Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

Ποιός γνωρίζει το Σενέρ Λεβέντ (Sener Levend)??

Είναι ένας από τους κορυφαίους τουρκοκύπριους δημοσιογράφους και από τους ένθερμους υποστηρικτές της ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στην ίδια πατρίδα, στην ίδια ενιαία και όχι διαιρεμένη χώρα. Τυγχάνει εκδότης και αρχισυντάκτης της δεύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας στην κατεχόμενη Κύπρο, της αντιπολιτευόμενης «Afrika» (Αφρική). Αρχικά η εφημερίδα του, που εκδίδεται από το 1977, είχε τον τίτλο «Avrupa» (Ευρώπη), αλλά, κατόπιν πολλών διώξεων του καθεστώτος Ντενκτάς αναγκάστηκε να την κλείσει το 2001 και να βγάλει αμέσως νέα με τον τίτλο «Afrika». Όπως είπε ο ίδιος, «στη Β. Κύπρο δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει δίκαιο, υπάρχει μόνο το χάος που βασιλεύει στην Αφρική».
Επί Ντενκτάς διώχτηκε και φυλακίστηκε πολλές φορές. Επίσης αρκετές φορές καταστράφηκαν τα γραφεία της εφημερίδας του. Τώρα βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο του τουρκικού στρατού, γιατί τόλμησε να ασκήσει κριτική στις δηλώσεις του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας στρατηγού Γ. Μπουγιούκανιτ. Αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες για παραβίαση του νόμου «περί προσβολής κρατικών αξιωματούχων της Τουρκίας», καθώς και της «πρόκλησης ρήγματος μεταξύ της Τουρκίας και της λεγομένης ΤΔΒΚ». Τέτοια αδικήματα υπάρχουν ακόμη στο Κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου!!
Πώς το θυμήθηκα σήμερα? Διάβασα ένα ωραίο άρθρο του στην Ελληνοκυπριακή εφημερίδα «Ο Πολίτης» με τίτλο «Φεύγει το πλοίο του Φελίνι»
Σας το παραθέτω αυτούσιο να το διαβάσετε κι εσείς και να γράψετε τη γνώμη σας αν θέλετε.
«Διεξάγεται ένας διάλογος κωφών στην Κύπρο. Ξέρετε τι μου θυμίζει αυτό; Την ταινία του Φεντερίκο Φελίνι "Το Πλοίο Φεύγει". Το πλοίο αυτό του Φελίνι ήταν όπως η Κιβωτός του Νώε. Υπήρχαν όλων των ειδών άνθρωποι. Και ανάμεσά τους υπήρχε και ένας πρίγκιπας και ένας δημοσιογράφος. Ο δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από τον πρίγκιπα. Και τον ρωτά: "Ποια η γνώμη σας για την πρόσφατη κατάσταση της ανθρωπότητας;" Τη μετάφραση κάνει ο μεταφραστής του πρίγκιπα που απάντησε την ερώτηση στη δική του γλώσσα: "Ο πρίγκιπας λέει ότι 'όλοι καθόμαστε στην άκρη ενός βουνού'". Όμως, ένας από εκείνους που βρίσκονταν εκεί αντέδρασε σε αυτό λέγοντας: "Όχι, ο πρίγκιπας δεν είπε ότι 'όλοι καθόμαστε στην άκρη ενός βουνού', αλλά ότι 'όλοι καθόμαστε κάτω από ένα βουνό'". Η λογομαχία ολοένα και φούντωνε. Δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη. Ο πρίγκιπας είπε "στην άκρη" ή " από κάτω"; Για κάποιο λόγο δεν μπορούσαν να αποφασίσουν. Έτσι τέλειωσε εκεί η συνέντευξη.
