Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

15 Ιουλίου 1974. Το τέλος της ξεγνοιασιάς....


15 Ιουλίου σήμερα. Και μόλις έχω γυρίσει από την Κύπρο. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να γράψω για κάποιο άλλο θέμα, παρά μόνο για την Κύπρο. Και για το πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όχι αυτό που πρότεινε το 1965 ο Μητσοτάκης. Αυτό που αποφάσισαν λίγα χρόνια αργότερα οι παράφρονες εγκληματίες Συνταγματάρχες των Αθηνών και υιοθέτησαν μερικοί ομοϊδεάτες τους στην Κύπρο.

Ήμουν τότε 22 χρονών κοπέλα. Μόλις είχα τελειώσει τις σπουδές μου στη Νομική και είχα επιστρέψει στην Κύπρο, στο χωριό μου, μια όμορφη παράλια κωμόπολη της επαρχίας Κερύνειας. Προμηνυόταν ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι με βουτιές στη θάλασσα και ξεκούραση. Οι βουτιές και η ξεγνοιασιά διήρκεσαν μόνο για δυο βδομάδες περίπου. Στις 14 Ιουλίου ο πατέρας μου θα πήγαινε στη Λευκωσία, γιατί είχε κάτι δουλειές. Εκεί είχε νοικιάσει ένα μικρό σπίτι, γιατί τα τελευταία 2-3 χρόνια εργαζόταν ως εκπαιδευτικός σε σχολείο της πρωτεύουσας. Τα καλοκαίρια και όλες τις σχολικές διακοπές όλη η οικογένεια γυρνούσε στο πατρικό σπίτι στην Κερύνεια. Έριξα λοιπόν την ιδέα στις αδελφές μου να πάμε κι εμείς στη Λευκωσία για βόλτα. Έτσι κι έγινε.

Ξημέρωσε η 15η Ιουλίου 1974. Ο πατέρας μου σηκώθηκε πρωί πρωί κι έφυγε για να κάνει τη δουλειά του. Κατά τις 8.30΄ σηκώθηκα κι εγώ και οι αδελφές μου. Παίρναμε το πρωινό μας κι ακούγαμε ραδιόφωνο. Κάναμε σχέδια, αφού μαγειρέψουμε (θυμάμαι ακόμα ότι θα φτιάχναμε φασολάκια), να κάνουμε μια ωραία βόλτα στη Λευκωσία. Ήμασταν χαρούμενες και γελούσαμε. Το γέλιο μας κόπηκε απότομα, όταν το κανονικό πρόγραμμα του ραδιοφώνου του ΡΙΚ σταμάτησε και άρχισαν εμβατήρια. Κοιταχτήκαμε παγωμένες. Σε λίγο η εκφωνήτρια ανακοίνωσε με μια άχρωμη ψυχρή φωνή ότι ο Μακάριος είναι νεκρός (έτσι είχε ανακοινωθεί αρχικά). Καλούσε τον κυπριακό λαό να σταματήσει κάθε αντίσταση. Σε λίγο ανακοινώθηκε ότι νέος Πρόεδρος της Κύπρου ορίστηκε ο Νίκος Σαμψών!!!! Ήταν το τέλος της ξεγνοιασιάς …

