Η Μερόπη αστειεύεται

Η Μερόπη αστειεύεται

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

Δώρο. Αντικείμενο ευχαρίστησης, ανταπόδοσης ή ενοχής;;

Δώρα, δώρα, δώρα! Αυτές τις μέρες δισεκατομμύρια ευρώ θυσιάστηκαν στο βωμό του εθίμου της αγοράς δώρων προς εαυτούς και αλλήλους. Με στοιχεία του περυσινού έτους 4 δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν από τα ελληνικά νοικοκυριά σε εορταστικές αγορές. Πώς αγοράστηκαν τα δώρα αυτά;; Κυρίως με το 13ο μισθό, με πιστωτικές κάρτες ή ακόμα και με εορτοδάνεια. Πόσα όμως από αυτά είναι χρήσιμα;;; Φοβούμαι πως πολύ λίγα. Τα περισσότερα είτε κοσμούν τα ράφια της ήδη ασφυκτικά γεμάτης ντουλάπας μας (πάλι χρειάζεται εκκαθάριση), είτε χρησίμευσαν για ανακύκλωση, δηλαδή περαιτέρω προώθηση του δώρου….. Ναι ναι μη γελάτε! Νομίζω πως όλοι έχουμε κατά καιρούς κάνει την ανακύκλωση μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα δώρο – βιβλίο που έλαβε η αδελφή μου, το οποίο είχε κάνει η ίδια δώρο πιο παλιά. Έφερε μάλιστα και την ιδιόχειρη αφιέρωση της σε κάποια σελίδα. Φαίνεται ότι δεν το πρόσεξε η δωρήτρια (χα! χα!).


Επειδή είμαι τύπος γενικά περίεργος, έκανα τη μικρή μου έρευνα σχετικά με τα δώρα. Η εγκυκλοπαίδεια (Live-Pedia.gr) λέει ότι δώρο είναι «το αντικείμενο που προσφέρεται από κάποιον σ' έναν άλλο, χωρίς να υπάρχει η αξίωση ανταπόδοσής του. Συνήθως το δώρο είναι δείγμα αγάπης, φιλίας, ευχαρίστησης». Αναρωτιέμαι όμως αν τα πράγματα έχουν έτσι όπως τα περιγράφει η εγκυκλοπαίδεια… Το δώρο μοιάζει με χειρονομία απλή, με πράξη εθιμοτυπική, έναν απλό τρόπο να εκδηλώσουμε αγαθά αισθήματα. Όμως το έθιμο της ανταλλαγής δώρων πλέκει ιστορίες αλληλεξάρτησης, διόλου απλές, υφαίνει δίχτυα που προστατεύουν, αλλά και δεσμεύουν. Kαι είναι πανάρχαιο…

Στις αρχαϊκές κοινωνίες, πριν την εισαγωγή του νομίσματος στην οικονομική ζωή, η ανταλλαγή δώρων ήταν ο βασικός τρόπος ανταλλαγής αγαθών। Παρέμεινε όμως ως έθιμο και μετά την εισαγωγή του νομίσματος. Πολύ συνηθιζόταν να προσφέρονται δώρα στους θεούς, επειδή επικρατούσε η αντίληψη ότι έτσι εξευμενίζονται. Ακόμα και οι θυσίες ήταν δώρα προς τους θεούς. Επίσης η προσφορά δώρων βρισκόταν σε άμεση εξάρτηση από το έθιμο της φιλοξενίας. Η προσφορά δώρου στον επισκέπτη φανέρωνε την αγάπη και την εκτίμηση του οικοδεσπότη από τη μια και την αληθινή διάθεση του να τον ευχαριστήσει. Στη αρχαία Ρώμη συναντάμε το έθιμο ανταλλαγής πρωτοχρονιάτικων δώρων. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι πρόσφεραν κάθε 1η του Μάρτη (αρχή του χρόνου γι' αυτούς) δώρα κυρίως στις συζύγους τους. Τα δώρα αυτά ήταν, είτε προσωπικής χρήσης (όπως κοσμήματα, αρώματα κ.ά.) είτε κοινής χρήσης (τρόφιμα, είδη οικιακά κ.ά.).

