Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

"Δύο απόπειρες και μια δολοφονία"






Η νεώτερη κυπριακή ιστορία είναι γεμάτη από θρίλερ! Το τελευταίο θρίλερ με την κλοπή της σωρού του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν αποτελεί παρά μια παρωνυχίδα στη σειρά των θρίλερ που σημάδεψαν την Κύπρο και το λαό της. Αυτό σκεφτόμουν τώρα δα, που τέλειωσα την ανάγνωση του νέου βιβλίου του Μακάριου Δρουσιώτη: Δύο απόπειρες και μία δολοφονία. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι τίτλος ταινίας του Μάρτιν Σκοτσέζε ή του Μάικλ Μουρ ή των αδελφών Κοέν ή ακόμη του δικού μας του Κώστα Γαβρά. Δεν είναι όμως. Είναι τίτλος βιβλίου, το οποίο μάλιστα στηρίζεται σε αληθινά ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στην Κύπρο στη δεκαετία του 60, τα οποία, νομίζω, για πρώτη φορά παρουσιάζονται στην πραγματική τους διάσταση, χωρίς προσπάθεια ούτε εξωραϊσμού, ούτε συγκάλυψης, ούτε διαστρέβλωσης. Για κάθε γεγονός παρατίθεται η απόδειξη, το ντοκουμέντο που το στηρίζει. Και κάθε αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων, που είναι αναπόφευκτη για ένα ιστορικό ερευνητή, στηρίζεται και πάλι στα αποδεικτικά στοιχεία συνδυασμένα μεταξύ τους. Ο Μακάριος Δρουσιώτης μάλιστα δεν διστάζει ακόμα και τον εαυτό του να διορθώσει, όταν γράφοντας αυτό το βιβλίο ανακάλυψε νέα στοιχεία που ανέτρεψαν εν μέρει, σε κάποιο σημείο, παλιά δική του αξιολόγηση που περιέχεται σε παλαιότερο βιβλίο του. Με λίγα λόγια η ανάγνωση του βιβλίου αυτού ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, για μένα, τη νομικό, που δεν αρκείται σε αερολογίες και συνομωσιολογίες, αλλά αντίθετα έχει συνηθίσει να ψάχνει συνέχεια για αποδείξεις και τεκμήρια, προκειμένου να πειστεί και να πείσει για την αλήθεια.
Το βιβλίο ασχολείται κυρίως με τα εξής γεγονότα της περιόδου 1967-1970:
  • Με τα πολεμικά γεγονότα του 1967 στο τουρκοκυπριακό χωριό Κοφίνου, που οδήγησαν στην απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας που στάθμευε στην Κύπρο από το 1964. Χάθηκε τότε μια ευκαιρία για πλήρη αποστρατικοποίηση του νησιού. Αν η πρόταση αυτή για αποστρατικοποίηση που έπεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων γινόταν δεκτή, αναπόφευκτα θα εγκατέλειπαν την Κύπρο τόσο οι χουντικοί αξιωματικοί που στελέχωναν την Εθνική Φρουρά και οι οποίοι μερικά χρόνια αργότερα οργάνωσαν το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, όσο και οι Τούρκοι αξιωματικοί που διοικούσαν την παράνομη τουρκοκυπριακή οργάνωση ΤΜΤ. Και ίσως τότε αποφεύγαμε το πραξικόπημα και την εισβολή.
  • Με τη μετάβαση του Αλέκου Παναγούλη στην Κύπρο, την προσπάθεια του να βρει βοήθεια και συνεργάτες, για να δολοφονήσει το Δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο και με την απόπειρα κατ’ αυτού. Δυστυχώς ο αγνός, ονειροπόλος αντιστασιακός μπλέχτηκε, εν αγνοία του, στα δίκτυα του τότε Υπουργού Εσωτερικών Γιωρκάτζη, ο οποίος προσπάθησε να τον χρησιμοποιήσει, για δικούς του σκοτεινούς σκοπούς.
  • Με την απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακαρίου, την οποία διοργάνωσαν δύο δαιμόνιοι Έλληνες αξιωματικοί, οι οποίοι είχαν αναλάβει την προσωπική ασφάλεια του Κύπριου Προέδρου (!!!), σε συνεργασία με τον πρώην Υπουργό του.
  • Με τη δολοφονία του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, μιας σκοτεινής προσωπικότητας της κυπριακής ιστορίας που από αγωνιστής της ΕΟΚΑ, μετατράπηκε σε ένα πολυπράγμονα Υπουργό και πολιτικό που οι μέθοδοι του και οι πράξεις του, συχνά, δεν είχαν και μεγάλη σχέση με τη νομιμότητα. Κατέληξε δολοφονημένος από τους ίδιους τους χουντικούς συνεργάτες του που μάλλον θέλησαν να του κλείσουν το στόμα (στη φωτο πάνω μαζεύουν τη σωρό του από ένα χωράφι). Και ο Μακάριος τι έκανε? Έστησε επιχείρηση συγκάλυψης του φόνου. Άφησε δε τους ηθικούς αυτουργούς (που ήταν οι ίδιοι και στην απόπειρα εναντίον του) να φύγουν από την Κύπρο ανενόχλητοι!! Γιατί άραγε?
Η ιστορία είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως το Μακάριο για τα γεγονότα που έμελλε να σημαδέψουν τη μοίρα της Κύπρου εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι του 1974, καταλήγει ο συγγραφέας. Την άκουσε έγκαιρα την προειδοποίηση? Δυστυχώς όχι…
----------------------
Υ.Γ. Τελειώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου κάθισα για λίγο και προβληματίστηκα. Ο Μακάριος Δρουσιώτης στην έρευνα του και την καταγραφή των γεγονότων, δεν προσπάθησε να αποσιωπήσει κανένα (γεγονός), καμιά πτυχή, όσο και αν μας πονά, όσο και αν δεν μας «συμφέρει». Σε αντίθεση με το (δικαστικό) «φάκελο της Κύπρου» που ποτέ δεν άνοιξε για «λόγους εθνικού συμφέροντος», ο συγγραφέας με το βιβλίο του αυτό όλα τα έβγαλε στο φως. Κι αυτά που μας έκαναν οι «εχθροί» μας, αλλά και κυρίως τα δικά μας λάθη, αυτά που κάναμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, για να καταλήξουμε στην εθνική τραγωδία του 1974. Έκανε καλά? Η απάντηση είναι και βέβαια έκανε καλά. Και για να θυμηθούμε και το Διονύσιο Σολωμό «Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό».

