Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Το "κρασί" και οι στρατιωτικές δαπάνες....

Θυμάμαι το μακαρίτη το Χαρίλαο Φλωράκη που έλεγε μια χαριτωμένη ιστοριούλα, για να καταδείξει ότι μερικοί άνθρωποι έχουν εμμονή με ορισμένα έξοδα, τα οποία δεν λένε να μειώσουν, έστω και αν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Η ιστορία έχει περίπου ως εξής (οι δρχ γίνανε ευρώ): Ένας οικογενειάρχης έγραφε και ξανάγραφε τον εβδομαδιαίο οικογενειακό προϋπολογισμό προσπαθώντας κάθε φορά να τον μειώνει, για να αντεπεξέλθει στην οικονομική κρίση. Έγραφε λοιπόν: ψωμί 10 ευρώ,  γάλα 16 ευρώ, κρασί 15 ευρώ, λάδι 12 ευρώ, εισιτήρια 10 ευρώ κλπ. Την επόμενη βδομάδα, βλέποντας ότι δεν τα έβγαζε πέρα, ξαναπρογραμμάτιζε: ψωμί 9 ευρώ, γάλα 15 ευρώ, κρασί 15 ευρώ, λάδι 11 ευρώ, εισιτήρια 9 ευρώ κλπ. Τη μεθεπόμενη: ψωμί 8 ευρώ, γάλα 14 ευρώ, κρασί 15 ευρώ, λάδι 10 ευρώ, εισιτήρια 8 ευρώ κλπ. Τι παρατηρούμε στον προϋπολογισμό του εν λόγω οικογενειάρχη μας? Όλα τα μειώνει, εκτός από το κρασί που παραμένει σταθερά στα 15 ευρώ, γιατί προφανώς όντας «κρασοκανάτας», δεν είχε καμιά διάθεση να προσπαθήσει να συγκρατήσει λίγο το πάθος του αυτό.


Γιατί τα λέω όλα αυτά? Μα για να επισημάνω τις ομοιότητες του κονδυλίου του «κρασιού» με το κονδύλιο των «στρατιωτικών δαπανών». Η Κυβέρνηση η οποία, δυστυχώς, πράγματι καλείται να αντιμετωπίσει μια τεράστια οικονομική κρίση (δεν θα εξετάσω εδώ ποιος ευθύνεται για την κρίση αυτή), προαναγγέλλει διάφορα μέτρα, όπως μείωση μισθών, επιδομάτων, αύξηση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, αύξηση φόρων, τεκμηρίων κλπ. Δεν αντιλέγω ότι αρκετά από τα προαναγγελθέντα μέτρα είναι αναγκαία, γιατί είναι καιρός να προσαρμόσουμε το επίπεδο της ζωής μας με αυτά που μπορούμε να παράγουμε και όχι με αυτά που, χωρίς σύνεση, δανειζόμαστε. Για το μόνο δε κονδύλιο που δεν βλέπω, προς το παρόν τουλάχιστον, να προγραμματίζεται η μείωση του είναι αυτό που αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες. Μέχρι και το "υποβρύχιο που γέρνει" παραλάβαμε  από τους Γερμανούς και το πληρώσαμε. Ξέρω, ξέρω! Πολλοί από σας ίσως να μου απαντήσουν ότι η προστασία των συνόρων και της εθνικής μας ακεραιότητας είναι πατριωτικό καθήκον και ότι κινδυνεύουμε από τη γείτονα χώρα και ότι «αν θέλουμε ειρήνη πρέπει να ετοιμάζουμε πόλεμο» κλπ κλπ. Αν σας εξομολογηθώ ότι δεν συμμερίζομαι τις απόψεις αυτές, θα με θεωρήσετε αφελή ή κάτι ακόμα χειρότερο? Η χώρα μας ξοδεύει για τις αμυντικές δαπάνες της 250 δις ευρώ ετησίως, (τόσο για τη συντήρηση του στρατού, όσο και για την αγορά νέων όπλων), δηλ. ξοδεύει το 3,5% του ΑΕΠ, έναντι 2% και ακόμα πιο χαμηλά, των υπόλοιπων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας προσπαθήσουμε να μειώσουμε τις δαπάνες αυτές και να μη πέφτουμε στην ιδεολογική παγίδα που στήνουμε μόνοι μας στον εαυτό μας.


Α, και να μην το ξεχάσω. Μια από αυτές τις παγίδες που στήσαμε μόνοι μας είναι η «δαιμονοποίηση» του σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό. Η λύση του Κυπριακού τότε, το 2004, (αν βέβαια γινόταν προσπάθεια βελτίωσης του σχεδίου, που δεν έγινε, λόγω μιας άκριτης δαιμονοποίησης) θα βοηθούσε στην αποκλιμάκωση της κρίσης μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας και συνακόλουθα στη μείωση των τεράστιων στρατιωτικών δαπανών που μας γονατίζουν. Πέρα από το ότι μέχρι σήμερα θα είχε αποχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος του τούρκικου στρατού από την Κύπρο και θα είχαμε επιστρέψει στη Μόρφου και στην Αμμόχωστο. Τώρα ας «λουστούμε» τον Έρογλου. Να τον χαιρόμαστε…..

