Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Κύπρος - ιστορική διαδρομή (β΄ μέρος)





Συνεχίζουμε σήμερα με το β΄ μέρος της ιστορίας της Κύπρου. Ελπίζω αυτό το μέρος να είναι πιο ενδιαφέρον, γιατί εν πολλοίς εξηγεί και τη σημερινή κατάσταση στο νησί.

1570 – 1878 Περίοδος Τουρκοκρατίας:  
  • Το 1570 Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ο Σελίμ ο Β΄. Η κυριαρχία των Λατίνων στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο είχε αρχίσει να εξασθενεί. Ήδη τα αμέσως προηγούμενα χρόνια είχε κατακτηθεί από τους Οθωμανούς η Χίος και το Δουκάτο του Αιγαίου που περιλάμβανε κυρίως τις Κυκλάδες. Η διοίκηση των τελευταίων παραχωρήθηκε από το Σελίμ Β΄ στον ευνοούμενο του Ισπανοεβραίο τραπεζίτη Ιωσήφ Νάζι, ο οποίος ονομάστηκε Δούκας της Νάξου. Με την προτροπή και του τελευταίου, ο οποίος έψαχνε χώρες για να αναπτυχθούν οι Εβραίοι που είχαν διωχθεί από την Ισπανία και την Ιταλία, ο Σουλτάνος αποφάσισε να καταλάβει την Κύπρο. Τον Ιούλιο του 1570 ισχυρή δύναμη Οθωμανών αποβιβάστηκε στο νησί. Η Λευκωσία έπεσε το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ενώ η Αμμόχωστος άντεξε 11 μήνες την πολιορκία. Καταλήφθηκε τον Αύγουστο του 1571. Οι Λατίνοι, οι οποίοι ας σημειωθεί μέχρι τότε δεν είχαν ενσωματωθεί στον ντόπιο πληθυσμό, εκδιώκονται από το νησί. Παλινορθώνεται η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία βρισκόταν υπό διωγμό και παραχωρούνται θρησκευτικά, αλλά και πολιτικά προνόμια στον Αρχιεπίσκοπο, γύρω από τον οποίο συσπειρώνεται ο χριστιανικός πληθυσμός. Ίσως έτσι εξηγείται και η εκλογή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ως πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας αργότερα. Κατά την περίοδο αυτή ο πληθυσμός του νησιού μειώνεται δραματικά. Από τη μια οι εκκαθαρίσεις των Οθωμανών όταν κατέλαβαν το νησί και από την άλλη φυσικά αίτια, όπως οι επιδημίες πανώλης που έπληξαν το νησί, κατά καιρούς, αλλά και η αναγκαστική μετανάστευση προς την Ευρώπη Κυπρίων που δεν άντεξαν τις κακουχίες και διώξεις, μείωσαν τον πληθυσμό. Κατά τα έτη 1733 – 1737 πραγματοποιήθηκε στο νησί μελέτη του Υπουργείου Ναυτικών της Γαλλίας. Σύμφωνα με αυτήν ο πληθυσμός ήταν μόνο 100.000 κάτοικοι, από τους οποίους οι Τούρκοι ήταν 3.000. Κατά τα επόμενα έτη οι τελευταίοι αυξήθηκαν κυρίως, λόγω του εξισλαμισμού. Πολλοί από τους εξισλαμισθέντες χριστιανούς διατηρούν κρυφά το θρήσκευμα τους. Αυτοί ονομάζονται Λινοβάμβακοι.
  • Κατά τα έτη 1820 - 1821 ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός βρίσκεται σε συνεχή συνεννόηση με τη Φιλική Εταιρεία και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη για την ενίσχυση της εξέγερσης των Ελλήνων. Το αντιλαμβάνονται οι Οθωμανοί, με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 1821 να εκτελεστεί ο Αρχιεπίσκοπος, οι Μητροπολίτες και εκατοντάδες άλλοι Κύπριοι που κρίθηκαν ύποπτοι.
  • Μετά τη λήξη του Κριμαϊκού Πολέμου το 1856 και τη Συνθήκη Χάττι Χουμαγιούν, οι συνθήκες ζωής των Κυπρίων βελτιώνονται σημαντικά. Αναπτύσσεται σημαντική εμπορική δραστηριότητα και ιδρύονται πολλά εκπαιδευτήρια.
  • Και φτάνουμε στη χρονολογία σταθμό 1878. Η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει ηττηθεί στο Ρωσοτουρκικό πόλεμο και είναι ευάλωτη. Με μυστική «αμυντική» συμφωνία που υπογράφηκε με απόλυτη μυστικότητα μεταξύ Αγγλίας και Τουρκίας, η Κύπρος παραχωρείται κατά «κατοχή και διοίκηση» (όχι κατά κυριαρχία) στην πρώτη, έναντι οικονομικού ανταλλάγματος (με λίγα λόγια αντί ενοικίου) 92.600 λιρών το χρόνο Αρχίζει η Αγγλοκρατία στο νησί. Αχ βρε Άγγλοι πάντα με μυστικές διπλωματίες και ξεπουλήματα κινείστε… 
1878 – 1960 Περίοδος Αγγλοκρατίας:
  • Οι Κύπριοι υποδέχτηκαν τους Άγγλους στο νησί ελπίζοντας ότι, ως «πολιτισμένος» λαός που ήταν, με τον καιρό θα τους έδιναν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Πόσο παραπλανήθηκαν!
  • Κατά τη διάρκεια της Αγγλοκρατίας, παρά τη βαριά φορολογία που επιβλήθηκε (το ενοίκιο προς το Σουλτάνο οι Κύπριοι το πλήρωναν), άρχισε ο εκσυγχρονισμός και η δημιουργία υποδομών στο νησί. Το έτος 1879 το οθωμανικό νόμισμα αντικαταστάθηκε από την Κυπριακή Λίρα που είχε ίση αξία με την αγγλική. Οι κάτοικοι όμως εξακολουθούσαν μέχρι το 1914 να είναι Οθωμανοί υπήκοοι. Εδώ θα αναφέρω και μια προσωπική ιστορία. Όταν ήμουν μικρή είχα πάει μαζί με τον παππού μου, που είχε γεννηθεί το έτος 1905, σε μια δημόσια υπηρεσία για μια δουλειά του. Εκεί λοιπόν τον βάλανε να συμπληρώσει μια αίτηση, μεταξύ των οποίων είχε και ένδειξη Υπηκοότητα κατά τη γέννηση. Βλέπω λοιπόν με έκπληξη και συμπληρώνει «Οθωμανική». Έμεινα εμβρόντητη. Μου εξήγησε βέβαια αμέσως μετά το γιατί. Ο παππούς μου ήταν δάσκαλος και ήξερε να διηγείται πολύ ωραία την ιστορία της Κύπρου.
