Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Ο ....γάμος του Γρηγόρη



Πολύ βαριεστημένο τον είδα το γιόκα μου το Σάββατο.

-Γιατί δεν τηλεφωνάς στο φίλο σου το Γρηγόρη να βγείτε, του λέω.

-Ο Γρηγόρης παντρεύεται σε λίγο και δεν μπορεί να βγούμε, μου απαντά.

-Καλά, παντρεύεται ο φίλος σου και δεν σε κάλεσε;; Τον ξαναρωτώ.

-Όχι καλέ μαμά, δεν πρόκειται για κανονικό γάμο αλλά για εικονικό.

-Και ποιος παπάς ή Δήμαρχος θα δεχτεί να κάνει εικονικό γάμο;;

-Και πάλι δεν κατάλαβες. Θα παντρευτεί εικονικά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή στο παιχνίδι Δεύτερη Ζωή (Second Life).

-Τι είναι πάλι τούτο;;

Και τότε ο γιος μου μού εξήγησε ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα – παιχνίδι που κατεβάζει ο ενδιαφερόμενος παίκτης από τον υπολογιστή του Το παιχνίδι αυτό του επιτρέπει, αφού εγγραφεί, να συμμετέχει σε μια «δεύτερη ζωή» ψηφιακή αυτή τη φορά. Ο ίδιος δημιουργεί το εικονικό του είδωλο, του δίνει όποια μορφή θέλει, όποια ηλικία θέλει κλπ. Και αρχίζει εκεί να ζει μαζί με διάφορους άλλους παίκτες, από όλα τα μέρη της γης. Πηγαίνει στη δουλειά του, την οποία έχει διαλέξει ο ίδιος (χωρίς να χρειάζεται μάλιστα να έχει κουραστεί με σπουδές κλπ), κουβεντιάζει, φλερτάρει, κάνει έρωτα, παντρεύεται (καλή ώρα σαν το Γρηγόρη…). Αγοράζει ακόμα και γη λέει με εικονικά χρήματα, τα οποία όμως μπορούν μετατραπούν και σε αληθινά. Τώρα πώς γίνεται αυτό να σας πω την αλήθεια δεν το κατάλαβα…Ο φίλος δε του γιου μου έτυχε να παίζει (;) επί δεκαοχτώ συνεχείς ώρες το εν λόγω παιχνίδι, χωρίς να φάει και να κοιμηθεί!! Η νύφη;;; Από την Αργεντινή λέει!

Χριστός και Παναγία! Τρόμαξα λιγάκι με αυτά που άκουσα από το γιο μου και με άλλα που διάβασα μετά στο διαδίκτυο για να ενημερωθώ. Θυμάμαι την εποχή των φοιτητικών μου χρόνων. Μαζευόμαστε στα διάφορα σπίτια και κουβεντιάζαμε, λέγαμε ανέκδοτα, παίζαμε επιτραπέζια παιχνίδια, φλερτάραμε, ερωτευόμαστε, μαλλώναμε, τα ξαναφτιάχναμε. Βρίζαμε τους δικτάτορες, σχεδιάζαμε νέους τρόπους αντίδρασης….Δεν είχαμε ανάγκη να ζούμε μια εικονική «δεύτερη ζωή». Η ζωή μας η μία και μοναδική ήταν γεμάτη. Μεγάλη μοναξιά, ανασφάλεια και δυσκολία στην επικοινωνία πρέπει να επικρατεί στους νέους σήμερα για να καταφεύγουν σε τέτοιους είδους «δεύτερες ζωές»!!!

19 σχόλια:

ΩΣΗΕ είπε...

ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ


Σε ύπαιθρο μποέμικ’ αλητεύοντας
αλήθειες και ψέματα μπερδεύοντας
απαγγέλω ποιήματα μπωντλαιρικά
του κόσμου απαριθμώντας τα κακά.

Του κόσμου το στερέωμα ατενίζω
με ανάταση χειρών τ’ αστέρια ‘γγίζω
του Θεού γυρεύοντας τη διαθήκη
στου τόξου του ουράνιου τα μήκη.

Στήλη φωτός Θείο σημείο
ηχεί σήμερα χοντρό αστείο
της ερήμου Θεϊκή νεφέλη
χάθηκε στου κόσμου μου τα έλη.

Είμαι ένα κατευθυνόμενο πιόνι
στου κόσμου το ψηφιακό αλώνι
μου στήνουν παίγνιο στη γη
της νέας τάξης μεγάλοι ταγοί.

