Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Σλουθ!





   «Σλουθ» (Sleuth) σημαίνει ίχνος, ιχνηλασία, ιχνηλάτης, λαγωνικό. Και η ζωή είναι ένα παιχνίδι ιχνηλασίας. Κυρίως ένα παιχνίδι διαπροσωπικών σχέσεων και επικοινωνίας. Μερικοί άνθρωποι, όχι αρκετοί θα έλεγα, έχουν την ωριμότητα να παίζουν το παιχνίδι αυτό της επικοινωνίας ακολουθώντας τα ίχνη της αλληλοκατανόησης και του αλληλοσεβασμού. Άλλοι όμως διαλέγουν το δρόμο της σύγκρουσης και του εξευτελισμού του άλλου, του αντιπάλου, όπως οι ίδιοι τον προσδιορίζουν. Αντιπάλου γιατί τους «έκλεψε» τη γυναίκα, αντιπάλου γιατί έχει νιάτα και τη ζωή μπροστά του (ενώ οι ίδιοι φτάνουν στη δύση), αντιπάλου γιατί είναι διεκδικητής του «θρόνου» τους, τον οποίο δεν θέλουν να εγκαταλείψουν…. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο ήρωας του θεατρικού έργου «Σλουθ» Άντριου Γουάικ (Andrew Wyke). Είναι ένας παλιός ηθοποιός που γνώρισε δόξα, η οποία τείνει να τον εγκαταλείψει. Όπως τον έχει ήδη εγκαταλείψει η γυναίκα του, για χάρη του Μίλο Τιντλ (Milo Tindle), ενός νέου ηθοποιού που μπορεί να μην έχει λαμπρό παρελθόν, έχει όμως λαμπρό μέλλον ή τουλάχιστον έτσι νομίζει…..
   Πέρασα ένα όμορφο βράδυ χθες στο θέατρο «Αθηνών» στην παράσταση «Σλουθ», του βρετανού θεατρικού συγγραφέα Άντονι Σάφερ (Antony Shaffer). Παρακολούθησα δυο πολύ καλούς ηθοποιούς το Γιώργο Κιμούλη και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη να παίζουν επί σκηνής, αλλά και στην πλατεία του θεάτρου, το «παιχνίδι» της ζωής και των γενεών. Το «παιχνίδι» της εξουσίας και της υποταγής, του εξευτελισμού και της ανατροπής. Το έργο, διασκευασμένο από το Γιώργο Κιμούλη προκαλεί γέλιο, αλλά και κλάμα (όχι κατά κυριολεξία). Έχει χαρακτήρα, όπως διάβασα κάπου και μου άρεσε ο προσδιορισμός αυτός, άλλοτε καρναβαλικό και άλλοτε καννιβαλιστικό. Είχα παρακολουθήσει, τον Οκτώβριο του 1970, ως πρωτοετής φοιτήτρια, το «Σλούθ» με το Δημήτρη Χορν και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Η παράσταση τότε με καταγοήτευσε. Είναι όμως αλήθεια ότι νεώτερη γοητευόμουν πιο εύκολα και η χρονική απόσταση έδωσε στην παράσταση εκείνη μυθικές διαστάσεις στο μυαλό μου. Είναι λοιπόν λίγο δύσκολο και ίσως άδικο να τη συγκρίνω με τη σημερινή. Ένα πράγμα μπορώ να πω με σιγουριά. Η παράσταση που παρακολούθησα χθες μου άρεσε πολύ, με άγγιξε. Και τη συστήνω ανεπιφύλακτα.
   Μία παρατήρηση μόνο έχω να κάνω. Ή μάλλον δύο (παρατηρήσεις). Η θεατρική αίθουσα χρειάζεται επειγόντως ανακαίνιση και ιδίως αντικατάσταση των καθισμάτων της. Ανακαίνιση όμως χρειάζεται και η νοοτροπία του ταμείου. Και αυτό για να μην παριστάνει ότι δεν υπάρχουν, δήθεν μου τάχα μου, θέσεις στα μπροστινά καθίσματα και αν προτείνεις (με τρόπο) φιλοδώρημα, να παρουσιάζονται, ως εκ θαύματος, θέσεις πιο μπροστά! Το παιχνίδι αυτό ποτέ δεν μπόρεσα να το παίξω. Δεν είναι στη φύση μου το «λάδωμα». Κι έτσι παρόλο που τα εισιτήρια μου τα προμηθεύομαι πάντα έγκαιρα (πολλές μέρες πριν), ποτέ δεν κατόρθωσα να πετύχω μια θέση αρκετά μπροστά, με πλήρη ορατότητα.