  • Το 1914 λοιπόν, μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι Άγγλοι προσάρτησαν την Κύπρο και έπαψαν πια να πληρώνουν ενοίκιο στους Οθωμανούς. Βλέπετε οι Τούρκοι είχαν εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών και ήθελαν να τους τιμωρήσουν. Το επόμενο έτος (1915) πρόσφεραν την Κύπρο στην Ελλάδα με αντάλλαγμα να εισέλθει αυτή στον πόλεμο στο πλευρό τους. Μέχρι τότε δεν το είχε κάνει, λόγω της εμμονής του ελληνικού (?) θρόνου για ουδετερότητα. Η Ελλάδα απέκρουσε την προσφορά και αμέσως μετά οι Άγγλοι απέσυραν την πρόταση τους. Η Ελλάδα τελικά μπήκε στον πόλεμο στις 28 Ιουνίου του 1917, κατόπιν επιμονής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η προσφορά όμως των Άγγλων είχε πάψει να ισχύει. Η Κύπρος έχασε μια ευκαιρία, αν και υπάρχει εδώ ένα ερωτηματικό, κατά πόσο οι Άγγλοι θα τηρούσαν την υπόσχεση τους. To έτος 1923 η Τουρκία με τη Συνθήκη της Λωζάνης παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα στο νησί. Οι Άγγλοι όμως αργότερα θα φρόντιζαν να την ανακατέψουν και πάλι.
  • Το έτος 1931 ξέσπασε εξέγερση των Κυπρίων. Ζητούσαν να ενωθούν με την Ελλάδα. Η εξέγερση καταπνίγηκε αιματηρά και το στοιχειώδες Νομοθετικό Σώμα που μέχρι τότε υπήρχε, όπου συμμετείχε ο ντόπιος πληθυσμός, καταργήθηκε.
  • Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι ελπίδες για ένωση με την Ελλάδα αναπτερώθηκαν. Μετά το 1940 που μπήκε η Ελλάδα στον Πόλεμο, 30.000 Κύπριοι κατατάχτηκαν στο βρετανικό στρατό και πολέμησαν εναντίον των Γερμανών. Βλέπετε οι πονηροί Άγγλοι τους καλούσαν να καταταγούν εθελοντικά στο στρατό με σύνθημα «δια την Ελλάδα και την ελευθερίαν» (αυτή η επιγραφή βρισκόταν αναρτημένη σε όλα τα στρατολογικά γραφεία). Ακόμα και ο πατέρας μου πήγε να καταταγεί τότε, αλλά τον έδιωξαν, γιατί ήταν μόνο 16 χρονών. Ο πόλεμος τέλειωσε, αλλά οι Άγγλοι αθέτησαν τις υποσχέσεις τους. Δεν ήθελαν να δώσουν αυτοδιάθεση και να εγκαταλείψουν την Κύπρο.
  • 1950. Με πρωτοβουλία των Κυπρίων διεξάγεται παγκύπριο Δημοψήφισμα για την Ένωση με την Ελλάδα. Το δημοψήφισμα έγινε με τη μορφή συγκέντρωσης υπογραφών. Δεξιοί και αριστεροί πολίτες συμφωνούν γι’ αυτό. Το αριστερό κόμμα ΑΚΕΛ μάλιστα ήθελε να αναλάβει αυτό τη διαδικασία της συγκέντρωσης των υπογραφών. Τελικά συμφωνείται το δημοψήφισμα να γίνει υπό την αιγίδα της Κυπριακής Εκκλησίας. Συγκεντρώθηκαν 215.108 υπογραφές επί συνόλου 224.757 ατόμων που είχαν δικαίωμα ψήφου. Το εκπληκτικό αυτό ποσοστό αντιπροσώπευε το 95,7% του εκλογικού σώματος. Ας σημειωθεί ότι υπέρ της ένωσης υπέγραψαν και αρκετοί Τουρκοκύπριοι. Η Αγγλία δεν αναγνώρισε ποτέ το αποτέλεσμα αυτό. Αλλά και η επίσημη Ελλάδα το ίδιο έκανε. Η Κυβέρνηση αρνήθηκε να δεχτεί επισήμως την αντιπροσωπεία των Κυπρίων που μετέφεραν τους τόμους τους δημοψηφίσματος. Την επιτροπή δέχτηκε μόνο η Βουλή των Ελλήνων. Χαρακτηριστικές είναι οι διάφορες δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών της εποχής. Ο Κ. Τσαλδάρης δήλωνε στη Βουλή στις 14-11-1949 «Αι συζητήσεις που γίνονται από τις στήλες του τύπου κι από ανεύθυνα πρόσωπα στη Βουλή σχετικά με την προτεινόμενη ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα είναι επιζήμιες και ολέθριες για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού». Ο δε Γ. Παπανδρέου δήλωνε σε επιστολή του προς το Δήμαρχο της Λευκωσίας το έτος 1950 «Η Ελλάς αναπνέει με δυο πνεύμονας: τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικάνικον και δια τούτο δεν ημπορεί λόγω του κυπριακού να διακινδυνεύσει να πάθη ασφυξίαν».
  • 1955 – 1959 Ο Γεώργιος Γρίβας κατεβαίνει μυστικά στο νησί και οργανώνει την Ε.Ο.Κ.Α (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών). Την 1η Απριλίου 1955 ξεσπά ο αγώνας. Πολλά παληκάρια έχασαν τη ζωή τους. Άλλοι στις μάχες (Γρ. Αυξεντίου, Κ. Μάτσης, Φ. Πίττας) και άλλοι εκτελέστηκαν από τους Άγγλους (Καραολής, Δημητρίου κλπ). Ανάμεσα στους τελευταίους ήταν και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Όταν εκτελέστηκε ήταν μόνο 19 χρόνων, δηλαδή ανήλικος με το τότε νομικό καθεστώς. Όταν δε διέπραξε το, κατά τους Άγγλους "αδίκημα" (μετέφερε ένα όπλο αποσυναρμολογημένο) ήταν ακόμα πιο μικρός (μόνο 18 χρονών). Το 1956 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος συλλαμβάνεται και εξορίζεται στις Σευχέλλες. Κατά τη γνώμη μου ο ένοπλος αυτός αγώνας ήταν λάθος, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον πατριωτισμό των παληκαριών που θυσίασαν τη ζωή τους άδικα (κατ’ εμέ). Κατ’ αρχάς οργανώθηκε από ένα εθνικιστή, ο οποίος απέκλεισε όχι μόνο τους Τουρκοκύπριους, αλλά και τους Ελληνοκύπριους αριστερούς που ήταν ένα μεγάλο τμήμα του κυπριακού λαού. Η επιδιωκόμενη λύση, μετά και το φιάσκο της ανταπόκρισης της επίσημης Ελλάδας στο δημοψήφισμα, έπρεπε να ήταν η πραγματική ανεξαρτησία του νησιού. Κι έπρεπε να επιδιωχθεί με πολιτικά, ειρηνικά μέσα (ας μη ξεχνάμε ότι ο ειρηνικός αγώνας του Γκάντι στην Ινδία επέφερε πολύ καλύτερα αποτελέσματα). Μετά και την έναρξη ένοπλου αγώνα, οι Άγγλοι εκδικητικά ξεσήκωσαν τους Τουρκοκύπριους εναντίον μας, ανακάτεψαν και πάλι την Τουρκία κι έβαλαν μπροστά τα διχοτομικά τους σχέδια.