Σε ύπαιθρο γυρεύω τη φύση
του όρους ύδωρ σε μια βρύση
του κόσμου μου η νέα ταυτότητα
ψηφιακή εικονική πραγματικότητα.



Καλή μου φίλη (συγνώμη για το θάρρος αλλά λέω ότι νιώθω) καλησπέρα σου, μ' ενα παλιό ποίημα που πιστεύω ταίριαξε με το post σου

gerasimos είπε...

Εγώ ακόμα με την πρώτη ζωή παλεύω και προσπαθώ, χαρά στο κουράγιο του που αντέχει και πάει για δεύτερη!

marianaonice είπε...

Είχα ακούσει γι΄ αυτή τη δεύτερη ζωή που μπορεί να ζήσει κανείς σε εικονική πραγματικότητα! Μάλιστα νομίζω ότι χρησιμοποιείται κυρίως από άτομα με κινητικές αναπηρίες, που με αυτόν τον τρόπο έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μία δεύτερη ζωή όπως εκείνοι θα ονειρευόντουσαν έχοντας την ευκαιρία να ταξιδέψουν, να περιηγηθούν σε πάρκα, μουσεία κλπ., και να γνωρίσουν τον έρωτα της ζωής τους...
Τα άτομα αυτά έχουν το δίκηο τους να επιζητούν την εικονική πραγματικότητα. Οι υπόλοιποι όμως για να φτάσουν εκεί σημαίνει ότι έχουν χάσει τις ευκαιρίες τους στην αληθινή ...πραγματικότητα!
Η ώρα η καλή... στο Γρηγόρη!

Takiz είπε...

Αγαπητή μου Μερόπη είσαι απίστευτη και όπως θα έλεγε και ο γιος ΣΕ ΠΑΩ
Γέλασα παρά πολύ με το post σου.

Δυστυχώς ή ευτυχώς γευόμαστε την εξέλιξη σε όλους τούς κλάδους της ζωής μας.Η αποξένωση και η μοναξιά είναι βασικό συστατικό πλέων της εποχής.

Εύχομαι να μπορέσουν και τα παιδιά
μας να ζήσουν έστω και λίγο από την μαγεία της δικιά μας εποχής.

ΑΛΛΑ, ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ?

Καλό σου βραδυ

Ανώνυμος είπε...

Mακάρι να ζήσουμε κι εμείς κάποιες στιγμές όπως και εσείς.Αλλά πως;Εχουμε χάσει ταυτότητα των φύλων,των φίλων, των ρόλων (που κι αυτους τους ρημάδηδες τους χρειαζόμαστε) οπότε σε μια εποχή μεταμοντερνικότητας που μπαίνουμε το Second life βασιλεύει και τα όρια με την "Πρώτη ζωή" όλο και γίνονται θολότερα...

Meropi είπε...

Καλέ μου φίλε Ωσηέ εσύ έχεις βρεις τρόπο να ταξιδεύεις εικονικά, μέσα από τα ποιήματα σου. Δεν έχεις ανάγκη την ψηφιακή πραγματικότητα.
Καλέ μου Γεράσιμε εμείς δεν παραιτηθήκαμε ακόμα από την πρώτη ζωή μας. Ο...Γρηγόρης μου φαίνεται παραιτήθηκε από αυτήν και παλεύει μόνο με τη δεύτερη!
Μαριάνα μου αγαπημένη έχεις δίκιο. Πρέπει να είσαι πολύ απογοητευμένος για να στραφείς εκεί για να ζήσεις!
Καλέ μου Τάκη, το βλέπω μέσα από τα μάτια των παιδιών μου πόσο δύσκολες έγιναν σήμερα οι πραγματικές σχέσεις. Α, κι εγώ σε πάω...
Μικρή μου Λιακάδα η πραγματική ζωή είναι αυτή που περνά εκεί έξω, όσο εσείς, αλλά κι εμείς (τώρα τελευταία) είμαστε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή...
Την καλημέρα μου σε όλους.

kalynama είπε...

με έκανες και γέλασα Μερόπη μου....ίσως βοήθησε ο τρόπος που περιέγραψες την κατάσταση, καθώς η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή....
Αποξένωση....εκεί είναι το κλειδί σε όλα...γιατί όπως κι εσύ είπες...στα φοιτητικά σου χρόνια μαζευοσασταν στα σπίτια των φίλων και συμφοιτητών και όχι μπροστά από μια οθόνη μόνο και μόνο γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων...
Ή μάλλον να το θέσω αλλιώς...ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ να υπάρχει επικοινωνία...αδιαφορώντας για όλα..
Κι όμως...υπάρχει ζωή εκεί έξω...και είναι όμορφη η ζωή...