28 σχόλια:

ritsmas είπε...

Και να σκεφθείς ότι τοχω προγραμματίσει να παω, για να δούμε.
Γιόρταζες μηπως προχθές;

Meropi είπε...

-@Ρίτσα μου,
να πας στο συστήνω. Να φροντίσεις όμως έγκαιρα για εισιτήρια.
Ναι γιόρταζα στις 2 Δεκεμβρίου. Βλέπε την προηγούμενη ανάρτηση μου.
Καλό σου απόγευμα

Βάσσια είπε...

Πριν λίγο καιρό που είδα τον Γιώργο Κιμούλη στον "Δον Κιχώτη" είπα ότι θα πάω να τον ξαναδώ.
Παρά του ότι δεν είμαι θεατρόφιλη, υπάρχουν ηθοποιοί που με "έλκουν", και δύο εξ αυτών παίζουν στο "Σλουθ".

Για το οποίο έργο διάβαζα πρόσφατα.
Τώρα διαβάζω και και από πρώτο χέρι.

Καλησπέρα Μερόπη

anagnostria είπε...

Το ίδιο έργο ανεβάζεται τώρα και στην Κύπρο από την ΕΘΑΛ (Λεμεσιανός θίασος. Το είδα το περασμένο Σάββατο που ο θίασος ήρθε στη Λευκωσία. Εξαιρετικό έργο, Ένα σκηνικό παιγνίδι κι ένα παιγνίδι ζωής που γοητεύει.

Phivos Nicolaides είπε...

Από μια άποψη, η ζωή μας είναι ένα παιχνίδι, είτε ιχνηλασίας είτε διαπροσωπικών σχέσεων είτε επικοινωνίας είτε επιβίωσης είτε, είτε, ένα παιγνίδι φαίνεται να είναι...

marianaonice είπε...

Μπράβο Μερόπη μου!
Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες το θεατράκι αυτό.
Συμφωνώ ότι δεν βρίσκεις καλή θέση αν δεν κάνεις τη ...γνωστή χειρονομία!
Κι αυτό είναι ντροπή μας!

DaNaH είπε...

Γειά σου Μερόπη μου,

είχα διαβάσει για την εν λόγω παράσταση πριν λίγο καιρό στην ραδιοτηλεόραση.

Εγώ είδα την ταινία του 2007 πέρσι σε DVD και μου άρεσε πολύ! Είχα κάνει και σχετικό ποστ που μπορείς να το διαβάσεις εδώ.

Όταν διάβασα στο περιοδικό ότι θα ανέβαινε σε θεατρικό έργο λίγο παραξενεύτηκα. Διότι παρακολουθώντας την ταινία δεν γνώριζα πόσα άτομα έπαιζαν και έτσι υπήρχε το στοιχείο της έκπληξης στο τέλος. Όταν όμως πηγαίνεις στο θέατρο ξέροντας ότι παίζουν μόνο 2 ηθοποιοί όσο και να μην το θέλεις θα υποψιαστείς του τι συμβαίνει!

miss little sunshine είπε...

Υπέροχες ερμηνείες παρόλο που πήγα προκατειλλημένη καθώς αντιπαθώ τα τρανταχτά ονόματα στο χώρο της ηθοποιίας. Με διέψευσαν και με το παραπάνω οι 2 αυτοί ηθοποιοί, ιδιαίτερα ο Μαρκουλάκης. ΕΥΓΕ!

MrPinkEyes είπε...

