Ο Ιερώνυμος, ο Άνθιμος, ο Μπαμπινιώτης και το πάπλωμα...

Διαβάζω σήμερα στον Ηλεκτρονικό Τύπο (Ημερήσια, Ελευθεροτυπία) ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήλθε σε ρήξη με το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο για το βαρύτατο χαρακτηρισμό «πορνεία» που με επιμέλεια του τελευταίου, ως Εκπροσώπου Τύπου, περιλήφθηκε στο Ανακοινωθέν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (Δ.Ι.Σ.). Ο Αρχιεπίσκοπος έψεξε το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης ότι αυθαιρέτως συμπεριέλαβε τη λέξη «πορνεία» στο ανακοινωθέν. «Δεν μπορούμε να καταδικάζουμε και να μιλάμε με τέτοια γλώσσα σε ανθρώπους που επιλέγουν να είναι εκτός Εκκλησίας ή να μην ακολουθούν τους κανόνες της. Δεν είναι εκκλησιαστικό» φέρεται να του είπε. Και εδώ έρχεται το δικό μου ερώτημα: Ποιος κυβερνά τελικά την Εκκλησία ο Αρχιεπίσκοπος ή ο Εκπρόσωπος Τύπου;;; (σαν να λέμε ποιος κυβερνά την Ελλάδα ο Καραμανλής ή ο Ρουσσόπουλος;)

Ωστόσο ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος επιμένει (βλ. εδώ) - ότι «το θέμα δεν συζητήθηκε σήμερα (σημ. 19/3/2008) στη Σύνοδο, ισχύουν όσα έχουμε ήδη ανακοινώσει από τη Δευτέρα». Παρέπεμψε μάλιστα στο Λεξικό του Μπαμπινιώτη για την εκκλησιαστική σημασία του όρου 'πορνεία' (να και φίλος του Μπαμπινιώτη ο Άγιος Πατέρας).

Προσέτρεξα κι εγώ στο Λεξικό να δω τι λέει. Να λοιπόν τι γράφει ακριβώς ο Μπαμπινιώτης στο λήμμα Πορνεία: 1. το να διαθέτει κανείς το σώμα του σε άλλους για ερωτική ικανοποίηση έναντι αμοιβής: προάγω/οδηγώ κάποιον στην πορνεία || ανδρική / παιδική ~ || η ~ θεωρείται το αρχαιότερο επάγγελμα τού κόσμου 2. (συνεκδ.) η ιδιότητα και η εργασία τής πόρνης 3. ΕΚΚΛΗΣ. κάθε σεξουαλική σχέση εκτός γάμου.

Η πραγματική σημασία της λέξης πορνείας είναι αυτή με στοιχ. 1. Στην υπό στοιχ. 3 ερμηνεία είναι φανερό ότι ο Μπαμπινιώτης παραπέμπει σ’ αυτά που πιστεύουν οι εκκλησιαστικοί κύκλοι. Αυτό, κατά τη γνώμη μου δεν δίνει άλλοθι στους κάθε «Άνθιμους» να αναπαράγουν αυτή την οπισθοδρομική σημασία. Είναι καιρός να πάνε μπροστά.

Τελειώνοντας θέλω να παραθέσω ένα απόσπασμα από το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στη σημερινή (21-03-08) «Καθημερινή» για να μη ξεχνάμε ότι ο καυγάς γίνεται για το «πάπλωμα» (όπου «πάπλωμα» = πελατεία για το Σύμφωνο Συμβίωσης)

«Το σύμφωνο συμβίωσης πρέπει να καλύπτει όλους τους συναινούντες ενήλικες που αποφασίζουν να συμβιώσουν. Ακόμη κι αν ανήκουν στο ίδιο φύλο. Μπορεί να μην μας αρέσει, μπορεί να το θεωρούμε αμαρτία, αλλά αυτά δεν έχουν τίποτε να κάνουν με την ισονομία. Εξάλλου, η ελευθερία των ανθρώπων να «ζήσουν εν αμαρτίαις» προβλέπεται και από τον θεϊκό νόμο. Θα πρέπει να βάζει προσκόμματα ο κοσμικός νόμος;

»Η Ιερά Σύνοδος καλά κάνει και διαλαλεί τη θέση της. Όπως όλοι, έτσι κι αυτή κρίνεται για όσα λέει. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η Πολιτεία. Θα υποκύψει σε εκείνους που θέλουν να μονοπωλήσουν τη σύναψη συμβολαίων συμβίωσης, ή θα απελευθερώσει τη διαδικασία και για εκείνους που δεν θέλουν να περάσουν από το τυπικό κάποιας θρησκείας…»