Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Βαβυλωνία!!


Φαντάζομαι θα ξέρετε το θεατρικό έργο του Δημήτρη Βυζάντιου (1790-1853) «Βαβυλωνία» που την έγραψε το έτος 1836. Εκεί λοιπόν διαπραγματεύεται τη γλωσσική ασυνεννοησία στο νεοσύστατο τότε Ελληνικό κράτος που οφείλεται στις διάφορες ελληνικές ντοπιολαλιές. Κλασσική η σκηνή μεταξύ του Κρητικού και του Αρβανίτη. Ο Κρητικός ρωτά τον τελευταίο αν έφαγε τα κουράδια του (δηλ. τα πρόβατα του) και ο Αρβανίτης νομίζοντας ότι τον ρωτά αν έφαγε σκατά, τον χτυπά με την πιστόλα του. Έρχεται μετά ο Κύπριος να διηγηθεί το επεισόδιο στον αστυνόμο, ο οποίος έκανε προανάκριση και του είπε «ρώτησε ο Κρητικός τον Αρβανίτη αν έφαγε τα κουράδια του, δηλαδή τις κουδέλλες του (τα πρόβατα στα κυπριακά)…». Ο αστυνόμος πέρασε τις κουδέλες για κορδέλες και η ασυνεννοησία συνεχίστηκε….

Πόσα από αυτά τα επεισόδια ασυνεννοησίας, λόγω διαφορετικών ντοπιολαλιών, έχει ο καθένας από μας να διηγηθεί!! Σε προηγούμενη ανάρτηση μου σας διηγήθηκα ήδη δύο με ηρωίδα την κα Τούλα. Θυμάστε; Τη συμπαθητική κυρία που α) όταν κάλεσαν τα γειτονόπουλα το γιο της να παίξει «μάπα» νόμιζε ότι το έβριζαν «βλάκα», μη ξέροντας βέβαια ότι στην κυπριακή διάλεκτο η «μάπα» είναι η μπάλα και β) παρεξήγησε τον μπακάλη όταν της ευχήθηκε «καλές Σήκωσες» νομίζοντας ότι της λέει σεξουαλικό υπονοούμενο.!

Σήμερα θυμήθηκα και μερικά άλλα περιστατικά και είπα να σας τα διηγηθώ να γελάσουμε:

Α περιστατικό: Ήμουν νεαρή τότε δικηγόρος και ήρθε ένας πελάτης να μου αναθέσει μια υπόθεση εξύβρισης. Άρχισε λοιπόν να μου διηγείται τι έγινε. «Ήρθε ο γείτονας νυχτιάτικά, μου κτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξα, μου επιτέθηκε φραστικά λέγοντας μου: Τι έχεις ρε τα κρεμαστάρια, πήγαινε να βάλεις φουστάνια…». Εγώ ξέροντας ότι τα κρεμαστάρια στην κυπριακή διάλεχτο είναι οι κρεμάστρες που κρεμάμε τα ρούχα, του απαντώ με μια αφέλεια «και το θεωρείτε αυτό εξύβριση;». «Ε, δεν είναι;» με ρωτά ο άλλος. «Όχι φυσικά», του απαντώ. «τα κρεμαστάρια πράγματι τα έχουμε για να βάζουμε τα φουστάνια». Ο πελάτης έμεινε να με κοιτά αποσβολωμένος. Είδε κι έπαθε να με πείσει ότι τελικά είναι εξύβριση, γιατί ο γείτονας, που φυσικά δεν ήταν Κύπριος, με τα κρεμαστάρια εννοούσε τους όρχεις….

Β περιστατικό: Αναφέροντας το πιο πάνω επεισόδιο σε ένα συνάδελφο που είναι Κρητικός μου διηγήθηκε και αυτός με τη σειρά του ένα άλλο. Σκηνή σε ένα δικαστήριο στην Κρήτη (ο δικαστής δεν ήταν Κρητικός). Στη θέση του μάρτυρα κάποιος άντρας (Κρητικός), ο οποίος διηγείτο πώς έγινε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Σε μια στιγμή ο δικαστής τον διακόπτει και του λέει «δεν μας τα είπε έτσι η σύζυγος σας που κατέθεσε πριν, αλλιώς τα είπε». Και ο άντρας του απαντά «η σύζυγος μου κ. Δικαστά όταν έγινε το ατύχημα ήταν βαρεμένη και δεν τα θυμάται καλά» (σημείωση: στην Κρήτη βαρεμένη σημαίνει έγκυος και μάλιστα στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης). Ο Δικαστής νομίζοντας ότι εννοούσε ότι κάποιος είχε βαρέσει (δείρει) τη σύζυγο τον ρωτά «από ποιον ήταν βαρεμένη η σύζυγος σας;». Ο άνδρας του απαντά φανερά εκνευρισμένος «τι εννοείτε από ποιόν, από μένα φυσικά…». Και έρχεται η παρατήρηση από το Δικαστή «μα καλά, δεν ντρέπεστε να κτυπάτε τη σύζυγο σας και να καμαρώνετε γι’ αυτό;». Εδώ πρέπει να σας πω ότι και στην Κύπρο χρησιμοποιούμε μια παρόμοια λέξη για την έγκυο στον τελευταίο μήνα: κατάβαρη.