Πόσο ταιριάζει αυτό με τις συνομιλίες που συνεχίζονται για χρόνια στην Κύπρο. Σκεφτείτε λίγο τις ατέλειωτες συζητήσεις που διεξάγουμε πάνω σε έννοιες. Ο ένας μιλά για διζωνική. Ο άλλος για διαπεριφερειακή. Ο ένας μιλά για κοινότητες. Ο άλλος για λαούς. Όλα οδηγούν στο ίδιο πράγμα. Στη συζήτηση στο πλοίο του Φελίνι. Σύμφωνα με τον ένα είναι στην άκρη του βουνού. Σύμφωνα με τον άλλο κάτω από το βουνό.
Σαστίζω πολύ με τις δηλώσεις των Ελληνοκυπρίων πολιτικών και τα όσα γράφονται στον ελληνοκυπριακό Τύπο. Εμφανίζονται σαν να μην έχουν ιδέα για τα τεκταινόμενα στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Ακριβώς όπως συνέβαινε παλιά. Δηλαδή, όταν οι πόρτες ήταν κλειστές ακόμη. Σαν να είναι και τώρα τόσο απληροφόρητοι όσο ήταν τότε. Όμως, τώρα οι πόρτες είναι ανοικτές. Όλοι μπορούν να έρθουν εδώ και να δουν τι συμβαίνει. Μπορούν να πάνε στις συνεντεύξεις Τύπου του Ερντογάν ή του Ταλάτ. Και να τους υποβάλουν ερωτήσεις. Δηλαδή, το μέρος αυτό δεν είναι κλειστό κουτί όπως παλιά. Τα πάντα είναι ολοφάνερα.
Φαίνεται πως ο Ερντογάν, ο οποίος κατά τη συνέντευξη Τύπου στο προεδρικό είχε βάλει φρένο στον εαυτό του και απέφυγε επιμελώς να δηλώσει τις κόκκινές του γραμμές, αργότερα επηρεάστηκε από το κλίμα και το νερό της Κύπρου. Και όσο περνούσε ο χρόνος ανοιγόταν. Ενθουσιάστηκε. Και γύρισε ξανά στο παλιό τροπάρι. Είπε ότι "χώμα που πάρθηκε με αίμα δεν επιστρέφεται". Ποιου είναι, λέει, αυτά τα χώματα; Των πεσόντων, δήθεν! Δεν ξέρω στα αρχεία ποιου κτηματολογίου το βρήκε αυτό ο Ερντογάν. Ενθουσιάστηκε και ο Ταλάτ μαζί με τον Ερντογάν. Είπε το εξής: "Θέλουμε να φτάσουμε σε μια λύση διαφυλάττοντας αυτά που κερδίσαμε το 1974". Η ευγενική εκδοχή τού "ό,τι πάρθηκε με αίμα δεν επιστρέφεται". Μετάνιωσε χίλιες φορές για το γεγονός ότι αποδέχτηκε τη μία κυριαρχία και τη μία ιθαγένεια. Άλλωστε, πριν τον Ταλάτ έκανε επίθεση και ο Ερντογάν και καθησύχασε όσους από εμάς ανησυχούσαν για τη μία κυριαρχία και τη μία ιθαγένεια.
Τώρα, μετά από όλα αυτά, κοιτάζω τις πιο πρόσφατες δηλώσεις του Χριστόφια. Παραθέτει τους όρους που θα θέσει στο τραπέζι: Το νησί θα αποστρατιωτικοποιηθεί. Θα διαλυθούν οι εγγυήσεις. Θα πεταχτούν έξω οι έποικοι. Μία κυριαρχία. Μία ιθαγένεια. Και μία διεθνής εκπροσώπηση. Όταν τα διαβάζω αυτά, μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η γνωστή ρήση που λέει ότι "ο άνθρωπος όσο ζει ελπίζει". Αλλά κανείς δεν τρώει το καρπούζι που είναι ωμό σαν κολοκύθι. Και το πλοίο φεύγει.»



