Θα έχετε προσέξει φαντάζομαι ότι εδώ και αρκετές μέρες άλλαξα την εικόνα του ιστολογίου μου. Έβαλα την Έναστρη νύχτα του αγαπημένου μου ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκόγκ (30 Μαρτίου 1853 - 29 Ιουλίου 1890). Ο μεγάλος αυτός Ιμπρεσιονιστής Ολλανδός ζωγράφος που ως γνωστό έπασχε από σοβαρή ψυχική ασθένεια (σχιζοφρένεια με κρίσεις μανίας και κατάθλιψης), τα έτη 1888 και 1889 έζησε στη νότια Γαλλία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Προβηγκίας, στη κωμόπολη Αρλ. Εκεί εμπνεύστηκε θέματα από το τοπίο, καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων. Την περίοδο αυτή επινοεί και μία ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων με το πινέλο ενώ στους πίνακές του κυριαρχούν έντονα χρώματα, όπως κίτρινο, πράσινο και μπλε. Χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της περιόδου είναι μία σειρά πινάκων που απεικονίζουν ηλιοτρόπια, καθώς και η Έναστρη νύχτα που τη ζωγράφισε το έτος 1889. Τον
τελευταίο αυτό πίνακα, όπως και άλλους, το ζωγράφισε νύχτα φορώντας στο κεφάλι ένα καπέλο στολισμένο μ´ αναμμένα κεριά. Όσοι τον είδαν να στήνει το καβαλέτο του στις όχθες του ποταμού Ροδανού για να ζωγραφίσει την έναστρη νύχτα, θα κούνησαν το κεφάλι και θ´ αναρωτήθηκαν αν άξιζε τον κόπο. Σήμερα μπορούμε να απαντήσουμε ότι και βέβαια άξιζε, γιατί ξέρουμε ότι η γεμάτη χρώματα νύχτα, όπως εκείνος μόνο μπορούσε να τη δει, είναι αξεπέραστο ζωγραφικό τοπίο.Ένα χρόνο περίπου αργότερα, στις 27 Ιουλίου του 1890, ο Βίνσεντ περπατά, όπως τόσες άλλες φορές, στη γαλλική ύπαιθρο. Αυτή τη φορά όμως δεν έχει μαζί του ούτε πινέλα, ούτε καβαλέτα, ούτε μουσαμάδες. Μόνον ένα περίστροφο για να χτυπήσει κοράκια. Σε μια στιγμή απελπισίας (είχε φουντώσει πάλι η αρρώστια του), το στρέφει στον εαυτό του. Τραυματισμένος βαριά, καταφεύγει στο γιατρό Γκασέ, που τον φρόντιζε τον τελευταίο καιρό και στον οποίο, ελλείψει χρημάτων, χάρισε πολλούς πίνακες του. Εκείνος διαπιστώνει με θλίψη πως δε μπορεί ν' αφαιρέσει τη σφαίρα. Το επόμενο πρωΐ, φτάνει ο αγαπημένος του αδελφός Τεό και τον βρίσκει να καπνίζει ήρεμα τη πίπα του. Περνάνε όλη τη μέρα μαζί, κουβεντιάζοντας ήσυχα-ήσυχα. Το βράδυ ξαπλώνουνε κοντά-κοντά. Γύρω στις μιάμιση τη νύχτα της 28ης Ιουλίου 1890, ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ξεψυχά στα χέρια του αγαπημένου του αδερφού. Η βασανισμένη του ζωή έλαβε τέλος, χωρίς ακόμα να έχει αναγνωριστεί το μεγαλείο του έργου του.