Επακολούθησε αγωνία για το τι απέγινε ο πατέρας που βρισκόταν στους δρόμους. Ευτυχώς μετά από δύο ώρες περίπου μπόρεσε και μας πήρε τηλέφωνο. Βρισκόταν στο Ψυχιατρείο. Όχι δεν είχε τρελαθεί. Τον σταμάτησαν αυτόν και άλλους οδηγούς στο δρόμο οι πραξικοπηματίες και τους κατεύθυναν προς το Ψυχιατρείο, γιατί είχε επιβληθεί απαγόρευση της κυκλοφορίας. Δεν ήξερε πότε θα μπορούσε να επιστρέψει στο σπίτι. Μας συμβούλευσε να μη ξεμυτίσουμε. Να μείνουμε στο σπίτι. Έτσι και κάναμε. Νύχτωσε. Ο πατέρας δεν είχε φανεί ακόμα. Η μητέρα ήταν στο χωριό. Ανέλαβα αρχηγός της οικογένειας. Ξαπλώσαμε για ύπνο. Τα βλέφαρα δεν έκλειναν. Ξαφνικά πεταχτήκαμε όρθιες. Πυκνοί πυροβολισμοί από αυτόματα όπλα ακούστηκαν. Επειδή δε ήταν σκοτάδι, βλέπαμε από το παράθυρο μικρές πύρινες σφαίρες να πηγαινοέρχονται. Έδωσα το σύνθημα να πάρουμε τα στρώματα από τα κρεβάτια και να ξαπλώσουμε στο διάδρομο. Ελάχιστος ύπνος όμως μας έπιασε και αυτός εφιαλτικός. Την άλλη μέρα μάθαμε από τη γειτόνισσα ότι είχε έρθει μια περίπολος στο διπλανό σπίτι να πάρει τον παπά που κατοικούσε εκεί, για να θάψει κρυφά στο νεκροταφείο μερικά θύματα των πραξικοπηματιών. Τους πήρε είδηση μια ομάδα αντιστασιακών κι έτσι άρχισε η ανταλλαγή πυροβολισμών που μας τάραξε τη νύχτα. Γύρω στο μεσημέρι έφτασε και ο πατέρας. Είχε βγάλει τη νύχτα καθιστός στο Ψυχιατρείο. Ήταν χλωμός και σχεδόν αμίλητος. Την άλλη μέρα μας μάζεψε και φύγαμε για το χωριό μας στην Κερύνεια. Έξω από τη Λευκωσία μια ομάδα πραξικοπηματιών μας σταμάτησε για έλεγχο. Μου ήρθε να τους φτύσω. Δεν το έκανα όμως. Στιγμή δειλίας ή σύνεσης???

Φτάσαμε στο χωριό μου, στον Καραβά της Κερύνειας που ζούσε κι αυτό τις τελευταίες του μέρες κι ας μη το ξέραμε ακόμα. Ήταν 17 Ιουλίου 1974. Η μητέρα μας περίμενε με αγωνία. Αγκαλιαστήκαμε και κλάψαμε. Γι’ αυτά που ήρθαν, αλλά και γι’ αυτά που έμελλε να έρθουν. Τα χειρότερα, για το χωριό μου και για όλη την Κύπρο…..

29 σχόλια:

αντωνης είπε...

Δεν μπορω να αφησω κανενα σχολιο σε ενα τετοιο κειμενο, με δυσκολια γραφω. Εχω μια θολουρα στα ματια.

Καλως ηρθες Μεροπη.

Μιχάλης είπε...

Μερόπη,

Καταρχήν καλωσόρισες στη βάση σου.

Μου θύμισες πολλά πράγματα με την ανάρτηση σου.

Τις προσωπικές μου προσωπικές εμπειρίες, αν και μικρός τότε 9χρονο παιδί.

Μνήμες πικρές, μνήμες που προκαλούν θυμό, οργή και αγανάκτηση…

monahikoslikos είπε...

Τι θα μπορούσε να προσθέσει κανείς στην προσωπική σου μαρτυρία για το πραξικόπημα που άνοιξε το δρόμο για τον ακροτηριασμό της Κύπρου και την κατοχή μέχρι σήμερα 35 χρόνια μετά του μισού νησιού από τους Τούρκους...

Μόνο να σου ευχηθώ μπορώ, η σημερινή επέτειος να είναι η τελευταία με το νησί χωρισμένο στα δύο.

monahikoslikos είπε...

Αν και είμαι σίγουρος πως το έχεις μάθει...
"Ο Αρειος Πάγος της Κύπρου απέρριψε την έφεση του Σωκράτη Ηλιάδη, αρχισυμβούλου του Γεωργίου Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β' εναντίον του Εκδοτικού Οργανισμού Λιβάνη και των Δημοσιογράφων Κώστα Βενιζέλου και Μιχάλη Ιγνατίου και δικαίωσε πανηγυρικά το βιβλίο τους "Τα μυστικά αρχεία του Κίσινγκερ".
Η απόφαση είναι καταπέλτης καθώς όχι μόνο δεν δικαιώνονται οι πραξικοπηματίες, αλλά καταδικάζονται για πάντα...
Ο Ηλιάδης είχε κερδίσει προηγουμένως τον δημοσιογράφο Μακάριο Δρουσιώτη τον οποίο εξανάγκασε να αφαιρέσει σελίδες από τα βιβλία του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο επεδίκασε και ποσό αποζημιώσεων στον Εκδοτικό Οίκο Λιβάνη και στους δημοσιογράφους.