35 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Πόσο τραγική η ιστορία αυτού του τόπου τελικά...
Καλημέρα Μερόπη μου!

anagnostria είπε...

Το διάβασα κι εγώ το βιβλίο, αγαπητή Μερόπη. Δεν έκανα ανάρτηση. Είναι αφάνταστος ο πόνος όταν διαβάζω κείμενα σαν αυτό που μας ξαναγυρίζουν στο επώδυνό μας παρελθόν και στα λάθη που διαπράξαμε ως λαός. Και ακόμα πιο πολύ θλίβομαι που αυτά τα λάθη δεν μας έχουν συνετίσει κι ο καθένας εξακολουθεί να πιστεύει στη δική του αλήθεια.

monahikoslikos είπε...

Αγαπητή Μερόπη οι απόψεις μου για το Κυπριακό αλλά και το συγγραφέα του βιβλίου και άλλη φορά μας έφεραν σε αντιδικία και γι αυτό δεν θα μπω σήμερα στην ουσία του θέματος που θίγεις... με μια παρατήρηση μόνον:
Ασφαλώς και «Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό» αρκεί αυτό το αληθινό να μην στοιχειοθετείται με έγραφα μυστικών υπηρεσιών!!!

Υ.Γ και μια άλλη άποψη για το βιβλίο και τον κ. Δρουσιώτη.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γιατί καταλήγεις ότι ο φάκελος της Κύπρου ποτέ δεν άνοιξε; Ο φάκελος είναι γνωστός σε όλους μας (και ο αμερικανικός παράγοντας και ο ελληνικός χουντικός δάκτυλος). Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε ότι το κυπριακό (του '74) ήταν ένας πόλεμος που χάσαμε. Το γεγονός ότι τον προκάλεσε η Χούντα δε σημαίνει σε διεθνές διπλωματικό πε΄διο ότι αλλάζει κάτι. Προσπαθούμε να σώσουμε τα αποτελέσματα ενός πολέμου, δια της διπλωματικής οδού.

drakouna είπε...