Πιο κάτω σας έχω ένα καταπληκτικό video με το τραγούδι «Vincent, Starry Starry Night» που το έγραψε ο Don McLean το 1971, εμπνευσμένος από το μεγάλο ζωγράφο και ειδικότερα τον πίνακα του Έναστρη νύχτα
Την ανάρτηση μου αυτή την αφιερώνω στην αγαπημένη μου κόρη, μια πανεπιστημιακή εργασία της οποίας στάθηκε η αιτία να γνωρίσω σε βάθος και να αγαπήσω τον μεγάλο ζωγράφο Βίνσεντ Βαν Γκόγκ
41 σχόλια:
Υπέροχος! Μου αρέσει ιδιαίτερα!
Μεροπίτσα μου καθώς βλέπω κι εσύ πιστή στην Αθήνα μας:) Να περάσεις πολύ καλά και είθε να'χεις μαζί σου και τ'αγγελούδια σου..Σε φιλώ
Ο Βινσεντ είναι ένα δείγμα πραγματικά αξιολόγου καλλιτέχνη που αφιέρωσε τη ζωή του όλη στην τέχνη, παρά τις κακουχίες που πέρασε, με πολύ αγάπη πάντα σε αντίθεση με πολλούς καλλιτέχνες ιμπρεσσιονιστές της εποχής του που στη συμπεριφορά ήταν απαράδεκτοι. Μεγαλείο καλλιτέχνη που πέθανε ολομόναχος και απογοητευμένος, χτυπημένος από χίλια προβλήματα υγείας. Αυτοκτόνησε, όχι για να γλιτώσει από τις κακουχίες, ήξερε καλά να ζει στωικά με αυτές, αλλά για να απαλλάξει τον αγαπημένο του αδερφό Τέο από τό βάρος που πίστευε ότι του προκαλούσε. Οταν ο αδερφός του Τέο απέκτησε οικογένεια, ο πραγματικός αυτός καλλιτέχνης θέλησε να φύγει άπό τη ζωή, να μη φορίζει τον πολυαγαπημένο του αδερφό με επιπλεόν βάσανα. Σε ευχαριστούμε Βίνσεντ για τα αριστουργήματα σου, είσαι η απόλυτη έκφραση συναισθημάτων. Μπράβο για τη μικρή αυτή αναδρομή στη ζωή του Βίνσεντ Μερόπη μου, όποιος πάει Παρίσι ας επισκεφτεί το Μουσείο Ορσέ, αν θέλει για λίγο να συνδιαλεχθεί με τα καλλιτεχνήματα του Βαν Γκογκ, αληθινό μεγαλείο. Υπέροχο και το τραγούδι, αν ήξερα να έγραφα μουσική, κάτι παρόμοιο θα έκανα. Αυτό που επίσης είναι αξιοσημείωτο είναι το βαθύ δέσιμο Βίνσεντ-Τέο. Μετά από 6 μήνες αφού ο Βίνσεντ είχε φύγει από τη ζωή, ο Τέο απεβίωσε πηγαίνοντας στην αιωνιότητα να μείνει για πάντα κοντά στον αδερφό του που τόσο πολύ τον είχε ανάγκη.
Μιαν ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν τα ώτα μου στην ιμπρεσιονιστική μουσική. Σ’ αυτήν τη μουσική, την ατμοσφαιρική, που εντυπώνει απροσδιόριστα τη φύση, όπως ακριβώς και η ιμπρεσιονιστική ζωγραφική. Για να ακριβολογούμε, το αντίθετο ισχύει, μιας και ηγήθηκε κατά κάποιες δεκαετίες το ‘κίνημα’ στη ζωγραφική. Έτσι, μέσα απ’ την ‘τεχνική’ της ιμπρεσιονιστικής μουσικής, μπορώ να κατανοήσω, όσο μου είναι δυνατόν, και να θαυμάσω τα αντίστοιχα έργα της ζωγραφικής.
Ωραίος ο συνειρμός σου… Gogh, Έναστρη Νύκτα και το video με το όμορφο τραγούδι
Την καλησπέρα μου
Kαλησπέρα, καλησπέρα Μερόπη. Τί απογείωση της τρυφερότητας είναι αυτή !Ο ζωγράφος, η μελαγχολική του δουλειά, η ανάμνηση, η απίστευτα γλυκειά μελωδία.... ευχαριστώ πολυ... .