Για να μη σας κουράσω θα σταματήσω εδώ προς το παρόν. Θα συνεχίσω με Γ΄ μέρος τις επόμενες μέρες….




H τοποθεσία "Πέτρα του Ρωμιού", όπου κατά την παράδοση αναδύθηκε η Θεά Αφροδίτη  από τα κύματα

28 σχόλια:

meril είπε...

Δεν κουράζεις καλή μου...
Άσε που είναι εκτός των άλλων και χρέος να γνωρίζουμε....
Καλή σου μέρα

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή η προσπάθειά σου και ο κόπος σου να μας ενημερώνεις. Είναι πολλές απ΄ τις πληροφορίες που είτε δεν θυμόμαστε είτε δεν τις μάθαμε ποτέ.
Μπράβο meropaki μου!! Και πάλι μπράβο!!
Φιλί κοραλένιο και μια αγκαλιά!

Υ.Γ. Παρ΄ ότι δεν θα χω πρόσβαση για μερικές μέρες, θα τα τυχόν επόμενα θα τα διαβάσω μετά το 15Αυγουστο.

αντωνης είπε...

Πολυ ενδιαφεροντα τα δυο αυτα ποστακια για την Κυπρο Μεροπη.
Και το σχολιο σου για τον ενοπλο αγωνα της ΕΟΚΑ ειναι αξιοσημειωτο.

Ελπιζω να προλαβω να δω και το 3ο μερος πριν τις διακοπες.

Καλημερα + καλο μηνα!!!
:)

VAD είπε...

Μερόπη μου,για να καταλάβω,γιατι πρώτη φορά το ακούω,για την ΕΟΚΑ Β'τα έζησα,δε χρειάζεται να διαβάσω,ήταν καθαρά εθνικιστική οργάνωση και λέγανε τότε ότι δεν έχει ιδεολογική σχέση με την πρώτη ΕΟΚΑ,τώρα μου λες ότι και η πρώτη ΕΟΚΑ είχε τον ίδιο ιδεολογικό προσανατολισμό;Και οι άλλοι;Δε συμμετείχαν στον ένοπλο αγώνα;Είναι δυνατόν;Διαφώτισε με ,σε παρακαλώ...
Καλή σου μέρα και καλό μήνα...

marianaonice είπε...