Πολυ καλή παράσταση. ο κιμούλης ανώτερος από το μαρκουλάκη.
μπορει το ταμείο να ήταν όπως το περιγράφεις αλλα εγ΄είχα πολύ καλή εμπειρία με τους ταξιθέτες.
και μας άφησαν να αλλάξουμε θέσεις γιατι δεν βλέπαμε. και ο ενας μου επιασε κουβεντα και μου έλεγε ιστορίες απο τη Λεωφορο όταν ηταν νεος...
πλακα ειχε

Meropi είπε...

-@Βάσσια μου,
να πας να το δεις. Εμένα μου άρεσε, ελπίζω να αρέσει και σε σένα. Ο Κιμούλης, αν και ιδιόρρυθμος, μ' αρέσει πολύ.

-@Αναγνώστρια μου,
ναι κάπου το διάβασα ότι παίζεται και στην Κύπρο το θεατρικό αυτό έργο. Τα χαιρετίσματα μου στην Κύπρο.

Meropi είπε...

-@Φοίβο μου,
η ζωή είναι ένα παιχνίδι και πρέπει να το παίζουμε καλά και όχι αυτοκαταστροφικά, όπως οι ήρωες του θεατρικού έργου.

-@Μαριάνα μου,
να πας να δεις την παράσταση, θα σου αρέσει.

Meropi είπε...

-@Δανάη μου,
το τελευταίο έργο με το Μάικλ Κέιν και τον Τζουντ Λο δεν το είδα, είδα όμως το αρχικό με τον Σερ Λώρενς Ολιβιε που ας σημειωθεί μου άρεσε πολύ. Αυτό που είδες εσύ, λέει, το διασκεύασε ο Χάρολντ Πίντερ και άλλαξε και τα επαγγέλματα των ηρώων. Τον παλιό ηθοποιό τον έκανε συγγραφέα. Πάντως αξίζει να δεις και το θεατρικό έργο.

-@miss little sunshine
χαίρομαι που σου άρεσε η παράσταση. Γιατί αν δεν σου άρεσε, θα κυνηγούσες εμένα που σε πήγα! Χα χα χα!

Meropi είπε...

-@MrPinkEyes μου,
εντάξει ο Κιμούλης είναι πιο ώριμος ηθοποιός, αλλά και ο Μαρκουλάκης πολύ καλός. Δεν σου φάνηκε κι εσένα ότι θέλει ανακαίνιση το θέατρο?

VAD είπε...

Τα ιδια βλέπαμε;Χορν και Αλεξανδράκης το ανεβάσανε και στη Θεσσαλονίκη,τους θαυμάσαμε στο τότε κινηματοθέατρο ΑΝΑΤΟΛΙΑ,μαγεία ήταν!Ε,γμτ τα νειάτα μας,βρε Μερόπη μου:))

miss little sunshine είπε...

Τι ομορφα που ειδατε ιερα τερατα του θεατρου ζωντανα! Εγω μεχρι Βουγιουκλακη προλαβα, που δε θα λεγα οτι ειναι και τοσο "τερας"! Χαιρετισματαα

Gee Pontius είπε...

Υπάρχουν δύο τρόποι να δεις κάποιος θέατρο, σαν διασκέδαση ή σαν μια παιδευτική συμμετοχή στην κουλτούρα του τόπου. Στην πρώτη περίπτωση επιτρέπεται έως επιβάλλεται η προσαρμογή του έργου στις δυνατότητες του πρωταγωνιστή, στην δεύτερη απαγορεύεται αυστηρώς και δια ροπάλου.
Δεν έχω δει την συγκεκριμένη παράσταση ώστε να διαπιστώσω την "προσαρμογή" της στα δεδομένα των πρωταγωνιστών της αλλά δεν μπορώ να πω ότι με εμπνέει ιδιαίτερα η παρουσία του κ Κιμούλη

k2 είπε...

Τι μου θύμισες!
Κι εγώ φοιτήτρια το είχα δει το Σλουθ... στην Κύπρο, στο Θέατρο Ένα!
(παρεμπιπτόντως και με καθυστέρηση, χρόνια πολλά για τις προάλλες)

MrPinkEyes είπε...