Στη σύγχρονη εποχή έχουν ασχοληθεί με το δώρο κυρίως δύο Γάλλοι κοινωνιολόγοι – ανθρωπολόγοι. Ο Μαρσέλ Μος (Marcel Mauss) στο δοκίμιο του «Tο Δώρο. Mορφές και λειτουργίες της ανταλλαγής» (1925) υποστηρίζει πως τα δώρα ως μέσα ανταλλαγής δεν είναι ποτέ χωρίς κάποιο αντάλλαγμα. Αντίθετα, διαπίστωσε ότι η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα ότι τα δώρα ωθούν στη διαδικασία της αμοιβαίας ανταλλαγής. Εκείνος που προσφέρει το δώρο, δεν δίνει απλά ένα αντικείμενο, αλλά επίσης και ένα τμήμα του εαυτού του, γιατί το αντικείμενο είναι αξεδιάλυτα δεμένο με εκείνον που το προσφέρει. Εξαιτίας αυτού του δεσμού που υπάρχει ανάμεσα σε εκείνον που προσφέρει και το δώρο, η πράξη της προσφοράς δημιουργεί έναν κοινωνικό δεσμό με υποχρέωση ανταπόδοσης από μέρους του παραλήπτη. Ο Μωρίς Γκοτελιέ (Maurice Godelier) στο βιβλίο του «το αίνιγμα του δώρου» (1996) δέχεται και αυτός ότι το δώρο αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί ένα μέσο επιβολής εξουσίας, ένα μέσο κυριαρχίας. Από τον πλούσιο στο φτωχό, από τον ισχυρό στον αδύνατο κλπ. Δεν συμβαίνει όμως πάντα έτσι. Ο ίδιος δέχεται ότι το σημερινό προσωπικό δώρο δεν προϋποθέτει πάντα ανταπόδοση, δεν θέλει να είναι ένα μέσο κυριαρχίας. «Το χωρίς υπολογισμό δώρο μεταξύ συγγενών, μεταξύ φίλων αποτελεί την ονειρεμένη αντίθετη άποψη, το ανεστραμμένο όνειρο των σχέσεων εξουσίας, συμφέροντος, χειρισμού και υποταγής….». Το «χωρίς υπολογισμό» δώρο λειτουργεί στο φαντασιακό επίπεδο σαν το τελευταίο καταφύγιο της χαμένης αλληλεγγύης.

Στο ίδιο φαντασιακό επίπεδο λειτουργεί για το σύγχρονο δυτικό άνθρωπο το χωρίς ανταπόδοση δώρο προς τους φτωχούς του πλανήτη. Είναι συνειδητά ή ασυνείδητα μια πράξη εναντίωσης στη δυτική οικονομική εκμετάλλευση των ανυποψίαστων λαών του «τρίτου κόσμου», μια πράξη ανάσχεσης στην κραυγαλέα οικονομική αδικία. Τέλος είναι μια πράξη αποκάθαρσης για τη δική μας «ευημερία» σε αντιπαραβολή με τη δυστυχία του άλλου…॥

Η ανάρτηση αυτή γράφτηκε με αφορμή ένα δημοσίευμα της «Καθημερινής» «Δώρο, Καταναλωτισμός, Εορταστικός τζίρος», μερικά από τα στοιχεία του οποίου χρησιμοποιήθηκαν και εδώ.

28 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"...δίνει απλά ένα αντικείμενο, αλλά επίσης και ένα τμήμα του εαυτού του..."
Προσωπικά στη συνείδησή μου, αυτή η μορφή είναι καλλιεργημένη και έτσι λειτουργώ.

Είναι όμως και οι κοινωνικές υποχρεώσεις που επιβάλλουν την προσφορά του, η οποία δεν είναι πλέον επιλεκτικά συνειδητή και αυθόρμητη, (απλές γνωριμίες και υποχρεώσεις) αλλά απαιτητή, με αποτέλεσμα να χάνει η προσφορά τον ευγενή της σκοπό.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

mania είπε...

Καλησπέρα Meropi μου. Τι υπονοείς πάλι;;; Ότι όλοι ανακυκλώνουμε τα δώρα; Όχι καλέ! Εγώ δεν τα ανακυκλώνω, παρά μόνο καμιά δεκαριά φορές φέτος.. Αμ τι, όπως λες και εσύ οι ντουλάπες είναι φίσκα πια. Χα χα χα.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Μερόπη μου, εγώ θα έλεγα ότι το δώρο είναι υποχρέωση και ενοχή.Ακόμα κι όταν φαίνεται ως ευχαρίστηση,υποβόσκει πάντα η υποχρέωση για κάτι...

Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου:)

Ανώνυμος είπε...

Αχ Μερόπη μου άγγιξες το ευαίσθητο σημείο μου αυτή τη φορά!!
Είναι λίγες οι φορές που μπαίνω στον κόπο ν΄ αγοράσω ένα δώρο γιατί πραγματικά το επιθυμώ. Τις περισσότερες φορές απλά είναι οι υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν. Όταν έρχονται γιορτές με πιάνει κατάθλιψη γιατί πρέπει να ξαμολυθώ να πάρω δώρα και δεν είναι το χρήμα αλλά ο κόπος που με αναστατώνει...Και τις περισσότερες φορές μπορεί να δώσεις ή να δεχθείς άχρηστα πράγματα!! Τον τελευταίο καιρό στους πολύ δικούς μου ανθρώπους έχω καθιερώσει ένα...φακελλάκι με χρήματα!! Έτσι ξεμπλέκω και εγώ και εκείνοι παίρνουν αυτό που χρειάζονται!!
Φιλιά πολλά. Από εδώ που είμαι είναι πολύ δύσκολο να μπαίνω στα μπλόγκς και κυρίως στα σχόλια. Είναι βλέπεις και το p.c. παλιό και δεν έχει δυνατότητες.

Ανώνυμος είπε...

Μεροπούλα μου θα σου έλεγα να αφεθείς και να κάνεις δώρα χωρίς να πολυψάχνεις την υποσυνείδητη, ψυχολογική τους διάσταση καθώς η χαρά του λάβείν τα καλύπτει όλα.Γλυκειά μου Mariana on ice θα διαφωνήσω μαζί σου ως προς τα φακελάκια καθώς τα δώρα είναι όμορφο να έχουν την προσωπική σφραγίδα, το χαρακτήρα του δωρητή. Ολα στις μέρες μας έγιναν απρόσωπα προς διευκόλυνση όλων αλλά τα ξεχωριστά δώρα κάνουν τη διαφορά. Εγώ το τελευταίο καιρό δωρίζω cd με μουσικές του κόσμου , έτσι για να μην ξεχνάμε πως όλοι είμαστε μέρος του (κι ας είθισται να λεγόμαστε Ελληνες). Καλές γιορτές και ας μην ξεχνάμε πως τα σλυνορα του κόσμου μας βρίσκονται στην στρατοόσφαιρα και όχι πιο χαμηλά και ας γίνουμε λίγο πιο "φιλόξενοι" σε όλους, γείτονες και μη.Φιλιά!

αντωνης είπε...

Καλησπερα + Χρονια Πολλα.

Για μενα πλεον τα δωρα ειναι απολυτως αντικειμενο ευχαριστησης. Πχ. δεν κανω ποτε δωρα σε καποιον τις μερες αυτες(η γυναικα μου εξαιρειται). Μονο σε γιορτες και γενεθλια πηγαινουμε δωρα. Και αναλογα με το τι μου φερνουν, πηγαινω και εγω. Οταν πχ καποιος φερει ενα τυπικο δωρο υποχρεωσης (πχ ενα ποτο) του πηγαινω κατι αντιστοιχο. Και φυσικα πηγαινω μονο αν καποιος ερχεται σε μενα.

maya είπε...

καλησπέρα μερόπη μου!
πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία μας έδωσες εδώ. το πιο ενδιαφέρον είναι το πόσο παλιά ήταν ήδη μέσο άλλων στόχων κι όχι για την χαρά της προσφοράς...

ειδικά τέτοια εποχή με πιάνει τρέλα με το όλο θέμα της λίστας, της πίεσης, της ΛΙΣΤΑΣ...

ουφ...
γρμφ...

θα τελειώσουν κι αυτές οι γιορτές, δεν θα τελειώσουν...? ...ε?