Γ περιστατικό: Ήμουν στην Κύπρο και βλέπαμε τηλεόραση με τον πατέρα μου. Σε μια στιγμή μπαίνει μια διαφήμιση για τις συναυλίες του Κότσιρα που τότε βρισκόταν κι αυτός στο νησί και τραγουδούσε σε διάφορες πόλεις. Μόλις ακούει ο πατέρας μου το επίθετο «Κότσιρας» που στην Κύπρο σημαίνει κάτι σαν «Κουράδας» ή «Σκατάς», του πέσαν οι μασέλες. Γυρνάει εμβρόντητος προς εμένα και μου λέει «καλέ άκουσες πώς το λένε το παιδί αυτό;; Τι κρίμα κι έχει ωραία φωνή!»

Δ περιστατικό: Τη γνωστή κα Τούλα όταν καμιά φορά πέρναγε έξω από το σπίτι μας και την έβλεπε η γιαγιά μου της φώναζε «έλα κα Τούλα να κάτσεις να πνάσεις» (δηλαδή να ξεκουραστείς). Μια μέρα έρχεται η κα Τούλα στη μάνα μου και της λέει «έχω μια απορία, γιατί η μαμά σου όταν με βλέπει να περνώ μου λέει να έρθω να κάτσω να πεινάσω;;» (νόμιζε ότι της έλεγε έλα να κάτσεις, να πεινάσεις).

E περιστατικό: Αυτό μου το διηγήθηκε μια θεία μου που ένα διάστημα έζησε στην Αγγλία, στο Λονδίνο. Εκεί οι Κύπριοι έχουν αναπτύξει μια διάλεχτο δική τους Κυπριο-αγγλική. Πάει λοιπόν ένας γείτονας, Κύπριος κι αυτός, και τους λέει «το Σάββατο θα χαρτώσουμε το Κιτσούδι, θέλετε να έρθετε κατά τις 10 να μας βοηθήσετε;». Πρέπει να σας πω ότι στα κυπριακά χαρτώνω σημαίνει αρραβωνιάζω. Η θεία μου νομίζοντας ότι ήρθε να τους καλέσει στον αρραβώνα του γιου του του Κώστα και να τους παρακαλέσει να πάνε πιο μπροστά να βοηθήσουν στην προετοιμασία, του απάντησε «ευχαρίστως να ρθούμε». Το Σάββατο λοιπόν οι θείοι μου ντύθηκαν, στολίστηκαν και κατά τις 10 καταφτάνουν στο σπίτι του γείτονα με τα δώρα τους. Μόλις τους βλέπει ο γείτονας με τα καλά τους ρούχα αναφωνεί «μα καλά ήρθατε να κάνετε δουλειά με τα καλά σας;;». Τελικά δεν αρραβώνιαζε το γιο του, αλλά έβαζε wallpaper (χαρτί ταπετσαρίας) στην κουζίνα (kitchen) του και ήθελε βοήθεια……

Θεωρώ περιττό να σας διηγηθώ και επεισόδια με τη «βίλλα» που όλοι ξέρετε, φαντάζομαι, τι σημαίνει στην Κύπρο!! Θα σας πω όμως ένα ανέκδοτο πάνω σ’ αυτό. Ρωτά η δασκάλα τα παιδιά στο σχολείο να της διηγηθούν πού πάνε με την οικογένεια τους συνήθως τα Σαββατοκύριακα. Η Αννούλα απαντά «εμείς κυρία πάμε στη βίλλα μας στο Πόρτο Ράφτη». Ο Κωστάκης λέει «εμείς πάμε στη βίλλα μας στην Αίγινα». Ρωτά και τον Πανίκκο (κυπριακής καταγωγής) και αυτός απαντά «εμείς πάντως κυρία τη βίλλα μας την έχουμε πάντα μαζί μας, δεν πάμε να τη βρούμε κάθε Σαββατοκύριακο».

Σας αφήνω τώρα και σας προσκαλώ, όσους από σας έχετε παρόμοια περιστατικά, να τα διηγηθείτε στα σχόλια σας.

ΥΓ Επειδή ο Γεράσιμος δεν ήξερε τι είναι η «βίλλα» στα κυπριακά, εξηγώ για όσους δεν ξέρουν ότι είναι το αντρικό γεννητικό όργανο.


40 σχόλια:

gerasimos είπε...

Tι είναι η βίλλα στα κυπριακά;

Unknown είπε...

Καλά!!! Αυτές οι ιστορίες δεν τελειώνουν πουθενά και έχουν κατά κανόνα απίστευτη πλάκα.

Μια αστεία εμπειρία μου διηγήθηκε πρόσφατα ένας συνάδελφος.

Πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, μόλις έχει νοικιάσει μία γκαρσονιέρα, ένα μονάρι δηλαδή κατά πως λέμε …δαμέ…στην Κύπρο.