15 σχόλια:

Swell είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάς Μερόπη! Κάπου έγραψε ο Λύκος ότι σταμάτησαν οι αναχαιτήσεις. Αρα, κάτι εξοικονομείται. Σε ό,τι αφορά το σχέδιο Ανάν, νομίζω ότι ήταν τόσο εκτρωματικό για την Κύπρο, που δεν σήκωνε βελτίωση, αλλά μόνο απόρριψη. Σκέψου, ποιοί το υποστήριζαν εδώ στην Ελλάδα. Παπανδρέου και Καραμανλής. Και τώρα σκέψου, τι έχουν κάνει αυτοί οι δύο, για να υπερασπιστούν την εδαφική, τη θαλάσσια και την εναέρια ακεραιότητα της χώρας έναντι τους Τουρκίας.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Από την άλλη, πάντως καθώς γνωρίζουμε τους εθνικούς πωλητές των όπλων, θα μπορούσε αυτή η δαπάνη να παίξει ρόλο καταλύτη για τον επικείμενο δανεισμό ως μορφή απειλής (ένα άλλο περίστροφο στο ευρωπαϊκό τραπέζι). Βέβαια, ο τουρκικός κίνδυνος είναι πάντα μεγάλος και δυστυχώς μας τρώει πολλά λεφτά. Δεν είναι μόνο το κυπριακό, αλλά και οι αιγαιακές επεκτατικές βλέψεις, οι καθημερινές παρενοχλήσεις και η αδιαφορία για τα σύνορα από πρόσφυγες (για το ναυτικό). Σε αυτά ας βάλλουμε κι ένα καλό ποσό για τις μεταφορές από νησιά τόσο του στρατού όσο και πωλητών (με πλοία του πολεμικού ναυτικού ή του λιμενικού και από αέρος).

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη αν δεν είμασταν από τους καλύτερους "πελάτες τους" γενικώς, κανέναν λόγο δεν θα είχαν να κάνουν τα στραβά τα μάτια όταν μας ονόμασαν κι εμάς "ευρωπαίους", αν και πολύ αρέσει σε μερικούς για πιστεύουν ότι τους "παραμυθιάσαμε" εμείς οι "μάγκες", κανένα λόγο έστω και με αυτούς τους όρους να τείνουν τώρα "χείρα βοηθείας".

Για τα εργοστάσια τους που κατασκευάζουν όπλα, αυτοκίνητα, και plasma tv για εμάς τους "μάγκες", για τις επενδύσεις των τραπεζών τους σε δικές τους ενδιαφέρονται και είναι λογικό. Επιχειρήσεις είναι πλέον σήμερα όλα τα σύγχρονα κράτη. To "κοινωνικό" τους πρόσωπο είναι κατάκτηση παρελθόντων αιώνων, ήδη και εκεί που υπήρχε αρχίζει και αποδομείται κι εμείς εδώ δεν το αποκτήσαμε ποτέ γιατί τις εποχές που οι άλλοι το έχτιζαν εμείς είχαμε να λύσουμε τα ...οικογενειακά μας.

Όποιος λοιπόν σήμερα ανάμεσα σ΄αυτά τα σύγχρονα κράτη - επαγγελματίες διαθέτει τα λιγότερα προς πώληση, καλή ώρα σαν εμάς, αγοραστής μόνιμος και μόνιμα ερασιτέχνης.

Ευάγγελος είπε...

Αν νοικοκυρευτούν όλες οι άλλες δαπάνες, Meropi μου, αν συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα -κι όχι μόνο του κράτους αλλά της οικονομίας και της κοινωνίας συνολικά- τότε ίσως μπορέσουμε να βάλουμε και λίγο χέρι και στην καυτή πατάτα "αμυντικές δαπάνες". Μέχρι τότε θα τις πληρώνουμε - με δανεικά φυσικά- κανονικά και με το νόμο, με το επιτόκιο της αγοράς και με την κεκανονισμένη -ασφαλώς- προμήθεια.

phlou...flis είπε...

Προφανώς αυτοί που μας βοηθούσαν να ...κρύβουμε τα προβλήματα της οικονομίας, σήμαρα για να μας "βοηθήσουν" απαιτούν να αγοράσουμε πάλιν από αυτούς. Να πτωχεύσουμε δε θα μας αφήσουν αφού τους χρωστάμε. Έτσι, αυτοί θα μας "βοηθάνε", εμςί θα συνεχίζουμε να αγοράζουμε από αυτούς και η ζωή θα συνεχίζετε.

Meropi είπε...