Αχ Μερόπη μου!
Τι ωραίο ποστ αυτό! Και πόσο χρειαζόμαστε όλη αυτή την ενημέρωση!
Θα διαβάσω σιγά-σιγά με την ησυχία μου τα δύο ποστ σου, γιατί αυτές τις μέρες ξέρεις...
Απίθανες φωτο!! Πρέπει να είναι πανέμορφη η πατρίδα σου!!
Φιλιά!!

Φωτεινή S είπε...

Συνεχίζεις πολύ ωραία, Μερόπη.
Περιμένω και το γ' μέρος που το βίωσες και προσωπικά.
Φιλιά!

Side21 είπε...

Καλή μου συμφοιτήτρια
ως πότε θα γινόμαστε ...
πιόνια στα χέρια των Μεγάλων !!!
Βλέπω κι εσύ δεν κάνεις διακοπές
και τό 'ριξες στις μνήμες ...
Καλό σου Αύγουστο ...

Meropi είπε...

-@ meril μου,
χαίρομαι που δεν σας κουράζω. Μαθαίνετε και μερικά πραγματάκια για την Κύπρο που ενδεχομένως αγνοείτε.

-@zanzibar μου,
με την ευκαιρία αυτή θυμήθηκα κι εγώ μερικές λεπτομέρειες που τις είχα αν όχι ξεχάσει, τις βάλει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Καλές διακοπές να έχεις. Εγώ το β΄ μέρος των διακοπών θα το κάνω το α΄ δεκαήμερο του Σεπτεμβίου στην Κύπρο. Ξέρεις εκεί κάνει πολλή ζέστη Ιούλιο και Αύγουστο και αποφεύγω να πηγαίνω.

Meropi είπε...

-@ Αντώνη μου,
κι αν δεν το προλάβεις τώρα το γ΄ μέρος, θα το δεις μετά. Καλές διακοπές να έχεις.

-@ VaD μου,
η ΕΟΚΑ η πρώτη δεν ήταν όπως την ΕΟΚΑ Β΄, αγωνιζόταν εναντίον των Άγγλων. Τουλάχιστον τα μέλη της, τα παλληκάρια, πιστεύω ότι ήταν αγνά και θεωρούσαν ότι μάχονται για την πατρίδα. Πλην όμως ο Γ. Γρίβας, του οποίου την ιστορία και τη δράση στην κατοχή φαντάζομαι ξέρεις, ήταν εθνικιστής και αντικομμουνιστής. Όχι μόνο απέκλεισε τους αριστερούς από τον αγώνα, αλλά δεν έλειψαν και οι περιπτώσεις που τους έδινε τη ρετσινιά του προδότη και τους εκτελούσε. Ο αγώνας αυτός νομίζω ότι σχεδιάστηκε επιπόλαια και έφερε πολύ άσχημα αποτελέσματα στο Κυπριακό (κατά τη γνώμη μου πάντα). Θα τα γράψω στο γ΄ τμήμα

Meropi είπε...

-@ Μαριάνα μου,
ήταν και για μένα μια ευκαιρία για να ξεθάψω, να ξεσκονίσω και να ανανεώσω τις γνώσεις μου για την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μου.

-@ Φωτεινή μου,
πρέπει να σου πω ότι θυμάμαι ακόμα (αχνά) και τον απόηχο από τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Θυμάμαι ότι κατά καιρούς μας επέβαλλαν κατ' οίκον περιορισμό και μέναμε για μέρες στα σπίτια μας. Τα νεώτερα όμως γεγονότα σαφώς τα έζησα.

-@ Side21 μου,
πράγματι το ριξα στις μνήμες. Μετά το ποστ για τον Ιούλιο του 74 πολλοί φίλοι μου με ρώταγαν διάφορα για την ιστορία της Κύπρου. Είπα λοιπόν να γράψω μερικά πράγματα να ενημερώσω στοιχειωδώς.
Όσο για τις διακοπές τις κάνω σε δύο δόσεις. Έληξε η πρώτη. Τώρα δουλεύω. Θα φύγω για Κύπρο αρχές Σεπτεμβρίου που δροσίζει ο καιρός.

leondokardos είπε...

Μερόπη καλημέρα.
Θλίβομαι ειλικρινά διαβάζοντας και το δεύτερο μέρος της ιστορικής αναδρομής για τη Κύπρο. Ακόμα και το 1915 μας δόθηκε η ευκαιρία για την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα και την αγνοήσαμε. Διαβάζω τα λόγια του Τσαλδάρη κα Παπανδρέου και νιώθω αηδία. Υποτελείς γινόμαστε στα παιγνίδια των ξένων. Καλά, οι Εγγλέζοι πάντα έτσι πολιτευόντουσαν.
Τι να πω,δε ξέρω.
Να δούμε τι θα ... δούμε και στο τρίτο μέρος.

Καλό μήνα,νάσαι καλά.

Meropi είπε...

-@ Λεοντόκαρδε μου,
αυτά διαβάζοντας τα εκ των υστέρων πράγματι νιώθουμε αηδία. Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε και τις συνθήκες της εποχής. Μετεμφυλιακή σχεδόν κατεστραμμένη Ελλάδα...