Πάει που λες την επόμενη μέρα ο Νίκος-έτσι τον λένε- στο σούπερ μάρκετ να κάνει κάποια ψώνια για τα χρειώδη.

Μέσα σε αυτά, και η σφουγγαρίστρα…δηλαδή ο «φλόκος» κατά την Κυπριακή και υπέροχη λαλιά.

Αφού τελειώνει λοιπόν με όλα τα άλλα ψώνια, αρχίζει και αναζητεί τη σφουγγαρίστρα, αλλά, δεν τη βρίσκει. Πάει μετά από λίγο σε μία υπάλληλο του καταστήματος:

-Παρακαλώ….να σας πω;
-Ναι κύριε τι θέλετε;
-ψάχνω κόρη να βρω φλόκο και δεν βρίσκω, έχω φάει όλο κατάστημα…
-πόσους φλόκους θέλετε κύριε; Απάντησε ευγενέστατα η κοπέλα.
- έναν!...αποκρίθηκε ο Νίκος.
-Μισό λεπτό, να σας τον φέρω, περιμένετε εδώ μη χάσετε και τη σειρά σας στο ταμείο.

Φεύγει η υπάλληλος, και επιστρέφει μετά από λίγο, με μία κονσέρβα τόνου μάρκας «Φλόκος».

Κόκαλο ο Νίκος, τα έχασε κατάλαβε ή μάλλον υποψιάστηκε τι είχε συμβεί και στο τέλος έφυγε σκασμένος στα γέλια από το κατάστημα με τα ψώνια και το φλόκο του


Μία άλλη ιστορία που θυμάμαι, μου την είχε διηγηθεί πριν χρόνια μία φίλη, αεροσυνοδός.

Απογειώνεται το αεροσκάφος της Ολυμπιακής από το αεροδρόμιο των Αθηνών, για Κύπρο.

Στα πέντε λεπτά από την απογείωση, μία γιαγιά Κυπρία, με ύφος απελπισμένο φωνάζει την αεροσυνοδό και της λέει έντονα:

-Θέλω να στρέψω!
-Κυρία μου, δεν γίνεται.
-Θέλω να στρέψω τώρα επανέλαβε η γιαγιά και άρχισε να την τραβολογά από το μανίκι.
-Κυρία μου, δεν μπορεί να επιστρέψει το αεροπλάνο επειδή το θέλετε εσείς. Μια ώρα είναι η πτήση, θα περάσει γρήγορα…

Κάτι πήγε να πει πάλι η γιαγιά, αλλά, δεν πρόλαβε.

Η καημένη , «έστρεψε» (έκανε εμετό) πάνω στο μανίκι της αεροσυνοδού.

Είπα σου το παιδί μου, ήθελα να στρέψω…λαλώ σου το τόσην ώρα…

Penelope είπε...

καλημέρα Μερόπη με έπιασες ξαφνικά δεν θυμάμαι παρά το πολύ πρόσφατο σήμερα το πρωί! Τα αλβιωνάκια όταν τους δίνω τις ελληνικές 'διαταγές' όλο μου απαντάνε 'οκευ οκευ μαμά' αλλά όπως το λένε ακούγεται μόνο το 'καίει' Οπότε του λέω και εγώ 'τι καίει βρε παιδιά συνέχεια' και άρχισαν αν γελάνε γιατί μιλάνε και καταλαβαίνουν και τις δύο γλώσσες.
Αλλά αυτό που με ανακούφισε είναι ότι έχουν sense of humour ένα δυνατό όπλο για την αντιμετώπιση της ζωή στο μέλλον. Σε χαιρετώ
p.s και σε ευχαριστώ που με κάλεσες

xasodikis είπε...

Γεράσιμε, δες εδώ.

Μερόπη μου, δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο, αλλά θυμήθηκα μια ιστορία που μετέφερε πρόσφατα στην Ελευθεροτυπία ο Χρ. Μιχαηλίδης:
"...μια πολύ παλιά, πραγματική ιστορία στην Κύπρο, με έναν φοβερό τύπο που λεγότανε «ο Γιώρκος της Κάκκας», κατεργάρης μέγας, που για ψύλλου πήδημα βρισκόταν στα δικαστήρια κατηγορούμενος. Μια φορά στάθηκε απέναντι στον δικαστή (που τον υποδέχτηκε, όπως πάντα, με τη φράση «πάλι εδώ είσαι, ρε Κόκκο;»), με την κατηγορία ότι προσέβαλε έναν συνάνθρωπό του. Και ενώ, λοιπόν, ο δικαστής άκουγε με υπομονή, αλλά και με ελαφρύ υπομειδίαμα την απολαυστική, όπως πάντα, πλην όμως καθόλου πειστική απολογία του Γιώρκου, εκείνος άφησε, μέσα στο Δικαστήριο, μια μεγαλοπρεπέστατη πορδή. «Τι έκαμες, βρε άθλιε;», του φώναξε έκπληκτος και οργισμένος ο δικαστής. «Αφηκά την», αποκρίθηκε ατάραχος εκείνος, για να εισπράξει αμέσως, επί τόπου, και μια επιπλέον ποινή του προστίμου των 5 σελινιών, που αντιστοιχούσαν στο ένα τέταρτον της κυπριακής λίρας. Με ευχάριστη έκπληξη, τότε, αποκρίθηκε ο φοβερός Γιώρκος: «Ε, αν είναι μόνον 5 σελίνια ο πόρτος (δηλ. η πορδή) κύριε δικαστά μου, τότε αφήνω σου άλλον έναν (πράγμα που έκανε μέσα στην αίθουσα!), πάρε μιαν λίραν και κράτησε για σένα και 10 σελίνια ρέστα!»".