σε φιλώ πολύχρωμα
και ουχί γιορτινά
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Το τι δώρο θα κάνεις,εξαρτάται από το σε ποιόν το κάνεις.
Πριν μερικές μέρες πχ το δώρο που έκανα ήταν 200€ σε ένα γιατρό δημόσιου νοσοκομείου από λογους ευχαρίστησης (...) για μια μικροεπέμβαση που μου έκανε στο πόδι.
Το περιστατικό που αναφέρεις με τα ¨ανακυκλώσιμα¨δώρα,το πρωτοδιάβασα πριν χρόνια σε διήγημα του Τσιφόρου και αφορούσε ένα κουτί σοκολατάκια που επέστρεψε τον επόμενο χρόνο στον ιδιοκτήτη του!
Δεν φαντάστηκα ποτέ πως μπορεί να συμβεί και στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο.
Γενικά,χαίρομαι πάντα το ίδιο και όταν κάνω και όταν δέχομαι δώρα.
(Το θέμα βέβαια είναι πως κάνω περισσότερα,από όσα δέχομαι...)

Meropi είπε...

Καλοί μου διαδικτυακοί φίλοι σας ευχαριστώ που περνάτε από τη γειτονιά μου.

--@ Φύρδην μίγδην μου η υποχρέωση για δώρα έχει γίνει τόσο πλατιά σήμερα που έχει χάσει τον προσωπικό της χαρακτήρα.

--@ Μάνια μου όλοι λίγο ως πολύ έχουμε κάνει την ανακύκλωση μας. Εγώ να πω την αλήθεια, την έχω κάνει σε ποτά (κυρίως ουίσκυ), όχι σε προσωπικά δώρα. τα τελευταία στοιβάζονται σε ντουλάπες.

--@ Ψυχή μου ένας κοινωνιολόγος είπε ότι όσο πιο πολλά είναι τα αισθήματα ενοχής έναντι κάποιου προσώπου, τόσο πολυτιμότερο είναι το δώρο..

--@ Μαριάνα μου αυτό με το φακελάκι δυστυχώς το κάνω κι εγώ σε μερικές περιπτώσεις, αν και το προσωπικό δώρο έχει μεγαλύτερη αξία.

--@ Λιακάδα μου μικρή πράγματι το προσωπικό δώρο έχει μεγαλύτερη αξία, αλλά μπορεί να φας και μια μέρα να το διαλέξεις και να καταλήξει στα...ράφια

--@ Αντώνη μου σ' ευχαριστώ που περνάς από τη γειτονιά μου. Κάνεις δώρα ανταπόδοσης λοιπόν..

--@ Μάγια μου καλή νομίζω ότι τα δώρα προσφοράς και μόνο είναι η εξαίρεση σήμερα...

--@ Syneas μου καλέ, μου κάνει εντύπωση που πρώτη φορά ακούς για τα ανακυκλούμενα δώρα... Το έχω κάνει κι εγώ να πω την αλήθεια, αλλά μόνο σε ποτά (κυρίως ουίσκυ). Έχει τύχει να έχω μαζέψει και 10 μπουκάλες, οπότε χαρίζω τις 5-6. Χα Χα!

rain είπε...

Καλημέρα.Δωρα αυτή την εποχή θεωρώ ότι είναι πολύτιμα για τα παιδιά.Κάτω από το δέντρο, στην βεράντα, κάτω από το κρεβάτι..Όσο για τους άλλους προτιμώ να τους κάνω δώρα σε ανύποπτο χρόνο και πραγματικά η χαρά που προσφέρεις έτσι είναι διπλή και χωρίς ανταπόδοση.

αντωνης είπε...

Καλημερα.
Απλα να πω οτι ανακυκλωσιμο δωρο μου εχουν φερει μεχρι και στο γαμο μου.

gerasimos είπε...

Ωραίο post. Πραγματικό... δώρο!:-)

roadartist είπε...

Καλημέρα Μερόπη μου, απο εχτες προσπαθούσα να σου αφησω σχολιο αλλα κατι εκανα και κολλουσε :(( δεν ειμαι φαινεται και η πιο ειδικη με όλα αυτά :) Ωραιο το ποστ .. Τα δώρα ειναι καλό να τα πέρνουμε μόνο όταν το νιώθουμε και οχι απο πιεση.. αυτο ηθελα να πω. :) προσωπικα πηρα συμβολικά δωράκια τα Χριστουγεννα στους πολυ κοντινους μου :) Τα φιλια μου!

Meropi είπε...

--@ Βροχούλα μου καλή καλησπέρα, συμφωνώ ότι αυτή η εποχή είναι για τα παιδιά. Αν και ο πολύς καταναλωτισμός έβλαψε και αυτά. Παίζουν λίγο και μετά τα πετάν τα παιχνίδια.