VAD είπε...

Κυπραία μου,μου θύμισες τους φίλους μου,δεν την ξεχνάς τη γλώσσα σου ακόμ κι όταν γράφεις!Εγραψες την έκφραση΄΄'οπως την ΕΟΚΑ Β΄΄και μ΄'αρεσε πολύ!ΟΚ,για το Γρίβα γνωστότατα,αλλά είχα την εντύπωση οτι πχ. ο Κυριάκος Μάτσης δεν ανήκε στους εθνικιστές,μην τους χαρίσουμε όλους στο Γρίβα!

Meropi είπε...

-@ VaD μου,
εγώ αναφέρομαι στον ίδιο το Γρίβα ως εθνικιστή, όχι στα παλληκάρια που πολέμησαν μαζί του. Τα περισσότερα απ' αυτά είχαν αγνά αισθήματα και θυσίασαν τη ζωή τους. Λέω τα περισσότερα, γιατί δεν θέλω να τους περιλάβω όλους. Μέσα στις τάξεις της ΕΟΚΑ ήταν και ο περιβόητος αργότερα Σαμψών, καθώς και ο Γιωρκάτζης. Ο Σαμψών λοιπόν σκότωνε αδιακρίτως ως επί το πλείστον αθώους και μετά εμφανιζόταν με μια φωτογραφική μηχανή ως δήθεν ρεπόρτερ και απεικόνιζε τα θύματα του. Μεταξύ των θυμάτων του ήταν και μια οικογένεια Άγγλων (γονείς και παιδιά). Ο Γιωρκάτζης πάλι, όπως αργότερα αποδείχθηκε, χρησιμοποιούσε μεθόδους τρόπον τινα μαφίας και τότε και μετά την ανεξαρτησία. Ώσπου δολοφονήθηκε και ο ίδιος με τέτοια μέθοδο.
Όσο για το Μάτση λέγεται ότι ήταν αριστερός. Πάντως δεν θα ανήκε στο ΑΚΕΛ, αλλιώς δεν θα τον έπαιρνε ο Γρίβας. Ο αδελφός του αργότερα ήταν για πολλά χρόνια βουλευτής με τη δεξιά.

leondokardos είπε...

Μερόπη μου, συσσωρευμένα λάθη και παραλήψεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ίσως φορτίζουν το κλίμα και δυσκολεύεται να συνυπολογίσει κανείς κάποια στοιχεία σαν αυτά που αναφέρεις, για να "συγχωρέσει"
καταστάσεις.
Τέλος πάντων για να δούμε που θα καταλήξουμε...
Νάσαι καλά.

Unknown είπε...

Οι ένοπλες καταστάσεις ποτέ δεν οφελούν Μερόπη και απόδειξη ο Mahatma Gandhi. Αυτές τις ημέρες οι Κύπριοι θέλουν να ενωθούν με την Ελλάδα;

Meropi είπε...

-@ Mariana μου,
όχι πια δεν θέλουν. Ε, μετά από όσα τράβηξαν είναι λογικό. Τώρα το ποθούμενο είναι να φύγουν τα τουρκιά στρατεύματα και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση με μια μόνιμη λύση.

Unknown είπε...

Μεγαλύτερο δώρο για τον Ελληνισμό από την ανεξαρτησία της Κύπρου, δεν μπορούσε να υπάρξει. Η Κύπρος, στο Ελληνικής Εθνικής καταγωγής κομμάτι της έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Δεν πάσχεο από..."βαλκανίλα", δεν είναι Βαλκάνια.

Από κει και πέρα, κατά την ταπεινή μου άποψη, η Κύπρος. οφείλει να βρει τρόπο να αγκαλιάσει όλους τους κατοίκους της, να λύσει το Κυπριακό πρόβλημα, οι "μητέρες πατρίδες" να κάνουν στην άκρη. Η λύση του Κυπριακού σήμερα, σε έναν κόσμο που βρίσκεται σε βαθύτατη κριση -και είναι ακόμα η αρχή- φαντάζει σαν θείο δώρο. Μερόπη μου, εξαιρετικά τα δημοσιεύματα σου, εγώ επιχείρησα μία περίεργη "αντιστροφή" της ιστορίας στην εφημεριδα, και ανέναβασα το άρθρο και στο μπλογκ όπως πάντα.

Αυτή τη στιγμή, γράφω από το studio, όπου κάνω ένα αφιέρωμα στον JoeCocker. Τώρα παίζω το "when a man loves a woman" στην εξαιρετική ερμηνεία του Cocker, και αμέσως μετά το εμβληματικό "a whiter shade of pale" που στο αφιερώνω καθώς και σε όλες και όλους που σε διαβάζουν και σε σχολιάζουν :-)

Meropi είπε...

-@ politispittas
συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό που γράφεις ότι θα ήταν μεγάλο δώρο η ανόθευτη ανεξαρτησία της Κύπρου.
Ξέρεις Γιώργο μου εγώ προέρχομαι από μια οικογένεια δασκάλων (πατέρας, παππούς, θείος κλπ) και γαλουχήθηκα από μικρή με το όραμα, ψευδαίσθηση θα έλεγα τώρα, της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την Ελλάδα. Η πρώτη μου αμφιβολία γεννήθηκε όταν ένας φίλος του πατέρα μου που κατείχε σημαντική θέση στην UNESCO μας επισκέφθηκε μια μέρα και πανω στην κουβέντα είπε στον πατέρα μου "κακώς αγωνίζεστε για την Ένωση. Ξέρεις τι σημαντικό είναι να υπάρχουν δύο κράτη με ελληνικές καταβολές στον ΟΗΕ?" Πόσο δίκιο είχε!! Ακόμα και ο πατέρας μου κλονίστηκε τότε...
Σ' ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. Να σαι καλά

Sceptic Anonymous είπε...