Ο Δρουσιώτης στο βιλίο του δεν καταφέρεται εναντίον του Παναγούλη. Απλώς γράφει για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Κύπρο και φαίνεται να είχε εμπλοκή ο Π. Γιωρκάτζης. Δεν αμφιβάλλει κανένας για τον αντι-χουντικό αγώνα που διεξήγαγε ο Παναγούλης.

Δεν καταλαναβαίνω γιατί τα έγγραφα "μυστικών υπηρεσιών" ειδικά όταν περιέχουν σημαντικές πληροφορίες, γιατί να μην χρησιμοποιούνται.

Μιχάλης είπε...

Ξεκίνησα κι εγώ να το διαβάζω αλλά το παράτησα λόγω έλλειψης χρόνου.

Άποψη μου είναι πως το πρόβλημα στην Κύπρο δεν είναι ότι δεν διδαχθήκαμε τίποτε ή σχεδόν τίποτε από την ιστορία μας.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας. Γνωρίζουμε εκείνα που κάποιοι θέλουν να γνωρίζουμε και προσαρμοσμένη στα δεδομένα που θέλουν αυτοί οι κάποιοι.

Και το αποτέλεσμα;
Όταν κάποιος αποκαλύψει μια άλλη πτυχή, όταν καταγράψει κάτι που όλοι μας μπορεί να γνωρίζουμε, να το συζητάμε στο σπίτι μας αλλά δεν τολμούμε να το πούμε παραέξω, τότε φροντίζουμε να τον στιγματίσουμε.

Yannis Kapnidis είπε...

Το βιβλίο μπήκε ήδη στη λίστα των αγαπημένων. Σίγουρα θα το πάρω!

Εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινο! Θα συμφωνήσω μαζί σου. Τα παραμύθια και τα ψεύτικα όνειρα μας έφτασαν σε αυτό το σημείο σαν έθνος και στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Ήθελα να 'ξερα όλο αυτό το άδικο αν θα το ξεπληρώσει ποτέ κανείς στην Κύπρο.

Πολλά φιλιά! Καλό σου απόγευμα!

Side21 είπε...

Τα δικά μας λάθη
δίνουν στους αντιπάλους
την ευκαιρία να χτυπούν
στα ευάλωτα σημεία μας ...

VAD είπε...

Ο Γεωρκάτζης όντως ήταν μια σκοτεινή μορφή της κυπριακής πολιτικής ιστορίας,μα μόνο αυτός;Εσύ,Μερόπη μου,τα ξέρεις καλύτερα,ποιος μεγαλοπολιτικός της Κύπρου εκεινη την εποχή δεν ειχε πχ τον ιδιωτικό του στρατό;Ψέμματα;Η Κύπρος εκείνου του καιρού θύμιζε την εποχή του Τρκούπη και του Δηλιγιάννη,του Κωνσταντίνου και του Βενιζέλου...
Μαύρες σελίδες...

αθεόφοβος είπε...

Eάν εχεις διαβάσει του ιδίου το -ΕΟΚΑ:η σκοτεινή πλευρά μπορείς να καταλάβεις γιατί υπήρξαν αυτές οι εξελίξεις.

Λεμέσια είπε...

Τα χρόνια περνάνε...Σιγά-σιγά, όλα θα αποκαλύπτονται, το ένα μετά το άλλο, επώδυνα, (ημι)γνωστά ή καλά φυλαγμένα μυστικά. Το σημαντικό, είναι να μαθαίνουμε από τα τραγικά μας λάθη και να μην τα επαναλαμβάνουμε στο κρίσιμο παρόν και στο δύσκολο προδιαγραφόμενο μέλλον.

Meropi είπε...

-@Μαρία μου,
ναι είναι πολύ τραγική η κυπριακή ιστορία και ελπίζω να έχουμε μάθει από τα λάθη μας.

-@Αναγνώστρια μου,
δυστυχώς είμαστε λαός που είναι ευεπίφορος σε μύθους. Δυσκολευόμαστε να καταρρίψουμε τους μύθους και να αντικρίσουμε την αλήθεια κατάματα.

Meropi είπε...