Να είσαι καλά Μερόπη μου...

roadartist είπε...

καλημέρα!! το διάβασμα του post σου μου άφησε αρχικά ενα γέλιο.. Ξέρεις με την αντίδραση σου, καθώς το τελείωνα όμως..συνειδητοποιήσα οτι δεν εχεις και πολύ άδικο για τις διαπιστώσεις στο τέλος ..

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι δεν γέλασα. Κι ελπίζω να μην σε προσβάλω, ούτε εσένα, ούτε τους φίλους μας. Μου φαίνεται πολύ τραγικό για να γελάσω. Όχι οτι η γενιά αυτή δεν είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Είναι! Και πιο έξυπνη και μια χαρά Θεού είναι. Αλλά αυτοί οι διέξοδοι που ανοίγονται για να εκφραστούμε κρύβουν πολλούς κινδύνους. Το κακό με τα παιδιά είναι ότι δεν το ελέγχουν. Αλλά μήπως κι εμείς δεν κάναμε άλλα και μήπως πάντα οι μεγαλύτεροι δεν έχουν να δώσουν συμβουλες για τα παράξενα...της εκάστοτε εποχής...θα βρούν το δρόμο τους όσοι το αξίζουν κι όσοι μεγάλωσαν με αγάπη. Πιστεύω πολύ στην οικογένεια.

Ανώνυμος είπε...

A και πείτε του Γρηγόρη "get a life".Αλλά να του εξηγήσετε οτι εννοείτε αυτήν εδώ τη ζωή, άντε μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλο μας (φοβούμενοι να ζήσουμε το τώρα)...

Meropi είπε...

Καλές μου Καλλιτέχνιδα του δρόμου, Φριντούλα και Λιακάδα,
Και οι τρεις ανήκετε στη νέα γενιά. Είμαι σίγουρη ότι έχετε πιο καλά στοιχεία από μας την παλαιότερη γενιά. Κατ' αρχάς έχω την εντύπωση ότι είσαστε πιο ειλικρινείς. Μεγαλώσατε μέσα στην ελευθερία, αντίθετα από μας. Και βέβαια θα επιζήσετε και θα δίνετε εσείς συμβουλές κάποτε στα παιδιά σας... Μέχρι τότε ο Θεός ξέρει τι άλλο θα έχει βγει για να τα απορροφά.. Μη νομίζετε. Εμείς τότε φοιτητές, ούτε υπολογιστές είχαμε, ούτε τηλεοράσεις (στενά γαρ τα οικονομικά), ούτε αυτοκίνητα. Γι' αυτό τη βγάζαμε με το κουβεντολόι και τα επιτραπέζια...Άντε κανένα σινεμαδάκι όλοι μαζί ή θέατρο... Αυτή ήταν η διασκέδαση μας.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλά... κι εγώ ψιλοέπαθα μιλάμε!
Αν και είμαι από τους πρώτους διδάξαντες ... βλέπε την "γκαρσονιέρα στα Πατήσια" με την Καντούλα! χεχε
Δεν πάμε καλά ρεεεεεεεεεεεε

genna είπε...

Σμίγει κοινωνίες και ζωές η εικονική πραγματικότητα Μερόπι κι «εμας» μας επέτρεψε να βγάλουμε τις ποιητικές μας ανησυχίες προς τα έξω και τα υπέροχα μουσικά μας ακούσματα να τα μοιραζόμαστς με «οικείους»
απ' όλα έχει ο μπαχτζές, αλλάζει ραγδαία...
κι εμείς εντός του κήτους την κοιλία, να είσαι καλά
και να ψάχνεις τα όμορφα!

patsiouri είπε...

Συγγνώμη, πόσο είναι ο γυιός σου και ο Γρηγόρης???

Meropi είπε...