MARINOS είπε...

Μερες προβληματισμού αυτές που διανύουμε μερόπη. Ακόμα και για μας που δεν ζήσαμε εκείνες τις μερες του 1974, αλλά γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε μια ημικατεχόμενη Κύπρο.

Οι εξελίξεις των επόμενων μηρών θα είναι καθοριστικές για τη μοίρα του τόπου μας.

Swell είπε...

Welcome back Μερόπη! Μια τέτοια μέρα και σε μια χώρα που ψάχνει πώς να αντιμετωπίσει τους δικούς της "εχθρούς", τους μετανάστες. Προς το παρόν με ξύλο και μπουλντόζες.

ikor είπε...

Τι να προσθέσει κανείς στην προσωπική σου μαρτυρία;

Μόνο μια κουβέντα: Οι προδότες είναι χειρότεροι από τους εχθρούς.

Καλό μεσημέρι να έχεις Μερόπη!

Meropi είπε...

-@Αντώνη μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Και καλώς σας βρήκα.

-@Μιχάλη μου,
αλήθεια είναι ενδιαφέρον να γράψεις για τις μνήμες ενός παιδιού μόλις 9 χρόνων.

Meropi είπε...

-@Μοναχικέ μου Λύκε,
πολύ ελπιδοφόρο αυτό που αναφέρεις για το Σωκράτη Ηλιάδη. Τον οποίο ας σημειωθεί γνώρισα προσωπικά. Ήταν αδελφός μιας οικογενειακής μας φίλης. Πολύ εθνικιστής μου είχε φανεί τότε.

Meropi είπε...

-@ Μαρίνο μου,
εσύ είσαι μικρός και δεν έζησες τις φρικτές μέρες του 74. Μακάρι να βρεθεί λύση. Το εύχομαι.

-@Swell μου,
καλώς σας βρήκα. Τους μετανάστες τους θυμήθηκαν τώρα ξαφνικά που ανέβηκε το ποσοστό του Καρατζαφέρη!

Meropi είπε...

-@ikor μου,
Καλό απόγευμα και σε σένα. Όσο για τους προδότες έχεις δίκιο. Και το ωραίο είναι ότι ισχυρίζονται ότι είναι πατριώτες!!

VAD είπε...

Και δεν πλήρωσε κανείς γμτ για το έγκλημα...

Καλώς επέστρεψες,Μερόπη....

patsiouri είπε...

Ελα ντε, δίκιο έχει ο Swell.
Εντωμεταξύ τώρα που βγήκαν τα δικά μας στη φόρα, οι Βλαστοί και οι ιστορίες, τουμπεκί για τους μετανάστες τα δελτία όπως σωστά παρατήρησε ο Μοναχικός Λύκος.
Μπράβο πάντως για την απόφαση κατά του Ηλιάδη.
Μας επιφυλάσσει και ευχάριστες εκπλήξεις η δικαιοσύνη κάτι φορές...

Φωτεινή S είπε...

Ήμουν 12 χρονών και θυμάμαι την επιστράτευση και την επίταξη των ζώων μας, ανήμερα του Προφήτη Ηλία.

Meropi είπε...

-@VaD μου,
πραγματικά δεν πλήρωσες κανένας για την τραγωδία της Κύπρου.

-@ patsiouri μου,
για φαντάσου ο Ηλιάδης ο Χουντικός να έχει και το θράσος να ζητά και τα ρέστα!!!!

-@Φωτεινή μου,
καλά το θυμάσαι ότι ανήμερα του Προφήτη Ηλία (20-7-1974) έγινε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

αθεόφοβος είπε...

Μου κάνει εντύπωση που μιλάς για μέρες ξεγνοιασιάς.
Πρίν το πραξικόπημα ήμουνα στην Κρήτη για διακοπές και θυμάμαι που άκουγα τους ξένους ραδιοσταθμούς πως η ρήξη του Μακάριου με την χούντα έκρυβε πολλόυς κινδύνους.
Βέβαια είχαμε την ελπίδα ότι δεν θα είναι τόσο ηλίθιοι να κάνουν πραξικόπημα αλλά γενικά εκείνες οι μέρες μύριζαν μπαρούτι.