-@Λύκε μου,
ναι θυμάμαι διαφωνήσαμε και στο παρελθόν για το Κυπριακό και το Μακάριο Δρουσιώτη. Και ο καθένας εμμένει στις απόψεις του, μου φαίνεται. Πάντως είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο. Εγώ που το διάβασα απορώ για την αντίδραση που ξεσήκωσαν μερικοί στο θέμα του Παναγούλη. Στο βιβλίο δεν αμφισβητείται η αγνότητα και ο πατριωτισμός του. Απλώς αναφέρεται ότι ο Γιωρκάτζης όταν έμαθε, μέσω της Κυπριακής ΚΥΠ, ότι βρίσκεται στην Κύπρο, τον πλησίασε και προσπάθησε να τον εκμεταλλευτεί για δικούς του σκοπούς.
Όσο για τα ντοκουμέντα που χρησιμοποιήθηκαν για τη συγγραφή του βιβλίου, όπως προκύπτει από τις παραπομπές του, ποικίλουν. Είναι προσωπικές μαρτυρίες, προσωπικά ημερολόγια, επιστολές, δημοσιεύματα της εποχής, μαρτυρικές καταθέσεις από δίκες, βιβλία άλλων συγγραφέων κλπ, αλλά ναι και έγγραφα από αρχεία μυστικών υπηρεσιών (κυρίως της Κυπριακής ΚΥΠ, αλλά και άλλων μυστικών υπηρεσιών). Αμφισβητείς ότι από τα αρχεία αυτών των υπηρεσιών μπορεί να προκύψουν αλήθειες? Εγώ όχι. Π.χ. από τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφις πλείστα γεγονότα προέκυψαν.

Meropi είπε...

-@Δείμε μου,
αμφιβάλλω αν είναι γνωστός ο φάκελος της Κύπρου σε όλους μας. Πέρα από αυτό το γενικόλογο που αναφέρεις (περί αμερικανικού δαχτύλου και χούντας), υπάρχουν πολλά ουσιαστικά γεγονότα, για τα οποία οι περισσότεροι δεν έχουμε ιδέα, θα έλεγα. Στην προσπάθεια μας δε αυτή που αναφέρεις, για να περισώσουμε ότι είναι δυνατόν, πρέπει να ξέρουμε τα γεγονότα και κυρίως τα λάθη μας.

-@drakouna μου,
κατ' αρχάς σε καλωσορίζω στο μπλογκ μου. Δεν θυμάμαι και καλά, αλλά νομίζω ότι είναι η πρώτη επίσκεψη σου. Μήπως κάνω λάθος?
Όσο για το θέμα του Παναγούλη, συμφωνώ και εγώ ότι στο βιβλίο δεν αμφισβητείται ο πατριωτισμός και η αντιχουντική δράση του. Δεν ξέρω γιατί το πήραν στραβά μερικοί. Και ιδίως, απ' ότι διάβασα, το πήρε στραβά ο αδελφός του ο Στάθης, ο οποίος θεωρεί προσβολή ότι αναφέρεται στο βιβλίο ότι χρησιμοποιήθηκε, εν αγνοία του, από το Γιωρκάτζη.

monahikoslikos είπε...

Άλλο μυστικά αρχεία του φόρειν όφις και άλλο αρχεία μυστικών υπηρεσιών αγαπητή Μερόπη.
Ένα μόνο να θυμίσω αν και ως νεότερη ίσως δεν το θυμάσαι... Το ιδιόχειρο σημείωμα του Γεωργίου Παπανδρέου (παππού) για τη συγκρότηση του ΑΣΠΙΔΑ που τελικά αποδείχτηκε κατασκευασμένο από την τότε ΚΥΠ.

Δεν θα αντιδικήσω όμως μαζί σου γιατί ως έχουσα έννομο συμφέρον, που λέτε κι εσείς οι νομικοί, η άποψή σου προέχει.

Meropi είπε...

-@Μιχάλη μου,
αχ ναι δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας! Αγνοούμε σημαντικά γεγονότα απ' αυτή και έχουμε σχηματίσει λανθασμένη αντίληψη για άλλα. Τη δε λανθασμένη αυτή αντίληψη, αρκετοί από μας, δεν είμαστε πρόθυμοι να αλλάξουμε, αν κάτι άλλο αποδειχτεί.

-@Hellenic Potion μου,
το βιβλίο σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Θα μάθεις αρκετά πράγματα για τη νεώτερη ιστορία της Κύπρου

Meropi είπε...