Η υποδοχή των Άγγλων με την ευχή της ένωσης μάλλον δεν έγινε.

http://unfashionablerantings.blogspot.com/2008/01/andkand.html

Οι Τ/Κ δεν υπέγραψαν στο δημοψήφισμα. Μερικές υπογραφές με τουρκικά ονόματα βρήθηκαν αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του Τ/Κ πληθυσμού ήταν αντίθετη στο δημοψήφισμα. Μάλιστα οργάνωσαν και συλλαλητήριο καταδίλης του δημοψηφίσματος. Κάπου το λέει ο Χιλ αλλά βαρίεμαι να το βρω.

O ειρηνικός αγώνας του Γκάντι ίσως να μην ήταν και τόσο πετυχεμένος. Στο τέλος και η Ινδία διχοτομήθηκε (Ινδία - Πακιστάν) με χιλιάδες νεκρούς και εκατομύρια ολόκληρα να διασχίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να βρεθούν στην 'σωστή' γραμμή διαχωρισμού. Ο ίδιος ο Γκάντι δολοφονήθηκε από ένα ακραίο Ινδουιστή επειδή ο Γκάντι ήταν καλός με τους Μουσουλμάνος - η δικαιολογία τουλάχιστον αυτή ήταν.

Αν θεωρείται επιτυχία τούτο εγώ πάω πάσο. Αλλά το συμπέρασμα είναι ότι συνήθως η άρση της αποικιοκρατίας ήταν δύσκολο, αιματηρό και οδυνηρό εγχείρημα. Ιρλανδία, Παλεστίνη, Ινδία, Σρι Λάνκα, οι πλείστες Αφρικάνικες χώρες κ.ο.κ. Δυστυχώς η Κύπρος δεν απέφυγε αυτό το πεπρωμένο.

Meropi είπε...

Σκεπτικέ μου Ανώνυμε,
καλώς ήρθες από το ιστολόγιο μου. Καλά κάνεις και αμφισβητείς, έτσι γίνεται ο διάλογος.
Κατ' αρχάς δεν έγραψα ότι υποδέχτηκαν τους Άγγλους με την ευχή της Ένωσης. Έγραψα τους υποδέχτηκαν ελπίζοντας στην αυτοδιάθεση, εννοώντας ότι τους καλοδέχτηκαν έχοντας την ελπίδα ότι ως πολιτισμένος λαός που ήταν, κάποτε θα τους έδιναν αυτοδιάθεση. O Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος όταν υποδέχτηκε τον Ύπατο Αρμοστή στην Κύπρο, πράγματι δεν μίλησε για ένωση. Είπε μόνο για την Κύπρο ότι «….οικείται υπό λαού φιλησύχου και ευαγώγου, όστις χωρίς να αρνηθεί την καταγωγή και τους πόθους αυτού θέλει διατελεί αφοσιωμένος εις την νέαν πατρικήν αυτού κυβέρνησιν». Ο Μητροπολίτης Κιτίου ήταν αυτός που μίλησε για «…αφετηρία του δρόμου για την ένωση….»
Τώρα για την Ινδία. Μπορεί να μη σταμάτησε εντελώς τη διχοτομική αποικιοκρατική πολιτική, αλλά τουλάχιστον ένωσε τους Ινδούς. Και είναι πολλές φυλές, γλώσσες και θρησκείες. Το ότι δολοφονήθηκε δεν είναι απόδειξη του ενάντιου.
Κατά τα άλλα συμφωνούμε….
Καλώς μου ήρθες και πάλι.

Meropi είπε...

-@ Vad μου,
επέστρεψα για να κάνω μια διόρθωση σε μια ανακρίβεια που έγραψα πριν απευθυνόμενος προς εσένα. Ο Σαμψών δεν σκότωσε όλη την οικογένεια των Άγγλων, αλλά μόνο το σύζυγο, ένα αρχιτέκτονα, μπροστά στα μάτια της γυναίκας του και των δυο παιδιών του. Το μόνο του έγκλημα ήταν ότι ήταν Άγγλος. Η οικογένεια που σκότωσε ήταν τούρκικη, λίγα χρόνια αργότερα το 1964.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αυτά τα ποστάκια θα τα τυπώσω να τα έχω, αξίζουν!

Να δούμε τι θα γίνει τώρα που στα κύπελα Ευρώπης κληρώθηκαν αντίπαλοι οι καλαμαράδες με τους χαζοκούμπαρους! χαχα

Nikos Lioliopoulos είπε...

Κανε εναν κόπο και δημοσίευσε και το τρίτο μέρος . είμαι βέβαιο οτι θα ανοίξει μια πολύ σοβαρή αλλά και ειλικρινής συζήτηση.

Μιχάλης είπε...

Αγαπητή μου Μερόπη σε χαιρετώ συγχαίροντας σε ξανά για την αξιόλογη προσπάθεια σου.