VAD είπε...

Καλείσθε δι'υπόθεσιν σας εις το ιστολόγιόν μας,ένδυμα επίσημον!

Meropi είπε...

-@Αθεόφοβε μου,
κι όμως ήμουν ξέγνοιαστη. Ξέραμε βέβαια ότι ο Μακάριος είχε ανταλλάξει εχθρικές επιστολές με τη Χούντα των Αθηνών, αλλά δεν περιμέναμε, εγώ τουλάχιστον, αυτό που επακολούθησε. Ήμουν βλέπεις και μόνο 22 χρόνων. Δεν ήμουν ακόμη τόσο ώριμη ώστε να κάνω βαθυστόχαστες αναλύσεις.

Meropi είπε...

-@Vad μου,
ήλθα δι' υπόθεσιν μου, αλλά τελικά το επίσημο ένδυμα δεν μου χρειάστηκε. Χα χα χα!!!

marianaonice είπε...

Γλυκειά μου φίλη,
μνήμες που πονάνε και που κάθε χρόνο εσύ τις ξαναζείς...
Δεν έχω κάτι να πω...
Μόνο ότι σε καταλαβαίνω...
Το ξέρεις άλλωστε, έτσι δεν είναι?
Φιλιά και μια ζεστή αγκαλίτσα!!

Σοφία είπε...

Τι τρελές εποχές ήταν κι εκείνες! Ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις μνήμες σου μαζί μας. Είναι καλό να συνεχίσουμε να θυμόμαστε για να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη του παρελθόντος...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κλείσιμο στο "Ψυχιατρείο" κάποιοι άλλοι ήθελαν...

Meropi είπε...

-@Μαριάνα μου,
πολλά φιλιά και σε σένα γλυκιά μου!

-@Σοφία μου,
γι' αυτό κι εγώ έγραψα την προσωπική μου εμπειρία. Για να μάθουν οι νέοι τι τραγωδίες περάσαμε. Ποτέ πια δικτατορία που έφερε τόσα κακά...

-@Ασκάρ μου,
ναι εγκλεισμό σε ψυχιατρικό κατάστημα κρατουμένων μάλιστα ήθελαν μερικοί.

Mikros Alitis είπε...

Εμείς η νεα γενια των Ελλαδιτων Ελληνων δεν γνωρίζουμε τίποτα για την νεωτερη ιστορια μας, ποιος ήταν ο Ιωαννιδης δεν ξέρουμε καλα καλά, πόσο μάλλον ο Γρίβας και οι άλλοι Σωτήρες που άνοιξαν την πόρτα στους εχθρούς....

Εδω η πλειοψηφία πιστεύει ότι το ΠΟλυτεχνείο έγινε το 74 και ότι αυτό έριξε την χούντα....

Η αγνοια μας και το ξερο μας το κεφαλι φταίει για παρα πολλα...

habilis είπε...

!!!
Εφιάλτης.

Meropi είπε...

-@Μικρέ μου Αλήτη,
καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου. Νομίζω ότι πολλά δεν ξέρει η νέα γενιά. Γι' αυτό πού και πού γράφω τις προσωπικές μου εμπειρίες, για να εισφέρω έστω ελάχιστα στην πληροφόρηση.
Όπως λες κι εσύ, λίγοι γνωρίζουν ότι η χούντα έπεσε κάτω από το βάρος της τραγωδίας της Κύπρου.

Meropi είπε...

-@habilis μου,
και πιο μεγάλος εφιάλτης αυτά που επακολούθησαν.

τσότσος είπε...

Μακάρι να ξαναδείς σύντομα την σημαία της Κύπρου να κυματίζει παντού ελεύθερα Μερόπη! αν μπορείς, εσύ και οι υπόλοιποι Κύπριοι, συγχώρεσε τους εγκληματίες που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση (εγώ δεν θα μπορούσα αν ήμουν στη θέση σου...)
Καλή σου μέρα

Meropi είπε...

-@Τσότσο μου,
σ' ευχαριστώ για την ευχή σου. Το εύχομαι κι εγώ.