:))))

Meropi είπε...

-@@ Γεράσιμεεε δεν ξέρεις τι είναι "βίλλα" στα κυπριακά;; Το αντρικό γεννητικό όργανο είναι. Νόμιζα ότι όλοι το ξέρουν. Χα χα χα

-@@ politispittas
Γιώργο μου γέλασα πολύ με το φλόκο...και με το στρέψω της γριάς..

-@@ Πηνελόπη μου φαντάζομαι τα παιδιά σου θα ξέρουν και τις δυο γλώσσες καλά. Και θα μπορούν να συνεννούνται και να μην τους καταλαβαίνουν οι άλλοι.

Meropi είπε...

--@@ Χασοδίκη μου
γέλασα με την ιστορία του Μιχαηλίδη. Από τον τρόπο που τη διηγήθηκες μου έδωσες την εντύπωση ότι είσαι πολύ εξοικειωμένος με την κυπριακή διάλεκτο. Μήπως είσαι κι εσύ Κύπριος;;;

jf είπε...

Για το «Γιώρκο της Κάκκας» -ή άλλως τον τρελό του κάθε χωριού- έχω και μία άλλη παραλλαγή, συμπλήρωμα στο σχόλιο του Xasodikis:

Τον καλέσανε για μάρτυρα κατηγορίας [για να ‘σπάσουν’ πλάκα βέβαια], να πιστοποιήσει κάποια παράνομη πράξη του κατηγορούμενου. Και αφού διηγήθηκε το περιστατικό στο δικαστήριο, τον ρωτά ο δικαστής:
- Κόκκο, είδες με τα μάθκια σου την ιστορία που μας λαλείς;
- Όι, αλλά άκουσά την, απαντά ο Κόκκος.
- Ε, τότε δεν ισχύει η κατηγορία σου!, αποφαίνεται ο δικαστής.

Κάνει να φύγει ο Γιώρκος και αφήνει μια πορδή. Ο δικαστής τον επιπλήττει και τότε ο Κάκκας τον ρωτά:

- Μα Κύριε δικαστά μου, είδες τον; [τον πόρτον]
- Όχι, τον άκουσα, απαντά ο δικαστής.
- Ε, τότε δεν ισχύει η κατηγορία σου!! αποφάνθηκε ο Κόκκος και έφυγε κορτωτός…

jf είπε...

Επανέρχομαι για να μαρτυρήσω και τη... μαμά μου.
Όταν πρωτοήρθε στας Αθήνας, πήγε στο χαρτοπωλείο της γειτονιάς να ζητήσει… σπιτ-φιξ!! Απορημένη η υπάλληλος τη ρώτησε ξανά τι ζητά.
«Σπιτ-φιξ!!», της ξαναπαντά η μητέρα μου.
Είδαν κι απόειδαν οι δυο τους να συνεννοηθούν, οπότε η μάνα μου έκανε άνω-κάτω το μαγαζάκι –με το… δειν της- μέχρι που αυτό -το δειν- ‘έπεσε’ σ’ ένα ράφι γεμάτο… σπιτ-φιξ, κοινώς σελοτέιπ!!!

Γεια σου Μερόπη που μας ξαναθύμησες παλιές, ωραίες ιστορίες…

Roadartist είπε...

χααααα Μερόπη μου υπέροχο το ποστ σου!! Γέλασα με τη καρδιά μου!!
Βρε τον κακομοίρη τον Κότσιρα τι του έμελε να πάθει!!
Αλλα και το υστερόγραφο σου δεν λέω..χαααχαχα :)
Θέλω πολύ να επισκεφτώ την Κύπρο κάποια στιγμή.. :)

Καλό απόγευμα :)

phlou...flis είπε...

Πέρασα ν' αφήσω την καλησπέρα μου. Δε θυμάμαι κάποιο περιστατικό. Θα βάλω κάτω την κκελλέν μου να θυμηθεί και θα επανέλθω...

Side21 είπε...

Καλή η Βαβυλωνία ...
για να συννενοηθείς όμως στο νησί μου χρειάζεσαι το δίτομο λεξικό
της τοπικής διαλέκτου !!!

phlou...flis είπε...