Τί ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ! Πολύ ωραία η ανάρτηση σου, και πολύ ωραίο και το video. Ευχαριστώ για την απόλαυση που χαρίζεις, τόσο με τους πίνακες όσο και με τη μουσική.
Μεγάλη χαράν έxω να μπερδέυω και να με μπερδεύουν οι αισθήσεις. Οσφρίζομαι χρώματα, γεύομαι χάδια, αφουγκράζομαι αρώματα, βλέπω νοστιμιές, αγγίζω ήχους! Μήπως παραφρόνισα στην έναστρη νύχτα; Μήπως έγινα κι εγώ ένας σχιζοφρενής Παράφρονας, ένας νέος Βαν Γκόγκ phlou.flis;
Την καλησπέρα μου.
Πολύ όμορφο τραγουδάκι και βιντεάκι Μερόπη. Το τραγούδι μου θύμισε λιγάκι και το δικό μας 'νέο κύμα'. :-) Να 'σαι καλά.
-@@ Βροχούλα μου καλημέρα,
όπως βλέπεις κι εγώ Αθήνα έμεινα. Μ' αρέσει όταν όλοι φεύγουνε εγώ να μένω. Περνάμε ωραία με το ...γέρο μου, πάμε τις βόλτες μας. Τα παιδιά δεν είναι μαζί μας. Η κόρη στην Αγγλία για μεταπτυχιακά, ο γιος στην Κύπρο κάνει τη στρατιωτική του θητεία.
--@@ little sunshine, ηλιαχτίδα μου, ήμουν σίγουρη ότι θα σ' άρεσε η ανάρτηση...εξάλλου σε σένα είναι αφιερωμένη
-@@ jf η δική σου γνώμη έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα, αφού είσαι μουσικός (κάτι τέτοιο είδα στο προφίλ σου). Σ' ευχαριστώ να σαι καλά.
-@@ Ρίτσα μου και μένα μου φάνηκε πολύ τρυφερή η μουσική και οι στίχοι. Τη βάζω συνέχεια και την ακούω. Την καλημέρα μου και να περάσεις καλά.
-@@ Mike μου χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση μου. Σ' ευχαριστώ για τις επισκέψεις σου.
-@@ phlou...flis μου βλέπω ότι σε άγγιξε και σένα η Έναστρη Νύχτα...Να σαι καλά
-@@ Γεράσιμε μου καλημέρα. Πράγματι το τραγούδι μοιάζει με αυτά του Νέου Κύματος. Αν προσέξεις είναι και της ίδιας περιόδου, αλλά τόσο διαχρονικό..Να σαι καλά και να περάσεις ωραία τα κούλουμα
πολύ ωραίο μπλογκ Μερόπη!!! χάρηκα ιδιαίτερα που το βρήκα.
-@@ Ελένη μου καλώς ήρθες από τη γειτονιά μου. Κι εγώ χάρηκα που βρήκα το δικό σου ιστολόγιο. Να σαι καλά
Τι σπουδάζει το κορίτσι??????? Μπράβο που κάνει κάτι τόσο ενδιαφέρον!!
Αγαπητή μου Μερόπη, ευτυχής η συγκυρία να γνωριστούμε μέσω των παιδιών μας στην Κύπρο, όντες για χρόνια μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας.
Ευτυχής και η σύμπτωση να ανήκουμε και οι δυο στον υπέροχο κόσμο των Bloggers, έστω και με φαινομενικά διαφορετικά ενδιαφέροντα....
Δε χωράει αμφιβολία ότι με το μήνυμα αυτό μπορούμε να πούμε ότι εγκαινιάζουμε τον κυβερνο-διάλογο μας....