--@ Αντώνη είδες που ξέρεις κι εσύ τα ανακυκλώσιμα;;;

--@Γεράσιμε μου καλέ, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και τα δικά σου ποστ είναι πάντα ενδιαφέροντα.

--@ Μικρούλα μου Roadartist το καλύτερο είναι αυτό που έκανες εσύ. Μικρά συμβολικά δωράκια..

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΩΣΗΕ είπε...

Δώρο αληθινό, θά' ταν να ξοδεύαμε όλα αυτά κάπου που αληθινά ήταν χρήσιμο...

Αλλά τι τα θες; και του χρόνου τα ίδια θα πράξουμε μέσα στο κλίμα μιας ανακυκλωμένης ματαιοδοξίας και άκρατου-άκριτου ωχαδερφισμού.

Ωωχ αδερφέ!

Meropi είπε...

Βρε καλώς τον Ωσηέ μου τον καλό,
Τέλειωσε η 36ωρη βάρδια;;;
Συμφωνώ μαζί σου ότι όλα αυτά τα εκατομμύρια ευρώ θα ήταν καλό να ξοδεύονται κάπου χρήσιμα και όχι σε αμφίβολης χρησιμότητας δώρα που τα περισσότερα καταλήγουν στον αποθήκη..

Ανώνυμος είπε...

Μερόπη καλημέρα!

Χρόνια Πολλά και καλά!!!

Μου άρεσε η ανάρτησή σου. Είναι πολύ επίκαιρη.

Να σου πώ την αλήθεια, δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιον να ανακυκλώνει τα δώρα. Καταρχήν δεν ήξερα ότι υπήρχε αυτός ο όρος, αλλά δεν ήξερα ότι υπήρχε και σαν πράξη.

Σίγουρα καταλήγουμε να παίρνουμε άχρηστα δώρα, τα οποία καταλήγουν σε κάποια αποθήκη ή στα σκουπίδια, αλλά πιστεύω ότι όταν μας περισεύει κάτι, μπορεί να είναι χρήσιμο σε κάποιον συνάνθρωπό μας, αρκεί να μην έχει καταλήξει να είναι κατεστραμέννο...αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ να κάνω δώρα. Και πάντα μπαίνω στο τριπάκι και προσπαθώ να βρώ κάτι που θα αρέσει, αλλά και θα αρμόζει και στον χαρακτήρα του παραλήπτη.

Καλή σου μέρα

Σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

tzonakos είπε...

Καλησπέρα, καλώς σε βρήκα.
Τα δώρα ειναι καλά οταν δίνονται με αγάπη, προσεκτική επιλογή και οχι σαν ξεχρέωμα αγάπης και ανθρωπιάς.
Προσωπικά δεν αντέχω να μπαίνω στη διαδικασία "ενα-δώρο-για-τον-καθένα" αφου αυτο με εξοντώνει και τελικά χάνω και το νόημα των γιορτών.
Φέτος χάρισα εκτός απο αντικείμενα ή χρήματα, και αγάπη σε ανθρώπους που ειχα κάπως παραμελήσει και ένιωσα πόσο εκτιμήθηκε.
Χρόνια σου Πολλά.

Βάσσια είπε...

Λατρεύω τα δώρα και την διαδικασία εύρεσής τους.
Δεν με ενδιαφέρει η αξία τους, αλλά το ότι κάποιος αφιέρωσε λίγο χρόνο για να διαλέξει, κι όχι να ανταποδώσει.
Μου αρέσει να κάνω δώρα, απο την πιο βλακεία μέχρι κάτι καλό, κι όχι σε γιορτές, αλλά όταν δεν το περιμένουν οι άνθρωποι που αγαπώ.
Και ποτέ δεν ψωνίζω τέτοιες περιόδους.
Καλησπέρα :-)

Utopia είπε...

Πολύ ωραίο το ποστ σου!Ασχολήθηκα κι εγώ με τα δώρα φέτος,όπως κι άλλοι άλλωστε στη μπλογκόσφαιρα!Κατέληξα ότι τα πολυτιμότερα δώρα, είναι αυτά χωρίς δελτίο αποστολής...Καλή σου νύχτα!:-)

Meropi είπε...

Καλημέρα καλοί μου φίλοι παλιοί και νέοι
--@ Vily μου καλώς ήρθες. Τον όρο ανακύκλωση τον χρησιμοποίησα εγώ σ' αυτήν την ανάρτηση, σαν πράξη όμως υπάρχει από παλαιόθεν...