-@Swell μου,
και βέβαια σήκωνε βελτίωση το σχέδιο Ανάν. Απλώς ο Τάσσος, όντας εθνικιστής, δεν ήθελε να προτείνει καμιά βελτίωση, για να έχει "λόγο" να προτείνει στους Ελληνοκυπρίους να το απορρίψουν. Μαζί με τον Κωστάκη φτάσανε σε σημείο να προτείνουν στους Τούρκους να αποχωρήσουν αυτοί από τις συνομιλίες, με αντάλλαγμα να τους βοηθήσουν να μπουν στην Ε.Ε. Αν είχαμε παλέψει για τη βελτίωση του σχεδίου, μέχρι σήμερα θα είχε αποχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού στρατού και θα είχαμε επιστρέψει στη Μόρφου και την Αμμόχωστο.
Υ.Γ. Ο Κ. Καραμανλής μπορεί να έκανε μετά μια χλιαρή δήλωση υπέρ του σχεδίου, αλλά στην ουσία συνήργησε με τον Τάσσο υπέρ της απόρριψης του.

Meropi είπε...

-@Δείμο μου,
κατ' αρχάς οι παραβιάσεις στο Αιγαίο έχουν να κάνουν κι αυτές με το Κυπριακό. Άρχισαν μετά το 1974. Πάντως, κατά τη γνώμη μου πάντα, οι εν λόγω δαπάνες σηκώνουν κι αυτές μείωση.

-@Φοράδα μου,
καιρός είναι νομίζω ο μόνιμος αγοραστής να μειώσει τις παραγγελίες του.

Meropi είπε...

-@Ευάγγελε μου,
η "καυτή πατάτα" καιρός να μειωθεί κι αυτή.

-@Φλούφλη μου,
ας κάνουμε λίγο κράτει στις αγορές των όπλων.

αθεόφοβος είπε...

O Παπαδόπουλος βασίστηκε στό ότι ο Ντεκτάς θα απέρριπτε το σχέδιο Ανάν και δεν έιχε πλέον καμία πρόταση βελτίωσης έτοιμη.
Κάθε πέρσι και καλύτερα στο Κυπριακό.

Gee Pontius είπε...

Μερόπη το μαγάλο φαγοπότι ΚΑΠΟΤΕ γινότανε μέσω των αμυντικών δαπανών, όχι σήμερα (θα ανεβάσω σχετική οικονομοπολιτική ανάλυση)
Το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών δαπανών πηγαίνει στην μισθοδοσία των ενστόλων και όπως είδατε εξαιρέθηκαν των πρόσφατων οικονομικών περικοπών μισθοδοσίας προφανώς με ΝΑΤΟϊκή προτροπή.
Τα υπόλοιπα είναι συμβατικές ΝΑΤΟϊκές υποχρεώσεις, δςεν περικόπτονται

Meropi είπε...

-@Αθεόφοβε μου,
είναι έτσι όπως το λες για τον Τ. Παπαδόπουλο. Αφού είχε φτάσει στο σημείο να παρακαλεί τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών να αποχωρήσει αυτός από τις συνομιλίες για να ναυαγήσουν, με αντάλλαγμα να τον βοηθήσει στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Άσε που σήμερα έμαθα ότι θα μπουν στη διαπραγματευτική ομάδα του Έρογλου οι Ντενκτάς (πατέρας και υιός) και έφριξα!!!

-@gpoint μου,
προχωρώντας σ' αυτό που λες περί μισθοδοσίας των ενστόλων, προσθέτω και το εξής: Διάβασα κάπου ότι έχουμε υπερβολικό αριθμό αξιωματικών σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας. Αφού να φανταστείς ότι είναι περισσότεροι και από το στρατό των ΗΠΑ!

Catherine είπε...

Τόσα λεφτά και το μόνο που έχουμε είναι κάτι σκουριασμένα μασίνια...Αυτά που βλέπουμε στις παρελάσεις τα λουστράρουν μήπως και μας δικαιολογήσουν τα έξοδα... :P

Meropi είπε...

-@Catherine μου,
καλώς μου ήρθες στο ιστολόγιο μου. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που μου έρχεσαι ή μήπως κάνω λάθος?
Όσο για τα στρατιωτικά έξοδα όσο σκέφτομαι ότι ένα μεγάλο μέρος είναι μίζες ....στενοχωριέμαι!

Catherine είπε...

Η πρώτη φορά αλλά όχι η τελευταία :)
Και προσθέτω πως κάθε δοκιμαστική πτήση πολεμικού αεροσκάφους της αεροπορίας μας κοστίζει 5000 ευρώ...Και τα παιδιά μας κάνουν μάθημα μέσα σε τάξεις ερείπια.

Meropi είπε...

-@Catherine μου,
δεν ήξερα ότι στοιχίζουν τόσο οι δοκιμαστικές πτήσεις!!