Προς patsiouri:
Μιας και σε μένα αναφέρεται η Μερόπη
To πρώτο μου πτυχίο είναι Επικοινωνία, ΜΜΕ και πολιτιστική διαχείριση. Είχα επιλέξει ως κατεύθυνση την πολιτιστική διαχείριση με πληθώρα μαθημάτων Ιστορίας της Τέχνης, Κιν/φου, Μουσειολογίας κλπ. Αφήσαμε τα ψωνάκια να πάνε στις άλλες κατευθύνσεις (ΜΜΕ και διαφήμιση-δημόσιες σχέσεις) και μείναμε σε αυτήν όσοι είχαμε αγάπη στο να μάθουμε τι σημαίνει τέχνη, ποιοί και γιατί την εκπροσώπησαν και την εκπροσωπούν. Η πτυχιακή μου είχε ως θέμα τη συγκατοίκηση Βινσεντ και Γκωγκέν για 3 μήνες.Παρίστανα λοιπόν τον Γκωγκέν και σε ένα δήθεν προσωπικό μου ημερολόγιο (ως Γκωγκέν) κατέγραψα κάθε σκέψη ως προς την ταραχώδη αυτή σχέση με επίκεντρο πάντα τον Βαν Γκογκ. Να ναι καλά η καθηγήτρια μας, η Φουντουλάκη, μας άφησε πανελεύθερους να σκαρφιστούμε ό,τι θέμα θέλαμε σε σχέση με την τέχνη και έτσι η έμπνευση δε μπορούσε παρά να επέλθει αυτόματα. Τέτοιοι ακαδημαικοί είναι πανάξιοι και αν μη τι άλλουν κάνουν εμάς τα τούβλα να μάθουμε και το κατιτις μας.Φιλιά!
Καλησπέρα meropi! Διάβασα αρκετά κείμενα με βιογραφικά στοιχεία του Van Gogh, αλλά το δικό σου έχει μια διαφορετική ματιά, μιαν άλλη φρεσκάδα, μάλλον επειδή δεν το κάνεις από υποχρέωση, αλλά γιατί σε άγγιξε παραγματικά ο ζωγράφος. Σ'ευχαριστώ γι'αυτό και για το τραγούδι.
(Η πτυχιακή εργασία της miss little sunshine μου φαίνεται άκρως ενδιαφέρουσα)
Μερόπη μου τι υπέροχη τρυφερή, καλλιτεχνική ανάρτηση είναι αυτή; Λοιπόν δεν ήξερα πολλά για το ζωγράφο αυτό, μόνο ότι ήταν καταθλιπτικός και είχε αυτοκτονήσει! Έκανες τέλεια το σκιαγράφημα της ψυχής του με σπλαχνικότητα και θαυμασμό σε έναν ταλαντούχο άνθρωπο! Πόσες ευκαιρίες μπορούν να μας δώσουν τα παιδιά μας για γνώση, αλήθεια...
Το video δεν μπόρεσα να το δω προς το παρόν, γιατί είμαι στην Αίγινα, με το απαρχαιωμένο p.c. Ξέρεις εσύ....,Χα,Χα,Χα!!
Τα φιλιά μου και καλή Σαρακοστή.
--@@ Patsiouri μου στην απορία που είχες σου απάντησε ήδη η κόρη μου (Miss little sunshine).
--@@ Αντώνη μου καλέ μου Συντοπίτη καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου. Κι εγώ νέα είμαι στον κόσμο των blog (4-5 μήνες), τη βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία.
--@@ Γιώργο μου έπιασα μόνο μια πτυχή της βιογραφίας του Βαν Γκογκ με αφορμή τον πίνακα που έβαλα στο ιστολόγιο μου.
--@@ Μαριάνα μου όταν έλθεις Αθήνα στο καλό pc να ακούσεις και να δεις το video, είναι καταπληκτικό.