Προβληματική Μερόπη που προβληματίζεσαι και μας προβληματίζεις (τί σου χρωστάμε;). Τελικά έστυψα την κκελλέν μου και αθθυμήθηκα.
Στην Κύπρο μπερδεύουμε την έννοια του ξάδελφου (=παιδί εξ αδελφού) με το ανήψι (αντί του εξάδελφος χρησιμοποιούμε το αδερφότεκνος). Έτσι όταν παντρεύτηκα την… καλαμαρού σύζυγό μου και πήγαμε στην πατρίδα να γνωρίσει τους συγγενείς μου, τα πέντε (ή μήπως έξι) ξαδέλφια μου συστηνόντουσαν στην σύζυγό μου ως «τα ανίψια του αντρός σου» (εγώ είμαι αυτός). Και η καημένη σύζυγος απορούσε πώς ήταν δυνατόν να είχα ανίψια αφού τα δυο αδέλφια μου τα γνώριζε και ήταν και τα δυο, ανύπαντρη και ανύμφευτος, αντίστοιχα. Μετά δόθηκαν οι …αμοιβαίες εξηγήσεις.
Θυμάμαι επίσης μέσα στη βαβυλωνία των γλωσσών, όπως λες, και λέξεις με έννοιες διαφορετικές, όπως «πίννω» τσιγάρο αντί του «καπνίζω» , ή να ζητάμε στα μπακάλικα χαρτομάντηλα και να εννοούμε χαρτοπετσέτες (και τ’ ανάποδο), να μου λέει ο δάσκαλος οδήγησης πότε να χρησιμοποιώ το ντεμπραγιάζ κι εγώ να μην καταλαβαίνω και να πατάω μια το φρένο και μια το γκάζι, αφού στην πατρίδα τον συμπλέκτη τον λέμε klatch, ή να αναζητάμε τις σαγιονάρες ως φλι-φλο (από τον χαρακτηριστικό ήχο φλιπ-φλοπ που αφήνουν).
Αγαπητή Μερόπη, έχουν περάσει κοντά 33 χρόνια από τότε που άφησα την πατρίδα και εγκαταστάθηκα στην Ελλάδα, που όταν τα διαβάζω –όπως το κείμενό σου- ή τα ακούω τότε τα ξαναθυμάμαι και γελάω. Ωραία η κυπριακή διάλεκτος, μεστή και ζωντανή!

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη ωραίες οι ιστορίες σου καθώς και οι των συγχολιαστών σου.
Άκου και μια δικιά μου (ανέκδοτο είναι) που έχει σχέση με τον τόπο καταγωγής μου, την Ήπειρο, όπου η προφορά είναι ιδιωματική, με την απάλειψη των φωνηέντων.
Έπινε κάποιος νεαρός σε μια καφετερία στα Γιάννενα τον καφέ του όταν σε μια στιγμή μπήκε κάποια κοπέλα και κάθισε στο διπλανό τραπέζι.
Ήταν αρκετά νόστιμη και ο φίλος την έτρωγε με τα μάτια, όπου σε κάποια στιγμή σηκώθηκε, πάει κοντά και της λέει: -πλιτς;
Τον κοίταξε η κοπέλα και μην καταλαβαίνοντας,τον ρωτάει:-τι είπες;
-Σ΄ λιέου, πλιτς; Ξαναλέει ο νεαρός.
Εκείνη που πάλι δεν κατάλαβε,έστρεψε το κεφάλι αλλού και αδιαφόρησε,οπότε ο άλλος αναγκάστηκε να γυρίσει στο τραπέζι του.
Όταν η κοπέλα φώναξε το σερβιτόρο για να πληρώσει,τον ρώτησε δείχνοντας το νεαρό:-Σε παρακαλώ, τι είναι αυτός;
Κοίταξε ο σερβιτόρος δίπλα και της απαντά: -Α, αυτός; Είναι πλάτς!
Η κοπέλα δεν κατάλαβε και πάλι αλλά δεν επέμενε και σηκώθηκε να φύγει κουνώντας το κεφάλι.
Την έτρωγε όμως η περιέργεια και στράφηκε σε διπλανό τραπέζι που κάθονταν ένα ζευγάρι και παρακολουθούσε την όλη συζήτηση.
-Συγνώμη,τι εννοούν αυτοί με τα πλιτς-πλάτς;
-Α, δεν είσαι από δω,της απάντησαν εκείνοι και δεν κατάλαβες. Άκου λοιπόν.Ο νεαρός σε ρώτησε αν πλήττεις και το γκαρσόν σου είπε ότι αυτός που σε ρώτησε, είναι πελάτης!

ritsmas είπε...

απλά, υπέροχο. Κοιτα τί μαθαίνω τελικά ; Τρελλάθηκα, καθ ότι δεν εχω τέτοια παραδείγματα -περιστατικά να αφηγηθώ...Νασαι καλά. Με τον Κοτσιρα που ηρεσε πολύ. Για φαντάσου να σου συμβεί κατι τέτοιο και να μην καταλαβαίνεις τί γίνεται γύρω σου
σε φιλω,
ριτς

marianaonice είπε...

