Οι νεόπτωχοι των πιστωτικών καρτών

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή στάθηκε μια προειδοποίηση του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτου Καταναλωτών) για τις μέρες των γιορτών. Συνιστά λοιπόν το ΙΝΚΑ «να μην απλώσουμε τα πόδια, περισσότερο από όσο φθάνει το πάπλωμα», επισημαίνοντας παράλληλα ότι γιορτές με δανεικά, όποιας μορφής, οδηγούν σε οικονομικές και άλλες περιπέτειες. Καταλήγει δε ότι «Η πιστωτική κάρτα αντικαθιστά τα μετρητά, με την προϋπόθεση ότι αυτά υπάρχουν». Αναρωτιόμουνα λοιπόν πόσοι από μας ακολουθούν τη συμβουλή αυτή; Η απάντηση είναι ελάχιστοι. Κι εγώ που σας κάνω την έξυπνη δεν αποτελώ εξαίρεση. Είναι μερικές φορές που πιάνω τον εαυτό μου να αγοράζω περιττά και μάταια σύμβολα «κοινωνικής υπεροχής», χωρίς μάλιστα να υπάρχουν τα αντίστοιχα μετρητά….

Η αλόγιστη χρήση της πιστωτικής κάρτας και στην Ελλάδα, οδήγησε στη δημιουργία μιας στρατιάς νεόπτωχων που ζουν με δανεικό πλαστικό χρήμα, αποκτούν μια νέα κάρτα για να πληρώσουν τα χρέη της παλιάς και γενικά ακροβατούν άλλοτε επιδέξια και άλλοτε αδέξια στις δήθεν «ευκαιρίες» - παγίδες της μεταφοράς χρεών από κάρτα σε κάρτα και από δάνειο σε δάνειο. Ώσπου να πέσουν και να γκρεμοτσακιστούν…Ήδη 170.000 νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους από τις κάρτες, ενώ 4 από τα 10 ευρώ που δανειζόμαστε είναι για να πληρώσουμε παλαιότερα χρέη μας.

Την περασμένη εβδομάδα ο Τύπος της Μ. Βρετανίας ασχολήθηκε εκτενώς με ένα τραγικό πρόσωπο, θύμα των πιστωτικών καρτών. Τον Εντ Μίτσελ, διάσημο δημοσιογράφο του ITN, ένα από τα μεγαλύτερα στελέχη του CNBC που μεσουρανούσε στις αρχές του αιώνα μας στο χώρο της δημοσιογραφίας και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η στροφή στη ζωή του άρχισε πριν από περίπου επτά χρόνια, όταν τον απέλυσαν από το αμερικανικό δίκτυο CNBC και από τότε δεν μπόρεσε να βρει δουλειά. Κατέφυγε στην καταστρεπτική λύση των πιστωτικών καρτών. 25 κάρτες προμηθεύτηκε συνολικά και συμπεριφερόμενος μέσα στον πανικό του με παράλογο τρόπο, ξέφυγε από τον έλεγχο. Έπαιρνε την επόμενη κάρτα για να ξεχρεώνει την προηγούμενη, ώσπου έφτασε να χρωστά …250.000 λίρες (κάπου 362.000 ευρώ). Η τάση του προς το αλκοόλ επιδεινώθηκε. Κατάντησε αλκοολικός. Η σύζυγος του τον χώρισε, το σπίτι του πουλήθηκε και ο ίδιος κατέφυγε …στα παγκάκια. Ξυρίζεται σε δημόσιες τουαλέτες χωρίς καθρεφτάκι και ζεστό νερό, και προσπαθεί να επιβιώσει με ένα επίδομα 54 λιρών τη βδομάδα ως άνεργος. Είναι ο πιο διάσημος άστεγος στη Μ. Βρετανία σήμερα. Σε συνέντευξη του συνιστά αυτό που ξέρουμε όλοι, αλλά δυστυχώς δεν το τηρούμε, δηλ. λογική χρήση των πιστωτικών καρτών. Πρόσφατα μια νύχτα βρήκε στο παγκάκι του τυλιγμένα σε χριστουγεννιάτικο πακέτο μια σοκολάτα, καπέλο, γάντια και ένα ξυραφάκι, και ένιωσε ευγνωμοσύνη γι' αυτά τα μικρά και ασήμαντα δώρα. Τόνισε ότι δεν υπήρξε ποτέ πιο ευτυχισμένος και ελεύθερος γιατί «απαλλάχτηκε από ένα βάρος, αυτό των πιστωτικών καρτών, έφτασε στο πιο απλό επίπεδο ζωής και εκτιμά τις πολύ μικρές πολυτέλειες (μια σοκολάτα, ένα ζευγάρι γάντια) και την καλοσύνη».

Αναρωτιέμαι. Πρέπει να φτάσουμε στην έσχατη ένδεια για να εκτιμήσουμε τα πολύ απλά και να μην επιδιώκουμε τα μεγάλα και πολυτελή, μάταια σύμβολα «κοινωνικής υπεροχής» και μάλιστα με χρήμα πλαστικό που δεν μας ανήκει;;;