Λοιπόν πολύ πρόσφατα πήγα στο μουσείο Του στο Αμστερνταμ μαζί με τα Αλβιωνάκια, και είχε ένα ειδικό πρόγραμμα για παιδιά ...και το ένα διάλεξε αυτό το Starry Night σαν το καλύτερο του έργο. Μου άρεσε πολύ το video αυριο θα στο δείξω στα αλβιωνάκια που έχουν γίνει Βανγκογκικοί τώρα τελευταία λόγου μουσείου και σχολικής εργασίας... Σε χαιρετώ
-@@ Πηνελόπη μου, αυτό το τραγούδι το βρήκα πολύ ωραίο και νομίζω ότι ταιριάζει πολύ με τη ζωή του Βαν Γκογκ. Διάβασα κάπου ότι τη δεκαετία του 70 το είχαν στο Μουσείο του Αμστερνταμ να ακούγεται ως μουσική υπόκρουση. Εκτός από τα Αλβιωνάκια έχει γίνει και η κόρη μου πολύ Βανγκογκικιά, μη σου πω κι εγώ...
Καταπληκτικό ποστ Μερόπη μου!
Πανέμορφο! Ο Βαν Γκόγκ είναι απο τους αγαπημένους μου ζωγράφους και ιδιαίτερα η Έναστρη νύχτα .. πάρα πολύ αγαπημένος πίνακας! Το βιντεάκι εξαιρετικό! Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το όμορφο δώρο που μου χάρισες σήμερα..να περάσω και να διαβάσω αυτό το ταξιδιάρικο ποστ..λίγο πριν πέσω για ύπνο.. Νομίζω οτι έκλεισε η μέρα μου μεθυστικά! Ξανά ευχαριστώ. Καλό βράδυ!
Να σε ευχαριστήσω πρώτα απ'όλα για την επίσκεψή σου στη Στήλη!
Ωραία γωνιά έχεις στήσει εδώ- η Κυπριακή "μπλογκοσφαίρα" αναδύεται καθημερινά όλο και πιο όμορφη.
Αααα ναι! Και για μένα ο Βικέντιος υπήρξε για πολλά χρόνια ο αγαπημένος ζωγράφος-έφηβος ακόμα είχα διαβάσει και την τρομερά αισθαντική βιογραφία του από τον Έμιλ Λούτβιχ και με είχε κατασυγκινήσει, και ναι, ο αγαπημένος μου πίνακας εκείνης της περιόδου ήταν η Έναστρη Νύχτα....
Μετά, ερωτεύτηκα μία Βελγίδα και...λάτρεψα τον Μαγκρίτ! :-)
Να είσαι καλά!
Μερόπη μου καλημέρα. Μόλις λίγες βδομάδες πριν, πέρασα πέντε ώρες στο μουσείο του στο Αμστερνταμ, μα πίστεψέ με δεν ήταν αρκετές. Μεγάλος καλλιτέχνης, μεγάλη μορφή.
ΥΓ Ναι είναι δικά μου και η απαγγελία και το ποιημα
Λοιπόν σήμερα είχαμε breakfast with Meropi το βιντεάκι και τα αλβιωνάκια καρφωμένα σαν κουνελάκια που τους ρίχνεις φως στα μάτια, τους άρεσε πολύ και ιδιαίτερα η μουσική,βέβαια το πιο μικρό επιμένει ότι ο VanGogh ήταν λίγο βλάκας για να κόψει το αυτί του....Anyway they enjoyed and they thank you very much!!
p.s το όνομα Μερόπη είναι το όνομα της ηρωίδας μίας ιστορίας(made by Penelope)και δεν τους ξένισε όταν τους είπα για σένα....
--@ Μικρή μου Roadartist, χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση μου. Μου άρεσε και η δική σου που ήταν αφιερωμένη στη γυναίκα στην Τέχνη. Να σαι καλά.
--@ politispittas Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη σου. Μ΄ άρεσε και μένα το ιστολόγιο σου. Λοιπόν μεταξύ Βαν Γκογκ και Μαγκρίτ ψηφίζω τον πρώτο. Χα χα χα!