Επέτρεψε μου μόνο κάποιες μικροενστάσεις:

Α) Ο πληθυσμός της Κύπρου κατά τα πρώτα χρόνια της Οθωμανοκρατίας (και μπράβο σου που χρησιμοποιείς τον σωστό όρο), μειώθηκε κατά κύριο λόγο από φυσικά φαινόμενα και ειδικά από τις επιδημίες.
Ο Άντρος Παυλίδη, ο Κώστας Γραικός αλλά και άλλοι ιστορικοί δίνουν αρκετά στοιχεία γι αυτή την περίοδο.
Επίσης, ο πληθυσμός των μουσουλμάνων αυξήθηκε κατά κύριο λόγο από τον εποικισμό με πληθυσμούς που ήρθαν από την Τουρκία. Και είναι αξιοσημείωτο ότι προτεραιότητα στη μετανάστευση είχαν κρυπτοχριστιανικοί πληθυσμοί.
Δυο σωζόμενα σουλτανικά διατάγματα, ένα του 1573 και άλλο του 1574, πιστοποιούν το γεγονός. Το πρώτο διάταγμα, το οποίο εξεδόθη τον Αύγουστο 1573, κάνει λόγο για ενέργειες του διάσημου αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν (εξισλαμισμένου Χριστιανού που ήταν στην υπηρεσία του σουλτάνου) που πέτυχε να απαλλάξει τους κατοίκους της γενέτειράς του από τη διαταγή που τους περιελάμβανε μεταξύ εκείνων που έπρεπε να μεταφερθούν από τη Μικρά Ασία στην Κύπρο. Ο Σινάν καταγόταν από την Agirnas (οικισμός Άγιοι Ανάργυροι, στη Μικρά Ασία) της οποίας οι κάτοικοι ήσαν Έλληνες Χριστιανοί.

Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι ο σουλτάνος στα πρώτα χρόνια προστάτευσε τους ορθόδοξους Κύπριους με ειδικά φιρμάνια του.
Ενδεικτικά σε έγγραφό του ημερομηνίας 6/7 Μαΐου 1572, ο σουλτάνος έλεγε τα εξής: «Επειδή η Νήσος αλώθηκε από τις νικηφόρες αυτοκρατορικές στρατιωτικές δυνάμεις Μου και έγινε επαρχία του Κράτους, και επειδή οι Ραγιάδες αυτής τυγχάνει να είναι σε κάποιο βαθμό αδύνατοι, δεν πρέπει να ασκείται τυραννία και υπερβασία κατ’ αυτών, αλλά δικαιοσύνη [...] Ώστε, εάν ακούσω ότι ασκήθηκε τυραννία και υπερβασία οποιαδήποτε κατά των Ραγιάδων, και ότι εισπράχθηκαν φόροι πέραν του ορίου, και ότι ένεκα τούτου επήλθε διχόνοια και διατάραξη της δημόσιας ειρήνης, είναι ενδεχόμενο να μη δεχθώ τις δικαιολογίες σας. Συνεπώς, δεν πρέπει να είστε εντελώς αμελείς ούτε και αμέριμνοι».

Οι λινοβάμβακοι είναι ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα το οποίο ελπίζω σε κάποια στιγμή να αναρτήσω στο δικό μου μπλοκ.

Β) Η δεύτερη ένσταση μου αφορά τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, πληροφορίες για τον οποίον μπορεί να βρει κάποιος στο μπλοκ μου: http://mihalismihail.blogspot.com/2008/07/9-1821.html (Απολογούμαι για την κατάχρηση του χώρου).

Γ) 1. Κάνω ένα άλμα για να πάω στο δημοψήφισμα του 1950 για να σημειώσω ότι:
Η πρωτοβουλία για το δημοψήφισμα ήρθε από το ΑΚΕΛ. Μέσα στην αντιπαλότητα που υπήρχε τότε με την εθναρχία, με πρωτοβουλία του τότε μητροπολίτη Κιτίου Μακαρίου (αργότερα αρχιεπισκόπου και προέδρου), η εθναρχία εξήγγειλε το δικό της. Η αριστερά απέσυρε το δικό της και συντάχθηκε με την εθναρχία σε μια κίνηση ενότητας.
2. Το ποσοστό που αναφέρεις είναι σωστό (95,7%) μόνο που δεν αντιπροσώπευε το εκλογικό σώμα αλλά το σύνολο των ε/κυπρίων.

Δ). Ορθά και όσα αναφέρεις για την ΕΟΚΑ. Μόνο που δεν οργανώθηκε από έναν αλλά από δύο εθνικιστές, τον Μακάριο και τον Γρίβα. Πρέπει να αποδίδουμε στον Καίσαρα όσα του ανήκουν και στο θεό ομοίως.
Ο Μάτσης δεν ήταν αριστερός. Ήταν δεξιός αλλά με σωστή αντίληψη των πραγμάτων. Ήταν άνθρωπος φιλοσοφημένος και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δεν αρνήθηκε, παρά το ότι ήταν αντικομμουνιστής, να υπερασπιστεί τον καλύτερο φίλο του στο στρατοδικείο όταν δικαζόταν για κομουνιστική δράση.

Αυτά και θεώρησέ τα ως συμβολή στην όλη προσπάθεια.

Meropi είπε...

