Η υπόθεση Όραμς μου ξύπνησε μνήμες...

«Μπορώ να κατανοήσω τους Τουρκοκύπριους που διαμένουν στο σπίτι μου στη Λάπηθο, αλλά δεν κατανοώ τους ξένους κερδοσκόπους που επένδυσαν στη γη μου». Τάδε έφη, μεταξύ άλλων, ο Μελέτης Αποστολίδης, όταν εκδόθηκε η απόφαση του βρετανικού Εφετείου που τον δικαιώνει και υποχρεώνει το ζεύγος των Βρετανών Όραμς (φωτο πάνω) να τον αποζημιώσει, καθώς και να κατεδαφίσει και να εγκαταλείψει την οικία που έκτισε στη γη του, στην κατεχόμενη Λάπηθο της Κερύνειας. Με αντιπροσωπεύει πλήρως η πιο πάνω φράση του συμπατριώτη μου, πολύ περισσότερο που η Λάπηθος βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το χωριό μου, τον Καραβά. Για την οικογένεια των Τουρκοκυπρίων που μένουν στο πατρικό μου σπίτι, στον Καραβά, είναι αλήθεια ότι όχι μόνο δεν νιώθω μίσος, αλλά μπορώ να πω ότι νιώθω κατανόηση, ίσως και λίγη συμπάθεια. Μετά την τουρκική εισβολή υποχρεώθηκαν κι αυτοί να μετακινηθούν πρώτα προς τις αγγλικές βάσεις και μετά προς βορρά, στην περιοχή που κατείχε ο τουρκικός στρατός. Και γι’ αυτούς ξεριζωμός ήταν (μπορείτε να διαβάσετε εδώ σχετική ανάρτηση για την επίσκεψη μου στο πατρικό μου σπίτι). Αυτούς όμως που κι εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω, αλλά ούτε και να συγχωρέσω είναι οι ξένοι, κυρίως Βρετανοί που έρχονται στην κατεχόμενη Κύπρο και αγοράζουν φτηνά τη γη μας, με ψεύτικους, εν γνώσει τους, τίτλους ιδιοκτησίας που εξέδωσε το ψευδοκράτος. Όταν άνοιξαν το έτος 2003 τα «σύνορα» και μπορέσαμε να πάμε να επισκεφθούμε τα σπίτια μας, μετά από σχεδόν 30 χρόνια, οι Τουρκοκύπριοι, ως επί το πλείστον, μας καλοδέχτηκαν. Αυτοί που δεν άνοιγαν την πόρτα στους νόμιμους ιδιοκτήτες ήταν οι ξένοι, οι Βρετανοί. Δεν θα ξεχάσω ένα επεισόδιο που έγινε στο Κάρμι, ένα όμορφο χωριό στους πρόποδες του Πενταδάχτυλου, το οποίο, μετά την τουρκική εισβολή, αγοράστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από Άγγλους και Γερμανούς. Όταν πήγαν λοιπόν οι Ελληνοκύπριοι να επισκεφθούν τα σπίτια τους, τα βρήκαν κλειστά, κλειδαμπαρωμένα θα έλεγα. Ένας όμως Ελληνοκύπριος μπήκε στον κήπο του και έκοψε τριαντάφυλλα. Τότε άνοιξε ένα παράθυρο και μια μαινόμενη Αγγλίδα του φώναζε «έξω από την περιουσία μου», κάλεσε μάλιστα και την τουρκοκυπριακή «αστυνομία» να συλλάβει τον «καταπατητή» της περιουσία της! Τόσο θράσος!

Η όμορφη Λάπηθος. Στο μέσο διακρίνεται το Γυμνάσιο Λαπήθου, όπου φοίτησα κι εγώ έξι χρόνια, ίσως τα καλύτερα της ζωής μου.

Το χωριό Κάρμι που έχει σχεδόν ολόκληρο αγοραστεί από Βρετανούς και Γερμανούς. Εκεί υπηρέτησε ο πατέρας μου ως δάσκαλος για 3 χρόνια (1958-1961)

Το ζεύγος Αποστολίδη με την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου στα χέρια του.

-----------------------------------
Με λίγα λόγια το χρονικό της υπόθεσης Όραμς:
· 2002 – Το ζεύγος των Άγγλων Ντέιβιντ και Λίντα Όραμς αγοράζουν τη γη του Μελέτη Αποστολίδη στη Λάπηθο με ψεύτικους τίτλους που εξέδωσε το Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος και κτίζουν εκεί σπίτι.
· 2004 – Ο Αποστολίδης, εκπροσωπούμενος από το δικηγόρο του Κωνσταντή Καντούνα, καταφεύγει σε Δικαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο εκδίδει απόφαση εναντίον των Όραμς.
· 2005 – Η απόφαση του Κυπριακού Δικαστηρίου κατατίθεται από τον Αποστολίδη και το Δικηγόρο του στο αρμόδιο Δικαστήριο της Βρετανίας και ζητείται η εκτέλεση της στη Βρετανία, όπου το ζεύγος Όραμς έχει περιουσιακά στοιχεία. Αρκετοί από τους βρετανούς που είχαν παράνομα αγοράσει περιουσία στην κατεχόμενη Κύπρο θορυβήθηκαν πολύ, μάζεψαν χρήματα και προσέλαβαν, μεταξύ άλλων δικηγόρων, και τη Σέρι Μπουθ – Μπλερ, σύζυγο του πρώην Βρετανού Πρωθυπουργού για την εκπροσώπηση των Οραμς στο βρετανικό Δικαστήριο.
· 2006 – Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχεται την προσφυγή των Όραμς κατά της εκτέλεσης της κυπριακής απόφασης. Ο Αποστολίδης ασκεί έφεση.
· 2008 – Το βρετανικό Εφετείο ζητά γνωμάτευση από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).
· 2009 – Το ΔΕΚ γνωμοδοτεί ότι τα Δικαστήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν δικαιοδοσία σε όλο το έδαφος της, ακόμα και στο κατεχόμενο από τον τουρκικό στρατό.
· 19 Ιανουαρίου 2010 – Εκδίδεται η απόφαση του βρετανικού Εφετείου που δικαιώνει το Μελέτη Αποστολίδη και υποχρεώνει το ζεύγος Όραμς να προβεί σε κατεδάφιση της οικίας που ανεγέρθηκε παράνομα, σε εγκατάλειψη της περιουσίας και αποζημίωση του νόμιμου ιδιοκτήτη της. Επιδικάζονται δε δικαστικά έξοδα στον Αποστολίδη το ποσό των 1,5 εκατομ. ευρώ περίπου.