-@Side21 μου,
η άγνοια των λαθών μας νομίζω μας κάνει ευάλωτους. Όχι η αποκάλυψη τους.

-@Vad μου,
ναι αυτό αντιλήφθηκα κι εγώ. Ότι η Κύπρος του 60 ή μάλλον η πολιτική που ασκείτο στην Κύπρο τη δεκαετία του 60 είχε μια γεύση.... πώς να το πω? από ερασιτεχνισμό να πω, από εγωκεντρισμό να πω, ακόμα και από μαφία σε μερικά σημεία.

Meropi είπε...

-@Αθεόφοβε μου,
το πρώτο βιβλίο του Δρουσιώτη που διάβασα είναι το "ΕΟΚΑ η σκοτεινή όψη". Ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Βέβαια πολλά απ' αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο τα είχα ψυχανεμιστεί, αλλά η πραγματική διάσταση αποκαλύφθηκε από το βιβλίο.

-@Λεμέσια μου, αποκαλύπτονται τα γεγονότα σιγά σιγά, αλλά πολλοί έχουν τα μάτια και τα αυτιά κλειστά. Και ούτε πρόκειται να τα ανοίξουν, φοβάμαι.

Meropi είπε...

-@Λύκε μου,
αν με το "έννομο συμφέρον" εννοείς την κυπριακή μου καταγωγή ναι συμφωνώ. Αλλά και οι υπόλοιποι Έλληνες καλό είναι να μαθαίνουν την ιστορία της Κύπρου. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Ελλάδας.

phlou...flis είπε...

Δυστυχώς ΔΕ μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Ευτυχώς ανακαλύπτουμε ότι για τα λάθη αυτά ΔΕ φταίνει πάντα ή μόνο οι ξένοι.
Τώρα, από δω και πέρα, έχουμε μυαλό να τα καταφέρουμε; Nα διαχειριστούμε μια ήττα;

Phivos Nicolaides είπε...

Όταν θ' ανοίξει κάποτε ο ούτω καλούμενος φάκελος της Κύπρου, τότε, να'σαι σίγουρη Μερόπη ότι πολλές δεδομένες αλήθειες θα ανατραπούν... Το βιβλίο του Δρουσιώτη είναι μια σημαντική συμβολή στην 'εξερεύνιση' εκείνης της εποχής.

Independent είπε...

Μαρτυρική η μεγαλόνησός σας Μερόπη μου.... Πόσα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί...

Meropi είπε...

-Φλούφλη μου,
δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, γιατί πολλοί από μας δεν τα ξέρουν, δεν τα πληροφορήθηκαν ποτέ και άλλοι δεν αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για λάθη.

-@Φοίβο μου,
έχω την εντύπωση ότι ήδη μερικές "αλήθειες" (μάλλον μύθοι) έχουν ανατραπεί σιγά σιγά. Και ο Δρουσιώτης με τα βιβλία του έχει συμβάλει σ' αυτό νομίζω.

Meropi είπε...

-@Independent μου,
όπως λέει και ο συγγραφέας στο βιβλίο του, η ιστορία μας προειδοποίησε, εμείς δεν την ακούσαμε. Ή μάλλον οι Ηγέτες μας δεν την άκουσαν.

Aνεμος είπε...

Δύο απόπειρες και μία δολοφονία.
απιστευτο

Meropi είπε...

-@Άνεμε μου,
απίστευτο και όμως αληθινό!!! Αν έχεις καιρό για διάβασμα, αξίζει τον κόπο να το διαβάσεις. Θα μάθεις πολλά απίστευτα.

marianaonice είπε...

Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται Μερόπη μου το βιβλίο.
Και με τη δική σου ανάλυση και τις επισημάνσεις σου, μέσα από την ψύχραιμη και ώριμη ματιά σου, αποκτά ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον μία ανάγνωσή του. Πολύ περισσότερο που εσύ βίωσες τη νεώτερη ιστορία της Κύπρου και την πλήρωσες με την "προσφυγιά" σου.
Συμφωνώ μαζί σου ότι μέσα από τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών πολλές φορές προκύπτουν αλήθειες που οι κοινοί θνητοί ποτέ δεν θα μάθαιναν!
Καλό βράδυ!

Meropi είπε...