--@Τζονάκο μου καλώς όρισες κι εσύ από τη γειτονιά μου. δώρα αγάπης κάνεις εσύ λοιπόν και καλά κάνεις.

--@Vassia μου σ' ευχαριστώ που με επισκέπτεσαι. Ξέρεις όπως λέω και στο ποστ, στην αρχαιότητα τα δώρα τα έκαναν στους επισκέπτες και όχι στους οικοδεσπότες..

--@utopia μου καλή, έχεις απόλυτο δίκιο. Τα καλύτερα δώρα είναι αυτά που δεν περιμένεις ανταπόδωση και μάλιστα δίνονται ανώνυμα, χωρίς δελτί αποστολής, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δεν ξέρω τελικά τι απ' όλ' αυτά ισχύει... αλλά προσωπικά δεν μου αρέσει ούτε να κάνω ούτε να δέχομαι δώρα!

Μεροπίτσα, καλή Πρωτοχρονιά σ' εσένα και την οικογένειά σου!

kalynama είπε...

Μερόπη μου..
έχω "πιάσει" τον εαυτό μου να αγοράζει και να προσφέρει δώρο από ενοχή....γιατί ίσως δεν αφιέρωσα όσες στιγμές ήθελα εκεί που έπρεπε...

Κάποιες άλλες φορές έχει τύχει να κάνω δώρα επειδή "πρέπει"....
Μα τις περισσότερες κάνω δώρα γιατί το νιώθω...μέσα από τη ψυχή μου..ως ένα ελάχιστο δείγμα αγάπης...

Να είσαι καλά :-))

Meropi είπε...

--@ Ασκαρδαμυκτί μου καλέ, ξέρω... κατάλαβα ότι δεν σου πολυαρέσουν οι γιορτές και προτιμάς να περάσουν. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο είναι και αυτό που λες ότι δεν σου αρέσουν τα δώρα. Κατά ένα μέρος έχεις δίκιο.
Οι μεγάλες προσδοκίες χαράς καμιά φορά γεννούν άγχος. Να σαι καλά και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

--@ Καλυνάμα μου καλή όσον αφορά την παρατήρηση σου ότι κάνεις δώρα καμιά φορά από ενοχή, ένας καθηγητής επικοινωνίας ο Πιπερόπουλος είπε ότι η αγορά δώρων αμβλύνει τα αισθήματα ενοχής απέναντι στους συνανθρώπους μας και είναι επίσης ένα χάδι απέναντι στον πληγωμένο εαυτό μας....
Αυτά και με τις ευχές μου για μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Aggelos Spyrou είπε...

Όσο κι αν προβληματιστούμε, θα υποκύψουμε.

Βέβαια ξέρεις την άποψή μου για το τι αξίζει πραγματικά.

Με το καλό να έρθει το 8!!! :))

ΩΣΗΕ είπε...

Τζιερυνιώτισσα μου καλημέρα σου. Ρέσσω με κυπραίϊκα σήμμερα, με μμε παρεξηγάς. Φήννω σου ευτζιές πολλές για γρόνους πολλούς τζιαί καλούς. Ότι ποθείς να τό' σιεις, τζιαι πάνω που ούλλα τες ευτζιές του Θεού τζιαι των αγίων.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Meropi είπε...

--@ Αγγελε μου καλέ, ξέρω ότι δώρο για σένα είναι οι καλές ανθρώπινες σχέσεις με τους ανθρώπους που αγαπάς. Συμφωνώ και επαυξάνω.

--@ Ωσηέ μου καλέ μου Σκαλιώτη (είσαι Σκαλιώτης ή απλώς κατοικάς στη Σκάλα;) ευκαριστώ σε πολλά για τες ευτζιές σου (τώρα θυμήθηκα τη γιαγιά μου που συνέχεια έλεγε την ευτζιή μου να σιεις).
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ

Seagull είπε...

Πολύ ενδιαφέρον post! Μας προβλημάτισες και μας άξιζε! Εξίσου ενδιαφέροντα κάποια σχόλια.
...Άντε και του χρόνου!...

Υ.Γ. Τί αξίζει περισσότερο; Να δίνεις ή να παίρνεις; Να αγαπάς ή να αγαπιέσαι; Να δίνεις ή να δίνεσαι;...