-@ Μιχάλη μου,
σ' ευχαριστώ για τις επισημάνσεις σου. Καλοδεχούμενες και μάλιστα από ένα φιλόλογο, όπως κατάλαβα ότι είσαι (έτσι δεν είναι?).
Ξέρεις κάπου σε απάντηση σε ένα σχόλιο αναφέρω ότι αν η Κύπρος έμενε και τα επόμενα χρόνια κάτω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, στο τέλος θα πετύχαινε καλύτερη λύση. Το ατύχημα της ήταν ότι την πήραν οι Άγγλοι. Δεν νομίζεις κι εσύ ότι ο κακός Δαίμονας της Κύπρου ήταν οι Άγγλοι??
Όσο για τους Εθνικιστές έχεις δίκιο. Απλώς δεν ήθελα να βάλω στον ίδιο σάκο το Γρίβα με το Μακάριο.
Θα παρακολουθώ το ιστολόγιο σου, είναι πολύ ενδιαφέρον, είμαι σίγουρη ότι θα μαθαίνω συνεχώς νέα πράγματα.

Μιχάλης είπε...

@ Μερόπη

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είμαι ούτε φιλόλογος ούτε ιστορικός.
Είμαι ένας μελετητής της κυπριακής ιστορίας που λαμβάνει υπόψη του όσο το δυνατό περισσότερα δεδομένα στην μελέτη της ιστορίας μας.
Και δεν φοβούμαι να αναγνωρίσω το δίκαιο ή το άδικο των όποιων ξένων ή δικών μας, δεν βλέπω τα πράγματα μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της οποιασδήποτε ιδεολογικής οπτικής της ιστορίας. Και ασφαλώς σχηματίζω τη δική μου αντίληψη πραγμάτων.
Και τα συμπεράσματα μου τολμώ να τα διατυπώνω και δημόσια.

Όσον αφορά την καλύτερη λύση που μπορεί να πετυχαίναμε, πρέπει να σημειώσω ότι στην ιστορία δεν υπάρχει αν!
Εκτιμήσεις μπορούν να γίνονται αλλά χωρίς να σημαίνει ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν όπως θα τα εκτιμήσουμε.

Εκείνο που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι επικεφαλής του λαού ήταν πάντοτε η Εκκλησία. Η οποία δεν έκανε πολιτική αλλά συμπεριφερόταν ανάλογα με τις καταστάσεις.
Δεν ξέρω πόσοι το γνωρίζουν αλλά η Εκκλησία είδε με ανακούφιση την απαλλαγή της Κύπρου από τους Λατίνους και την έλευση των Οθωμανών. Γι αυτό υπάρχουν ιστορικές αναφορές.
Έβλεπαν ότι διέφευγαν του κινδύνου να εκλατινιστεί ο ορθόδοξος κύπριος.

Στη συνέχεια είδαν με θετικό μάτι και χαιρέτισαν την άφιξη των Άγγλων επειδή ήταν χριστιανικός λαός, πιο… πολιτισμένος και είχαν την ψευδαίσθηση ότι θα τους χάριζαν την ένωση.

Από εκεί και πέρα, κανένας από όλους αυτούς δεν κάθισε ποτέ να βάλει κάτω τα δεδομένα της εποχής και να διαχειριστεί το θέμα με διπλωματία. Νόμιζαν ότι με φωνασκίες, εκβιασμούς και ένοπλη βία θα πετύχαιναν τους στόχους τους.
Δυστυχώς έπεσαν έξω.

Ναι, οι Άγγλοι είναι ο κακός δαίμονας της Κύπρου αλλά ευθύνη για ότι έγινε δεν έχουν μόνο αυτοί. Φταίνε και όσοι δικοί μας έπαιξαν το παιχνίδι τους με τον Α ή Β τρόπο.

Προσωπικά είμαι άνθρωπος που δεν αποδέχεται να βάζουμε όλο τον κόσμο στον ίδιο σάκο. Ωστόσο στην περίπτωση της ΕΟΚΑ ο άμεσα υπεύθυνος και ο έχων την μεγαλύτερη ευθύνη για το τι έγινε δεν είναι ο Γρίβας αλλά ο Μακάριος.
Ο οποίος εκείνη την περίοδο δεν διέφερε ιδεολογικά και πολιτικά από τον Γρίβα. Ας μη ξεχνάμε βέβαια ότι ο Μακάριος επέβαλε τον Γρίβα ως αρχηγό της ΕΟΚΑ παρά τις αντιρρήσεις Ελλήνων παραγόντων.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Παπάγος, αν δεν απατώμαι, του είπε ότι με τον Γρίβα εύκολα μπλέκει κανείς και δύσκολα ξεμπλέκει. Και φαίνεται ότι είχε δίκαιο τελικά. :-)

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Το αποτέλεσμα της Βρετανικής αποικιοκρατίας, και γράφω γενικά, είναι αμφιλεγόμενο. Φυσικά και ήταν αποικιοκρατία αλλά οι Βρετανοί άφησαν και μερικά θετικά πράγματα όπως η υποδομή.

Για να πω και των Τούρκων το δίκαιο δεν νομίζω ότι πολλοί Ελληνες θα ήθελαν για πρόεδρο τους κάποιον μουφτή.

Οσον αφορά το Γρίβα: Ο Καρατζαφέρης θέλει να του φτιάξουμε ανδριάντα...

Θα μου πεις ότι Καρατζαφέρης είναι αυτός...

Ο Μακάριος ήταν πράγματι αξιόλογος ή όπως γίνεται συνήθως στην Ελλάδα όποιος πεθαίνει γίνεται αείμνηστος; Ως και ο λαϊκιστής Παπαδόπουλος, ο Τάσος όχι ο δικτάτορας, έγινε...