---------------------
Υ.Γ.1 Θα γνωρίζετε φαντάζομαι ότι η λέξη λεβέντης προέρχεται από την τούρκικη λέξη «levend»
Υ.Γ.2 Ο Μεχμετ Αλί Ταλάτ (ηγέτης των Τουρκοκυπρίων) ανήκε κάποτε στο κόμμα ΑΚΕΛ και γνωρίζονταν από τότε με το Δ. Χριστόφια (νυν Πρόεδρο της Κύπρου). Τώρα οι παλιοί σύντροφοι θα βρουν κοινή γλώσσα συνεννόησης?? Αμφιβάλλω. Βλέπω τον Ταλάτ όλο και πιο πολύ να δένεται στο άρμα της Άγκυρας.

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ταλάτ βγήκε, επειδή κάποιοι θέλουν ένα "φύλο συκής". Αν συνέχιζε να είναι πραγματικά αριστερός δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει...

δεν γνωρίζω καλά τα Κυπριακά, αλλά αυτός δεν είναι ο κανόνας παντού;

Πάντως και εσείς πρέπει να γίνεται λίγο ρεαλιστές. Μετά τόσα χρόνια ουσιαστική επανένωση του νησιού είναι δύσκολη και αν γίνει θα είναι κάτι σαν τη Βοσνία. Οι "τρίτοι" θα αναλάβουν ως επικυρίαρχοι και αυτό θα είναι μια διαρκής απειλή.
Αυτό που σκέφτομαι για την Κύπρο ως καλό είναι το τρίπτυχο:
Ειρήνη, Ελευθερία (διακίνησης βασικά), Δικαιοσύνη (επιστροφή περιουσιών και αποζημείωση εκεί που δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο).
Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με μια "χαλαρή συνομοσπονδία κυρίαρχων πολιτειών" με τις εγγυήσεις της νομικής πραγματικότητας της Ε.Ε.
Θα είσαι πολίτης της Νότιας Κύπρου, αλλά θα μπορείς να έχεις σπίτι και να επισκέπτεσαι τη βόρεια, όποτε το επιθυμείς, θα μπορείς να εργάζεσαι και με τα χρόνια να ξαναπολιτογραφηθείς στον τόπο όπου γεννήθηκες.

Για παράδειγμα πόσοι Βούλγαροι δεν έχουν μεταναστεύσει σήμερα στην Ελλάδα και ειδικά στη Μακεδονία, αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει προπολεμικά, όταν υπήρχαν ανοιχτές διεκδικήσεις.
Η Ειρήνη, η εργασία και η συναλλαγές δημιουργούν μόνο με τον καιρό μια βάση συνύπαρξης.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά, πρέπει να αποδεχτεί τους εποίκους, είναι το αντάλλαγμα για μια δίκαιη λύση στο θέμα των περιουσιών και για περισσότερη ελευθερία στην μετακίνηση- εγκατάσταση.

Πρέπει να αντληθούν κεφάλαια από την Ε.Ε. για την αποκατάσταση των εποίκων αλλού και όχι σε ξένες περιουσίες.. (ή να αποζημιωθούν αυτές εν μέρει).

Θα ψήφιζα όχι στο δημοψήφισμα μόνο και μόνο γιατί αυτό που είχε προταθεί ήταν Βοσνιοποίηση του Νησιου.

VAD είπε...

Μερόπη,καλή σου μέρα!
Η σχέση μου με την Κύπρο ανάγεται στη φοιτητική εποχή,φιλίες που κρατανε ακόμα,ο ένας καθηγητής στη Κοκκινοτριμυθιά τώρα,ό άλλος,γνωστό όνομα στην Κύπρο,υπουργός στην κυβέρνηση Χριστοφια(ας μην αναφέρω τ'όνομά του,δε χρειάζεται διαφήμιση)μ΄εκαναν τότε γνώστη του προβλήματος.Η δε επίσκεψή μου στο νησί το΄89 ηταν συγκλονιστική εμπειρία!
Η Λήδρας,η Πράσινη γραμμή,η τουρκικη σημαία στο βουνό,Αγιανάπα,Παραλίμνι,το πέρασμα μέσα απ'τη Δεκέλεια(άλλο αίσχος και τούτο),Κακοπετριά,Η Μόρφου από ψηλά,τι να λέω τώρα,δε μου φτάνει όλο το blog!!!kάποτε θ'αξιωθώ να ξαναπάω!
Για λύση τώρα,αν πιάνανε εύκολα οι ευχές,θα πρόσθετα και γω τη δική μου,αλλά μόνο η ελπίδα απόμεινε πια...
ΥΓ. Η ευγένεια των ταξιτζήδων ήταν ευχάριστη έκπληξη!

marayia είπε...