Καλέ μου Ασκαρδαμυκτί Δεν πιστεύω ότι το κάνεις κι εσύ σαν το Γρηγόρη! Αυτός το έχει πάρει σοβαρά.
Τζέννα μου γλυκειά συμφωνώ ότι και αυτά τα σχόλια και η επικοινωνία που κάνουμε εμείς τώρα είναι κι αυτά χάρη στο διαδίκτυο, αλλά νομίζω ότι δεν το παρακάνουμε! Δεν καθόμαστε μερόνυχτα παρατώντας τη πραγματική ζωή μας!
Καλώς ήρθες από τη γειτονιά μου Πατσιούρι μου γλυκειά! Είναι 26 χρόνων ο γιός μου. Βέβαια αυτός δεν έχει second life (το ελπίζω τουλάχιστον), αλλά χρησιμοποιεί το διαδίκτυο όπως όλοι οι νέοι σήμερα, για chat (καλά το λέω;;) και έχει και μπλογκ. Ο Γρηγόρης έχει τη δεύτερη ζωή και ξεχνιέται εκεί μερόνυχτα!
Την καλησπέρα μου σε όλους!

patsiouri είπε...

Α πα πα, πως προλαβαίνουν, δε δουλεύουν????
Εδώ εμείς ένα μλόγκ με το ζόρι το κουμαντάρουμε!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Χα, τί ακούμε εμείς οι σημερινές μανάδες με τα παληκάρια μας...
"ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ"
Τα ...λούζομαι και με τους δικούς μου..
΄Ασε, εγώ ακούω Techno Awakenings...
;-)))

Καλώς σε βρίσκω από τον Κυβερνήτη μας seadreamer.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Meropi είπε...

Καλώς ήρθες από τη γειτονιά μου Φύρδην μου.
Κι εσύ δόλια μάνα;;;
Καλά να είναι τα βλαστάρια μας!

Spitogata είπε...

Αχ, δουλειά δεν είχε ο διάολος...
Πάνω που τελείωνα ένα μακροσκελέστατο σχόλιο, από αυτά που σπάνια έχω τον χρόνο να γράψω, σβήστηκε...
Να φανταστείτε εξυμνούσα την τεχνολογία και τις δυνατότητές της. Τραγική ειρωνεία.
Τσαμπουκά όμως θα προσπαθήσω για δεύτερη φορά.

Όπως το second life, είναι αυτό που λέει, μια δεύτερη ζωή. Σίγουρα δεν είναι η μόνη αληθινή. Αλλά έχει την δική της υπόσταση. Για κάποιους είναι δεύτερη ευκαιρία εξ ανάγκης, όπως πολύ σωστά ανέφερε η Μαριάννα στον Πάγο. Για άλλους διέξοδος και για πολλούς επιλογή. Εκ του ασφαλούς χτίζουν μια δεύτερη ζωή, έστω και εικονική. Κατά βάθος όμως από τον εαυτό τους δεν μπορούν να διαχωριστούν. Γιατί πάντα είμαστε οι επιλογές μας.

Οι επιλογές λοιπόν είναι αμέτρητές. Από το να παντρευτείς εικονικά μια άλλη αληθινή γυναίκα από την Αργεντινή, καλή ώρα όπως ο Γρηγόρης...και να πειραματιστείς εκ του αφαλούς με τον γάμο έως το να την παντρευτείς πραγματικά. Δεν θα ξαφνιαστώ αν μια μέρα διαβάσω ή ακούσω για ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε κανονικότατα, μετά από έρωτα στο second life. Κιας ήταν ο ένας από τη Χονολουλού και ο άλλος από την Βολιβία.
Γιατί ερωτεύτηκαν τελικά τον αληθινό έαυτό το "είναι" και όχι την όποια πραγματική εμφάνιση, το "φαίνεσθαι". Έχει συμβεί από chat, γιατί όχι και εκεί;

Άλλοι εφεύρουν επαγγελματικές ευκαιρίες και βγάζουν όσα δεν θα έβγαζαν σε 10 αληθινές ζωές μαζί!

Σκεφτείτε πως με τα παρόντα ιστολόγια ήδη εντασσόμαστε σε νέες μικροκοινωνίες, μεταξύ μας, εδώ στην Ελλάδα. Πόσο μάλλον όταν εντάσσεσαι από την ζεστασία και την ασφάλεια του σπιτιού σου, στην κοινωνία του κόσμου ολόκληρου...

Θεωρώ πως είμαστε τυχεροί που ζούμε την εποχή του διαδικτύου. Μια από τις μεγαλύτερες εφευρέσεις. Η αλάνα πάντα δίπλα μας θα είναι, απλώς πλέον υπάρχουν και άλλες επιλογές.

Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.

Με την Φύρδυν μια χαρά θα τα πάτε, είναι η " μεγάλη της Μάνας Σχολή"!

Φιλια