Καλά έσκασα στα γέλια. Μερόπη μου όπως στην Κύπρο έτσι και στη Μυτιλήνη που είναι ο τόπος καταγωγής μου η διάλεκτος είναι πολύ περίεργη και ακαταλαβίστικη! Μου θύμισες μία ιστορία με ένα ξαδελφάκι μου που όταν πήγαινε δευτέρα τάξη στο Γυμνάσιο, το έστειλε ο θείος μου από το χωριό της Λέσβου (την Αγιάσο) στο σπίτι μας στην Αθήνα, όπου έμεινε μαζί μας για ένα έτος. Μιλούσε και δεν τον καταλαβαίναμε τι έλεγε. Μία φορά Ιούνιο μήνα, με πολλή ζέστη γύρισαν με τα πόδια από το σχολείο μαζί με τον αδελφό μου και όταν έφτασαν σπίτι ο ξάδελφός μας λέει πέφτοντας σε μια καρέκλα: "κάλλλτσα"!!! Τον κοιτάμε και ρωτάμε πούντη; Ψάχνοντας να βρούμε την ...κάλτσα. Εκείνος ξαναλέει: "κάλλλτσα βρε παιδιά"!! "πούντη μωρέ"; Οπότε ήρθε η μάνα μου και μας λέει ότι αυτό που μας έλεγε ήταν "κάλντισα" , δηλαδή κουράστηκα πολύ!!! Άντε να βγάλεις άκρη!!
Καλό ξημέρωμα, ή μάλλον καλημέρα...

ΩΣΗΕ είπε...

χα χα. Καλημέρα Μερόπη μου. Μου θύμισες την αδερφή μου που είχε τρελάνει κάπποτε την εξ Αθηνών θεία μου να την πάει στα ''αππαρούδια'' και αναγκάστηκε να πάρει τηλέφωνο στην κύπρο να της εξηγήσουμε ότι ήθελε να παέι στα ''αλογάκια'' (αυτά με το κέρμα). Ο πατέρας μου πάλιν κάποτε σε μια λαϊκη έψαχνε για΄''κιακί'' (σουγιά) και φυσικά ηρθε σπίτι συμπεραίνοντας ότι στη Ελλάδα δεν έχουν σουγιάδες και εμείς ξεραθήκαμε στα γέλια. Εγώ πάλιν, σε μια εποχή που μόλις είχαμε μετακομίσει στο Μαρούσι, πήγα κατ' εντολήν της μάνας μου στο μπακάλη και ζήτησα ''κάσιες'' (χαρτινες κούτες'' και μου είπε πως δεν είχε παρόλο που εγώ τις έβλεπα στοιβαγμένες έξω από το μαγαζί του και έτρεξα σπίτι να πω στη μάνα μου πόσο ''πίσσις'' (τσιγγούνης) ήταν ο μπακάλης...
Καλό Σ/Κ Μερόπη μου

stalamatia είπε...

Κάποτε ένας Κυπραίος πήγε σε Ταβέρνα στην Ελλάδα και παρήγγειλε πατάτες εκτινασσόμενες(αντιναχτές).Αυτό με τον Κόκκο το διάβασε ο καλαμαράς μου στην εφημερίδα και είχε πεθάνει στα γέλια.

jf είπε...

...άτε Μερόπη, τζι' ΗΡΤΕΝ Η ΩΡΑ ΜΟΥ!! ...να φκω για καφέν...

Καλό Σ/Κ

Unknown είπε...

Απίθανο. Προσπαθώ να τα συγκρατήσω και να τα λέω!!!!!!!!!!! Απίθανα σου λέω!

miss little sunshine είπε...

Καλέ οι ιστορίες αυτές ειναι άπίστευτες. Αντε να πω και τη δική μου που όμως φεύγει λίγο από τα όρια της Ελλάδας. Ημαστε στην κουζίνα του διαμερίσματος μας εδώ στην Αγγλία το οποίο μοιράζομαι με πολλά άτομα, ανάμεσα τους με μία Ιταλίδα και μία ακόμα Ελληνίδα. Και καθώς τρώγαμε μπήκε στην κουζίνα ένας Αγγλος συγκάτοικος και ο οποίος την "αμόλυσε" και την έκανε...Και η Σερένα (η Ιταλίδα) με μία απόλυτη φυσικότητα μας λέει "Poutsa". Εγώ και η Σαλονικιά μείναμε σέκοι. Και μας λέει "καλέ, πού καταλάβατε τι είπα;", "στα ιταλικά poutsa είναι η μπόχα!". ΧΑΧΑΧΑ, να λοιπόν από πού δανειστήκαμε και εμείς τη λέξη για να περιγράψουμε αυτό που όλοι ξέρουμε, αν και αλήθεια είναι πως το χρησιμοποιούμε με λίγο διαφορετική έννοια...

miss little sunshine είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Meropi είπε...

-@@ Jaman Fou μου ωραίες και οι δικές σου ιστοριούλες. Από τον καιρό που ήμουν φοιτήτρια υπάρχουν κι άλλες ιστορίες. Όπως τη μητέρα μια φίλης μου που πήγε στον μπακάλη (τότε τα σούπερ μάρκετ ήταν σπάνια) και ζητούσε "σίκλα" (κουβά).

-@@ roadartist μου, χαίρομαι που γέλασες. Ναι να πας στην Κύπρο, θα είναι μια καλή εμπειρία. Θα γνωρίσεις ένα κομμάτι ελληνισμού διαφορετικού.