Μεροπη μου το λεβεντ ειναι λεξη Τουρκικη ..
εγω που ειχα σμυρνια γιαγια ειχα ακουσει απο αυτη ( ναι στα γεραματα της-σε μια στιγμη αγανανακτησης εκεινο το ΚΑλοκαιρι του 74 ) τη λεξη λεβεντομ@λ@κ#$@ς!!
οι πολιτικοι μας...
ΣΥγνωμη για την εκφραση αλλα με ετρωγε η γλωσσα μου!
φιλακια

stalamatia είπε...

Εγώ Μερόπη μου δεν ξέρω ,σαν που να βασιστώ για λύση ?Πάντα συζητάνε για λύση,όσο ανακατώνετε η Τουρκία λύση δεν πρόκειτε να έλθει.Μπορεί και οι τ/κ να ζορίζονται από τη μαμά τους.Αλλά τι θα γίνει σε μια λύση θα κάνουν ότι τους λέει αυτή.Χώρια που δεν πιστεύω κανέναν μπορεί καμιά φορά να αναπτερώνονται οι ελπίδες μου αλλά είναι γιατί αφήνω εγώ τον εαυτό μου να κάνει πως πιστεύει.
Υ.Γ.
Ωραία πέρασες στα εξωτερικά ε?

Meropi είπε...

-@ Κομμούνι μου,
στα περισσότερα που γράφεις συμφωνούμε. Είναι μερικά γεγονότα που πρέπει να αποδεχτούμε ως πραγματικότητα. Π.χ. τη διζωνική ομοσπονδία, το να μείνουν μερικοί έποικοι (π.χ. όσοι παντρεύτηκαν τουρκοκύπριους, όσοι γεννήθηκαν εκεί και ρίζωσαν κλπ). Είναι μερικά άλλα όμως που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Όπως π.χ. η παρουσία του τουρκικού στρατού. Οι εγγυήσεις πρέπει να καταργηθούν(μόνο κακό μας έκαναν), οι αγγλικές βάσεις αν όχι να φύγουν, πρέπει να πληρώνουν τουλάχιστον ενοίκιο (ποτέ δεν πλήρωσαν οι μπαγάσηδες, γι' αυτό τους συμφέρει η μη λύση). Το νησί πρέπει να αποστρατικοποιηθεί. Αυτά κατά βάση οι Τουρκοκύπριοι τα αναγνωρίζουν, τα θέλουν, αλλά δεν τολμούν να αποδεσμευτούν από την Άγκυρα.

Meropi είπε...

-@ VaD μου,
πάλι καλά που πήγες στην Κϋπρο. Είναι πολλοί Ελλαδίτες που δεν πάτησαν το πόδι τους εκεί. Είναι καλό να πάνε, αν όχι για τουρισμό, έτσι για να μάθουν ένα τόπο αδελφικό βρε αδελφέ.

Meropi είπε...

-@ Λιακάδα μου,
από τη γιαγιά σου λοιπόν θα έμαθες για τον πόνο των χαμένων πατρίδων...

-@ Σταλαματιά μου,
δεν ξέρω τι μας επιφυλάσσει το μέλλον και αν θα μπορέσει ο Χριστόφιας να βρει μια λύση. Όταν μας δόθηκε μια ευκαιρία είχαμε την ατυχία (νομίζω εγώ) να έχουμε τον Παπαδόπουλο Πρόεδρο, ο οποίος νομίζω δεν ήθελε επανένωση του νησιού και δεν προσπάθησε να βελτιώσει το Σχέδιο Ανάν, με αποτέλεσμα να μείνει ένα σχέδιο μη αποδεκτό και να καταψηφιστεί. Δεν ξέρω αν έχεις την ίδια γνώμη.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Να κάνω μια αφελή ερώτηση; Γιατί η ύπαρξη δύο κρατών στην Κύπρο, που θα αναγνωριστούν αμοιβαία αλλά και από τη διεθνή κοινότητα, είναι κάτι κακό;

stalamatia είπε...