@meropi

νταααξ.. εχω παει σε τοσα καμμενα θεατρα που δε με πολυπειραξε... (ισως πρεπει να ανεβασω τα standards μου)

δεν ξερ μου φανηκε λιγο επιτηδευμενος και οχι τοσο φυσικος.
μονο στην αρχη του δευτερου μερους μου αρεσε αρκετα..

Ανώνυμος είπε...

Αυτα κάνει η ....κολτούρα :)

Kλείνουμε το χαζοκούτι, το ρίχνουμε στο θέατρο και δεν μαθαίνουμε ότι και πάλι οι υπάλληλοι καθαριότητας απεργούν!!!

Βάσσια είπε...

Δεν με έχει απογοητεύσει να λέω την αλήθεια.
Θεωρώ ότι το υποκριτικό του ταλέντο περισσεύει.

:-)

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Δυστυχώς δεν τα πάω καλά με το θέατρο αλλά δυστυχώς, ξανά, δεν εκπλήσωμαι τόσο πολύ που πρέπει να λαδώσεις και για μία θέση στο θέατρο...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πάντα, όταν διεκδικούσα με άλλον άντρα μια γυναίκα, όταν η κυρία ή δεσποινίδα έκανε την οριστική επιλογή της, οι δύο πρώην ανταγωνιστές γινόμασταν φίλοι.

Έχω κρατήσει αρκετές τέτοιες φιλιές... Κι ας έχουμε χωρίσει απ' τις διεκδικούμενες, κι ας μην θυμάμαστε μερικές φορές ούτε τα ονόματά τους...

(χρόνια πολλά,έστω και καθυστερημένα)
φιλάκια

Meropi είπε...

-@Vad μου,
για φαντάσου, να έχουμε δει το ίδιο θεατρικό έργο πριν τόσα χρόνια! Πόσα? 39!! Θα το διαβάσουν οι άλλοι bloggers και θα μας περάσουν για Μαθουσάλες!!! Χα χα χα!

-@miss little sunshine
πράγματι δεν νομίζω να είναι η Βουγιουκλάκη "τέρας" ηθοποιίας!!!

Meropi είπε...

-@gpoint μου,
ο Κιμούλης ως άνθρωπος μπορεί να είναι ιδιόρρυθμος, αλλά ως ηθοποιός μου αρέσει!

-@k2 μου,
ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και την επίσκεψη.

Meropi είπε...

-@MrPinkEyes μου,
φαντάζομαι ότι μιλάς για το Μαρκουλάκη. Ναι στο β΄μέρος ήταν πιο καλός.

-@Φοράδα μου,
ωχ με τσάκωσες! Που δεν ήξερα για την απεργία των εργατών καθαριότητας!

Meropi είπε...

-@Βάσσια μου,
αφού σ' αρέσει λοιπόν τι κάθεσαι? Βγάλε εισιτήρια!

-@Γιάννη μου,
δοκίμασες να πας θέατρο και δεν σου άρεσε? Για δοκίμασε πάλι!

-@Ασκάρ μου,
μπράβο! ώριμο σε βρίσκω, για να κάνεις και φιλίες με τους "αντίζηλους".
Ευχαριστώ για τις ευχές.

Independent είπε...

Καλημέρες καλημέρες....από την Αθήνα. Την παράσταση αυτή την παρακοόύθησα και στο Λονδίνο και στην Αθήνα(πριν χρόνια με Καλιώρα-Χαλκιά). Με άγγιξε βαθιάκαι τις 2 φορές.

Όσον αφορά την νοοτροπία αυτή Μερόπη μου, να σου υπενθυμίσω ότι ζουμε στο Ελλαδιστάν της κομπίνας και της αναξιοκρατίας...

Φιλιά

Meropi είπε...

-@Independent μου,
φαντάζομαι του Λονδίνου η παράσταση θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα! Όσο για το Ελλαδιστάν έχεις δίκιο!