μικρο αποσπασμα απο το βιβλιο "η ελλας ως κρατος δικαιου"
"...Και αν η δομη του ελληνικου δικαιου ειναι τετοια, ωστε να εξασφαλιζει τις "πλειοψηφιες" στην βουλη , ειναι ακριβως γι΄αυτον τον λογο που το καθε κομμα ερχομενο στην εξουσια και υποκειμενο στην νομοθεσια αυτη ειναι μαθηματικως υποχρεωμενο να κανη τα ιδια με το προηγουμενο . Αποτελεσμα , αυτο ακριβως που πιστευει σιωπηρως ολος ο ελληνικος λαος , χωρις καθολου να κανη λαθος στην πραξη ' πως ολα τα κομματα ειναι το ιδιο...Η αναμφισβητητη αυτη αληθεια οφειλεται στο γεγονος , οτι η εκαστοτε βουλη αποκοβεται απο τον λαο μεσω διοικησης- οπως αυτη καθοριζεται απο την νομοθεσια - ωστε τελικως να μεταβαλλεται σε συντεχνια μονιμου βασεως . Εχομε δηλαδη στην Ελλαδα μιαν συνεχη πολιτικη δικτατορια , η οποια απλως καλυπτει την φυση της μεσω των τυπικων "εκλογων" Μονο οι εκλογες ως σκηνοθετημα δεν αρκουν βεβαια , για να χαρακτηρισουν ενα καθεστως ως δημοκρατια . Εσωτερικες εκλογες εχουν ολα τα ολοκληρωτικα καθεστωτα . Αυτο που χαρακτηριζει την δημοκρατικη λειτουργια ενος πολιτευματος , ειναι ο καθ' ημεραν αμεσος και αυτοματος ελεγχος της διοικησης μεσω της νομοθεσιας . Ειναι αυτο που με αλλο ονομα λεμε "ανθρωπινα δικαιωματα" η "δικαιωματα του πολιτη" ... Η ελληνικη νομοθεσια ειναι ομως τετοια , ωστε ακριβως να εμποδιζη και κατα πραξιν να απαγορευη αυτο το πραγμα . Ποια ειναι η ιδεα που εχουν ολοι οι Ελληνες περι ελληνικου κρατους και διοικησεως , δεν χρειαζεται να πουμε . Ειναι ομως απαραιτητο να συμπληρωσωμε , οτι οι δικαστες αυτα τα πραγματα τα ξερουν . Η ευθυνη δηλαδη δεν βαρυνει μονο τους πολιτικους ' αυτοι καπου αλλου στηριζονται .
Η Ελλαδα ειναι η μονη χωρα , οπου το ανεξαρτητον της δικαιοσυνης (απο την ((εκτελεστικη εξουσια)) ) ειναι ταυτοσημον με το ανεξελεγκτον των δικαστηριων .
Εξ ου και ο χαρακτηρισμος της Δικαιοσυνης ως "καστρου" (εννοειται βεβαια απορθητου και αδιαπεραστου...)!!! Αλλα γνωριζομε φυσικα οτι τα πραγματα δεν μπορουν να ειναι ετσι . Η διοικητικη ανεξαρτησια της Δικαιοσυνης καθολου δεν σημαινει το κοινωνικως ανεξελεγκτον αυτης , αλλα ακριβως το αντιθετο. Ο Ελεγχος των δικαστων απαγορευεται να γινεται απο τους υπουργους και βουλευτες , διοτι εναποκειται στην πνευματικη εξουσια , δηλαδη στην διανοηση καθε λαου . Τα παραδειγματα του Ζολα και του Ντοστογιεφσκυ ειναι αρκετα για να μας υπενθυμισουν το πραγμα .
Και μονο το γεγονος οτι στην Ελλαδα μεταπολεμικα υπηρξαν δικες τερατουργηματα χωρις καν ιχνος φωνης μιας διανοησης , ειναι ακριβως η αποδειξη σε ποιες συνθηκες μεσα λειτουργει η ελληνικη δικαιοσυνη και γιατι αυτη ειναι μεχρι σημερα ..."καστρο"!
Καθε αλλο βεβαια παρα ο ελεγχος της δικαιοσυνης "νομικες γνωσεις" απαιτει , εκει που "απαιτουνται τετοιες γνωσεις" ειναι ειδικα στις κοινωνικες δικτατοριες , οπου και η ελλαδα υπαγεται . Το αν μια εγκυος γυναικα που σκοτωνει το παιδι της τελη υπο τις συνθηκες φυσιολογικου ανθρωπου κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης , ωστε να δικασθη με τους συνηθης νομους -ερωτημα που εθεσε ο Ντοστογιεφσκυ καποτε - δεν ειναι ερωτημα "νομικων γνωσεων"...

Gee Pontius είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
tzonakos είπε...

Καλημερα :)
Το γεγονός οτι ο κάθε απλός πολίτης που εχει αδικηθεί/ζημιωθεί απο άλλον, τρέμει να παει σε δίκη για τους λόγους που αναφέρεις, ειναι ενα κοινωνικό νόσημα, μελάνωμε, δεν ξέρω πώς να αποκαλέσω αυτη την τροχοπέδη που εμποδίζει κι άλλο τον κόσμο να αισθανθεί οτι κάτι λειτουργεί σωστά σε αυτο το Κράτος που καλείται να πληρώνει συνεχώς όλο και περισσότερο.
Εμαθα χτες οτι μια δημοτική παράταξη ξόδεψε ολα οσα χρήματα ειχε για την διεκδίκηση μιάς έδρας που κακώς το Πρωτοδικείο ειχει κατοχυρώσει σε άλλη παράταξη, με λάθος του Πρωτοδικείου που καταχώρησε εσφαλμένα την καταμέτρηση δύο τμημάτων.
Ειναι αυτο Δικαιοσύνη ;
Γίνεται λάθος, πάς να το διορθώσεις και πληρώνεις ενα σκασμό λεφτά για λάθος όχι δικό σου,δικαιώνεσαι μετά απο πολύ καιρό και τέλος, άφραγκος.
Τόσο απλά πράγματα, δεν μπορούν να διορθωθούν, σκέφτομαι οτι τόσοι πολλοί νομομαθείς εχουν και οι ίδιοι εμπλακεί στην πολυνομία και στα γρανάζια ενος συστήματος που σε αναγκάζει αν εισαι μεσα σε αυτό, να παλέψεις για να επιβιώσεις και όσο για τους υπόλοιπους, που προσμένουν δικαίωση, "ας πρόσεχαν" ;
Ειναι εξοργιστικό.
Η Δικαιοσύνη ειναι θεσμός και κοινωνικό αγαθό. Δεν επιτρέπεται να ειναι σε αυτο το χάλι.
Δηλαδη, δεν κατάλαβα, γιατι ειναι τόσο δύσκολο να μπει Μηηχανογράφηση της προκοπής ;
Μήπως αυτο δεν εξυπηρετεί "ορισμένες ειδικές" καταστάσεις όπου τα χειρόγραφα ... χμμμ χμμμ ;