Καλά θα κάνει ο Τάσσος να κάτσει στα αυγά του αυτή τη φορά ,αλλά φοβάμαι ότι θα ανακατώσει σαν τη σιεροκουτάλα.Αν δεν δοθεί μια λύση τώρα ή υπόθεση θα έχει τελειώσει εις βάρος μας.

Meropi είπε...

# Ασκάρ μου,
είναι κακό τα δύο κράτη. Είναι διχοτόμηση. Είναι η δικαίωση του Αττίλα. Για φαντάσου, το χωριό μου που μεγάλωσα να ανήκει σ' ένα άλλο κράτος!!!

# Σταλαματιά μου,
χαίρομαι που έχεις την ίδια γνώμη για τον Τάσσο!!!

marayia είπε...

ξερω Μεροπη μου.. Μιλαγαμε πολυ γι αυτο! Τοσο που επιρεασμενη δυο φορες εχω αρνη8ει να παω στη Σμυρνη ( γιατι ηξερα οτι 8α "ποναγε" ¨_(

Ντεμης είπε...

Απίστευτα προκλητική κουβέντα, "το χώμα που πάρθηκε με αίμα"! Με ποιανού το αίμα πήραν την βόρειο Κύπρο; Είχαν νεκρούς, κι αν ναι, ήσαν πολίτες ή στρατός που εισέβαλε σε ξένη ευρωπαϊκή χώρα;! Κι εμείς, που όντως έτρεξε το αίμα μας, σιωπούμε!
Όταν ακούω τέτοια λόγια, και μάλιστα από επίσημα στόματα - όσο "επίσημος" μπορεί να θεωρηθεί ένας Ταλάτ, δήθεν πολιτικός ενός Ψευδοκράτους, ἔνα ανδρείκελο της Άγκυρας - πραγματικά συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχει περίπτωση επικοινωνίας με αυτούς. Λυπάμαι πολύ μα δεν υπάρχει τίποτα, καμμιά λύση, μόνο αν εμείς υποχωρήσουμε εκεί ακριβώς που θέλουν οι τούρκοι (όχι οι τουρκοκύπριοι). Απελπισία Μερόπη μου....

Ανώνυμος είπε...

Τον διαβάζω εδώ και καιρό τον Λεβέντ. Μια φωνή σύνεσης. Πιστεύω ότι αν δεν είχαμε την μαύρη περίοδο του ακατανόμαστου από τη Στράκα το κυπριακό θα είχε λυθεί. Ας είναι, ίσως τα πράγματα γίνουν καλύτερα στο σύντομο μέλλον.

leondokardos είπε...

Μεροπη όσο μπορώ να παρακολουθήσω τις συζητήσεις στη Κύπρο μεταξύ Ταλάτ και Χριστόφια, έχω την εντύπωση πως θα είναι οι πιο ουσιώδεις απο όσες έχουν γίνει μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι θα υπάρχουν πολλές διαφορές για να επιλυθούν και πολλές προκαταλήψεις να ξεχαστούν. Εχω όμως την αίσθηση οτι κάτι καλό θα βγεί απο αυτές τις συνομιλίες.
Τουλάχιστον το ελπίζω,όσο δύσκολο κι αν είναι.
Καλό απόγευμα.

Unknown είπε...

Μερόπη, δεν πρόκειται να συμβιβαστεί καμία πλευρά και η μοναδική λύση είναι μία ομοσπονδία δύο πολιτειών πράγμα που ακούγεται άδικο και εσύ που γεννήθηκες εκεί με το δίκιο σου το βλέπεις τερατώδες. Στην Ελλάδα, οι πολιτικοί απλά διαχειρίζονται τα λάθη τους και όχι τα προβλήματα όταν προκύπτουν. Οι Τούρκοι πολιτικοί είναι opportunists και έχουν μετατρέψει τα κατεχόμενα σε θαυμάσιες τουριστικές περιοχές.

patsiouri είπε...

Κατα τ'άλλα ο άκακος 96χρονος αυτός αγαθός γεράκος, πρέπει να βγει από τη φυλακή....
Αμ δε...
Βγήκαν από τους τάφους τους ΕΚΕΙΝΟΙ????