-@Μαριάνα μου,
ξέρω ότι κι εσύ, όπως κι εγώ, διαβάζουμε κυρίως νομικά βιβλία. Όμως ξεκλέβω ώρα, κυρίως τα βράδια πριν κοιμηθώ, να διαβάσω και άλλα βιβλία, όπως αυτό. Έκοψα σχεδόν τελείως την τηλεόραση. Αν έχεις καιρό, διάβασε το, αξίζει τον κόπο.

eirini katsa είπε...

Καλησπέρα Meropi!
Αυτή η Κύπρος...πολύπαθη μεγαλόνησος!
Τί 'μαρτυρική' ιστορία που έχει;
Πώς άντεξε;
Καλό βράδυ να έχεις!
:)

Aνεμος είπε...

Meropi μου σίγουρα θα το διαβάσω αν μη τι άλλο ανατριχιαστικό και συγκλονιστικό

Meropi είπε...

-@Ειρηνούλα μου,
η λέξη "πολύπαθη" της ταιριάζει πολύ της Κύπρου. Καλό σου απόγευμα

-@Άνεμε μου,
το βιβλίο δεν θα το έλεγα ακριβώς ανατριχιαστικό. Αποκαλυπτικό ναι.

Unknown είπε...

Αγαπητή μου Μερόπη,
Τώρα που πάει να ολοκληρωθεί η συζήτηση θα ήθελα να σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το χρόνο που διέθεσες να διαβάσεις το βιβλίο και να γράψεις γι αυτό. Ευχαριστώ και τους αναγνώστες σου που συμμετείχαν στο διάλογο που ακολούθησε.
Δε συνήθισα να γράφω στα Blogs και να απαντώ σε όσα φρικιαστικά μου αποδίδουν, όπως για παράδειγμα η σύνδεση που παραπέμπει ο monahikoslikos. Αν το όνομά μου, η εντιμότητά μου και η αξιοπρέπειά μου κινδυνεύουν από αυτά, τότε δεν αξίζει να διασωθούν.
Υ.Γ. Η προηγούμενη καταχώρηση οφείλεται σε αυτό που λέμε «δαίμονας του τυπογραφείου». Στην προκειμένη περίπτωση «δαίμονας της τεχνολογίας». Έγραψα αυτό το σημείωμα σε word file, αλλά έκανα copy – paste λάθος κείμενο. Τώρα που το είδα ανατρίχιασα... Σε παρακαλώ διέγραψε το.

Meropi είπε...

-@Μακάριε μου,
Καλημέρα. Η παρέμβαση σου στη συζήτηση μας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα!! Κατ’ αρχάς θέλω να σε καλωσορίσω στο blog μου. Και μετά να σου πω ότι δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς που διάβασα το βιβλίο σου. Τα βιβλία τα διαβάζουμε όχι για να ευχαριστήσουμε τους συγγραφείς, αλλά τον εαυτό μας. Και πραγματικά, όπως αναφέρω και στην ανάρτηση μου, η ανάγνωση του βιβλίου σου ήταν για μένα μια ευχάριστη διαδικασία. Όσο γι’ αυτά που σου αποδίδει το λινκ του @Μοναχικού Λύκου, μόνο ένας που δεν διάβασε το βιβλίο σου μπορεί να επηρεαστεί, κατά τη γνώμη μου. Είμαι σίγουρη ότι ο @Μοναχικός Λύκος, ο οποίος είναι ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος, αν διαβάσει το βιβλίο, θα αλλάξει γνώμη.

Αριστοτέλης Ζαμπετάκης είπε...

Σήμερα σας γνώρισα από το ραφινάτο και ελκυστικό Ιστολόγιο σας!!!Μου άρεσε η ...ντοκουμενταρισμένη γραφή σας!!Ενοιωσα σαν να ξεφύλισα το βιβλίο ,που σχολιάζετε...Μήπως θα σας ήταν ενδιαφέρον να μας γράψετε περισσότερα για την όμορφη Πατρίδα σας?Το δικο μου Ιστολογιο ειναι biozein.blogspot.com Καλά Χριστούγεννα!!!!

Meropi είπε...

-@Αριστοτέλη μου,
καλώς μου ήρθες από το ιστολόγιο μου. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Κατά καιρούς γράφω για την Κύπρο, μπορείς να περνάς από δω και όλο και κάτι θα βρίσκεις να διαβάσεις.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ σου εύχομαι.