-@@ Φλούφλη μου είδες που θυμήθηκες κι εσύ περιστατικά! Μου θύμισες αυτή την ωραία λέξη που έχουμε στην Κύπρο το "αδερφότεκνος" για τον ανεψιό. Πόσο πιο ωραία είναι από το ανεψιός! Και το "σύγαμπρος" πόσο πιο ωραία από το μπατζανάκης.

Meropi είπε...

-@@ Side21 φαντάζομαι ότι το νησί σου είναι η Σάμος! Το είδα στο προφίλ σου.

-@@ syneas μου γέλασα με το ανέκδοτο σου (πλιτς πλατς). Αφού με είδε ο άνδρας μου να γελώ μόνη μου και απόρησε τι είδα στο ίντερνετ και ευθύμησα.

-@@ Ρίτσα μου ναι, φαντάσου να συστήνεσαι στην Κύπρο ως Κότσιρας και να γελάνε και να μη ξέρεις τι γίνεται! Όπως μια συμπεθέρα μας Σουηδή που ήρθε στην Κύπρο και συστηνόταν και όλοι προσπαθούσαν να κρύψουν το γέλιο τους και το κατάλαβε η έρμη. Πώς τη λένε;; Χέστην (!!)

Meropi είπε...

-@@ Μαριάνα μου βλέπω ότι ξενύχτησες πάλι εψές (χθες βράδυ). Ένα άλλο που μου έκανε εντύπωση στη Μυτιλήνη όταν πήγα παλιά είναι ότι, οι ηλικιωμένοι τουλάχιστον, λέγαν όλα τα ονόματα θυληκά π.χ. η Στράτος, η άντρας μου.

-@@ Ωσηέ μου ξέρεις τι μου θύμισες τώρα; Όταν ήμουνα μικρή (προ αμνημονεύτων ετών) και ζητούσα από τη μητέρα μου κάτι που το θεωρούσε αυτή υπερβολικό μου απαντούσε "άππαρο"!
Α και κάσα ξέρεις τι λένε κυρίως εδώ στην Ελλάδα; το φέρετρο! Μακριά από μας! Χα χα χα


-@@

Meropi είπε...

-@@ stalamatia μου γέλασα με τις πατάτες τις εκτινασσόμενες!! Και θυμήθηκα τον άλλο τον Κύπριο που βαρέθηκε να τρώει τα βαζάνια της γυναίκας του και πήγε στο εστιατόριο και παρήγγειλε μελιτζάνες νομίζοντας ότι επιτέλους θα άλλαζε μενού!

-@@ Ελένη μου χάρηκα που σου άρεσαν τα περιστατικά μου, όσα θυμήθηκα βέβαια, γιατί υπάρχουν κι άλλα που μου έρχονται σιγά σιγά. Πέρασα και από το ιστολόγιο σου και σου άφησα σχόλιο.

-@@ miss little sunshine μου ώστε αυτό σημαίνει η "Poutsa" μπόχα! χα χα χα!

-@@ Jaman Fou Καλό καφέ! από τζισβέ ο καφές;;

marilia είπε...

χιχιχιχιχιχιχιχιχι! Ακούς εκεί να μην ξέρουν τη... βαρεμένη! τςτςτς! Μεταξύ μας, πάντα μου την έδινε αυτή η λέξη!

Πάντως η μανούλα μου πήγε σε κατάστημα με ηλεκτρικά ήδη στην Αθήνα και επέμενε στον πωλητή ότι... "τρυπάνι, κρατεί". Έλα όμως που ο πωλητής δεν την έβλεπε με κανένα τρυπάνι στα χέρια. "Μα, κυρία μου, πώς θα στερεώσετε αυτό το εξάρτημα; Χρειάζεται τρυπάνι". "Τρυπάνι κρατώ" (έχω φέρει μαζί μου, από την Κρήτη ή έχω στη διάθεσή μου), να επαναλαμβάνει η μάνα μου και η αδερφή μου από δίπλα να 'χει πεθάνει στο γέλιο με την ασυνεννοησία τους, αλλά τους αφήνει για κάμποση ώρα να... παιδεύονται.

Καλημεροφιλιά

Meropi είπε...

-@@ Marilia μου είχα περάσει τις προάλλες από το ιστολόγιο σου για να δω τι κάνεις και να σε προσκαλέσω να καταθέσεις και τη δική σου μαρτυρία στο θέμα μου, αλλά είδα ότι έλειπες και δεν άφησα μήνυμα.
Και τώρα μια αφελής ερώτηση από μένα. Η μαμά σου τι είχε στο μυαλό της με το "τρυπάνι" κι επέμενε ότι είχε;