--@ Ωσηέ μου σε ζηλεύω που πήγες στο Μουσείο του Βαν Γκόγκ.Όπως γράφω και στην Πηνελόπη το τραγούδι αυτό του Don McLean ακουγόταν στο Μουσείο αυτό όλη τη δεκαετία του 70. Όσο για το ποίημα σου και την απαγγελία σου αξεπέραστα.
--@ Πηνελόπη μου χάρηκα που άρεσε στα Αλβιωνάκια το video. Νομίζω ότι τώρα εμπέδωσαν ακόμη πιο πολύ τον Βαν Γκογκ.
Μάλλον θα προτιμήσω το ταγούδι γιατί η "έναστρη νύχτα" δεν με πολυενθουσίασε!
Ασκαρδαμυκτί μου,
η Έναστρη νύχτα έχει τη χάρη ότι παρουσιάζει ένα νυχτερινό τοπίο, πράγμα σπάνιο. Αφού προτιμάς όμως το τραγούδι, κανένα πρόβλημα, είναι θαυμάσιο..
Μόλις είδα το video! Καταπληκτικόοοο!!! Εικόνα και μουσική βάλσαμο στην ψυχή μας!!
Σ΄ ευχαριστούμε φίλη μου!
Καλό βράδυ.
Το μουσείο του στο Αμστερνταμ είναι από τα ωραιότερα μουσεία που έχω δεί.
Ο Βαν Γκογκ είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του πόσο μπροστά είναι η τέχνη πολλές φορές από την εποχή της.
Όσο ζούσε δεν είχε πουλήσει ούτε ένα πίνακα!
Είναι επίσης πολύ ωραία η ταινία με τον Κερκ Ντάγκλας που παίζει τον Βαν Γκόγκ και τον Αντονυ Κουήν τον Γκωγκέν.
--@ Μαριάνα μου χαίρομαι που σου άρεσε το βίντεο.
--# Αθεόφοβε μου δεν έχω πάει στο Άμστερνταμ, το έχω ακούσει όμως ότι είναι θαυμάσιο το μουσείο.
Τι έγινε ο υπεύθυνος του μπλογκ; Συνελήφθη;
-@@ Γεράσιμε μου ο υπεύθυνος του ιστολογίου ξεμασκαρεύτηκε τώρα που πέρασαν οι Απόκριες και υπάρχει κίνδυνος να συλληφθεί. Χα χα χα
Ας όψεται το Absinthe!!!
Η ζωγραφική δεν έχει όρια.
Δεν μετριέται σαν καλή κακή μέτρια.
Η ζωγραφική είναι ζωή και η ζωή ζωγραφική.
"καλή εργασία"
Την καλημέρα μου.
--@ Haris μου δεν πολυκατάλαβα τι εννοείς. Μήπως ότι για τα ψυχικά προβλήματα του Βαν Γκογκ φταίει το Absinthe (αψέντι);
--@ Καλώς τον Τάκη μου. Καλη μέρα και σε σένα
Τέλειος οπτικοακουστικός συνδυασμός!
doctor
Kαλησπέρα!
Είναι μια ζωγραφική που απορροφά έντελώς... Δεν έχω άλλα λόγια για τον Van Gogh.
Το μουσείο του 'Αμστερνταμ αξίζει τον κόπο (αρκεί να έχει κανείς χρόνο στην διάθεσή του).
-@@ Δόκτωρ μου πράγματι πολύ ωραία συνδυάζεται η μουσική με τους πίνακες.
-@@ Αθανασία μου δεν έχω πάει στο Άμστερνταμ, θέλω να πάω όμως και φυσικά από τα πρώτα που θα επισκεφθώ είναι το Μουσείο αυτό
Μερόπη μου περνω να σε καλησπερίσω.
Αύριο μπορεί να λείπω γιαυτό καλό Σ/Κ από τώρα
Δημοσίευση σχολίου