Meropi είπε...

-@ Λιακάδα μου,
φαντάζομαι θα έχει πεθάνει τώρα η γιαγιά για να λες είχα... Φαντάζομαι θα σας μετάδωσε πολλά από τις εμπειρίες της.

-@ Ντέμη μου
ναι είναι πολύ προκλητική αυτή η κουβέντα. Με την ίδια λογική και ο Σαντάμ όταν εισέβαλε στο Κουβέιτ και έχασε άνδρες έπρεπε να κρατήσει τα εδάφη στα οποία εισέβαλε.

-@ Λάκη μου,
φαντάζομαι ότι ο ακατονόμαστος από τη Στράκα είναι ο Τάσσος? ή κάνω λάθος?
Υ.Γ. Καλώς μου ήρθες από το ιστολόγιο μου.

Meropi είπε...

-@ Μαριάνα μου,
μ' άρεσε αυτό που γράφεις ότι οι πολιτικοί εδώ διαχειρίζονται τα λάθη τους και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα.

-@ Πατσιούρι μου,
άστα μη θυμηθώ πόσα υπέφερε η Κύπρος εξαιτίας τους.....

Meropi είπε...

-@ Λεοντόκαρδε μου,
όπως λέει και ο Σ. Λεβέντ στο άρθρο του όσο ζούμε ας ελπίζουμε. Είναι κάπως ελπιδοφόρο το ότι ο Χριστόφιας θέλησε να μιλήσει ο ίδιος απευθείας με τον Ταλάτ. Αρχίζουν οι συνομιλίες 3 Σεπτεμβρίου. Για να δούμε τι θα δούμε. Οι ελπίδες μου πάντως είναι λίγες.

Nikos Lioliopoulos είπε...

Αν θες να μη σχολιάσει ο Λιολιόπουλος ανάρτηση σου, βάλε θέμα για το κυπριακό. Δεν έχω ιδέα .
Παρά μόνο ίσως μια υποψία (σαν απο διαίσθηση) οτι η μη αποδοχή του σχεδίου Ανάν ήταν λάθος , αν όχι σκέτος κυνισμός εκ μέρους των δικών μας.
Ελπίζοντας ότι λόγω φιλίας θα γλιτώσω το βρίσιμο σε καλημερίζω.
:)

Meropi είπε...

-@ Νίκο μου,
ξέρω ότι αρκετοί Ελλαδίτες δεν είναι ενήμεροι για την ιστορία της Κύπρου. Θα προσπαθήσω να ενημερώσω με ποστ.

marianaonice είπε...

Μερόπη μου εγώ θέλω να ελπίζω ότι ίσως κάτι καλό βγει από τις συνομιλίες αυτές!
Για να δούμε.
Βέβαια κρατώ τις επιφυλάξεις μου για όλους τους αριστερούς αν μέχρι τέλους μένουν αριστεροί και όταν βγαίνουν και στην κυβέρνηση εκεί είναι που με ζώνουν ...τα φίδια...
Καλό σου ξημέρωμα.

Υ. Γ. Σου άφησα και σχόλιο στην υπέροχη ανάρτησή σου για το Άμστερνταμ 2.

mortal είπε...

Ωραίος ο λεβέντης!
Για λύση δίκαιη (όσο γίνεται, βέβαια, πια) δεν το βλέπω, αφού ανακατεύονται οι Τούρκοι...
ΥΓ. Να θυμηθώ κι εγώ τη γιαγιά μου, που όταν κάποιος (στα παιχνίδια μας) τα ήθελε όλα δικά του και αδικούσε τους άλλους, του φώναζε: -Τούρκος είσαι;

Meropi είπε...

- Μαριάνα μου,
η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Για να δούμε τι θα γίνει. Ξέρεις αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα τώρα η Κυβέρνηση του Ερντογάν στην Τουρκία με το Ανώτατο δικαστήριο κλπ και όταν υπάρχουν τέτοια προβλήματα είναι λίγο δύσκολο να γίνουν υποχωρήσεις.

-@ mortal μου,
κι εγώ λεβέντη θεωρώ το Λεβέντη....