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Ένα περιστατικό που θυμάμαι κατά τη διαμονή μου στην Κύπρο είναι το εξής:
Ήταν οι πρώτες μέρες μας στο νησί,και ένας Κυπραίος φίλος,ο οποίος ήταν και ο μεσίτης μας, μας ξεναγούσε στην πόλη της Λευκωσίας και στα περίχωρα.
Όπως λοιπόν,χαζεύαμε τα μέρη,ξεχωρίσαμε και κάποια πολύ όμορφα και μεγάλα σπίτια!
Φωνάζω εγώ τότε ενθουσιασμένη:"Μα τι υπέροχες βίλες είναι αυτές!Πο!Πο!Αυτή εκεί είναι τεράστια!"
Και γυρίζει ο Π.προς τη μεριά μου και μου ζητάει να μη φωνάζω,γιατί θα μας παρεξηγήσουν αν μας ακούσουν οι Κυπραίοι. Το μυαλό μου φυσικά ήταν αδύνατον να στροφάρει,κι έτσι όταν μου εξήγησε,δεν ήξερα πού να κρυφτώ!!!
Μεγάλη ζημιά με τις βίλες:)))
φιλί...

Ο άλλος είπε...

Στη Λέσβο η λέξη κατίνα σημαίνει πλάτη. Μια νεαρή γιατρός πήγε σε ένα χωριό του νησιού και η πρώτη ασθενής ήταν μια γριούλα που παραπονέθηκε πως πονάει η κατίνα της. Η γιατρός νόμιζε πως την ενημέρωνε για την Κατίνα της (Κατερίνα δηλαδή),την κόρη της
-Ε να τη φέρετε να τη δω
-Πώς να τη φέρω παιδί μου;
-Με κάποιο αυτοκίνητο
-Την κατίνα με αυτοκίνητο...
Η γιατρός ευγενική επέμενε, αλλά επέμενε και να μην καταλαβαίνει. Η γιαγιά έφυγε (με την πονεμένη της κατίνα μαζί βέβαια) και την άλλη μέρα βοούσε το χωριό πως η γιατρέσα δεν στέκει και πολύ καλά.
Ευτυχώς η...γιατρέσα ,καλή κοπέλα, έξυπνη έμαθε γρήγορα την ντοπιολαλιά.Έχω χρόνια να τη συναντήσω αλλά ξέρει πια μυτιληνιά και βέβαια να πίνει ούζο

Meropi είπε...

-@@ Ψυχούλα μου αυτό που περιγράφεις με τις βίλλες στην Κύπρο το έχουν πάθει πολλοί. Χα χα χα

-@@ Άλλε μου γέλασα με την Μυτιληνιά "κατίνα" χα χα χα

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χα χα ... πολύ γέλασα με τα βαβυλωνιακά τα δικά σου και των σχολιαστών!
Θα συγκεντρώσω και μερικά δικά μου και θα τα κάνω ποστ!

Meropi είπε...

-@@ Ασκαρδαμυκτί μου, με ενδιαφέρον θα διαβάσω και τα δικά σου βαβυλωνιακά!

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό! Γέλασα με την ψυχή μου και με το κείμενο αλλά και με τις ιστορίες στα σχόλια! Που να δεις μπέρδεμα στα ουγγρικά εστιατόρια όπου 'πείνα' σημαίνει μουνί και 'φας' σημαίνει βίλλα! (Και 'βίλλα' σημαίνει πιρούνι, άστα να πάνε)

Και για να μη λείψει η δική μου συμβολή, μια κυπριακό-ελληνική τέτοια ιστορία ανάρτησα στο μπλογκ μου στα πρώτα του βήματα, Το σινί το κόchινο.

Meropi είπε...

-@@ psychia μου,
Καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά μου. Πέρασα και από τη δική σου γειτονιά και σου άφησα σχόλιο. Διάβασα και το σινί το κότσινο και γέλασα!

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η αστική γλώσσα μας χάλασε τις ντοπιολαλιές. Νά σαι καλά Μερόπη μου. Γέλασα και με σένα και με τους σχολιαστές.

Meropi είπε...

-@@ Dora μου οι ντοπιολαλιές κρύβουν θησαυρούς. Π.χ. στην κυπριακή διάλεκτο ο ανεψιός λέγεται αδερφότεκνος (δηλ. τέκνο του αδερφού), η κατσαρόλα μαγείρισσα, το λάχανο κραμπί (από το αρχαίο κράμβη), το λέγω λαλώ, ο ψητός οφτός (από το αρχαίο οπτός) κλπ.

patsiouri είπε...

Μα μόνο εμείς στη Λακωνία δεν έχουμε τέτοια????????
Πέθανα με τον Κότσιρα!

doctor είπε...

Ο/Η gerasimos είπε...
Tι είναι η βίλλα στα κυπριακά;

14 Μάρτιος 2008 11:35 πμ

********

E τα θέλει κι εσένα ο ..... !!!

lol

doc

Meropi είπε...

-@@ Πατσιούρι μου στίψε το μυαλό σου όλο και κάτι θα βρεις περίεργο που λέτε στη Λακωνία.

-@@ δόκτωρ μου,
φαντάζομαι εσύ θα ήξερες τι ειναι βίλλα ε;; χα χα χα!

Ανώνυμος είπε...

lol...exoun poly fasi toutes 0i istories!!paromoia peristatika simvenun m k emena me ena filo-simfititi m ellina..ekei na deis gelio!!;p